(CANCELLED)PAGHATID ng driber sakin pauwi sa bahay ni Fiandro ay agad akong naghanda ng mga gamit na aabot hanggang tatlong araw.Sinigurado ko munang naka-alis na sina manang Linda at Pipay para di mapansin ang aking binabalak na pag-alis.Dapat ay di ako maabutan ni Fiandro dahil pag nangyari iyon ay malilintikan ako.Di nako magkanda-ugaga sa kwarto. Kanan-kaliwang naglalakad at nag-iisip ng kung ano-ano sa nalaman. I need to move now. I can't waste any time here. Sana makaalis na sila agad.Lumabas ulit ako ng kwarto. Kunwari'y kukuha ng maiinom sa kusina na ang totoo ay para makita sila manang at Pipay na aalis na talaga."Hija, aalis na kami. Iwan ka na namin dito ha?" paalam ni manang Linda. Lumuwag ang aking pakiramdam nang sa wakas ay aalis na sila."Sige po maam, tuloy na kami." si Pipay bago lumabas ng pinto.Sinamahan ko pa sila sa labas para siguraduhing makasakay na sa van na naghihintay sa kanila. Nakita ko ang pagpasok ng dalawa sa loob ng van at ng makaalis na doon a
(FOLLOW)DALAWANG araw akong nanatili sa bahay bago tuluyang gumaling si Fiandro sa sakit. Sa dalawang araw na iyon ay hindi ako pumasok ng school o trabaho. Talagang tinutukan ko siya hanggang sa gumaling.Nagpupumilit pa noon si manang Linda sakin na siya nalang ang magbabantay ngunit hindi ako sumang-ayon. Kahit si Fiandro sinabihan ako, at ganoon din, hindi ako pumayag sa kanyang gusto.Naalala ko ang kwinento ni manang na binantayan ako ni Fiandro noong ako ang nagkasakit ng di ko alam. Ganoon ang gagawin ko sakanya. Just returning the favor. Now he is fine. The next day, he went to his work to continue the paperwork he left there.As I went home, I walked hurriedly to the room where I put my things to get before I leave the house. Hinintay kong maka-alis ang van na sumusundo kay manang Linda at Pipay.Nang masaksihan ko ang kanilang pag-alis ay doon din ako gumalaw ng mabilis. May dalawang gwaryda na nagbabantay sa gate. Kabado ako na baka pagdudahan ang aking dala na bag na la
(FIRST DAY WITH YOU)AKO ang naunang nagising. Habang natutulog pa si Fiandro ay naghanda nako ng agahan. Bumili ako ng tuyo, bigas, at ilang pampalasa para sa lulutuing fried rice.Medyo may kalauyan kasi ang palengke dito samin. Itong mga pagkain na nabili ko ay sa tindahan lang binili. Gusto ko kasing pag-gising niya'y may makakain na siya kaagad. Kung ako lang ang narito eh malamang may oras pa akong mamalengke.Nailapag ko na ang napritong tuyo o dried fish kasabay ang fried rice ng lumabas sa kwarto si Fiandro. His hair was so messy. I can tell by his face that he didn't get enough sleep, or he literally didn't sleep the whole night.Kunot ang kanyang noo at busangot ang mukha. Iritang-irita ang itsura na para bang isang tapik sakanya'y magwawala na.That kind of face I know he wants to complain but he tried to restrain. Walang gana at parang pagod ang kanyang lakad papunta sa mesa. Tumiim pa ang bagang nito ng tuluyang maupo."Uhm..." pinunasan ko ang basang kamay ko sa likod n
(VISIT)BINIGYAN nila ako ng daan ng akmang papasok sa loob ng bahay. Kahit hindi ko sila tinitignan, sa gilid ng mga mata ko ay nakasunod ang kanilang tingin sakin.Nakangisi pa din si Fiandro ng makalapit nako sakanya at hinablot ang kamay papasok sa loob. Sinara ko ang pinto at hinarap siya. Bigla akong pumikit ng mariin ng shorts lang pala ang suot nito."Please, magsuot ka ng pang-itaas mo!" mahina ngunit madiin kong utos."You forgot to give me new clothes. Umalis ka agad ng bahay. Kaya nilabhan ko iyong ginamit ko para iyon ang uulitin ko mamaya kung wala kang maibigay na damit sakin." suminghap ako sa kanyang paliwanag. Nakapikit pa din ako at walang balak imulat.Ang dami kong iniisip kaya siguro nawala na sa isipan ko na kuhaan ng damit. Tsaka bisita siya. Hindi ko hahayaang gumawa siya ng kahit anong gawaing bahay dito.Nilagpasan ko siya ng nakapikit. Tsaka ko minulat ang mata ko ng pasukin na ang kwarto ni papa para kumuha ng damit.Isa pa, walang dapat makaalam na narit
(IRRITATION)BUMABA kami sa palengke. Pagka-abot ko ng bayad sa driber ay naabutan kong tulala na si Fiandro. Lihim akong nalunok nang makita niya ang itsura ng palengke. Ngayon lang siguro nakakita ng ganitong palengke."Ayos ka lang?" tanong ko ng may pag-aalala.Kung pwede sanang mauna na siyang umuwi sa bahay para ako na ang mamalengke, eh di pwede. Baka dumugin ulit ng mga kapitbahay.I saw how his Adam's apple moved as he swallowed hard. "Is this...the market?" sa tanong eh sinasabi nitong ayaw pumasok sa loob. Bukod sa medyo mainit na, marami pang tao. Araw ng palengke ngayon kaya aasahang madaming mamimili. Tinutop ko ang aking bibig bago sumagot. "Oo." nahihiya kong tugon.Lumunok ulit siya. "Wala kayong mall dito?" tumingin sakin ng may pagka-ilang.Napapikit ako at suminghal. "Mahal doon. Doble ang presyo sa mall kaysa dito mismo sa palengke. Mas makakatipid ako kahit konti." ani ko ng imulat ang aking mata."I have my wallet here. Ako na ang bibili-""Hindi kita pipiliti
(IDENTITY)"SABI ko huwag ka ng sumama!"Kumunot ang noo ni Fiandro."Bakit ba hindi kung doon ka lang sa pinsan ng mama mo?""Hindi na nga pwede kasi saglit lang ako doon." giit ko."I'm coming with you." he insist.Kanina pa kami nagtatalo na sumama siya sa bahay ng pinsan ng mama ko. Hindi ako maka-alis alis ng bahay dahil sa pagpupumilit na sumama.Ayokong malaman niya ang sadya ko kina tito Paul. Dapat kahapon ako pupunta, kaso hindi na sumagi sa isip ko. Tsaka pagkatapos ko din doon, pupunta akong munisipyo.Pangalawang araw ko na dito sa probinsya. Dahil nandito si Fiandro, hanggang ngayon di pa maka-usad sa pag-aalam tungkol kay papa. Naiinip na ako kapag dumadaan ang bawat oras na walang nalalaman.Ang hirap pa niyang pakisamahan!Kaya ngayon, susulitin at iisa-isahin kong ilakad ang mga 'yon nang matapos na ang kaka-isip ko tungkol doon.Hindi ko pinansin ang sinabi niya. Kinuha ko ang aking pitaka sa bag. Hinawakan naman ni Fiandro ang bag ko kaya di ko nakuha ang pitaka da
(FLAMING EYES)WALA din akong nagawa kundi sumakay sa sasakyan ni Fiandro. Bumusangot ako ng makapasok sa loob at humalukipkip sa inis nang sakanya ako sumakay."Where are we going?" tanong niya ng pumasok na din sa kotse at nilagay ang seatbelt."Sa pelengke." malamig kong tugon na diretso ang tingin sa labas.Nakita ko ang pagsulyap niya. Marahil naramdaman nito ang tono ng aking pananalita."You're seatbelt." sita niya na di ko pinansin.Pilit kong intindihin kung bakit gusto niyang palaging sumama sakin. Siguro sa mga babaeng umaaligid sakanya. Siguro iyong iniisip niya na baka mapaano ako kapag mag-isang lalabas. O siguro gusto niya talagang sumama.Pero kahit pilit kong isiksik iyon sa isipan eh hindi ko pa din talaga maintindihan na ganito siya ka-desperadong sumama sakin sa kahit saang lugar.Napasinghap ako ng bigla siyang lumapit sakin at nilagay ang seatbelt ko. His smell of after-bath tamed my nose and made me unconscious in a second. Muntik pang madikit ang tungki ng akin
(FALL)WE decided to go home. Some of my cousins are sleepy and drunk already. Even I can feel the alcohol devouring my senses. Kaya habang kaya ko pang kontrolin ang sarili ko ay ginawa ko na.Napansin ni Fiandro ang pagtayo ko kaya tumayo na din ito. Saktong kababalik nina Jun-jun at tito Paul para sunduin na din ang mga babae kong pinsan at ihatid sa kanilang mga bahay gamit ang kulong-kulong.Si tito Kanor nagpaiwan, aayusin daw ang mga kalat na naiwan. "Sumabay na din kayo samin, Tina. Para minsanan ang uwi. Baka natamaan ka na din ng alak." bungad ni tito Paul ng makita na umalis nako sa bonfire."Ako na ang bahala sakanya." si Fiandro ang sumagot kaya nabaling ako sakanya na tumingin din sa akin.Tumingin ako kay tito. "Kaya ko pa naman tito. Sila nalang ihatid mo, mukhang lahat sila tinamaan na eh." tukoy ko sa mga pinsan ko.Si Mikai nakaupo at nakadumog. Si Patty nakahiga ang ulo sa mga hita ni Mikai. Si Gena
Hello readers!Sorry to disappoint you. Nasa isang reading plat form na itong story ko. It's Dreame app. You can search it on google play or apps store. Same pen name and same title din po ito. Nasa chapter 70 na po itong story. Hindi ko na po itu-tuloy dito ang story doon na po sa Dreame app.Sana po doon ma-suportahan ninyo ako. At hindi pa rin kayo magsa-sawang suportahan ako. Maraming salamat sa naghihintay sa update nito. Pasensya na sa paghintay at pag-dismaya sa inyo ng napaka-tagal.Salamat po sa inyong malalim na pag-unawa. Love you all po! 🫶🏻
(ENJOY)PINUNTA niya ako sa isa na namang mamahaling restaurant. I pursed my lips as I breathe out while looking outside the resto. Sa totoo lang hindi ako nag-eenjoy sa mga ganitong klaseng kainan. Namamangha ako sa itsura pati sa pagkain kaso bukod sa mahal na, hindi pa nakakabusog. Para sa akin."We're here." he said as we stopped in front of the resto.Tumingin ako sa kanya. Tatanggalin na sana ang seatbelt pero napansin niya ang aking itsura. "Bakit ganyan itsura mo? May problema ba?"Inimpit ko ang bibig ko at tinaas ang mga balikat sabay sulyap muli sa kainan. Tumingin ako sa kanya at tipid ngumiti sabay iling."Wala." ani ko tsaka tinanggal na ang seatbelt para wala siyang maisip na ayaw ko rito.Nakakahiyang sabihin kung ayaw kong kumain doon. Tsaka baka nagreserve na din siya ng mauupuan namin. Mas nakakahiya na naman 'yon.Napatango si Fiandro at tuluyan na ngang tinanggal ang seatbelt. Sabay kaming lumabas ng kotse. Mabilis niya 'kong nilapitan para igiya sa restaurant. H
(OFFICIAL)AKALA ko sa pelikula ko lang makikita ang ganitong eksena, ngayon sa akin ko na nararanasan. Hindi ko aakalaing ganito sa pakiramdam kapag may taong umamin sayo na gusto ka.Nakaka-kaba, ang sarap sa feeling, na parang umaangat ka sa ere. Halo-halong emosyon ang mararamdaman mo pagkatapos umamin sayo. Ang tagal bago ako bumalik sa tamang katinuan kasi talagang na blangko ang aking pag-iisip nang sabihin ni Fiandro na gusto niya ako.Ang hirap paniwalaan at hindi ko rin 'to aasahan. Dahil inaakala ko noon na imposibleng magkaka-gusto siya sa isang katulad ko. Ang dami ko ring tanong sa isipan na bakit, paano, saan, ano, at kailan siya nagka-gusto sa akin. Na kahit sinong tao din naman ay mapapatanong ng ganito.Ngunit sa lahat ng aking mga katanungan ay nangibabaw ang sayang aking nararamdaman ngayon. Hindi talaga ako makapaniwala na gusto niya ako. Grabeng kilig ang bumabalot sa buong katawan ko."I like you, Shawntina." ulit niya na para bang hindi ko narinig ang unang sa
(CONFESS)"I CAN'T believe it, Shawntina. Asawa mo si Fiandro? Bakit mo hindi mo sinabi sakin 'to?" pabulong na reklamo ni Elly. Nakayakap ang mga bisig niya sa braso ko at nasa likod namin si Fiandro habang sinusundan papasok ng bahay.Napasinghal ako. Sa totoo lang, hindi na nga importante na sabihin 'yon kay Elly. Never naging big deal sakin na kailangang sabihin na ako ang asawa ni Fiandro sa lahat ng kilala ko.Ang hindi ko pa maintindihan sa mokong na'to kung bakit sinasabi niya na asawa niya 'ko? Dapat walang nakakaalam ang tungkol saming dalawa. Dahil alam naming pareho ang mangyayari kung isa sa amin ang mag-bulgar.May binabalak ba siya? At kung anumang mga binabalak niya ay dapat ko ding malaman. Dapat ay pinag-uusapan namin ito kasi kapag malaman ng publiko ay husgahan siya at baka hindi na ibigay ang posisyon sakanya ng kanyang lolo."Paano kayo nagkakilala? Kasi noong nasa America ako, nabalitaan ko agad na ikakasal si Fiandro pero hindi binanggit ang pangalan. Ikaw pal
(WIFE)"SALAMAT po." magalang kong ani sa may-ari ng condo unit.Tinupi nito ang hawak na paypay at ngumiti. "Wala iyon. Ito lang ba muna ang ipupunta mo dito sa condo mo?" bahagya nitong tanong tsaka dinungaw ang iilang gamit na nasa aking likod.Nilingon ko ang gamit ko pagtapos tumingin ulit sa may-ari nitong condo."Opo. Pailan-ilan muna akong maglalagay dito ng mga gamit. Kaunti lang naman ang mga gamit ko at iyong iba bibilhin ko nalang.""Bakit kasi hindi ka nalang maghire ng magbubuhat niyan? Isang bagsakan para di ka na mahirapan sana." suhestyon nito.Inilingan ko siya."Ayos lang po talaga. Salamat po." ngiti ko rito.Kumibit ito ng balikat sabay ngiwi."Ikaw ang bahala. Sige mauna na ako. Kung anong gusto mong ipabagong posisyon sa mga gamit na narito, bahala ka na. Tutal rent to own naman ang binayad mo." ani ng may-ari. Tumango ako bago ito umalis.Nilingon ko na ang buong condo unit. Sakto talaga 'to para sa akin. Isang master's bed, isang maliit na guest room. Sa salas
(DATE)PAGKABALIK ko sa cubicle ay bitbit ko pa rin ang malaking ngiti. Pag-upo ko napatanong si Harley."Ngiting-ngiti ka bakla? Anong sinabi ni sir Fiandro sayo?" usisyo ni Harley.Tumingin ako sakanya di mawala-wala ang ngiti ko sa saya."May bagong kliyente daw ako sabi ni sir. Imemeet namin mamayang lunch break." mahina kong ani.Kumurap ang mga mata niya at umawang ang bibig."Talaga? Ang tagal din noong huling proyekto mo kay sir Kurt ah? Congrats!""Salamat." tapos binaling ko na ang sketch ko tsaka pinagpatuloy iyon."Akala ko kung ano na ang sasabihin sayo. Kinabahan pa ako." sabay mahinang tawa.Nakitawa din ako ngunit hindi na sumagot.Di nako magkanda-ugaga ng sumapit na nga ang lunch break. Mabilis kong inayos ang mga gamit na nasa mesa ko at nag-ayos ng itsura."Grabe naman ang excited mo bakla." puna ni Harley ng mag-ayos din ng gamit."Ewan ko ba. Excited na e
(TROUBLE)FIANDROAFTER a straight three days of leave, the next morning I went to my office. Inasikaso ko na agad ang mga naiwang trabaho at nadagdag na paperworks na dapat kong pipirmahan sana.I canceled all the meetings when I went to her hometown. Ngayon puno ang schedules ko diretsong isang linggo. At sa buong linggong 'yon, tig-iisang oras lang ang free time ko.Ayaw na ayaw ko sa lahat na napupuno ang schedule ko sa isang araw. Now it happened. Fantastic!Some of the papers need to be signed immediately. Ang iba ay dapat noong nakaraang araw pa pero iba ang ginawa ko...I followed her."Tititigan mo nalang ba iyang papel, o pipirmahan mo na?" Leo snapped out of me. I almost forgot he was there.Tumingin ako sakanya ng mahimasmasan."I am," I said.Nakaupo siya sa gilid ng mesa ko. His one hand put on the table and leaned forward then narrowed his eyes."Inoorasan kaya kita. Kanina mo pa tinititigan iyang papel. Nabasa mo na iyan bago ka nag-absent. Pirma nalang ang kulang." he
(HOPE)MAGMULA sa hacienda hanggang pauwi ay sobra akong natuliro. Paulit-ulit na umaalingawngaw sa isipan ko ang sinabi ni Fiandro.Bumalik ang dating ala-ala ko sa batang lalaki noon. Hindi ko aakalain na siya ang lalaking 'yon. And for Pete's sake! Siya ang napakasalan ko. Can you believe that?!Gusto ko ng magpalamon sa lupa sa kahihiyan! Iniisip ko na lamang na coincidence ito. Hindi naman niya alam na ako ang babaeng iyon noon. Ganoon naman madalas na nangyayari sa buhay, puro lahat coincindence at hindi itinakda.Right, Tina? Right...I mean, all those years I thought the boy I admired before will looked like the same when he get older. Soft, jolly, and feminine. Hindi ako makapaniwalang kabaliktaran ang nai-imagine ko.Naging matangkad, tigasin, malamig, at... sobrang gwapo na... Kahit sino naman ay magugulat ng bongga sa malaking pagbabago.Kahit naiisip ko ang pagbabago ng itsura't katauhan niya'y, ma
(FALL)WE decided to go home. Some of my cousins are sleepy and drunk already. Even I can feel the alcohol devouring my senses. Kaya habang kaya ko pang kontrolin ang sarili ko ay ginawa ko na.Napansin ni Fiandro ang pagtayo ko kaya tumayo na din ito. Saktong kababalik nina Jun-jun at tito Paul para sunduin na din ang mga babae kong pinsan at ihatid sa kanilang mga bahay gamit ang kulong-kulong.Si tito Kanor nagpaiwan, aayusin daw ang mga kalat na naiwan. "Sumabay na din kayo samin, Tina. Para minsanan ang uwi. Baka natamaan ka na din ng alak." bungad ni tito Paul ng makita na umalis nako sa bonfire."Ako na ang bahala sakanya." si Fiandro ang sumagot kaya nabaling ako sakanya na tumingin din sa akin.Tumingin ako kay tito. "Kaya ko pa naman tito. Sila nalang ihatid mo, mukhang lahat sila tinamaan na eh." tukoy ko sa mga pinsan ko.Si Mikai nakaupo at nakadumog. Si Patty nakahiga ang ulo sa mga hita ni Mikai. Si Gena