Chapter 78 Kent POV Lagpas isang buwan na akong nangungulila sa aking asawa, hanggang ngayon ay wala pa rin akong Balita sa kanya. Ang pinagtataka ko ay tumigil din ang nagpapadala sa akin ng kung anu-ano. "Wife, mis na mis kita!" bulong ko sa aking sarili habang nakatingin ako sa labas ng bintana. Sa loob ng isang buwan ay lagi ko siya iniisip na sana ay ayos lang ang kanyang kalagayan, na sana hindi ito minat-trato sa kanyang lolo. Agad aking tumayo at nagtungo saka lumabas sa aming silid. Nais kong lunurin ang aking pag-iisip at paglago sa aking negosyo. Pumunta ako sa office ko dito sa loob ng mansyon, paglabas ko agad ako pumasok sa library kung saan ang ginawa kong office. Napa buntong hininga nal amang ako ng bumungad sa akin ang tahimik sa loob nito. Agad ako umupo saka ini-on ko agad ang aking laptop nasa aking table. Agad kong binasa ang mga laman sa e-mail ko, pagkatapos kong binasa ang lahat at agad akong gumawa ng report para doon. Kailang ko palaw
Chapter 79 Sky POV Habang pinagmasdan ko silang papalayo at habang kumain ng rambutan ay naiisip ko ang mga sinabi kay tanda pati sa pagtakas ko napangiti lang ako sa aking ginawa. "Hmmm, ano kayang reaction ni tanda ka pang nakitang wala na ako sa loob ng silid na yun?" =Flashback= Ginising ako ng tauhan ni Tanda, at dumating na pala kami. Pinagbuksan ako ng pinto ng kotse at agad akong lumabas. Napansin ko na maraming sasakyan ang nakaparada kaya tinanong ko ang lider nila. "Bakit ako pinasundo ng amo ninyo?" tanong ko habang tumungo ako sa may pinto. Pagbukas ko, nakita ko na maraming tao sa loob na abala sa kani-kanilang usapan, kaya’t hindi nila ako napansin. Napangiti ako sa kalokohang naiisip ko. "Boombaaaaa!" Malakas kong sigaw. Nagkagulo sila at yung iba ay nagtago pa sa ilalim ng mga mesa. Ang iba naman ay tila hindi alam ang gagawain. Tumawa ako ng malakas sa kanilang reaction. "Wahahahaha!" tawa ko hanggang may isang babae na lumapit sa akin at mukhang sas
Chapter 80 Kent POV Nandito kami ngayon sa kagubatan, naghahanap ng baboy ramo. Suminyas ang kaibigan ko dahil may namataan silang paparating. Kaya naging alerto ako. Nang mahuli namin ito, gusto ng asawa ko na buhay ito, kaya’t buhay namin itong dinala pabalik sa mansyon. Nang makauwi kami, agad kong hinanap si Sky para sabihin sa kanya na nakuha na namin ang hinihiling niyang baboy ramo. Pumunta ako sa kwarto namin, pero wala siya doon. Tinawag ko siya. "Wife... Asan ka? Andito na ang hinihingi mo," sigaw ko dito. "Andiyan na, hubby," sagot niya mula sa secret room. Nagtataka ako kung ano ang ginagawa niya sa loob. "Tara na, hubby," sabi ni Sky nang lumabas siya, hawak ang kamay ko. Lumabas kami sa kwarto, pero huminto siya at pumasok sa kusina. Pagbalik niya, may dala na siyang kutsilyo at itak. Kahit nagulat man ako ay hindi ko na lang pinansin. Pumunta kami sa lugar kung saan binabantayan nina Leo, Stefan, Asier, at Steve ang baboy ramo. Mabuti naman at ligtas
Chapter 81 "Nako, Ma'am!" sabay iling ni Ella. "May naisip lamang ako, senyorito ngayon ko lang naisip na pwede pala pusa ang tuhugin ng patutoy n'yo? Eh ang liit lang kaya ng butas ng pusa pwera lang kung maliit din kay sir Asier!" sugunda nito. "Kaya malabo ang sinabi ko Ma'am na makabuo kami ng baby kung kasing liit ng toothpick ang sa kanya," walang prenong sabi ni Ella na kina masid ko sa aking laway. Hindi ko talaga maiwasan tumawa sa kanyang sinabi, habang si Asier ay mukhang lalong naasar at nagalit kaya pinaalis ko na lang si Ella upang hatid sa silid nito upang makahiga sa higaan ang pusa. May sariling silid ito na pinagawa ko talaga para dito. "Bro maliit ba talaga?! curious na tanong ni Stefan habang tumatawa, nakarinig pala habang nag uusap kami dito, sumabay din ako ng tawa pero ang asawa ko ay parang walang pakialam sa nangyari. " FucK you, shit! Humanda ka talaga sa akin babae ka iparanas ko sayo ang sinabi mong maliit," galit nitong sigaw kay Ella. Maliit
Chapter 82Habang patuloy ang masayang kwentuhan, ramdam ko pa rin ang mga tanong na naglalaro sa aking isipan. Hindi ko pa rin matanggal ang mga alalahanin tungkol sa koneksyon ng mga tao sa paligid ko, at ang mga lihim na unti-unting nahuhulog sa aking harapan. Ang lahat ng ito, mula sa relasyon nina Das at Agent P, hanggang sa hindi pagkakaintindihan ng aking ama at sa tiyuhin ni Sky, ay nagiging mas kumplikado kaysa sa inaasahan ko.Habang naglalakad kami papunta sa labas ng bahay, tinanong ko si Sky tungkol sa nakaraan ng kanyang pamilya. Hindi ko alam kung bakit, pero sa pagkakataong iyon, naramdaman ko na kailangan kong malaman ang lahat. "Sky, may alam ka ba tungkol kay Mr. Ching?" tanong ko, bahagyang maingat.Tumigil si Sky sa paglalakad at tumingin sa akin ng diretso. “Bakit mo tinatanong?” tanong niya, hindi ko mabasa ang ekspresyon ng mukha niya.“Gusto ko lang malaman kung ano ang tunay na nangyari sa mga magulang mo,” sagot ko, nagsusumiksik ng kaunti ng mga detalye na
Chapter 83 Ang araw ng linggo ay dumaan nang tahimik sa mansyon. Si Sky at ako ay magkasama sa sala, nag-uusap tungkol sa mga plano namin para sa hinaharap at ang mga bagay na kailangan naming asikasuhin. Kahit na ang lahat ng nangyari sa nakaraan ay patuloy na bumabagabag sa aming isipan, nagkaroon kami ng pagkakataong magpahinga, mag-plano, at magpokus sa mga bagay na mahalaga sa amin ngayon. "Sky," tanong ko habang nakaupo kami sa malaking sofa sa sala, ang mga mata ko'y nakatuon sa kanya. "Kumusta ka na? Anong nararamdaman mo ngayon?" Nagbigay siya ng isang mahina ngunit matamis na ngiti, at tinapik ang kanyang tiyan na ngayon ay medyo lumalaki na. "Medyo pagod, pero masaya. Ang hirap lang tanggapin na may bagong buhay na darating. Pero sa parehong oras, excited ako," sagot niya, at ang mga mata niya ay kumikislap sa kasiyahan. Masaya akong makita siya ng ganito—maligaya at puno ng pag-asa. Ngunit alam ko na hindi madali para kay Sky ang magbukas tungkol sa nakaraan, lalo na s
Chapter 84 Habang naglilihi ang aking asawa, hindi ko siya pinabayaan. Kung ano ang nais niyang hiningi, ibinigay ko na walang pag-aalinlangan. Ang mga kahilingan ni Sky, gaano man ka-simple o ka-komplikado, ay laging nauuna sa lahat ng bagay. Alam kong ito ang pinakamahalagang panahon sa buhay namin, kaya't tiniyak kong lahat ng pangangailangan niya ay matutugunan. "Hubby, gusto ko ng mangga," sabi ni Sky isang hapon, habang nakaupo kami sa terrace ng mansyon, tinatanaw ang magandang tanawin ng hardin. "Tama na ba 'yan?" tanong ko, sabay abot sa kanya ng isang mangga na matamis at hinog na hinog. "Oo, ito na lang. Masarap itong mangga, masarap pa sa feeling ng pagiging buntis," sagot niya habang ngumisi. Tinitigan ko siya at nakita ko ang kasiyahan sa kanyang mga mata—ang kasiyahan na magkasama kami sa bawat sandali. Minsan, napansin ko na may mga pagkakataong mabilis siyang napapagod, at nararamdaman ko ang pagka-sensitibo ng kanyang katawan. Kaya't kung may mga pagkakataong si
Chapter 85 Tumawa na lang ako, pero hindi ko maiwasang mag-alala ng kaunti. Hindi ko alam kung saan ko pa kukunin ang strawberry na tatlong nakadikit, pero ang bawat isa sa kanila ay nagbigay ng kani-kanilang ideya. “Okay, okay! Huwag na kayong magtawanan. Hanapin na lang natin. Steve, ikaw na muna ang mag-check ng mga farm dito sa paligid. Asier, ikaw na bahala sa internet search, baka may nakalista na lugar na nagbebenta nun. Leo, baka may kilala kang supplier, baka matulungan mo kami. Stefan, ikaw na lang ang maghanap sa mga lokal na pamilihan,” utos ko, sabay hingal. Alam kong mahirap ang misyon ko, pero kailangan kong matulungan si Sky. "Okay, Hubby. Wala na akong magagawa kung hindi makahanap ng strawberry na nakadikit," sagot ni Steve, tila hindi na iniisip ang hirap, ang mahalaga ay magawa ko ang hiling ni Sky. Bumangon ako at nagsimula sa mga tawag. Habang iniisa-isa ko ang mga tawag at nag-iisip kung saan hahanapin, naiisip ko kung gaano kalaki ang sakripisyo ng bawat is
Mahal kong mga Tagasubaybay, Isang taos-pusong pasasalamat ang nais kong iparating sa inyong lahat na sumubaybay at nagbigay suporta sa aking kwento. Ang bawat hakbang ng paglalakbay ng mga karakter, ang bawat tagumpay at pagsubok na kanilang hinarap, ay naging mas makulay at puno ng kahulugan dahil sa inyong mga mata at puso na tumutok sa bawat detalye. Hindi ko kayang ipaliwanag kung gaano kahalaga ang bawat mensahe, komento, at mga pag-suporta na inyong ibinigay sa akin. Ang bawat isa sa inyo ay may bahagi sa pagbuo ng kwentong ito—at sa bawat oras na kayo ay naglaan ng panahon upang basahin at subaybayan ang aking pagsulat, naramdaman ko ang inyong mga positibong enerhiya na nagbigay lakas sa akin upang ipagpatuloy ito. Sa kabila ng mga pagsubok, ang inyong suporta ay nagsilbing gabay na hindi ko kayang kalimutan. Sa bawat pahina, sa bawat kabanata, at sa bawat hakbang ng kwento, andiyan kayo bilang mga kasamahan ko sa paglalahad ng isang kwento ng pag-asa, tapang, at pagmamahal
Chapter 113Ngunit habang ang mga pwersang ito ay natapos, ang isang matinding katahimikan ang bumalot. Ang mga kalaban sa likod ng mga operasyon ni Drozdov at Volkov ay natapos na, at sa kanilang pagkawala, nawala rin ang mga panganib na banta sa buhay ng mga triplets at ng iba pang mga inosente. Sa kabila ng mga naiwang sugat at pagkatalo, natapos ang isang malaking yugto ng aming laban. "Agent T, natapos na," sabi ko habang tinitingnan ang mga dokumentong nagpatunay ng kanilang pagkatalo. "Wala na silang magagawa pa. Hindi na nila mababalik ang kanilang imperyo." Ngunit alam ko, sa ilalim ng lahat ng ito, may mga pwersang nanatili pa rin. May mga lihim na operasyon at mga bagong kalaban na nagmamasid, ngunit sa mga susunod na araw, natutunan ko na ang tunay na laban ay hindi palaging nasusukat sa lakas ng kalaban. Ang laban na tinatahak namin ay laban para sa kapayapaan—para sa mga buhay ng mga inosenteng tao na nagdusa. Ang pangalan ko at ng mga kasama ko ay magiging bahagi ng
Chapter 112Habang ang mga pangalan ng Volkov ay naglaho sa mga talaan, ang mga anino ng kanilang imperyo ay patuloy na sumasabay sa mga hangin. Wala kaming magawa kundi maghintay. Isang kakaibang katahimikan ang sumik sa aming operasyon. Walang bagong impormasyon, walang bagong hakbang, at wala ring makikitang kasunod na laban. Ngunit alam ko, hindi sa lahat ng oras ay magtatagal ang katahimikang ito. Isa lamang itong preparasyon bago ang susunod na pagsabog.“Agent T, kailangan natin maghanda,” sabi ko sa kanya isang umaga, habang pinagmamasdan ang mga bagong ulat mula sa aming mga pinagkakatiwalaang sources. “Hindi ako naniniwala na tapos na tayo. May ibang pwersa pa rin na gumagalaw sa likod ng mga kaganapang ito.”“Tama ka,” sagot ni Agent T, ang boses niya ay may bahid ng pag-aalala. “Ang mga operasyon ni Volkov ay isang piraso lang ng mas malawak na laro. Kung hindi natin makikita ang buong larawan, baka mapag-iwanan tayo.”Nagpunta kami sa isang ligtas na lokasyon upang mag-re
Chapter 111Nagpatuloy kami sa pagtutok sa mga pondo at operasyon na ipinapakita ng mga dokumento. Habang nagsasaliksik kami ng mga pangalan at koneksyon, napansin namin na ang ilan sa mga taong may kinalaman sa mga operasyon ng Volkov ay nagtatago sa likod ng mga negosyo at mga opisyal na posisyon sa politika. Tinututukan namin ang mga detalye, at natuklasan namin na ang mga operasyon ng Volkov ay may mga malalaking kasosyo sa loob ng mga institusyong politikal at militar sa buong Europa.“Agent T,” sabi ko habang pinagmamasdan ang mga bagong impormasyon, “Wala na tayong oras. Ang mga pwersang ito ay patuloy na nagpapalakas at nagpapalawak ng kanilang impluwensya. Kailangan natin silang harapin.”“Hindi ko inaasahan na madali,” sagot ni Agent T, ang boses niya ay matatag. “Pero hindi tayo pwedeng magpatalo. Hindi natin puwedeng hayaang magpatuloy ang kanilang mga operasyon.”Nagpatuloy kami sa paghahanap ng mga susunod na hakbang, ngunit habang nagpapatuloy kami, ramdam ko ang lumala
Chapter 110Habang nakatayo kami sa loob ng tahimik na silid sa mansion, naramdaman ko ang bigat ng mga dokumentong hawak namin. Ang mga pangalan at koneksyon sa loob ng mga papeles ay nagbukas ng pinto sa isang mas malalim na operasyon, isang pwersa na hindi basta-basta matitinag. Alam ko na ang laban ko ay hindi lang laban laban sa isang pangalan, kundi laban sa isang buong sistema ng kasamaan na nagpapalakas sa mga tao sa likod ng Volkov.“Agent T,” sabi ko, ang mga mata ko ay nag-i-scan ng mga dokumento, “Ipinapakita nitong mga pangalan na may mga koneksyon ang mga pwersang nagpapatuloy sa ilalim ng pangalan ni Greg Volkov. Hindi sila titigil.”“Malamang, hindi,” sagot ni Agent T, ang tinig niya ay puno ng pagka-determinado. “Kahit tapos na ang pangalan ng Volkov, ang mga operasyon na ito ay hindi titigil. At mas malupit ang mga susunod na hakbang.”Isang malamlam na pangitain ang gumugol sa isip ko habang iniisip ang susunod na hakbang. Kung ang mga pwersang ito ay patuloy na lum
Chapter 109Ang mga salitang iyon ay nagsisilbing hudyat na magsisimula ang tunay na labanan. "Tingnan natin kung sino ang magiging hadlang," sagot ko, ang aking tinig malamig at puno ng galit.Sa isang mabilis na galaw, inihagis ko ang isang smoke grenade, at ang buong pabrika ay napuno ng usok. Habang nagtatago kami ni Agent T sa ilalim ng mga makina, naririnig ko ang mabilis na mga galaw ni Drazhen at ng kanyang mga tauhan. Alam kong hindi na kami magtatagal dito.“Agent T, maghanda ka,” sabi ko, ang mga mata ko ay alerto sa bawat galaw. "Kailangan nating tapusin ito ngayon."Habang nagsimula ang engkwentro, ramdam ko ang tensyon sa hangin. Si Drazhen ay mabilis at may mga tauhan siyang bihasa sa laban. Ngunit ako, hindi ko binitiwan ang aking layunin. Ang bawat galaw ko ay isinagawa nang may layuning tapusin siya."Drazhen!" sigaw ko, sabay lakas ng putok mula sa aking baril. "Endlich wirst du für alles bezahlen, was du getan hast!" (Sa wakas, magbabayad ka na para sa lahat ng gin
Chapter 108Ang pagbagsak ni Dmitri Volkov ay isang tagumpay, ngunit ito’y isang maliit na bahagi lamang ng mas malaking labanan na patuloy na bumabalot sa akin. Ang pangalan ni Greg Volkov ay patuloy na nagbibigay ng takot at kapangyarihan, kahit na siya ay matagal nang patay. Habang pinapanday ko ang aking landas pabalik sa mga anino ng kanilang imperyo, ramdam ko na mas malalim pa ang ugat ng kasamaan na kailangan kong tunawin.Ang mga paggalaw ko ay naging mas maingat at mapanuri. Ang pagkatalo ni Dmitri ay nagbigay daan para makuha ko ang ilang mahahalagang impormasyon mula sa mga kagamitan niya—mga dokumento, codes, at mga pangalan na magdadala sa akin sa susunod na hakbang. Ngunit kahit anong patuloy na pagsusuri ko sa mga materyal na ito, isang bagay ang naging malinaw: Si Greg Volkov ay hindi lamang isang pangalan. Ang pangalan niyang iyon ay naging simbolo ng isang malupit na imperyo na nagpapatuloy sa mga operasyon gamit ang mga koneksyon at makinarya ng mga taong matagal n
Chapter 107 Ang pag-alis mula sa Hamburg ay mabilis at tahimik. Ang warehouse na pinasok namin ay nagbigay ng mahahalagang piraso ng impormasyon, ngunit hindi pa rin sapat. Ang mga Volkov ay may maraming tinatago, at mas mataas na pwersa ang nakatago sa likod ng kanilang operasyon. Kung hindi ko sila matutumbasan sa lugar na iyon, hindi ko rin matutumbasan ang buong sistema ng kasamaan na kanilang pinapalakas. Habang naglalakbay kami pabalik, iniisip ko kung anong susunod na hakbang. Alam kong ang gabay ay nagsisimula nang magbukas, ngunit ang mga koneksyon ni Dmitri Volkov, pati na rin ng kanyang ama na si Greg Volkov, ay humantong sa isang lugar na mas malupit—Germany. Doon, may mga ugat ng kanilang negosyo na kailangang durugin. "Agent T," sabi ko habang binabaybay namin ang kalsadang pauwi, "pupunta tayo sa Germany. Doon natin tututukan si Dmitri Volkov." Nakita ko sa mga mata ni Agent T ang isang seryosong pagkakasunduan. "Si Volkov ba ang target natin?" tanong niya, ang tini
Chapter 106 Ang dilim ng gabi ay tila bumabalot sa akin habang iniisip ko ang susunod na plano. Si Dmitri Volkov at ang kanyang ama, si Greg Volkov, ay hindi lamang simpleng kalaban—sila ay mga piraso ng isang masalimuot na puzzle na kailangan kong buuin. Isang piraso na kapag natumbok, magbibigay sa akin ng sagot sa lahat ng tanong ko. Kahit na patay na ito ay nagpapatuloy pa rin ang kanyang mga gawaing pamamagitan sa kanyang anak. Nagmumuni-muni ako sa mga dokumentong nakuha ko, at sa mga koneksyong unti-unting lumilitaw. Ang mga Volkovs ay hindi basta-basta—hindi nila kayang magtago sa ilalim ng radar ng mga pwersa ko. Kung ang buong operasyon nila ay nakaangkla sa mga arms syndicates at droga, dapat ay may mga koneksyon sila sa mga pangunahing pook ng kalakalan—mga lungsod, mga port, at mga lugar kung saan madaling magpasok at maglabas ng armas at droga. "Agent T," sabi ko, iniabot ang isang piraso ng papel na naglalaman ng pangalan ng isang lugar. "May isa pa tayong kaila