Upang hindi guluhin ni Marie si Raiver ay nag pasya na lang itong ikuha ng isang lugar o bahay na matu- tuluyan niyo habang nag bu- buntis. Ikinuha rin niya ito ng maka- kasama ayon sa gusto nito. Masaya ang babae at tila ba iyon na talaga ang gusto nitong mangyari. Masaya pa nitong inili- libot ang tingin sa magandang bahay na kinuha ng binata. Hindi kalakihan iyon ngunit maganda at maayos. Sapat lang para may maayos na matuluyan ang dalaga. Ang binata na rin ang nag bi- bigay ng para sa supply nitong pagkain.
Gusto nito na manatili sa kanyang condo ngunit hindi siya pumayag. Hiz hintayin na lamang niyang maka panganak ang babae at kagaya ng una ay hiniling nya sa babaeng kunin na lamang niya ang magiging anak niya rito, ngunit hindi ito pumayag kaya hinayaan na muna niya. Habang hindi pa rin tumitigil sa pag hahanap kung nasaan na si Sarah at ang anak niya.
Pansamantala naman siyang pinatahimik ni Marie at hindi
RAIVER'S POV "It's a boy!" Naka ngiting balita ni Marie kay Raiver matapos nitong lumabas galing na nag pa- ultra sound. Kasalukuyan ng nasa ika- pitong buwan ito ng pag bu- buntis. Ipinakita pa nito sa lalaki ang katunayan na lalaki nga iyon. Ngunit tila bale wala iyon sa binata. Kahit pa ng sinabi nito na lalaki ang magiging anak niya ay tila wala pa ring epekto sa kanya. Bakit wala pa rin syang madamang kasiyahan sa kabila ng balita na iyon ng babae. Dapat nga masaya sya dahil iyon naman ang gusto nya noon pa ngunit kabaliktaran ang tila nangyayari. Hindi sya makaramdam ng anumang excitement sa magandang balita na iyon ng babae. Matapos ang check- up nito ay hiniling nito na mag tungo sila sa mall upang mamili ng ilang mga gamit ng bata. At dahil
SARAH'S POVMaaga pa lamang ay ipinasya na ni Sarah na ipasyal ang anak niya sa may dalampasigan. Pitong buwan na rin ito sa kasalukuyan at malusog at bibo. Dito niya sina- sanay ang anak upang mag- aral na humakbang. Natutuwa naman siya ng labis dahil mukhang mapapa- aga ang pag lakad nito. Mas na- a- aliw rin ito kapag nasa labas sila at ipina pasyal ang bata. Maging si Lester ay labis rin na naaliw rito. Nakaka bigkas na rin ito ng ba- ba- at ma- ma. Breast feeding rin niya ito kaya marahil madaling ma develope ang isip nito na at malakas ang pangangatawan. Hindi rin ito sakitin at laging malusog. Wala naman siyang ginagawa at trabaho kaya mas napag tu- tuunan niya ng pansin ang kanyang anak. Tuwing umaga, madalas nilang palipasan ng oras habang nag pa- painit sa may baybayin
RAIVER'S POV"SARAH?" Kanina pa sya paikot- ikot upang hanapin sa karamihan ng tao ang babaeng nakita niya kanina, ngunit hindi na niya ito mahanap muli. Hindi siya pu- pwedeng mag kamali. Alam niyang si Sarah ang babae na kanyang nakita kanina. Kahit pa ilang buwan na niya itong hindi nakita ay kabisado na rin niya ito. Malakas rin ang kutob niya na baka nasa paligid lang niya ito. Kahit medyo may kalayuan pa ang kinaroroonan niya kanina ay alam niya na hindi sya dinadaya lang ng kanyang paningin. Napa hinto sya sa mabilis na pag lalakad. Parang bigla siyang napagod sa ginawang pag takbo kanina para lang abutan ito, ngunit sa malas ay nalingat pa rin siya. Matapos huminto ay napa yuko sya na at nai- tukod ang kanyang dalawang braso sa kanyang mag kabilang tuhod habang umiikot pa r
"What?" nagulat na nai- bulalas ni Sarah, matapos lamang na marinig niya ang sinabi ni Lester. "Nag i- isip ka ba sa lagay na iyan? Gusto mo na maging girlfriend ako? What for?" nagu- guluhang tanong niya sa binata. "Hindi naman as in girlfriend talaga. We are just pretending. Para lamang makita niya na hindi ka naman talaga nahirapan nung wala sya dahil may tumulong sa iyo. That way, maipa- paramdam mo rin sa kanya ang kung anong naging mali niya noon ng ipag- sawalang- bahala kayo ng anak mo. At least, hayaan mo man lang syang ma- realize na ang laki ng sinayang niya. Na kaya mong patunayan na hindi sa lahat ng pag kakataon ay kaya ka niyang paikutin sa kung ano lang na gusto niya." paliwanag ni Lester. "What if mas lalo syang magalit dahil baka isipin niya na niloko ko sya. Lalo na at kilala ka rin niya. Pwede ka niyang balikan at sumbatan dahil alam mo na kami pero heto at tinulungan mo pa rin kaming mag- in
Ika- limang araw na nina Raiver sa resort at naka takda na rin silang bumalik ng maynila ngayong hapon ring ito. Ngunit mag mula ng una niyang nakita ang inakala niyang si Sarah ay hindi na rin niya ito muling nakita pa. Bigo siya sa ilang araw na pag hahanap rito. Hindi tuloy sya maka pag- isip ng maayos at tila palaging nawawala sa kanyang sarili. "Hey! Cheer- up bro!" hindi pa katapusan ng mundo para maging biyernes santo iyang mukha mo. Marami pang oras at araw na darating. Anong malay natin? Bukas makalawa maka- salubong mo na. Ang mabuti pa, i- shot na lang natin iyan." engganyo ni Jake sa kaibigang tila pinag sakluban ng langit at lupa sa sobrang pananamlay. "Wala ka naman na sigurong masasabi niyan. We had follow your orders to spend more days here just to look for your mistaken Sarah!" ani Darren na isa rin sa tropa niya. "And we hope that you stop over thinking
"SARAH?"Muling tawag nito sa pangalan niya at ramdam niya na mas lumapit pa ito sa kanya. Kahit malakas ang kabog ng kanyang dibdib ay pinilit pa rin niyang kalmahin ang kanyang sarili. Kailangan niyang ipakita na matapang sya at hindi sya papa- sindak rito. Ilang beses pa muna syang napa lunok bago sandaling ipinikit ng mariin ang mga mata at pinag lapat ang mga labi, matapos ay tila kalmadong hinarap ang lumapit. Ang akala niya ay handa na sya, ngunit nag kamali pala sya. Dahil ng magtama ang mga mata nila, kulang na lang ay maglaho ang lahat ng tapang at lakas ng loob na inipon niya sa kanyang dibdib. Pakiramdam niya ay pinanginigan sya ng kanyang buong kalamnan. At tama ba ang nakikita niya sa mga nito? Pagkasabik. Tila sabik na sabik at masaya ito na mukhang nakita na nga talaga sya. "Sa
"Sarah please, can we talk? For god sake, please? Just this one." tinig ni Raiver habang nasa labas ng gate ng resthouse na kanilang tinu tuluyan. Kasalukuyan siya ngayong naka upo sa sala at nag i- isip. Matapos nga kasi ng insidente kanina, hindi niya maiwasan na magulat sa nakitang pagiging mainitin ng ulo ng dalawang lalaki. Siguro nga, nabigla lamang ang dalawa lalo na si Raiver. Ngunit hindi sapat na dahilan iyon para maging marahas ito sa mismong harapan pa niya. Sa tagal na hindi niya ito nakita. Naging tahimik ang mundo niya. Ngunit ngayon naman bigla na lamang itong lalapit at mananakit pa. "Talk to me, please?" muli ay paki- usap nito. Lumapit sa kanya si Lester. "I'm sorry about what happened earlier. Pero siguro kung kausapin mo na muna siya para manahimik na sya." payo
"Hindi ako aalis rito ng hindi ko nakaka sama ang mag- ina ko." mariing sabi ni Raiver ng harapin niya si Lester. Tinitigan niya ito ng masakit na tingin na alam niyang mararamdaman nito ang nadarama niyang pang ga- galaiti. "Wala na tayong dapat pang pag usapan, Raiver. At tinatapos ko na rin ang kung ano man na naging kasunduan natin noon. Mahal ko ang anak ko. At tama nga sila, na hindi ko ka- kayanin kung ilalayo mo man sya sa akin. Ngunit ayaw ko na rin naman na pareho lang nating niloloko ang mga sarili natin. Mag paka totoo na lang tayo para hindi rin tayo ang higit na ma- apektuhan." mahabang saad ni Sarah. "Huwag mo na kaming gu- guluhin pa. At pagkatapos nito, ganyang nag kausap na rin lamang kayo maari na rin sigurong ayusin ninyo ang mga naging problema ninyo. Balak na namin mag pakasal ni Sarah sa mas lalong madaling panahon. Kaya mas mabuting sarado na sa inyo ang ibang mga b