RAINIER'S POV
Wala pa ring malay si Sandy ng muling bumalik sa hospital si Rainier. Naabutan nya roon ang mama at papa ng kanyang fiancee na halatang puyat pa at wala pa ring maayos na tulog ng nagdaang gabi.
"Ang mabuti pa po, mag pahinga na po muna kayo. Ako na po muna ang bahalang mag bantay sa kanya. Mukhang pagod na rin po kayo." ani Rainier.
"Ayos lang ako, iho. Gusto kong makita ang anak ko pag gising nya." anas naman ng mama ni Sandy.
"Mabuti na po ang nag iingat. Baka mamaya niyan ang katawan nyo naman ang bumigay. Sige na po, kahit kaunting pahinga lang, ang mahalaga yung maging maayos kayo." pamimilit ni Rainier. "Sige na po tito. Mas maka bubuting mag pahinga na po muna kayo. Kaya ko na naman rito. Babalitaan ko na lang po kayo kapag nag kamalay na sya ulit." baling niyang sabi sa papa ni Sandy.
&
Madilim ang mukha ni Rainier ng muling mag balik sa isla. Agad na dumiretso ito sa silid kung saan naroon si Kate. It's now or never. Kailangan na talaga niyang malaman kung sino at ano ba talaga ang plano ng mga ito at nagawa pang guluhin ang kanilang kasal ni Sandy. Ngayon hindi niya alam kung anong nagyari at bigla na lamang nag bago ang pakiki tungo at maging ang biglang pag atras ni Sandy sa kasal nila, gayong kung tutuusin nagawa na niya ang lahat para maka pag paliwanag rito. Mas higit nya ngayong kailangan na malaman kung sino ba talaga ang kaibigan nitong tinutukoy. Hanggang ngayon ay hindi pa rin nawawala sa kanyang isipan ang ginawang pag kalas ni Sandy sa kanilang pinag samahan. Ang kanilang napaka habang panahon na ipinag sama ay bigla na lamang parang bangungot na biglang nag laho ng dahil lang sa paratang ng kung sino man na iyon na alam niyang kailanman ay hi
"Get off me!" anas ni Kate habang pilit syang mariin na hina hawakan ni Rainier sa kanyang pulsuhan. Pumasok ito ng tuluyan sa silid at isinara ang dahon ng pinto saka ito ini lock. "At ano sa palagay mo ang gagawin mo?" mariing sabi ni Rainier habang matiim na naka titig sa kanya. Pinilit mag pumiglas ni Kate at alam niyang hindi niya kakayanin ang lakas nito kung sakali man na gawan sya nito ng masama. Pinilit niyang patatagin ang kanyang sarili. Hinding- hindi sya mag papakita ng pag ka- sindak sa lalaking ito. "B- bitiwan mo nga ako! Nasasaktan na ako! Ano ba!" singhal niya rito habang pilit pa rin na bina- baklas ang mahigpit na pag kaka kapit nito sa braso nya. "Kung balak mo pa rin talaga akong takasan, p'wes sorry dahil para sa kaalaman mo, nasa dulong sulok ka na ng isla. At walang sino man
Daig pa ni Kate ang parang binuhusan ng malamig na tubig matapos na ma- realize ang nangyayari. Hindi rin nito inasahan ang mga nangyari. Kung bakit hinayaan niya na matangay rin sya ng kanyang sariling init. Muntik nang matangay sya ng tuluyan sa kanilang pinag gagawa. Kung bakit ba naman kasi hindi rin niya na- kontrol ang mag padala sa init. Namumula ang kanyang mukha at hindi makatingin ng diretso sa lalaking nasa kanyang harapan ngayon at naka upo sa gilid ng kama. Hindi niya alam kung paano ito sasalubungin ng tingin. Ano na lang ang iisipin nito? Na madali rin pala syang matangay sa simpleng halik at haplos lamang? 'Oh, my god!' piping bulalas nya sa sarili. Dinig na dinig pa niya ang ginawa nitong pag bulong ng pamura rin sa sarili. "Shit!"
Kinabahan ng husto si Kate ng mas nag patuloy pa ang lalaki sa pag lapit sa kanyang kinahi- higaan hanggang sa tumayo ito sa tabi ng kama nya. Mabilis na nai- suksok niya ng kanyang sarili sa may kabilang sulok sa gawi ng headboard ng kama. He was a man who's like without in his own soul. His eyes were red ang nothing any expression except of being angry. He look likes a hungry lion who sees his prey and attack anytime. Nagsi- tayuan ang mga balahibo ni Kate sa kanyang buong katawan. Bigla na rin syang nakaramdam ng takot rito. Hindi niya alam kung ano ba ang takbo ng isip nito ng mga iras na iyon. Hindi pa rin nawawala sa isip niya ang nagyari sa kanila kanina. Ngunit ngayon bumalik ito na tila wala sa sariling huwisyo. "P- please, go out. D- don't try to do anything to me." kanda utal na sabi niya habang halos panginigan na s
KATE'S POV "Ha... ha... ha..." Malakas na halakhak ni Cassandra habang tila masaya pang naka tingin sa mukha ng kaibigang si Kate. Nag tatakang napa ikot ang tingin ni Kate sa paligid. 'Nasaan ako? Is it real? Naka wala na ba ako sa walang pusong lalaking iyon?' piping tanong niya sa sarili. Nagu- guluhang napa baling ang tingin niya sa babaeng nag tatawa. Ang kanyang kaibigan. "Anong naka- katawa?" taas kilay habang nag tataka naman na tanong ni Kate sa kanyang kaibigan. "Ha... ha... ha..." muli pa ay malakas na tawa nito sabay ng pag turo sa kanya. "Wala lang, alam mo ba na naka- katawa ka? Ang tingin ko kasi sa iyo, alam mo kung ano?" tila na nag papa hula na sabi nito saka muling
Matapang na nilabanan niya ang mga titig ng lalaki. Kahit na kulang na lang ay pangatugan sya ng tuhod. Nasa isip pa rin niya ang lahat ng nangyari sa kanila kahapon. At kahit na tila nanliliit ang pakiramdam nya sa harapan nto ay pinilit pa rin nyang lakasan ang loob. "Siguro naman pwede ka ng lumabas ngayon. Okay na ako. Salamat sa pananampal mo para magising ako." sarkastiko niyang sabi rito. "Narito lang naman ako para i- check ka. Mabuti na lamang pala at pumasok ako, dahil kung hindi, malamang eh, nanigas ka na sa bangungot mo." "Pwes! Wala kang paki alam." singhal nya rito. Bahagya lang itong ngumisi at umiling habang naka titig sa kanya. "Aalis kasi ako mamaya at sana hindi mo na ta- tangkain pa ulit na tumakas rito, dahil
RAINIER'S POVTuluyang bumagsak at nawalan ng malay si Kate. Mabuti na lamang at mabilis ang reflexes nya at nasalo ang babae bago pa man ito tuluyang bumagsak sa sahig. Maputla at basang basa ito. Kinailangan nya muna itong patuyuin upang hindi naman ito magkasakit. Magiging kargo de konsensya pa nya kung sakali man na may masamang mangyari pa rito. Sa hitsura nito, masasabi niyang kahit na sya pa mismo ay hindi tatagal ng ganitong kondisyon na naka babad sa tubig ng ulan habang malakas rin ang ihip ng hangin. "Miss?" tawag niya sabay yugyog rito ngunit hindi ito kumibo. Tuluyan na nya itong binuhat at ipinatong sa gilid ng kama. Agad syang kumuha ng kanyang tuwalya sa isang drawer ng cabinet roon at no choice kundi sya ang mag palit ng damit nito. Napa buntong hininga pa muna siya ng ku
Mainit na mainit ang temperatura ni Kate ng salatin ito ni Rainier sa noo. Marahil dahilan ito sa pag kaka basa nito at pag kaka babad sa lamig. Hinila niya ang kumot at itinakip iyon sa katawan ng babae. Pinatay rin niya ang heater at binuksan ang aircon upang mabawasan ang matinding init na nararamdaman nito. Matapos nito ay mabilis rin syang bumaba. Naabutan niya sa sala si mang Gorio na nag lilinis at nakita ang kanyang pag mamadali. "Maglabas po kayo mang Gorio ng ice." utos ni Rainer. Agad agad naman na mabilis na tumalima ang matanda na tinungo ang kusina. May biglang tanong pa muna bago sya muling pinunan ang kanilang pinaka mahusay na ginawa. Lumapit si Rainer sa estante at kumuha ng isang maliit na plangganita. Nilagyan niya iyon ng tubig at yelo. "May maliit na bimpo po ba tayo mang Gorio?" muli ay tanong niya