Please Follow and comment mga dear readers. Thank you so much.
“Ugh, bakit ba ang hirap mag-focus?” bulong ko sa sarili ko, sinusubukan tapusin ang art project ko. Simple lang naman dapat yung portrait ng sunflower, pero parang ang hirap-hirap kong gawin. Gusto ko na lang ihagis yung lapis ko sa sobrang inis! Biglang tumunog ang doorbell. Siguro si Tito Azriel yun. Dali-dali akong tumayo at binuksan ang pinto. Pumasok ang sikat ng araw, may mga alikabok na lumilipad. “Nandito na kami, Serenity! Nandiyan na ba si Ate Mildred?” Ang malakas na boses ni Tito Azriel ang bumalot sa pasilyo. Malapad ang ngiti niya, kumikinang ang mga mata niya. Pero hindi ko siya tinignan. Nakatingin lang ako sa lalaking nasa likod niya. Si Kuya Miguel. Parang tumatagos sa buto ko ang titig niya. Parang may alam siya na hindi ko alam. "Baka mamaya pa 'yon, Uncle," sagot ko, feeling a little flustered. Hindi ko maintindihan, pero lately, napapansin kong nakatingin siya sa akin lagi. Five Years na rin ang nakaraan mula nang una kong makita si Kuya Miguel and I was ju
Ilang sandali kaming natahimik nang biglang humagalpak sa tawa si Tito Azriel.“HAHAHAHA! Nakakatawa talaga ang pamangkin kong si Serenity, para ka dyanh nanigas ah, wag kang mag alala pamangkin hindi magkakagusto sa’yo si Miguel you are out of his league. Ang mga gusto nito ay mga kaedaran n’ya at hindi siya pumapatol sa mga mas bata at lalo na sa 16 years old na tulad mo.” Sabi niya ng may pang-aasar. Tinignan ko ang mukha ni Kuya Miguel at wala itong anumang reaksyon, hinahayaan n’ya lang ang kalokohan ng kaibigan n’ya.Nakaramdam ako ng pagkainis at pagkadismaya. Wala ka talagang aasahan kay Tito puro kalokohan ang alam pero mukhang sanay na sanay na talaga si Kuya Miguel sa kanya kasi alam niyang nagbibiro lang si Tito kaya siguro hindi siya nag rereact kanina sa mga sinasabi niya.“Tito,” sinubukan kong panatilihing pantay ang boses ko, “ Bakit ka ba ganyan, lakas ng trip mo?”" Eto naman nagbibiro lang ako, masyado ka namang pikon, pamangkin ko," sa inis ko ay inirapan ko nal
Gutom na gutom na ako. Alas-dos na ng madaling araw, pero ang tiyan ko ay parang kumakalam na leon. Hindi ko na kaya pang pigilan, kaya dahan-dahan akong lumabas ng kwarto ko. Pero habang naglalakad ako pababa ng hagdan, parang may kakaibang kaba ang bumabalot sa akin. Mas mabilis ang tibok ng puso ko kaysa sa normal.Nang marinig ko ang kakaibang ingay mula sa sala, parang tumigil ang mundo ko. Biglang nanikip ang dibdib ko. May tao ba sa bahay? Agad kong naramdaman ang takot na kumakalat sa katawan ko. Parang nanigas ako sa kinatatayuan ko, at dali-dali akong umakyat pabalik sa kwarto ko.Sumilip ako mula sa hagdanan, sinusubukang makita ang mga anino sa sala. Kahit madilim, nakikita ko ang mga anino ng mga tao. Parang may alon ng kaba ang dumaan sa akin. Baka magnanakaw? O baka magnanaka?Mabilis na tumingin ako sa hagdan. May nakita akong umaakyat, tahimik at mabilis ang galaw. Parang gusto kong sumigaw.Pero nang sisigaw na ako, may kamay na pumigil sa bibig ko. Nararamda
“Mabuti na lang at hindi ka pa nakakauwi,” bulong ko, para ma-distract ang sarili ko. Kailangan kong pakalmahin ang sarili ko. Napapikit ako ng mariin, parang sinusubukan kong pigilin ang mga damdaming nagwawala sa loob ko.Pero lumapit siya, malapit na ang labi niya sa tenga ko. Nakiliti ako, at tumayo ang balahibo ko nang bumulong siya:“Madaling araw na rin kasi kami natapos ng uncle mo sa research namin, kaya rito na niya ako pinatulog sa guest room ninyo,” paliwanag niya.Malambing at mababa ang boses niya, at nakaramdam ako ng kilig na naglakbay sa aking mga ugat. Parang may kakaibang init na kumalat sa aking katawan, at hindi ko alam kung saan ito nanggagaling.“K-kaya pala,” nauutal kong sabi, at ngumiti siya. Ang ngiti niya, parang sikat ng araw na sumisilip sa ulap, nagbibigay ng init at pag-asa sa aking puso.Narinig namin ang sirena ng mga pulis, at nakahinga ako ng maluwag. Naririnig namin ang mga pulis na nag-uusap sa labas, parang nahuli na nila ang mga magnanak
Buong magdamag akong hindi makatulog, paulit-ulit na nagtalikod at nagpagulong-gulong sa kama. Tuwing naaalala ko 'yung nangyari, parang hindi ko mapigilang hawakan ang labi ko. Hindi ako makapaniwala na si Kuya Miguel ang nakakuha ng unang halik ko, lalo na't may boyfriend na ako, at alam kong hindi niya ako magugustuhan ng ganoon.Bumalik ang atensyon ko sa teacher namin na nagsasalita sa harap. Sobrang naboboring na ako. Hindi ko na mahintay na matapos ang klase. Sobrang excited na akong makita si Kaiser. "Class dismissed," anunsyo ng teacher namin. Naghiyawan ang buong klase.Parang tumalon ako mula sa upuan ko, parang tumigil ang tibok ng puso ko sandali. Nakita ko si Kaiser na nakasandal sa pader, nakasukbit ang mga kamay niya sa bulsa niya, at agad na nag-ipon ang ngiti ko. Ang gwapo niya talaga.Ang tangkad at ang balingkinitang katawan, ang malapad n'yang balikat, perpektong pang-high school student. I could smell his cologne, a mix of fresh laundry and wood, as
“Kuya Miguel, baka kung ano’ng isipin ni Kaiser,” saway ko, nanginginig ang boses ko.Pero nagkibit-balikat lang si Miguel. “Why? I’m just telling the truth, hindi ba todo yakap ka pa nga sa akin kagabi?” Sarkastikong ngiti ang sumilay sa labi niya.Naawang ang bibig ko, at naramdaman kong nag-init ang pisngi ko. Lalong kumunot ang noo ni Kaiser, at nagtiim ang mga labi niya. Parang anytime, mawawalan na ako ng malay.Na-shock ako. Biglang tumayo si Kaiser at humarap kay Miguel. Nagtama ang mga mata nila, at parehong nakakuyom ang mga kamao nila. Parang may bagyo na nag-aalab sa pagitan nila.“Uncle, I know mahilig kang pagtripan ako, pero hindi na nakakatuwa ang pinagsasabi mo!” Kaiser said, his voice firm and laced with anger.Tumango si Miguel at ngumisi. “Chill lang, pamangkin. Just listen to Serenity’s explanation,” he said, his voice a mixture of amusement and annoyance. Pero hindi ko mawari kung totoo ba ang amusement na iyon, o may iba pang pinapahiwatig.“Pr
Dali-dali akong umuwi ng bahay nang malaman kong magkasama sina Tito Azriel at Miguel. Nag-aalab ang galit ko, at sobra akong na-trigger sa ginawa ni Kuya Miguel sa coffee shop. Kailangan kong kausapin siya tungkol doon. Kailangan kong malaman kung ano ang pakay niya. Pagpasok ko sa bahay, nakita ko silang nagtatawanan, parang wala lang nangyari. Lumapit ako sa kanila, nagpupuslit ang galit ko, at handa nang sumabog. “Mag-usap tayo!” sigaw ko, matalim ang boses ko habang nakatitig kay Miguel. Nagkamot siya ng ulo, parang naguguluhan, na para bang wala siyang alam sa pinagsasabi ko. Hinawakan ko ang kamay niya at hinila siya palabas. “Hey, ano’ng problema?” tanong ni Tito Azriel habang palabas kami ng bahay. “May kasalanan lang itong kaibigan mo sa akin, kaya kung ayaw mong madamay, huwag kang magtanong,” sagot ko, puno ng galit ang boses ko. “HAHA lagot ka riyan, bro! Parang ate ko rin ‘yan kung magalit,” tawa ni Tito Azriel. Parang wala lang sa kanya. Parang hindi niya alam kung
Parang nahiya ako. "Swerte din naman ako sa kanya," sagot ko, halos pabulong na lang ang boses ko. Parang gusto kong maglaho sa lupa. “Mabuti pa siya, malaya niyang nasasabi ang nararamdaman niya sa babaeng gusto niya.." He sighed, his gaze drifting away from me. Nakita ko ang lungkot sa kanyang mga mata. “Bakit, hindi mo ba masabi sa gusto mo na gusto mo siya?” I asked, a smile tugging at my lips. Parang gusto kong malaman ang kwento niya. He smiled back, his eyes meeting mine for a brief moment. “Sa ngayon, hindi pa pwede eh. Hindi ko pa pwedeng sabihin ang nararamdaman ko para sa kanya,” he said. Parang may mabigat siyang pinagdadaanan. “Kung sa bagay, importante ang timing. Kasi kahit pareho kayo ng nararamdaman pero mali yung timing, wala rin, masisira yung plano mo,” I said, with a touch of sadness in my voice. He looked up at the sky and spoke. “Serenity, sigurado ka na ba kay Kaiser?” he asked, a hint of concern in his voice. “Oo, sigurado na ako sa kanya. Noong sinagot
Pababa na sana ako ng narinig kong dalawang boses na pamilyar na ang uusap. Parang may mali.“Tell me Ava, what did you say to Serenity? Bakit nya ako iniiwasan?” Bulyaw ni Miguel, na halatang galit na galit.“I just told her the consequence kung magiging malapit kayo. Na possible na ma issue ka with her and machisms,” paliwanag niya, na parang nagtatanggol sa ginawa.“I don’t care if ma issue man ako sa kaniya, alam mo ba sa ginagawa mo pinapahirapan mo ako! You know how important Serenity to me,” singhal niya, na parang desperado na.“Paano naman ako! I love you, bakit ba hindi mo ako magawang mahalin?” Saad ni Ava. Bigla naman silang natigilan ng biglang tumunog ang cellphone ko at napatingin sila sa gawi ko kaya dahil sa taranta ay napatakbo ako pero naramdaman kong hinabol ako ni Miguel.“Serenity, wait!”“Serenity! Let’s talk,” tawag niya pero dirediretso pa din ang takbo ko hanggang makarating ako sa may hallway. Wala ng mga estudyante dahil nagsiuwian na sila. Sinubukan kong b
“Pero pakiramdam ko, parang iniiwasan niya ako,” sabi ko naman, na parang nanghihina.“Akala ko ba okay na kayo? Akala ko ba super close na kayo?” Pagtataka ni Nagi habang inaabot ang mga pulutan sa lamesa.“Akala ko nga din eh, pero biglang nagbago ang pakikitungo niya sa akin. Tapos lately kasama niya na lagi yung Aaron,” naiinis kong sabi.“Bro, baka maunahan ka na naman ah, ewan ko nalang talaga sayo,” pang-aasar ni Nagi.“Siraulo ka ba, kaya nga ginagawa ko ang lahat para maging close kami at iparamdam yung feelings ko sa kaniya,” sabi ko naman.“Kelan ba nagbago yung treatment niya sayo?” usisa naman ni Dylan.“Siguro nung dumating si Ava, mula nun nagbago na ang pakikitungo niya sa akin,” saad ko, na parang nalulungkot sa naisip.“Paano mo ba pakitunguhan si Ava sa harap niya?” usisa ni Nagi, na parang interesado sa kwento.“Alam nyo namang magkababata kami ni Ava diba? Pero kahit ganoon naglagay ako ng boundary between us dahil ayokong mag isip ng kung ano ano si Serenity. Ine
“May tinatapos lang kami sa thesis namin,” pagdadahilan ko, at nag-iwas ng tingin kay Miguel dahil sa hindi ko maipaliwanag na kaba.“Hayaan mo na sila Miguel, baka naman mailang silang gumawa ng dapat nilang gawin pag andun ang teacher nila,” kontra naman ni Ms. Ava na halatang nakikisawsaw sa usapan.“Oo nga po sir, okay lang ihahatid din naman ako ni Aaron,” saad ko.“Hi sir Miguel, hi maam Ava,” bati ni Aaron ng makababa na siya ng sasakyan.“Wow Aaron, ikaw ba yan? Grabeng glow up ha,” puri ni Ms. Ava kay Aaron, at halatang interesado sa amin.“Naku, di naman po. Thanks to Serenity siya ang dahilan,” paliwanag naman ni Aaron habang nakangiting nakatinginn sa akin.“Naku ha, I feel something. Bagay kayo ni Serenity,” kantyaw naman ni maam. Parang mas lalo lang tumaas ang kilay ni Miguel sa narinig.“Ava, stop it,” sabay kaming napatingin sa reaksyon ni Miguel. Mukhang naiinis siya sa sinabi ni Ava.“Okay, sige ingat na kayo ha,” ani Ms. Ava, na halatang nag-eenjoy sa pagti-tease s
“Is it okay if bilhan ko siya saglit?” tanong ni Miguel habang nakatingin sa akin kaya nagtaka ako kung bakit siya nag papaalam sa akin.“Ha? Oo naman.. bakit ka nagpapaalam sa akin. Of course you can,” aniko.“Okay, then aalis muna ako,” saad nya kaya tumayo na siya umalis at naiwan kaming dalawa ni Ms Ava at nagsimula siyang magtanong.“So, how’s Miguel? I mean your professor?” Usisa nya.“Okay naman po, mabait po si sir, lagi po niya akong tinutulungan,” tugon ko naman habang tinutusok-tusok ang steak na nasa plato ko.“Yeah, mabait talaga yan si Miguel. Kaya nga madalas namimisinterpret ng iba yung ginagawa niyang kabutihan. Akala nila special na sila for Miguel, but ang totoo ganun lang talaga siya.. minsan pinagsasabihan ko nga yan baka naman na-fall na sa kanya ang mga students niya.” Napakuyom ako sa sinabi niya. Parang gusto kong i-counter ang sinabi niya pero hindi ko alam kung pano ko sisimulan.“Ah oo nga po super bait ni sir,” tiim bagang sabi ko pero pinilit kong i-compos
Serenity’s Pov“Ouch” sabi ko sabay hawak sa ulo ko. Iminulat ko ang mata ko at nakita kong nasa kwarto na pala ako. Kinuha ko ang phone ko at tinignan kung anong oras na. “4am na pala, ang sakit ng ulo ko. “ bulong ko sa sarili ko. Napakababa talaga ng tolerance ko sa alak. Nagtungo agad ako sa CR at tinignan ang sarili sa CR. Bigla ko nalang naalala ang nangyari kagabi. Biglang nagflash back ang pinag gagawa ko kagabi.(Flashback)“A-laaam mooo nakaaakakainisss kahh! Pina-asaaahh moooo koooh! Kung kelaaaann mahal naaa kitaaa sakaaa mo akoo iiiiwaaannn!” sabi ko habang hawak hawak ang bote ng alak.“Serenity, lasing ka na . Tama na yan,” sabi naman ni Miguel habang inaalalayana ko kasi pagewang gewang na ako na naglalakad sa loob ng bahay. “Nooo! Alaam mooo baaang sinaaktan mo ako? Bakittt kaasiii 16 years old laaaang akoooo noon? Kaaasii akaaalaaa mooo utooo utooo akooooh??”“Seren-” magsasalita pa sana siya pero tinakpan ko ang bibig niya“Shhhhhhh!! Maaakiinigg kaaah saa akkkinn!
Miguel’s POVNang matapos na kaming magready, nag-decide kaming magkwentuhan muna sa may terrace. Gusto naming sulitin ngayong gabi dahil bukas ay babalik na siya =sa unit niya. Nakaramdam ako ng lungkot, kung pwede lang dito nalang sana siya.“Teka, naubos na yung pagkain natin, gagawa langa ko saglit atsaka kumuha ka na rin ng beer kasi naubos na pala natin yung ilang can ng beer,” sabi ko kaya nagtungo muna ako sa kusina para magprepare ng snacks at sinundan naman niya ako para kumuha ng beer. Naupo siya sa highchair at pinanood akong habang naghihintay sa kaniya. Hindi ko maiwasang mapangiti habang pinagmamasdan niya akong magluto. Medyo nakainom narin ata siya dahil namumula na ang mukha niya.“Mukhang mamimiss ko ang luto mo,” sabi niya habang nakapangalumbaba na nakatingin sa akin kaya naman napatingin rin ako sa akin. Parang nag-init ata ang pisngi ko, nakakahiya naman.“Pwede naman kitang ipagluto pa rin kahit na hindi ka na dito nag-stay,” sabi ko habang nag-preprepare ng p
Naglibot kami sa iba't ibang tindahan, nag-shopping ng mga bagong damit at sapatos. Bumili rin kami ng mga pang-skin care at contact lenses para sa kanila. Na-enjoy namin ang paglalakad-lakad at pagkukuwentuhan. Una naming hinatid si Celine sa bahay nila. Pagkatapos, nagpahatid naman ako kay Aaron sa tapat ng building ng condo ko.“Dito ka pala nakatira,” ani Aaron.“Oo, salamat sa paghatid,” saad ko.“Walang problema, pag kailangan mo ng masasakyan or driver, magsabi ka lang,” wika niya.“Thank you,” sambit ko.“Salamat din ngayong araw. Feeling ko mas naging mukhang tao na ako,” pagbibiro niya.“Gwapo ka naman, kunting make-over lang. Wag mong kalimutan isuot ang contact lens mo ha. Mas gusto ko pag wala kang salamin, mas gwapo ka atsaka for sure madaming magugulat sayo bukas pag nakita ka. Baka madaming magka-crush sayo,” pagbibiro ko.“Hindi ah, sige na alis na ako. Ingat ka,” sabi niya sabay sakay na ng sasakyan at umalis na.Papasok na sana ako ng building ng bigla akong mabunggo
“Ang harsh mo naman sa kaniya,” sabi ko nalang.“Gusto mo bang maging sweet ako sa kaniya?” Wika niya. Natahimik naman ako kasi syempre ayoko naman ng ganun.“Galit ka pa ba?” Tanong niya uli. Kinuha ko nalang yung burger na bigay niya at kinain sabay iling.“Bakit ang sungit mo sa kaniya? Di ba close friend mo siya?” Usisa ko.“I don’t want to confuse you. Nung sinabi ko na sa iyo lang ako ganito, totoo yun,” Hindi ko alam kung anong iisipin sa sinasabi niyang ‘to. Gusto niya rin ba ako? O iba ang ibig niyang sabihin.“I mean, I don’t want you to think na may something sa amin ni Ava. I’m just being honest with you. I’m not into her. “ dagdag pa niya. Hindi ko alam kung ano ang nasa isip ni Miguel ngayon pero nalilito na ako sa kaniya. Bakit pakiramdam ko may feelings din siya sa akin, o baka naman nag-aassume lang ako. Natapos ang araw na punong puno ng tanong ang isip ko.Miguel’s POV“Pare, sa wakas nagpakita ka rin,” bulalas ni Nagi habang may hawak na beer. Nasa private bar ka
Natapos na ang klase kaya nasa canteen na kami nila Celine at umoorder naman ng pagkain si Aaron. Bigla namang sumama ang mood ko uli nang makita ko na namang magkasama na naman si Miguel at Ms. Ava kaya lalo akong nainis.“Oh, bakit parang pinagsakluban ka ng langit at lupa sa itsura mo?” Usisa ni Celine.“Naiinis lang ako,” sabi ko.“Nagseselos ka noh?” Usisa niya.“Anong nagseselos?” Tanggi ko.“Halata naman crush mo si Sir, kanina ko pa nakikita yung mga tinginan mo kay Ms. Ava, parang kanina mo pa siya pinapatay sa mga nanlilisik mong mata,” sabi niya.“Tsk, tumigil ka nga dyan,” saway ko sa kaniya.“Pero girl, obvious, ka eh.” Dagdag pa ni Celine.“Celine, tumigil ka na nga dyan,” saway ni Aaron habang inilalapag ang mga pagkaing inorder niya.Pinilit kong i-compose ang sarili kaya iniba ko na ang topic.“This weekend pala may pupuntahan tayo ha bawal tumanggi.” sabi ko. “O sige wala naman akong gagawin” ani Celine“Ako rin” tugon naman ni Aaron.Natapos na ang buong maghapong k