One week Later... Buhat ng nang galing ako sa ospital at hanggang ngayon pala isipan pa rin sa akin kong sino ang tumulong sa akin na madala sa ospital. Kahit medyo inis pa akong makita ang dati kong asawa ay wala akong magawa kundi harapin ito at pakisamahan, dahil nakasalalay lang naman dito ang pag bangon ng kumpanya namin na pinalubog ng walang hiya kong Tita Marga, siya talaga ang puno't dulo ng lahat ng kamalasan ng buhay ko. Ngayong palubog na ako ang pinapahirapan niya, samantalang noong sagana pa sa pera walang tigil ang pag waldas na hindi iniisip ang kinabukasan. Kong makapag mata ng tao akala mo legit na Wilson, sampid lang naman sa angkan namin. Hindi ko alam paano ko ba haharapin si MC ngayon. Nag apply lang ako ng light make-up dito sa comfort room. Nag-aaus na ako ng natigilan ako. "Bakit ba ako nag-aayos, e' lalaitin lang naman ako ng taong 'yon." usal ko. Kaya tinigil ko na ang pagme make-up at itinago sa loob ng pouch ko. Inayos ko na lang ang blouse ko, bago ako
"Hindi mo ko kailangan alipustahin. Kong galit ka magsabi ka. Kilala na kita kaya hwag mo ng itago. " singhal ni Tamara. Sobra na kasi ang ginagawa ng dating asawa sakaniya para pasakitan siya. Wala naman siyang kasalanan dito ng sobra para ganiyanin siya nito."What are you talking about. And wait baka nakakalimutan mong kailangan mo ako para maisalba ang palugi niyong kumpanya Miss. Wilson. Hindi ako tanga alam ko ang tunay na pakay mo. Kaya hwag mo ng balakin na gaguhin ako kasi hindi mo rin magugustuhan ang mga kaya kong gawin." banta nito."Go ahead. Akala mo ba natatakot ako sayo. Pwes nagkakamali ka. "Talaga ba, bakit nangangatog yang tuhod mo ngayon." Pinakiramdaman ko ang sarili ko medyo tama nga siya, pero hindi ako pwedeng magpatalo sa kaniya. "Tapos ka na? Pwede na akong umalis at siya nga pala hindi na ako iteresado maghahanap na lang ako ng ibang kumpanya. Bye!!" pang-aasar pa nito sa kaniya. Kaya lalong uminit ang ulo ni MC at nahaklit ang kamay nito. Hindi niya inte
Board meetingPanay tingin ni MC sa suot niyang wristwatch at pinagmamasdan ang mga board members na nagdadatingan. Hindi niya alam kong bakit kanina pa siya badtrip gayong ang aga-aga pa naman. Hindi pa nga nag start ang meeting iritable na siya. "Okay ka lang dude?" tanong ni Maximo na kaibigan niya at ka-business partner na rin."Yah! I'm ok." mabilis na sagot niya."I think you're not, spill it out dude, so I can help you while waiting for our investors." aniya. Sumagap muna siya ng hangin at binuga kasabay nang malalim niyang buntong hininga. "She's back, dude!" wika niya. "Who?" "My dam* f-cking ex-wife." walang gana niyang sagot. "You mean Miss. Tamara Wilson? The soul heiress of Wilson Group of Company na binili mo? Akala ko ba nasa Europe na siya. Hmm! Ano naman ang ginagawa niya dito dude. Don't tell me binalikan ka niya?" usisa nito. Kumuyom ang kamao ni MC sa narinig mula sa kaibigan. "Not gonna happen dude. The day that she left me, kinalimutan at ibinaon ko na siya s
Napapahikbi si Tamara habang ina alala ang mga naganap sa kanilang dalawa ng dati niyang asawa na si MC. Nang mapansin nitong umiiyak siya hinaklit nito ang braso niya sabay bulyaw na; "Anong iniiyak iyak mo dyan? Hindi ka ba nasarapan o nabitin ka? Gusto mo pa bang kantu*** ko yang puk* mo!" bastos na wika nito na wala na talagang natitirang respeto para sa kaniya. Puro galit at sama ng loob na lang palagi ang ibinibigay nito sa kaniya. Masakit kay Tamara ang lahat, after ng sakripisyo niya dito ganito na lamang siyang tratuhin daig pa prostitute sa bar. Mainam pa nga yon kasi may respeto pa ang ibang lalaki etong dating asawa niya dem**** na. Tumayo siya at inayos ang sarili. Nang humarang ito sa dinaraanan niya. "Where do you think you are going? We're not done. That is our first menu, hubad!" malakas na sigaw ni MC kay Tamara. Nanginginig na nag strip ng damit si Tamara sa harapan ni MC gigil na sinupsop nito ang nipple niya at kinagat kagat gamit ang matatalas na ngipin nito. Ha
Sa loob ng taxi, doon ko binuhos ang sama ng loob ko at frustration na nararamdaman ko ng magkita kami ni MC. Alam kong mahirap ang naging sakripisyo ko para sa kaniya kaya ganon na lang ang sama ng loob ko sa mga kabastusan at kasamaang ipinapakita nito sa akin.Pagkarating ko ng bahay sinalubong ako ng mahigpit na yakap ng anak kong si Mac Tyron "Hows your day Mom." malambing na tanong nito sa akin. "Hmmm! Good son. How about you? How's your first day in school?" tanong ko rito. Pag balik kasi namin sa Pilipinas kaagad kong naayos ang pag transfer niya. Para wala na akong ibang iiisipin pa. "Not a good Mom. They are not cool like my classmates before. They are weird too." reklamo ng aking anak sa unang araw ng pasukan niya sa school. "Son, maybe you should be friends with them. After all they are your classmates for the whole school year." paalala ko rito."Okay fine, Mom." malungkot na wika ng aking anak. Niyakap ko na lang ang anak ko at pinaramdam dito na hindi siya nag-iisa a
Kinagabihan hindi ako makatulog sa naging arguments namin ng dati kong asawa. Masakit sa kalooban ko ang lahat ng paratang niya, ngunit anong magagawa ko kong nilamon na siya ng galit sa kaniyang puso. Hindi ko alam kong hanggang saan at kailan ko pipigilan ang sarili ko na sumbatan ito. Nang malaman niya ang totoo na katulad niya nag suffer rin ako para lang iligtas ang buhay niya. Ilang taon akong namuhay nang mag-isa at malungkot nag dalantao at nanganak ng mag-isa. Kaso kong sasabihin ko lahat para saan pa? Para saan pa kong namumuhi na ito sa akin dahil sa pag-iwan ko sa kaniya..Matapos ko lang talaga ang lahat ng gagawin ko dito babalik na kami sa Barcelona ng anak ko at mamumuhay ng tahimik at malayo sa kan'yang Daddy. At dahil sa pagod at antok nakatulog na rin ako. Kinabukasan nagising ako sa ingay ng katok ng aking anak. "Mom, wake up. May promise ka sa akin na manunuod tayo ng movie." wika ng anak ko. Napabalikwas ako ng bangon ng marinig ko ang sinabi niya. "What time
Naka alis kami ng Cinema ng matiwasay at hindi na niya kami sinundan pa. Napaka kapal talaga ng mukha niya kahit kailan. Siya na nga 'tong nakalimot sa relasyong meron kami, siya pa talaga ang may ganang magalit. Pinasakay ko ng kotse ang anak naming si MC Tyron. "Sakay sa kotse at hwag nang magtanong." wika ko. At kilala ko ang anak ko hindi man ngayon mangungulit siya ito lalo na narinig niya ang arguments namin ni MCAng laki ng pagbabago nito at hindi ko na rin talaga siya nakikilala pa. Nilamon na siya ng kasikatan at kayamanan na meron siya. Wala na talaga ang dating simple at mabait na MC na minahal ko noon. Nang makarating kami ng Mansyon nauna akong bumaba at pinag buksan ko na lamang ang anak ko. Alam kong tampo siya sa akin sa nangyari kaso wala akong magagawa doon. Hindi sila pwedeng magkita pa ng Daddy niya at baka mabuko na ako ni MC na anak niya ito. Halos magkamukha talaga sila at walang tulak kabigin na mag-ama nga talaga ang dalawa.Pagod akong napaupo sa sofa at nag
Two days later ng sinadya kong sundan ang mag-ina. Hindi ko pa naman sigurado na anak ko talaga si Tyron pero, when it comes to leap of blood sabi nila ramdam na ramdam ko na din. Hindi lang talaga ako maka porma at galit sa akin ang Mommy Tamara niya. Siya pa 'tong galit sa akin. Ano bang ginawa ko, all my life I've been faithful and love her. Kahit inaalipusta na ako ng mga Wilson. I push through her since, I love her so much. Pero, hindi pala sapat ang pagmamahal ko para sa kan'ya at nagawa niya pa rin akong iwan.Itinigil ko na ang pagsesenti at wala naman akong mapapala pa dito, nangyari na ang lahat. Ang tanging hihintayin ko na lang ang DNA results na pinagawa ko at malakas ang kutob ko na ako ang Daddy ng bata. Habang naka upo ako sa swivel chair ko sa loob ng opisina ng magring ang cellphone ko. "Yes! Whose this?" tanong ko sa kabilang linya. "This is Nurse Carrie from St. Jude Hospital. This is Mr. MC Benitez?" tanong nito sa akin"Yah! It's me. What do you need for me?" m
Nabulabog ang Emergency room ng biglang tumigil ang paghinga ni Tyron. "Code blue! Code blue." wika ng doctor at sinimulan ng irevived ang bata. Paulit ulit ginagawa ng doctor at inoorasan ang bata. ilang segundo na nilang ginagawang isalba ang bata kaso wala man lang kitang nakikita indikasyon na buhay pa ito. Hanggang sa hindi tinigilan ng doctor na magkaroon ito ng hininga. "Oxygen!" utos ng doctor. Napalitan na ng bagong tangke ng oxygen. Samantalang nagugulat ang dalawa sa labas ng makitang maraming Nurses ang pumasok sa emergency. At nang silipin ni Tamara kung anong nangyayari halos gumuho ang mundo niya ng makitang sinasalba ang kanyang anak. "No! It can't be, huhuhu. Tyron, anak." palahaw na iyak niya mula sa labas ng emergency room.. Habang pinapakalma siya ni MC. "Let's do their job! We will wait here." aniya. "Ayokong tumanga dito na walang ginagawa para sa anak ko." bulyaw niya rito. "Alam mo kung wala kang sasabihin, umalis ka na lang! Hindi kita kailangan dito." sig
At Benitez Mansion Saktong kakauwi lamang niya at pagod na sumalampak sa kama ng kanyang kwarto. Wala siya sa mood makipag usap na kahit kanino at sobra siyang natakot sa nangyari kanina lang. Hindi niya akalaing makikita niya sa ganong kalagayang ang kanyang anak. Sariwa pa rin sa kanyang ala-ala ang mga dugo na nagkalat sa sahig at kumapit sa kanyang balat. Habang naghihintay siya ng tawag ni Tamara kung ipapaalam ba nito sa kanya ang nangyari sa kanikang anak, ngunit inabot na siya ng alas dos ng madaling araw kakahintay ng tawag nito pero, wala man lang. Ganon nga ba katindi ang galit jiti sa kanya at ayaw siyang bigyan ng karapatan para sa anak nila. Kasalanan rin naman kasi nito kung naging tapat lang sana ito sa kanya baka naging okay pa sila. Kaso mas pinili nitong iwan siya at magpakasasa sa Barcelona. Ayon ang matinding ikinagagalit niya na habang siya ay nag aagaw buhay nagawa nitong tikisin siya na iwan at magpakasaya sa malayo.Ipinikit na niya ang kanyang mga mata hang
Kanina pa siya pabalik balik sa emergency room. Hindi niya malaman ang gagawin ng mga oras na 'yon para siyang pinagsakluban ng mundo. Wala pa ring tawag mula sa emergency room kaya naman hindi siya mapakali sa kan'yang kinauupuan paroon at parito siya. Hindi niya rin natatawagan pa si Tamara ang Mommy nito hindi niya kasi alam ang sasabihin niya. Kaya nagpunta muna siya sa information section at nakiusap na tawagan ang number nito. Hindi pwedeng makita siya nito roon kaya tiniyak niya na magtatago siya sa oras na dumating ito. Matapos niyang maibigay ang cellphone nito umalis na siya agad at bumalik sa emergency room para makibalita kaso wala pa rin. Kaya nilalamon na siya ng kaba at pagkabahala. Pagod na rin siya kakaisip ng posibleng mangyari. Habang naghahanap naman si Tamara at nababaliw na nga kung saan niya hahanapin ang kan'yang nawawalang anak. At hindi talaga niya mapapatawad ang sarili niya kung sakaling may mangyaring hindi maganda sa anak niya. Kasalanan niya kasi '
"Mom, is this true??? Are you hiding something from me again? Kaya ba nagmamadali kang umalis ng bansa at bumalik ng Europa dahil alam mong nagkakalapit na kami ng biological father ko?" sunod sunod na tanong ng anak ko at wala akong maapuhap na sagot sa mga katanungan niya ngayon, miski ako ay nagulat ng malaman ni MC na may anak kami gayong hinarang ko naman ang naunang DNA test result niya. Pero, sadyang mautak siya at hindi na rin ako magtataka dahil hindi na siya ang dating MC na kilala at minahal ko. "Mom! Please answer me. I need to know the truth.." naiiyak na wika ng anak ko at sa mga oras na 'yon nanatili akong pipi at bingi sa harapan niya. Hindi ako pwedeng magsalita gayong mas lala ang sitwasyon sa pagitan naming dalawa ng anak ko. "Tyron, son, go to your room and pack your things. Don't interrogate me now. We need to leave as early as we can." mariing utos ko. Tumingin lang sa akin ito sabay takbo. Mabuti naman naturuan ko ang anak ko noon pa man na makikinig pa
"Hibang ka ba! Anong pinagsasabi mong our son. Hindi mo anak si Tyron." sagot ko. "Kahit anong sabihin mong hindi natin anak ang bata pero, dito sa puso ko alam na alam ko. At kahit ilang fake DNA TEST pa yang ibigay mo sa aking result hinding hindi ako maniniwala, Tamara. Pinaimbestigahan kita buntis ka ng umalis ka ng Pilipinas, so how come na sa ibang lalaki 'yon. Tell me straightforward anak ko ba si Tyron? Answer my question, Is he my son?? Tama ba ako sa nararamdaman kong lukso ng dugo. Sa unang beses na magtama ang mga mata naming dalawa. Alam ko sa sarili ko na anak ko siya kaya hindi mo pwedeng itago sa akin ang katotohanan. Ngayon pa lang umamin ka na, Tamara." paulit ulit niyang sinasabi at hindi ko alam kong magtatapat ba ako. Hanggang sa marinig ko ang boses ng anak kong si Tyron mula sa likuran. "Mom, is this true?? Mr. MC is my real dad? Answer me, Mom. I just want to know the truth. I won't be leaving if you don't tell me." sunod sunod na tanong ng anak ko sa akin. A
Nagliligpit ng gamit si Tamara ng kanilang gamit ng kan'yang anak na si Drake ng lumapit ito."Mom, we're going to Europe??" tanong nito sa kan'ya."Yes anak, mamayang gabi na ang flight natin. Ready ka na ba anak?" tanong niya dito. Sabay iling nito naikinasalubong ng kilay niya. "Why son, are you not excited to be back home?" tanong niya ulit sa kan'yang anak."Not really Mom. What about Uncle MC? Hindi ba tayo magpapaalam sa kan'ya?" biglang tanong ng anak ko na ikinagulat ko. Hindi ko akalain na masasabi niya ito sa akin. "Son, hindi naman natin siya kamag-anak e, bakit tayo magpapa alam sa taong 'yon?" "Pero, hindi ba mabait naman siya Mommy. Kaya pwede tayong magpaalam po sa kan'ya Mommy." giit ng anak ko."Hindi na anak masyadong busy ang taong 'yon kaya hindi na natin siya dapat inaabala pa sa mga bagay na dapat ay para lang sa ating dalawa. Naiintindihan mo ba?" tanong ko dito. Tumango tango lang ito sabay lungkot ng kan'yang mukha at alam kong nalungkot ang anak ko sa sago
Lingid sa kaalaman ni MC na tinawagan ng ospital si Tamara at ipinaalam dito ang mga plano niya. Kaya naman nakaisip agad ng plano si Tamara na ibahin ang result ng DNA. At hindi pa siya handa na malaman nito ang katotohanan. Sobrang takot kasi siya na baka agawin nito ang anak sa kan'ya at ilayo ayon ang hindi niya kakayanin. Lalo na siya ang nagpalaki at nagtaguyod sa anak ng mag-isa. Alam naman niyang kasalanan niya kong bakit sila nagkalayong mag-asawa, sa kagustuhan niyang mabuhay ito malaki ang naging sakripisyo niya para lang madugtungan ang buhay nito. At nag iwan pa siya ng malaking halaga para sa panimulang buhay nito na malayo siya. Kaso lahat ng 'yon ay hindi alam ng asawa niya pawang lihim lang lahat ang nangyari sa pagitan nilang dalawa ng matanda. Inayos niya ang sarili para sa muli nilang pagkikita kaso useless na rin naman wala na siyang asawang babalikan pa. Nagising si MC na sobrang sakit ng ulo. Sobrang wasak siya nagdaang gabi, sapagkat hindi niya matanggap na hi
Two days later ng sinadya kong sundan ang mag-ina. Hindi ko pa naman sigurado na anak ko talaga si Tyron pero, when it comes to leap of blood sabi nila ramdam na ramdam ko na din. Hindi lang talaga ako maka porma at galit sa akin ang Mommy Tamara niya. Siya pa 'tong galit sa akin. Ano bang ginawa ko, all my life I've been faithful and love her. Kahit inaalipusta na ako ng mga Wilson. I push through her since, I love her so much. Pero, hindi pala sapat ang pagmamahal ko para sa kan'ya at nagawa niya pa rin akong iwan.Itinigil ko na ang pagsesenti at wala naman akong mapapala pa dito, nangyari na ang lahat. Ang tanging hihintayin ko na lang ang DNA results na pinagawa ko at malakas ang kutob ko na ako ang Daddy ng bata. Habang naka upo ako sa swivel chair ko sa loob ng opisina ng magring ang cellphone ko. "Yes! Whose this?" tanong ko sa kabilang linya. "This is Nurse Carrie from St. Jude Hospital. This is Mr. MC Benitez?" tanong nito sa akin"Yah! It's me. What do you need for me?" m
Naka alis kami ng Cinema ng matiwasay at hindi na niya kami sinundan pa. Napaka kapal talaga ng mukha niya kahit kailan. Siya na nga 'tong nakalimot sa relasyong meron kami, siya pa talaga ang may ganang magalit. Pinasakay ko ng kotse ang anak naming si MC Tyron. "Sakay sa kotse at hwag nang magtanong." wika ko. At kilala ko ang anak ko hindi man ngayon mangungulit siya ito lalo na narinig niya ang arguments namin ni MCAng laki ng pagbabago nito at hindi ko na rin talaga siya nakikilala pa. Nilamon na siya ng kasikatan at kayamanan na meron siya. Wala na talaga ang dating simple at mabait na MC na minahal ko noon. Nang makarating kami ng Mansyon nauna akong bumaba at pinag buksan ko na lamang ang anak ko. Alam kong tampo siya sa akin sa nangyari kaso wala akong magagawa doon. Hindi sila pwedeng magkita pa ng Daddy niya at baka mabuko na ako ni MC na anak niya ito. Halos magkamukha talaga sila at walang tulak kabigin na mag-ama nga talaga ang dalawa.Pagod akong napaupo sa sofa at nag