SANA PO NAG-ENJOY KAYO! HAPPY READING!
NANATILI siyang nakatitig sa akin samantalang ako ay ni hindi maihakbang palayo ang mga paa ko. I badly want to escape from here. Hindi ko alam kung paano sasagutin ang mga tanong niya. Iniisip niya ba na ginusto kong h’wag sabihin sa kanya ang totoo? I tried. Sinusubukan ko na ipakilala ang sarili ko sa kanya the moment I realized he has totally forgotten about me, pero mas lalong magiging masakit dahil alam ko na mahihirapan ako na paniwalain ang isang taong nabura na ang alaaala tungkol sa ‘kin. Napawi ang mga ngiti ni Maximo. I was the witness how his tears roll down his cheeks. Parang sinusugatan ang puso ko nang makita ko ang mga mata niya na napuno ng luha. Patawad, Maximo. Patawarin mo ako kung sinikreto ko--- namin mula sa ‘yo. Iyon ang mga salitang gustong sabihin ng isip ko pero tila ayaw lumabas sa bibig ko. “S-Sagutin mo naman ako,” umiiyak na pakiusap nito. Umiwas ako ng aking tingin dahil pakiramdam ko ay ako naman ang luluha habang pinagmamasdan ko siya. Hindi ko
But how did he know about my lies? Paano niya nalaman na nagsisinungaling lang ako? Na nagkunwari akong hindi parte ng buhay niya? “Hay! Nakakainis naman kasi ‘yang boss ko, e. balasubas rin. Tapos iiyak iyak siya kanina? Deserve niyang lumuha ng isang balde sa pag-ahas niya sa asawa mo. Alam mo, kung pwede ko lang siyang sabunutan, ginawa ko na e. pasalamat siya boss ko pa rin siya kahit na anong mangyari.” Kung pakikinggan ay mas iritable pa si Kai sa nangyayari e. ako kasi tamang iyak lang samantalang siya, kulang na lang pumasok sa katawan ko na para bang siya pa itong biktima. Ganyan yata talaga ako kamahal nitong si Kai. “What if tawagan ka ulit nila Kelvin?” tanong niya pa ulit matapos ang ilang sandaling katahimikan. Akala ko ay tatahimik na ito dahil kumakain na siya pero hindi pa rin pala sapat na busalan niya ang bibig niya ng foods dahil wala pa rin siyang ikatatahimik. Hmp! “Hahayaan ko na lang muna sila. Paano akong makaka-establish ng sarili kong business ngayon kun
Hindi pa man siya nakakasagot ay nagsalita ako ulit. “Umalis ka na.” Pagdidiin ko. Pero hindi ko inasahan ang sumunod na ginawa niya. “Please? H-Help us.” aniya habang nakaluhod sa harapan ko. Iniwas ko ang tingin ko. “Eloisa, patawarin mo ‘ko. Matapos kong malaman na gusto kaming bigyan ng pagsubok ni great grandpa para sa mana, nawala na ako sa huwisyo ko dahil sa mana. I admit I became greedy. I admit I did broke up with you for money. Patawarin mo ako kung pinagtaksilan kita at pinagpalit sa ate mo. Patawad.” Rinig na rinig ko ang paghagulgol nito. I hate to see him this way. Nagmumukha tuloy na ako ang nagpaiyak sa kanya. He must face the consequences of his actions. “Tumayo ka na dyan. Kalimutan mo na ang lahat nang ‘yon kung pwede lang. Huwag mo nang ulit ulitin o ibalik pa ulit dahil tapos na ‘yon. Naka-move on na ako. Hindi ka pa rin ba napapagoda na ipamukha sa akin na mas mahalaga pa ang pera kaysa sa akin? Good thing Maximo already told me about his intuition. At mukh
“Bakit ba kasi kayo nagpunta dito?” pag-uusisa naman ni Kai. “Hinatid lang namin si Maximo.” Si Kelvin ang sumagot. “And?” “And we need to take you out because we ‘re going on a date.” Hirit pa ni Enrico saka niya biglang binuhat si Kai na parang isang sakong bigas. Napatili ito. “Aaaahhh!!! ibaba mo ako, punyemas ka!” “Wag kang malikot dahil kapag binaba kita, bukol ang aabutin mo.” Pagbabanta ni Enrico. Sumunod naman sa kanya si Kelvin sa labas. Napasinghap ako sa gulat but I ended up laughing kasabay ng anak ko. Until I suddenly realized. . .tatlo na lang pala kaming naiwan ni Maximo at Maxine sa sala. I gulped. Sabay iwas ng tingin ko. I was breathing heavily. “Where are they going to take her?” nagtatakang tanong ng anak ko sabay kunot ng noo niya. Pinagpapawisan na talaga ako ng malamig. “Mamamasyal lang, Maxine. Sandali, do you want to play in your room instead? Mag-uusap lang kami ni Mr. Grumpy.” I asked her. Tulad ng inaasahan ay wala akong pagtutol na nakita sa m
Mga mata pa lang namin ni Maximo ang magkasalubong pero halos malunod na ako. Pakiramdam ko ay habol habol ko ang hininga ko while looking at his eyes. I couldn’t utter any more words. All I know is that he’s here and he can clearly remember me as his wife.Tahimik lang kaming dalawa at wala nang nagsalita. It was a long moment of silence until a scream shocked the both of us.“Mommy! Help!” sigaw ni Maxine.Nataranta ako na napatayo. “Anak, anong nangyari?!” kulang na lang ay lumipad ako papunta sa kwarto namin ni Maxine. Sobrang lakas ng kabog ng dibdib ko.Dali dali kong binuksan ang pintuan and good thing it’s not locked. “Maxine, anak? Bakit?! mommy’s here!”“It’s a prank!” anito pa habang tawang-tawa sa naging reaksyon ko. She can’t stop laughing. Instead, napahawak pa siya sa tyan niya sa katatawa dahil sa pangpa-prank niya sa ‘kin.Napabuga ako ng hangin at kasabay non ay ang pagsalubong ng dibdib ko. “Maxine!” pinandilatan ko siya ng mata kaya agad siyang napayuko at nanahi
“Eloisa my dear!” Napalingon ako sa may kabilang hallway nang marinig ko ang boses ni grandma. I knew it was her from her voice alone. Napangiti ako. Nakaka-miss rin kapag tinatawag niya ako ng ganon. I feel like so dear and close to her. Para ngang apo na rin niya ako.“Grandma! Na-miss ko ho kayo.” maluha luha pa ako nang bigkasin ko ang mga salitang iyon.“At sa tingin mo ba, ako hindi kita na-miss? Matagal na rin kasi na hindi tayo nagkakausap because of everything that happened kaya kita inimbita rito. Besides, bahay mo rin naman ito, e. bahay niyo ni Maximo.“Salamat, grandma for welcoming me here always. Kahit na may mga araw na ang hirap nang i-handle ang lahat. You never got tired of Maximo and I.”“Bakit ko naman iyon gagawin? The moment we knew each other, I said to myself that I found the perfect one for my great grand child. Totoo ‘yan!”Natawa ako hindi dahil hindi ako naniniwala pero kasi, it was pure coinsidence dahil nang mga oras na ‘yon ay hindi naman talaga alam n
Napatayo ako dahil agad na nag-init ang ulo ko nang makita ko pa lang ang anino niya. Ni anino niya ay ayaw kong makita! Gusto kong manakit sa tuwing nakikita ko siya.“Why are you here?! sino ang nagsabing magpunta ka rito?!” singhal ko agad sa kanya.“Abigail, bakit ka nandito?” nagtatakang tanong ni Maximo as he hold my hand. I know what it means. Ayaw niya ng gulo, ayaw niya na may mangyaring hindi niya mako-control. H’wag lang ako i-trigger ng Abigail na ‘yan dahil kapag nagkataon, hinding hindi ko siya uurungan! Ipatitikim ko sa kanya ang galit ko na kinimkim ko ng apat na taon!“Bakit, Maximo? Bawal na ba akong magpunta rito? After all that happened? Baka nakakalimutan mong utang mo sa ‘kin ang pangalawa mong buhay!” Sumbat pa nito.I knew this day would come. “Kung ang kapalit lang ng pagtulong at pag-aalaga mo sa ‘kin ay ang panloloko mo, Abigail, quits na tayo. At wala na akong utang na loob sa isang sinungaling na tulad mo.” Nagtatagis ang bagang ni Maximo nang sabihin n
“Huh? What do you mean?” naguguluhan niyang tanong habang inaayos niya ang buhok ko.Shoot! Nakakahiya!ANO BANG INIISIP MO, ELOISA?! sa kalagitnaan pa talaga ng gulo mo naisip ‘yon? Saway ko sa sarili ko.Malay ko ba na kaya niya dinidikit ang sarili niya sa akin aay gusto niyang magpainit kami? Malay ko ba kung gusto niyang maghalikan kami o higit pa dyan? Like duh, we ‘re married! Pero wait. . .parang napaka-defensive ko naman yata.“W-Wala! W-What I mean i-is that. . .ahm, b-baka gusto mong maupo muna? I-Inuhaw ako bigla, e.” Pagdadahilan ko pa. Nauutal pa ako shocks! Napakagaga mo talaga, Eloisa.“Oh, sorry. Wait, I’ll get you water okay?” aniya pa.”Thanks, nauhaw ako e. ang hot mo kasi,” wala sa sarili kong sagot.“Really?” nakangisi niyang tanong na parang mapanuyo pa.Matutuyo yata ang laway ko kakalunok. “Mamaya ka sa ‘kin ‘wag kang mag-alala. I’ll make you feel even more hot, wife.” Mapang-akit na sambit nito at kumindat pa talaga siya sa ‘kin.Mas lalo akong inuhaw tuloy!