AGAD NA TUMAWAG SI TRISTAN SA ISA NIYANG KAKILALA habang maputla ang kanyang mukha. Malamig ang tinig niyang nagsalita. “Sino ang nakialam sa pelikulang iyon?” malamig na tanong niya.“Mr. Fuentes, ito ay dahil kay Direk Morie at hindi namin inaasahan na nagpirmahan na pala sila ng kontrata kasama ang ibang artista.” kaagad na sabi nito.“Direk Morie?” tanong niya naman dito.“Opo Mr. Fuentes. Pero hindi naman mahalaga kung nagkapirmahan na sila dahil ang mahalaga ay magbabayad lang sila ng mga damages at maghahanap lang ulit ng butas. Ang role na iyon ay kay Miss Olivia pa rin o kaya ay ako na ang bahala para sa pagiging female lead niya.” sabi nito sa kabilang linya.Malamig naman na tumanggi si Tristan dito. “Hindi, hindi na.” mabilis na sagot niya.“Aayusin ko na po ang lahata at bukas na bukas o kaya mamaya ay ipapaalam ko na kaagad sa manager ni Miss Olivia.” nagmamadaling sabi nito sa kaniya.“Okay.” maikling sagot niya lang dito.Pagkababa niya ng tawag ay bigla na lang napahi
NANG MAKITA NI TRISTAN NA KAHIT PAPANO ay umaliwalas na ang mukha nito ay hinila niya ito paupo sa kama. “Huwag ka ng magalit okay?” sabi nito sa kaniya. “Kung may nawala, tiyak an may darating na bago at malay mo, mas maganda pa iyon kaysa sa nauna hindi ba?” tanong niya rito.Napatitig naman si Olivi dito kaagad na may pagkagulat ang kanyang mukha. “Anong ibig mong sabihin? Pinapayagan mo na ba akong bumalik sa pag-aartista?” tanong niya rito kung saan ay agad naman itong tumango sa kaniya.“Alam ko naman na iyon talaga ng gusto mong gawin at iyon ang pinaka-pangarap mo kaya wala na akong magagawa pa kundi ang payagan ka. Isa pa, kung magbabalik ka na lang din naman ay dapat yung pinakamagandang role na ang makuha mo.” sabi nito sa kaniya at pagkatapos ay dinampot ito ang ilang hibla ng buhok niya na nahulog sa kanyang mukha at iniipit sa tenga niya. “Hanggat nandito ka sa tabi ko, walang magiging problema sa akin.” dagdag pa nitong sabi sa kaniya.Nang marinig niya ang mga salita n
SA KATUNAYAN AY GUSTONG ITAGO NI TRISTAN ang bagay na ito sa kaniya dahil baka tanggihan lang niya ang mga ito kapag nalaman niya ngunit dahil sa mga sinabi sa kaniya ni Kent ay naisip niya na kailangan niya ngang sabihin dito ang totoo kaysa sa iba pa nito iyon malaman.Napakuyom na lang si Olivia ng kanyang kamay. Ilang sandali pa ay muli itong nagsalita. “Kung hihingi ka lang din naman ng tulong sa iba ay mas mabuti nang ako ang tumulong sayo.” sabi nito sa kaniya kung saan ay halos magpanting ang tenga niya. Hindi siya nagsalita at tumalikod na lang dito basta pagkatapos ay padabog na isinara ang pinto.Agad siyang nagbihis at pinuntahan niya si ate Mia. pagdating niya doon ay kaagad nitong ipinakita sa kaniya ang mga script na ipinadala ng ibat-ibang mga tao sa kaniya. May mga pang female lead at may pang second female lead.Ilang sandali pa ay nagbigay na nga rin sa wakas ang suhestiyon sa kaniya ito. “Maliban sa pangalawang female lead ay mas maganda na iyon na lang ang piliin
MAKALIPAS LANG ANG KINSE-MINUTOS ay biglang bumukas ang pinto ng coffee shop. Ilang sandali pa ay narinig niya ang boses ng waiter na nagmula doon. “Welcome po sir.” sab nito kung saan ay agad siyang napalingon dito. Pagtingin niya dito ay agad siyang natigilan.Nakita niya si TRistan na nakasuot ng kulay itim na amerikana at naka-leather boots. Parang ang bawat paghakbang nito ay tila nag-slow motion ng sa paningin niya. Sa malamlam na ilaw ay mas lalo pang naging gwapo ito sa paningin niya.Habang hawak niya ang libro sa kamay niya ay tla ba narinig niya ang malakas na tibok ng puso niya. Sa mga sandaling iyon ay halos akala ay isa itong prinsipe mula sa mga fairytales na pinapanuod niya noong bata pa siya at bagamat hindi ito nakasakay ng kabayo ay bumilis pa rin ang tibok ng puso niya.Ang eksenang iyon ay hindi na niya mabilang na lumitaw sa kanyang panaginip. Lahat ng nasa harap niya ay parang biglang napunta sa pag-alala niya sa nakaraan. Isang gabi ay may mahinang ambon na bum
MABUTI NA LANG AT KAPAG TINANGGIHAN niya ito ng minsan ay hindi na siya nito kukulitin pa. Kung hindi ay baka paulit-ulit siya nitong tawagan para lang pilitin. Matapos niyang patayin ang tawag ay agad siyang nagpadala ng isang mensahe kay Kent at tinanong niya rito kung saan kaya ang pinaka-malapit na lugar kung saan ay may amusement park. Agad din naman itong nagreply sa kaniya.“Ah sir, kayo po ba ang sasakay? Hindi ba at hindi naman kayo mahilig doon?” tanong nito sa kaniya.Agad niya din naman itong nireplayan. “Maghanap ka na lang hindi yung ang dami mo pang tanong.” sabi niya rito. Makalipas lang ang dalawang minuto ay muli siyang nakatanggap ng isa pang text message nito at ang sabi nito ay mga nasa isandaang metro lang mula sa kinatatayuan nila ay may isang amusement park. Nagtype pa siya ng reply dito at pagkatapos ay agad na niyang ibinulsa ang kanyang cellphone at hinawakan ang kamay ni Olivia at patuloy na naglakad. Agad naman na nagtaka si Olivia dahil halos ilang minu
BIGLANG NAPALINGON SI OLIVIA kay Tristan. “Ikaw ba ang may pakana nun?” tanong niya rito.“Hindi ah.” sabi nito sa kaniya. “Tadhana ang gumawa nun kasi para hindi tayo maghiwalay habang buhay.” sabi nito sa kaniya. Ipinilig na lang niya ang kanyang ulo at hindi na nagsalita hanggang sa tuluyan na itong mag-ayang umuwi.Pagdating nila sa bahay nito ay pinaghanda niya ang mga kasambahay na mag-setup ng dinner sa balkonahe. Ilang sandali pa nga ay nakahanda na ang lahat at umupo na lang sila. Napaka-perfect ng paligid dahil napakatahimik para sa dinner nila.Ang red wine na nasa mesa ay personal na pinili ni TRistan kung saan ay hindi iyon masyadong nakakalasing kaagad at saktong-sakto iyon para kay Olivia. Agad na nagsalin ng alak si Olivia sa dalawang baso at ibinigay niya ito rito. Ilang sandali pa ay kusang bumukas ang kanyang mga labi. “Gusto kong magpasalamat sayo.” sabi niya rito.Agad naman na nagulat si Tristan dahil sa sinabi niya. “Hindi mo tinanggihan?” tanong nito.Ngumiti n
HINDI PA MAN SILA NAKAKALAYO AY BIGLA NANG TUMUNOG ANG CELLPHONE NIYA. nang kuhanin niya ito at tingnan ay nakita niyang si TRistan ang tumatawag na agad niya rin namang sinagot. “Bakit?” tanong niya rito sa mahina at malambot na tinig.“Parang nagsisisi ako na hinayaan kitang pumasok siya. Parang na-realize ko na ayaw ko pa lang umalis ka.” sabi nito sa kaniya.Hindi siya nakapagsalita kaagad dahil hindi niya alam kung paano siya sasagot dito. Sa puntong iyon ay muli na naman niyang narinig ang tinig nito. “Bakit ayaw mong sumagot?” tanong nito sa kaniya.Naipilig ni Olivia ang kanyang ulo. “Hindi ko alam kung ano ang isasagot ko sa sinabi mo.”“Napaka-simple lang naman dapat ang isagot mo, sabihin mo ay namimiss mo na rin ako kaagad.” sabi nito sa kaniya na halata namang nanunukso lang.“Ano ka ba, napakaraming tao dito at isa pa ay wala pa tayong limang minuto na hindi nagkita.” mahinang sabi ni Olivia dito.“Wala akong pakialam. Gusto ko lang marinig na sabihin mo iyon sa akin nga
NGUMITI ITO SA KANYA AT NAGPATULOY PA SA PAGSASALITA. “Sana talaga balang araw ay makita itang magpakasal. Paniguradong napakaganda mo sa magiging wedding gown mo.” sabi nito.Agad na natigilan si Olivia sa kanyang narinig. Ang pagpapakasal ay wala pa sa isip niya at napakalabong mangyari nun. Ilang sandali pa ay nagbihis na siya at sabay silang lumabas sa pinto. “Pumunta na tayo sa set.” sabi niya rito na ikinatango lang naman nito.Nang dumating sila sa set ay napakasigla ng buong crew. Nakita nila na nakatayo sa tabi ng direktor si Kyra na nakasuot ng mataas na takong. Ang pulang miniskirt nito ay kitang-kita mula sa malayo ganun din ang mapulang labi nito. Ang tuwid na mga binti nito ay walang sawang ipinapakita nito sa lahat. Ang katawan nito ay halos dumikit na rin sa katawan ng direktor na tila ba sinasadya nito talaga at kulang na lang ay halos ikuskos na nito ang dibdib sa katawan nito.Napasimangot si Mia at hindi mapigilang magreklamo. “Kahit na mukhang malaki ay wala nama
PAGLABAS NA PAGLABAS NI TRISTAN SA CONFERENCE room ay nagpahatid siya kay Kent sa bahay niya at nagkulong sa kanyang silid. Hindi siya kumain buong araw at kahit na ilang katok pa ang gawin sa kanyang pint ay hindi siya sumasagot.Ilang beses naman nang kumatok sa pinto si Kent ngunit ni isang simpleng sagot ay wala siyang narinig mula sa loob. Sa huli ay wala na siyang nagawa pa kundi ang tawagan si Olivia dahil alam niya na ito lang ang makakapagpakalma kay Tristan.Bumaba muna siya sa sala at doon niya ito tinawagan. Kaagad naman nitong sinagot ang tawag niya. “Pasensya na Miss Olivia kung nakaistorbo ako sayo.” sabi niya kaagad.“Kent? May problema ba?” kaagad naman na tanong ni Olivia rito.Nilingon ni Kent ang pangalawang palapag bago nagsalita. “Miss Olivia, hindi ka ba busy ngayon? Pwede niyo bang tawagan si sir para aliwin siya?” sabi niya rito.Agad naman na napakunot ang noo ni Olivia nang marinig niya ang sinabi nito. “Para aliwin siya? Bakit? Anong problema?” sunod-sunod
KINABUKASAN, NAKASAKAY NA SI TRISTAN sa kanyang sasakyan at handa nang umalis nang lingunin siya ni Kent. “sir, ang kotse ni madam.” sabi nito sa kaniya.“Hayaan mo siya. Umalis na tayo.” malamig na utos ni Tristan dito. Ang kanyang mga mata ay malamig na para bang isang normal lang na tao ito at ni hindi man lang nito kaano-ano. Dahil sa utos nito ay pinaandar na ang sasakyan ngunit bago pa man sila makaalis ay bigla na lang bumaba mula sa kotse ito at kumatok sa binta. “Tristan, may sasabihin ako sayo. Kailangan nating mag-usap.” sabi nito ngunit hindi ito pinansin ni Tristan at binalingan niya si Kent.“Paandarin mo na ang sasakyan.” sabi niya rito nang hindi man lang tinatapunan ng tingin ang kanyang ina.“Pero sir, paano po si—” puno ng pag-aalinlangan niyang tiningnan ito mula sa rearview mirror ng sasakyan ngunit bago pa man niya matapos ang kanyang sinasabi ay agad na itong nagsalita sa galit na paraan.“Kailangan ko pa bang ulit-ulitin? Umalis na tayo.” inis na sabi nito ka
BUKOD PA DOON AY KAILANGAN niyang aminin sa sarili niya na nag-aatubili ang puso niya na paalisin ito dahil halso kalahating oras pa lang itong dumating. Ilang sandali pa ay ngumiti ito sa kaniya. “Nag-aalala ka ba para sa akin?” tanong nito sa kaniya.Sa pagkakataong iyon ay hindi na niya itinago pa iyon dito at bukas palad na niyang inamin sa harap nito. “Masyadong delikado lalo pa at napakasama ng panahon. Ayoko na may mangyaring masama sayo.” sabi niya at habang nagsasalita siya ay napakababa ng kanyang boses at may kahinaan ito. Ang matinding pag-aalala ay bakas din sa kanyang mga mata.“Pasensya ka na Olivia.” sabi nito at hinawakan nito ang pisngi niya. “Sa susunod na punta ko ay magtatagal talaga ako pangako ko sayo. Isa pa ay kailangan ko talagang umalis dahil marami pa akong dapat gawin.” sabi nito sa kaniya na ang mga mata ay puno ng paghingi ng pang-unawa.Alam niya na walang silbi ang pakiusap na panatilihin ito kaya wala na lang siyang nagawa kundi ang tumango na lang di
SA LABAS NG PINTO AY NAPAKAPILIT NI Aiden. Hindi pa rin ito umalis doon at patuloy na nagtanong. “Ate Olivia, okay ka lang ba talaga?” tanong nito sa kaniya. “Bakit parang kakaiba ang boses mo? May lagnat ka ba?” tanong pa nito ulit.Mas lalo pa namang nagalit si Tristan nang marinig niya ang tinig nito. Talaga hindi pa rin ito sumusuko. Dahil doon ay ibinaba niya ang kanyang ulo at hinalikan ang balikat ni Olivia dahilan para mapapikit ito ng mariin at dahil sa inis niya ay bahagya niyang ibinuka ang kanyang bibig at kinagat ito.Nang maramdaman naman ni Olivia dahil sa kirot ng ginawa ni Tristan na pagkagat sa kaniya ay bigla na lang niyang itinaas ang kanyang paa na tumama sa may singit nito. Agad na napadaing ito at napasimangot na napatingin sa kaniya. Sa isip-isip ni TRistan ay napakawalang puso talaga ng babaeng kaharap niya. Samantala, nang mga oras an iyon ay napaka-bilis ng tibok ng puso ni Olivia dahil sa sobrang kaba. “Natutuwa ka ba ha?” malamig na bulong sa kaniya ni
NANG MATAPOS ANG EKSENA AY AGAD na lumapit sa kaniya si Aiden na may dalang isang jacket. “Isuot mo, dahil baka sipunin ka napakalamig pa naman ngayon.” sabi nito sa kaniya.“Bakit k naman isusuot yan?” tanong niya rito.“Kung ayaw mong isuot, itapon mo na lang.” sabi nito at pilit na inabot nito iyon sa kaniya at pagkatapos ay tinalikuran na siya nito ng tuluyan. Napabuntung-hininga na lang siya at dahil nga malamig naman talaga ay wala na din siyang nagawa kundi ang sinuot na nga lang ito ngunit pagtalikod niya ay bigla na lang niyang naramdaman na para bang may mga matang nakatitig sa kaniya ng napakatalim kaya dali-dali niyang iniikot ang kanyang mga mata sa paligid ngunit wala naman siyang nakita. Nagkibit balikat na lang siya, marahil ay masyado lang siyang nag-iisip ng kung ano-ano.Habang nakabalot sa kanyang ang jacket ay naglakad na siya patungo sa apartment na malapit lang din naman doon at may patakbo ba. Hindi nagtagal ay nakarating na siya doon at itinulak niya ang pinto
ILANG MINUTO PA AY BIGLA NA LANG TUMUNOG ang doorbell. Naiisip ni Olivia na baka may nakalimutan si Ate Mia at bumalik ito para kunin ito kaya hindi na siya masyadong nag-isip pa ay dumiretso na lang siya sa may pinto.Gayunpaman, nang makita niya si Aiden na nakasandal sa frame ng pinto na may kalmadong mukha at nakangiting labi, biglang napataaas ang kilay niya nang makita niya ito. “Bakit ka nandito?” kaagad niyang tanong dito.“Naaalala mo ba na may utang ka pa sa akin?” balik din naman nitong tanong sa kaniya na nakataas din ang kilay nito.“Ano naman yun?” agad niyang tanong dito.Tumaas ang sulok ng labi nito at mas ngumiti pa. “Nakalimutan mo na nang iniligtas kita noong gabing iyon?” tanong nito sa kaniya.Seryoso naman siyang tiningnan ni Olivia at dire-diretsong nagsalita. “Aiden, hindi ba at taimtim na akong nagpasalamat sayo? Diba sinabi ko na sayo na salamat dahil sa pagtulong mo sa akin?” sabi niya ngunit pagkatapos lang niyang sinabi iyon ay bigla na lang siyang hinila
HINDI NA NAKAPAGSALITA PA SI OLIVIA dahil kinaladkad na nga siya ni Aiden. “Hoy Aiden ano ba. Dahan-dahan lang naman alam mo namang nakatakong ako. Mamaya ay matapilok pa ako.” sabi niya rito. “At isa pa ay saan mo ba ako dadalhin?” tanong niya rito.Hindi nagtagal ay napahinto naman ito at pagkatapos ay nilingon nga ang mga paa niya. Walang sabi-sabi ay bigla na lang siya nitong binuhay at pagkatapos ay nagtatakbo. Nanlaki kaagad ang kanyang mga mata dahil sa gulat. “Aiden ano bang ginagawa mo? Ibaba mo ako!” sabi niya rito. “Set ito ano ka ba, panigurado na pinagtitinginan na nila tayo!” sabi niya rito.Wala namang pakialam si Aiden sa sinabi niya sa halip ay ngumiti pa ito sa kaniya. “Ano naman? Bakit natatakot ka ba? E magkapareha naman ang role natin ah, isa pa ay tiyak na iisipin lang nila na nagre-rehearse lang tayo.” sagot nito.“Kahit na! Ibaba mo na ako!” pagpupumilit niya ngunit hindi siya nito binitawan. Nagulat na lang siya nang bigla na lang siya nitong ipasok sa isang k
KINABUKASAN AY MAAGA ULIT silang bumangong dalawa ni Mia dahil maaga ang kanilang shoot. Pagdating nila sa set ay maririnig sa mga crew ang pangalang Aiden. Siya ba ang pangalawang bidang lalaki? Si Aiden Mallari? Hindi niya inaasahan na ito ang magiging second male lead sa totoo lang. Sa kasalukuyan nitong kasikatan ay tiyak na tama lang para dito ang maging bida at hindi niya akalain na papayag ito na maging pangalawang bida lang sa pelikulang iyon. “Talaga bang nandito siya para gumanap na pangalawang male lead?” hindi pa rin makapaniwalang tanong ni Olivia.Agad naman na tumango si Mia dahil mas nauna siyang dumating doon kaysa kay Olivia kaya kanina pa lang pagdating niya ay nabalitaan na niyang si Aiden nga ang pangalawang bidang lalaki.Hindi naman niyang inaasahan iyon at sa dami ng taong pwedeng maging pangalawang bida ay ito pa talaga. Ilang sandali pa ay nilingon siya ni Mia at bahagyang tinukso. “Olivia, ano ang nararamdaman mo ngayon na ang makakapareha mo ay isang napak
HINDI NIYA LUBOS INAASAHAN NA napakarami nitong gagawin para sa kaniya ng tahimik. Ilang sandali pa ay agad niya itong tinawagan pagkalipas ng ilang segundo. “Hindi ganun kadaling mangolekta ng impormasyong katulad nun ah. Paano mo nagawa iyon?” tanong niya kaagad dito.Sasabihin pa lang sana ni Tristan na ako pa ba, pero bigla na lang may pumasok sa isip niya kaya binago niya ang sinabi niya. “E ginawa ko ang lahat para makalap ang lahat ng iyon.” sabi niya rito. “Napakarami mo ng utang sa akin ngayon. Paano ka makakapagpasalamat sa akin?” tanong niya rito.Sandali namang nag-isip si Olivia pagkatapos ay sumagot. “Pwede bang ipagluto na lang kita pagbalik ko?” tanong niya rito.“Sige.” sagot nito at pagkatapos ay tuluyan nang nagpaalam. Tinawagan niya lang ito sandali at wala siyang balak na magtagal sa pakikipag-usap dito dahil kailangang-kailangan niyang bumalik sa set.Ilang sandali pa nga ay tuluyan na siyang bumalik at agad niyang naramdaman na para bang napakasama ng kapaligira