Buong pusong tinanggap ni Kate ang tuluyang pag pa- paubaya ng kanyang sarili kay Rainier. Naisip niya na minsan rin siguro kailangan niyang pag bigyan ang hiling at sigaw ng kanyang damdamin.
Bagaman at totoong estranghero pa sila sa isa't isa ay hindi naman maitatanggi na may matinding atraksyon na namamagitan sa kanila. Aminin man niya o hindi ay kakaiba ang bilis ng kabog ng kanyang dibdib sa tuwing mapa- palapit sa lalaki. At tila nag ba- bago ang atmosphere sa kanyang paligid sa tuwing mag ka- kaharap silang dalawa.
Oo nga at napa kalaki ng kasalanan niya rito, hindi rin naman niya mai ta tanggi na totoong mahirap i resist ang karisma nito. Hindi ito ang tipo ng taong basta basta mo na lamang maka kalimutan sa isang iglap lamang. Kundi ito ang taong talagang ha- hangarin mong pag pantasyahan hanggang sa huling hininga mo.
Gwapo ito at malakas ang appeal. Bakit nga ba hindi na
KATE POVHindi na namalayan pa ni Kate kung naka ilang beses silang nag talik ng lalaking kasama niya ngayon. Hindi na mahalaga sa kanya kahit na hindi pa niya ito gaanong ka- kilala. Basta't ang alam niya ay nasiyahan rin sya sa kung anumang pinag sa- saluhan nila. Kasabay ng malakas na buhos ng ulan at hangin sa labas ay ang pag pa- padama naman nila ng init sa isa't isa sa kabila ng malamig na panahon. Hindi sya tumangi bagkus ay paulit ulit pang nag paubaya rito. Hanggang sa hindi na niya namalayan pa ng matapos sila. Kapwa sila pagod at nakatulog na mag kayakap dahil sa sobrang pagod, ngunit may isang tipid na ngiti sa kanyang mga labi. KINA-UMAGAHANRAINIER POVMaagang nagising kinaumagahan si Rainier. Na alimpungatan pa syang naka yakap sa hubad pa ring katawan ng babaeng katabi.  
MARCO MANSIONRAINIER POVDiretsong pumasok ang sasakyan ni Rainier sa malawak na garahe ng mansion ng mga Marco pag dating na pag dating pa lamang nito. Alam niya na nag hihintay na ang mga kapamilya niya sa loob lalo na ang kanyang tita Estella at ang kanyang ama. Ganoon rin ang pamilya ng kanyang mga kapatid na si Raiver at Karen. Hindi lang basta mag kikita kita sila dahil isa rin itong mahalagang okasyon ng pamilya dahil mag daraos ng kanyang birthday ang kanyang papa, kaya hindi niya ito maaring ipag paliban dahil tiyak naman na mag tatampo ito sa sino man na hindi uma attend kapag may ganitong okasyon na pang pamilya sa kanila. Tiyak na naroon rin ang ilang kasosyo nila sa kumpanya. Pag bungad pa lamang niya ng sala ay agad ng sumalubong ng bati sa kanya ang kanyang dalawang pamangkin. Si Vince at Kyle. Samantala
ONGOING PARTY, MARCO MANSIONRAINIER POVMatapos na mag usap nila ng kanyang tiya Estella ay agad na tinungo ni Rainier ang kinaroroonan ng kanyang kapatid na sina Raiver at Randel. Kasalukuyan ang mga itong mag ka kaharap kasama sina Norman at Alex at iba pa nilang mga kaibigan at barkada. Naroon rin si Direk na syang inutusan niya sa pag iimbestiga habang nasa malayo sya. "What's up, bro?" agad na bati ni Randel sa kapatid ng tuluyang maka lapit sa mga ito si Rainier. "I'm sorry, hindi ko yata gaanong napag tuunan ang party ngayon. By the way, salamat pa rin sa mga presensya ninyo." tukoy niya sa mga kaharap na kaibigan. "Mukha ngang dinibdib mo yatang masyado ang mga nangyari sa iyo, bro. Siguro mas makaka buti kung mag a- unwind ka muna. Bakit di mo kaya muna subukan na mag bakasyon?" agad na suhestiyon naman ni Drake. Isa sa mga kaibigan ni Raiver.
SANDY POV "A- anong kailangan mo sa akin? Sinadya mo ba na isakay ako para madala mo rito?" matapang na tanong niya sa babae na tila nag e- enjoy pa yata sa pananakot at panunutok sa kanya. Tumawa ito ng pagka lakas lakas. Bago matalim ang mga matang tumitig sa kanya. "Ano pa nga ba sa tingin mo? But anyway, hindi ka naman talaga kasama sa plano ko, swerte lang naman na lumabas ka at nag hanap ng sasakyan mo, kaya heto ako ngayon. Dapat pa nga mag pasalamat ka, di ba?" sabay ngisi nito sa kanya. "Don't worry, basta ba magiging good girl ka, wala namang mangyayari sa iyo at sa pamilya mo. Maayos at matino naman akong kausap eh, at saka salamat nga sa bestfriend ko kasi tinulungan nya ako. Alam mo ba na buntis ako?" tila wala sa sariling sabi nito at kunwari pa ay awang awa ang hitsura. "Sinungaling ka. Kilala ko si Rainier, hindi
RAINIER POV "How are you, iho? You seem so busy this past few day's." Don Marco said when Rainier got closer to him. "I'm sorry, dad. But don't worry, I'm okay. And also, I'm thankful because you're still there during the times of my absence." He nod and smile at him, at bahagya rin syang tinapik nito sa balikat tanda ng pag suporta nito sa kanya. "Thank's dad." "So, does it means na mag papakita ka na rin bukas sa opisina?" "Yes dad. Kaya lang may kailangan pa rin naman akong ayusin. Sabagay hindi naman na rin siguro iyon mag tatagal. Pero mas mainam pa rin kung mare resolve ko kaagad naman ng maaga." "Okay, kung ano man iyan, support ka namin dyan. Kaya lang baka masyado ka namang mawili at malimutan mong may iba pang nag hih
KATE POV Ilang araw matapos na umalis si Rainier ay ibinuhos na lamang ni Kate ang kanyang oras sa pag lilibot sa kabuuan ng napaka lawak na isla. At bukod sa magubat na bahagi nito ay halos tanging ang malawak na katubigan na lamang ang kanyang nata tanaw. Tila nawalan na rin sya ng pag asa na maka alis sa isla kung hindi dahil sa pamamagitan mismo ni Rainier. Wala rin syang alam sa pag pa patakbo ng yate kaya hindi rin naman niya mapangahasan na gamitin iyon kahit pa nga may pag kakataon na sya. Nanlulumong napa buntong hininga na lamang sya habang naka tanaw sa malawak na karagatan. Minsan na rin niyang nai tanong sa matandang katiwala ang ibang paraan para maka alis roon ngunit iisa lang ang tanging sagot nito sa kanya. Puro si Rainier pa rin ang pwedeng mag alis sa kanya rito. &nbs
CASSANDRA POV Maaga pa lamang ay gayak na gayak na si Cassandra para sa kanyang bagong lakad ngayon. Hanggang ngayon ay hindi pa rin nawawala ang kanyang pag ka- inis sa mga taong umisa sa kanya ilang araw na ang naka lipas. Halos isang linggo na yata iyon buhat ng mapadpad sya sa mabahong lugar na iyon. "Lintik na lang ang walang ganti. Makikita ninyo, ipa pakita ko sa inyo kung paano ako mag bigay ng parusa sa mga taong pilit na kuma kalaban sa akin. Ipa palasap ko sa inyo ang mas malaking hirap. Sorry na lang kayo, pero walang pwedeng humarang sa mga plano ko. Mga bwisit kayong mga linta at ipis kayo." inis at nang gigigil niyang sabi. Sakay ng kanyang kotse, ay tinungo niya ang isang lugar kung daan sya may ki- kitaing tao para ganap niyang maisa katuparan ang kanyang bagong misyon. Wala man itong kinalaman sa taong pilit na hinaha
KATE POV "Magandang araw po manong, mukhang busy po kayo ngayon ah." naka ngiting bati ni Kate sa matandang katiwala na kasalukuyang abala sa kusina habang nag hahanda ng pagkain. Nag taka rin sya na masyado pang maaga para magluto ito at napaka rami pang putahe, gayung sila lang naman dalawa ngayon sa isla. 'Sinong kakain ng dami na iyan?' piping tanong niya sa isip. May ina asahan po ba kayong bisita ngayon?" dagdag pa niya. Umaasam sya na may bago ngang darating baka sakaling maka hanap na sya ng pag kakataon kung paano maka alis sa isla. "Mabuti at gising ka na, ma'am. Pwede ka ng kumain kung nagugutom ka na. May pagkain naman na po riyan na naluto na. Maaga lang akong nag handa dahil darating si boss ngayon at mukhang may ibang kasama yata." anito na bahagya na lamang syang nilingon.
KATE'S POV Napamaang at hindi makapaniwala ang dalaga habang nakatitig sa seryosong mukha ng lalaking kaharap. Kaya narito sila sa gitna ng parang sa ilalim ng tirik na tirik na sikat ng araw, nakuha pa rin nitong magbiro? Natampal niya ang braso nito, "ikaw ha, pupunta ka lang rito para magbiro ng ganyan, pati ang pamilya ko idinamay mo pa." nakalabing tugon rito ng dalaga kahit pa nga panay ang malakas at mabilis na kabog ng kanyang dibdib. Hindi siya naniniwala sa mga pinasasabi nito dahil malamang na nang gu-goodtime na naman ito sa kanya. "Mukha ba naman akong nagbibiro? Bakit ayaw mo ba?" seryosong sagot- tanong nito. "What do you mean na ayaw ko?" naguluhang balik tanong ng dalaga sa binata. "Mukhang Hindi ka kasi naniniwala sa mga sinasabi ko." Tumawa ng pagak ang dalaga, "alam mo, sa susunod mag practice ka na muna kung paano magbiro ng tama. Hindi mo kasi bagay." "Mukha pa ba akong nagbibiro nito?" seryoso pa rin na tanong nito sa
KATE'S POV "Ano naman ang tungkol kay Sandy? Kung ano man ang mga bagay na iyon, wala naman na akong karapatan pa para malaman iyon. Sa inyo naman na dalawa iyon, so, bakit naman ako manghihimasok? Don't worry, walang problema sa akin" Nakangiti na sabi niya at tumayo na rin. "I think kailangan ko na rin siguro na mag ayos ng mga gamit ko. Baka mahuli pa kasi ako sa biyahe ko, eh. Tamang- tama pa naman na may pwedeng biyahe mamayang hapon. Habol pa ako sa oras. Sige! Maiwan na muna kita diyan." aniya at tumalikod na rito. "Sandali lang, Kate!" Habol tawag ng binata. Lumingon si Kate. "May sasabihin ka pa ba?" "Ah, wala! Sige, mag-ayos ka na at ihahatid na lang kita sa station." ani Rainier na biglang natigilan. Tumango si Kate. "Okay!" At bahagyang ngumiti. Habang nag-aayos ng kanyang mga personal na gamit ang dalaga, ay pinilit niya na labanan ang nagbabantang pag patak ng kanyang luha. Kahit hindi man sabihin ng binata sa kanya ang bagay
Marahang napalunok si Kate habang pilit na pinaglalabanan ang mga titig ng binata. Kita sa malamlam nitong mga mata ang kung anong emosyon na hindi niya matiyak. Unti- unti ay bumaba pa ang mukha nito sa kanya, dahilan para mabilis siyang mapa-iwas bago pa man tuluyang lumapat ang mga labi nito sa labi niya. Mariin naman na napa-pikit ang binata. Muntik na naman mawala ang kontrol nito sa sarili. Hindi rin niya alam kung bakit ganito ang epekto sa kanya sa tuwing malalapit siya sa dalaga. Tila ba ayaw na niyang pakawalan pa ito sa tuwing malalapat ang kanyang mga palad sa balat nito. May bumubulong sa kanyang manatili ito sa tabi niya at protektahan anumang oras. "I think we need to sleep." paanas na bulong ng binata sa punong tainga ng dalaga. "Y- yup!" pa-utal na tugon ng dalaga at mabilis na akmang tatayo. Maya- maya ay muling bumaling sa binata. "Ikaw na muna sa silid mo, ako na lamang dito." Umiling ang binata, "go on! I can manage myself here. Get ins
Halos manginig ang buong katawan ni Cassandra, habang namumutla matapos na umalingawngaw ang isang putok ng baril, matapos noon ay nahulog ang hawak nitong baril na hawak sa mga kamay. Walang nakaka-alam kung sino ang nagpaputok, ngunit nagmula iyon sa bahay nina mang Serio. Hindi makapaniwala si Kate sa nangyayari ganun din ang pagkabiglang rumehistro sa mukha ng mga kasama nito. Bakas ang pamumutla at takot sa mukha nito. Mabilis naman na sinamantala ng mga pulis ang pagkakataon at nilapitan agad sina Cassandra at ang mga kasama nito at agad na inaresto. Tulala at hindi nakapagsalita si Cassandra matapos noon. Ganoon rin si Kate na agad na nilapitan ni Rainier at mahigpit na niyakap niya ito. "Are you okay?" tanong ng lalaki kay Kate. "I'm sorry for what's happening today." "What happened? Cass-" "Shh!
Nanlilisik ang mga mata sa galit ni Cassandra habang nakatitig kay Kate. "I really didn't expect from you, na isa ka rin palang ahas na kaibigan. Ang akala ko kakampi kita pero patalikod ka rin pala kung lumaban. Bakit hindi mo ba kaya na harapin ako ng harapan, ha? At may gana ka pang magtago sa anino ng lalaking iyan. Oh pity you! Kahit kailan talaga wala kang sariling paninindigan. Palagi ka na lang naka depende sa iba." Kawawa ka naman pala. Now I realize, kung gaano ka talaga kahinang tao." At tumingin pa ito na tila naawa sa kanya bago naging muling mabangis ang anyo na tumitig sa kanya. "I'm sorry, Cass, pero wala akong alam na ginawang mali sa iyo. Ginawa ko na ang lahat ng gusto mo. Sorry kung hindi man iyon naging sapat para sa iyo. Pero ang sabihin mo na backfighter ako, mukhang nagkakamali ka yata. Dahil kung gusto ko man na maging ganoon sa iyo, sana hindi na umabot pa sa ganito. Pero dahi
KATE'S POV Hindi pa rin makapaniwala ang dalaga habang nakangangang nakatitig sa lalaking buong tibay na nakatayo sa gitna ng mga lalaking naghambalang sa paligid nito. Hindi niya sukat akalain na marunong pala ito pagdating sa mga self deffence. Sino ang mag- aakala na ang isang lalaking mukhang walang buto pagdating sa pakikipaglaban, ay heto at walang kagalos galos na nakatayo sa kanilang harapan. Maging ang mga pulis na nasa paligid nila ay hindi rin inasahan na magiging ganoon ang resulta ng mga ito. Nagawa nitong talunin ang ilang bilang ng tao na nag iisa lang at wala ni isa man sa nasa paligid nito ang nagtangka na tumulong sa binata. Halos mapasinghap ang dalaga sa bawat ginagawa nitong paghataw, ngunit hindi niya inasahan na magwawagi ito. Habang nagkanya kanya ng layo ang mga lalaking tinalo ng binata, ay
RAINIER POV "Kate?" agad na bungad tawag niya sa tarangkahan pa lamang ng bahay na itinuro sa kanila ng isang napagtanungan. Agad naman na sumalubong si mang Serio. "Ikaw ba ang taong susundo kay ms. Kate?" tanong nito agad ng tuluyan silang magkaharap. "Opo! Ako nga po, dito po ang itinuro sa amin na address." magalang na sagot dito ni Rainier. "Kung ganoon, ikaw si mr. Rainier Marco?" naninigurong tanong muli ng matanda. "Opo! Ako po. Nasaan po si Kate? Maari ko po ba siyang makita?" hiling ng lalaki. "Narito ako!" agad naman na sagot ng dalaga na naglalakad palapit habang kasunod ito ni mang Maria. "Kate!" bulalas nito na mabilis na inilang hakbang lang ang pagitan nila at niyapos siya ng mahigpit. Bahagyang nanlaki ang mata ni
Nagkatinginan ang tatlong magkakaharap sa sinabi ni mang Serio. Hindi nila alam ang gustong ipahiwatig ng ginoo. "Ang mabiti pa ay imisin ko na muna itong mga pinagkainan natin. Doon na muna kayo sa labas." biglang nasabi na lamang ng ginang matapos ang mahabang katahimikan. Walang imik na tumayo ang isa nilang kaharap na si Manoy at nagtungo sa may labas ng bahay at naupo sa silong ng lilim ng puno ng mangga. Walang salita na lumapit si mang Serio sa asawa nito at nag usapa ang mga ito ng mahina lamang. Matapos ay napansin niya na tila nag alala ang ginang at napasulyap pa sa kanya. 'Ano kaya ang pinag uusapan nila? Ako ba?' bulong niya sa sarili matapos makita na muli itong sumulyap ng tingin sa kanya. Nakita niya ng bahagyang tumango ang ginang at saka nito itinuon muli ang atensyon sa ginagawa.
KATE'S POV "What happened?" tanong ni Rainier sa kanya sa kabilang linya. Bakas sa tinig nito ang labis na pag-aalala. At kung marahil nakikita niya ito, ay tiyak na gulat na gulat ito. "Huh! Pasensya na po. Wala na po kasi akong ibang alam na matatawagan kasi kayo lang po ang pwede kong makontak na alam ko. Pasensya na po sa abala. Kagabi pa po kasi kami sumubok tumawag, pero hindi ninyo nasagot?" mahabang sabi ni Kate. "Yeh! And I'm sorry about last night. But where are you? A- are you safe? Your abductors called just earlier. And then now-" hindi na nito natapos ang gustong sabihin ng muling magsalita ang dalaga. "I am fine and safe now, sir. I just called to ask for help. It's a very far province, nakatakas ako sa kanila kahapon pa. Mabuti at may mabubuting loob na nakakita sa akin rito." "