Home / Romance / MAKE YOU MINE / Chapter eighty two

Share

Chapter eighty two

Author: rhiettenbyme
last update Huling Na-update: 2024-11-26 19:44:20
“Sige, babe. Habang 1 hour kang naliligo nakaluto na ako hehe, alam kong nagugutom ka na” sabi niya at tumayo siya mula sa kama ko at iniabot ang kamay nya para tulungan akong tumayo.

“aw, babe. I love you.”

“I love you too. Pero bago ang lahat magpalit ka muna ” sabi nya. Nawala sa isip ko nakabathrobe lang pala ako kaya pala parang nahihiya si Miguel.

Nagpalit na din agad ako ng damit at naupo sa harap ng vanity table ko para mag blower. Maya maya ay kumatok si Miguel kahit na nakaopen naman ang kwarto ko

“Baby, are you done getting dressed?” He asked

“Yes bhabe, come in” sagot ko kaya pumasok na siya ng kwarto ko.

Lumapit siya sa akin at kinuha ang dryer. Sinumulan niyang idry ang buhok ko.

“Thank you bhabe, youre so sweet,” I said habang tinitignan ko siya mula sa salamin.

“ Thank you for letting me take care of you,” He said.

“Hindi naman kailangan, babe. Kaya ko naman mag-isa,” sabi ko.

“Alam ko, pero gusto kong gawin ‘to para sa’yo. Gusto kong ma-spoil ka. Para ma-fee
rhiettenbyme

Sa lahat po ng aking mga readers. Please 🙏 leave a comment po every episode para po makahelp sa akin. Asahan nyo po na mas sisikapin ko pa pong pagandahin ang story nila Miguel and Serenity.

| 2
Locked Chapter
Ituloy basahin ang aklat na ito sa APP

Kaugnay na kabanata

  • MAKE YOU MINE   Chapter eighty three

    “Fine, “ sabi ko nalang. Then lumapit siya sa may kusina at nakita ang pagkaing niluto ni Miguel “Sakto, nagugutom na ako. Mabuti at nakaluto ka na” he said kaya dali dali siyang nag sandok ng pagkain . Sinabayan ko naman siya sa pagkain para di na siya makahalata. Nag iisip pa ako kung paano ko siya maaaya sa labas so Miguel can go home na Nagsimula ng kumain si Uncle. “Luto mo to?” Tanong niya na parang nagtataka ang expression ng mukha niya. “Y-yeah sino pa ba?” pagsisinungaling ko. “Para kasing pamilyar yung lasa. I mean this is my first time na matikman ang recipe na ito sayo but parang natikman ko na siya somewhere,” he said. “Alam mo uncle guni guni mo lang yun,” sabi ko nalang. Natapos na siyang kumain ng maisip kong magkunwaring magpanggap na sumakit ang tyan ko. "Uncle, masama ang pakiramdam ko," sabi ko. "Parang masakit ang tyan ko.” "Ouch, uncle ang sakit ng tyan ko," pagsisinungaling ko. "What happened? Nag aacidic ka na naman?" uncle asked. "I think

    Huling Na-update : 2024-11-26
  • MAKE YOU MINE   Chapter eighty four

    Miguel’s Pov “Ano? Hindi pa rin alam ni Azriel na kayo na ng pamangkin niya?” bulalas na tanong ni Nagi kaya tumango lang ako. Nasa sasakyan kami ngayon nila Nagi at Dylan at papunta kami sa isang restaurant kung saan kikitain namin si Azriel. “ Pare, bakit ayaw mong sabihin? Don't tell me natatakot ka kay Azriel?” pagtataka ni Dylan. “Kilala nyo naman ako, kahit sino pa yan kaya kong harapin para kay Serenity pero siya kasi yung ayaw pang ipaalam sa uncle nya. Ayoko namang pilitin siya sa ayaw nyang gawin. Gusto kong irespect kung anong desisyon nya.” Paliwanag ko. “Mahirap yan pre, baka magkaroon na naman kayo ng problema ni Azriel eh kakaayos nyo lang.” saad ni Dylan habang nag- dadrive. “Pare baka madamay na naman kami ha” sabi ni Nagi. Nakarating kami sa restaurant at nakita naming nakaupo na si Azriel sa isang table. Nagulat kami nang makita namin na kasama niya si Serenity. Pero hindi namin ipinahalata ang pagkagulat namin. Ngumiti kami at lumapit sa kanya. “Azriel, kumu

    Huling Na-update : 2024-11-27
  • MAKE YOU MINE   Chapter eighty five

    Serenity’s POV“Miguel, paano ba ‘yan? Lagi akong binabantayan ni Uncle.”Tumawa ng bahagya si Miguel, may kislap ng kalokohan sa mga mata niya. "Huwag kang mag-alala, may plano ako."Lumapit siya, pabulong na nagsalita. “Kita tayo sa park, 7am ng umaga para tulog pa si Azriel. Magte-text ako kapag nasa lugar na ako.”“Pero paano kung gising na noon si Uncle?” Tanong ko, halo-halo ang kaba at excitement sa puso ko.“Huwag kang mag-alala. Tiwala ka lang sa akin.” Kumindat siya. “Ako na bahala.”Nang gabi, nahiga ako sa kama ko, pero hindi ako makatulog. Paulit-ulit kong tinitingnan ang phone ko, hinihintay ang text ni Miguel. Parang tumitibok nang mas mabilis ang puso ko habang lumilipas ang bawat minuto. Excited na ako para sa date namin bukas.Kinabukasan,, kinakabahan na ako. Kinakabahan ako sa kung anong mangyayari mamaya. Paano kung may makakita sa amin? Paano kung may makakilala sa akin na kaklase ko o kakilala ni Miguel? Paano kung mahuli kami ni Uncle Azriel?Napahawak ako sa

    Huling Na-update : 2024-11-28
  • MAKE YOU MINE   Chapter eighty six

    Habang nagmamaneho si Miguel, hindi ko maiwasang mapatingin sa labas ng bintana. Parang ang bilis ng takbo ng mundo habang lumilipas ang mga puno at bahay. Hindi ko alam kung saan kami pupunta, pero excited na ako.“Saan ba tayo pupunta, babe?” Tanong ko, nakangiti.“Secret,” sagot niya, nakangisi. “Basta magugustuhan mo.”Pinagmasdan ko ang mukha niya. Parang hindi ko pa siya nakikita nang ganito ka-seryoso. Pero sa kabila ng seryosong mukha niya, nararamdaman ko pa rin ang pagmamahal niya.“Saan ba tayo pupunta, babe?” Tanong ko, nakangiti.“Secret,” sagot niya, nakangisi. “Basta magugustuhan mo.”Pinagmasdan ko ang mukha niya. Parang hindi ko pa siya nakikita nang ganito ka-seryoso. Pero sa kabila ng seryosong mukha niya, nararamdaman ko pa rin ang pagmamahal niya.“Alam mo ba, babe,” sabi ko, “Sa lahat ng mga lalaki na nakilala ko, ikaw ang pinakamabait at pinakamapagmahal.”Tumingin siya sa akin, ang mga mata niya ay puno ng pagmamahal. “Ganon din ako, babe. Ikaw ang pinakamagand

    Huling Na-update : 2024-11-28
  • MAKE YOU MINE   Chapter eighty seven

    “Should we get some new clothes?” Miguel asked, his smile radiating warmth. “We have two days and two nights here. We need to make the most of it!" Tumango ako nang may excitement. “Syempre! Kailangan natin ng mga damit para sa beach, para sa pool, at siguro pati para sa isang fancy dinner.” Pumunta kami sa isang magandang boutique malapit sa resort. Tumawa kaming pareho habang sinusubukan ang mga kulay-kulay na shirts, mga magaan na dress, at pati na rin ang mga matching swimsuits. Ang hangin ay puno ng aming tawanan at ang saya ng experience na ito. “This is the perfect start to our vacation,” I whispered to Miguel, feeling a sense of peace I hadn't felt in a long time. His arms wrapped around me, pulling me close as we walked hand in hand. And for the first time in a long time, I felt like I was truly living, truly in love, and truly free. Lumubog na ang araw, nag-iiba ang kulay ng langit sa orange at pink habang pabalik kami ni Miguel sa main building ng resort. Excited na kami

    Huling Na-update : 2024-11-29
  • MAKE YOU MINE   Chapter eighty eight

    Serenity's POV “Mag shower ka na para makapag relax ka na, “ He said pero namula naman ako bigla. “A-ah ikaw na muna hehe.. Mamaya na ako” I said. Pero nahalata niya atang parang naiilang ako. “Don’t worry baby, lalabas muna ako habang nag shashower ka. I’ll just buy some snacks nalang muna” He said. “Thank you babe, you’re the best talaga” I said. My heart hammered in my chest. He was right. A warm shower would help me relax. But the thought of being alone in this room, with only one bed, made me feel a little dizzy. Habang pinapanood ko si Miguel na lumabas ng kwarto, papunta sa hallway, nararamdaman ko pa rin na mainit ang mukha ko. Ang awkward! Magkakasama kami sa iisang kwarto, sa iisang kama... Parang ibang klase ng closeness na hindi pa ako handa. Pero nakalma ako sa mga sinabi niya. Ang bait niya, ang thoughtful. Naiintindihan niya kung ano ang nararamdaman ko. Gusto niya akong bigyan ng space, para maka-relax ako at makapag-isip. Huminga ako ng malalim, sinusubukan kon

    Huling Na-update : 2024-11-29
  • MAKE YOU MINE   Chapter eighty nine

    Napatingin siya sa akin, na parang nagulat. "M-Miguel... akala ko..." hindi niya natapos ang sasabihin niya, dahil parang biglang bumigay ang katawan niya. Mabilis ko siyang sinalo bago siya tuluyang bumagsak sa sahig. "Serenity, ano bang nangyari?" tanong ko ulit. Nakatingin lang siya sa akin, parang naghahanap ng sagot. "Akala ko iniwan mo na naman ako," bulong niya. Nawala ang lahat ng kaba ko. "Hindi kita iiwan, Serenity. Hindi kita iiwan," sabi ko habang mahigpit siyang yakap. "Hindi ka na mag-iisa, nandito na ako." “Are you okay?” tanong ko, nag-aalala. Hindi ko mapigilan ang sarili ko na mas yakapin pa siya ng mahigpit kaya mas lalo siyang napaiyak. “Akala ko iniwan mo na din ako.. more than 1 hour na kasi akong naghihintay sa iyo sa taas but wala ka pa din so I started to panic na,” sabi niya habang nakatingin sa akin. Hinalikan ko naman sya sa noo. “Tahana baby, I'm here na. “ Sabi ko. "Sorry baby, hindi ko alam na ganito pala katagal ang pila sa 7/11,” sabi ko habang

    Huling Na-update : 2024-11-30
  • MAKE YOU MINE   Chapter ninety

    Serenity’s POV Kinabukasan, nagising ako sa mga sinag ng araw na tumatama sa mukha ko. Napatingin ako kay Miguel, na mahimbing na natutulog sa sofa. Napangiti ako, at dahan-dahang tumayo para hindi siya magising. Lumabas ako ng kwarto, at naglakad-lakad sa paligid. Napakaganda ng Subic, at nakakarelax ang simoy ng hangin. Nakita ko si Miguel na papalabas ng kwarto, nakasuot na ng damit pang-swimming. "Good morning, baby," sabi niya. "Good morning," sagot ko, at napangiti. Nag-ayos kami ng gamit, at lumabas para mag-swimming. Nakakatuwang maglaro sa tubig, at parang nag-iba ang pakiramdam ko. Nawala ang mga kaba ko, at parang mas nagiging malakas ang tiwala ko kay Miguel. Pagkatapos naming mag-swimming, kumain kami sa isang restaurant sa baywalk. Ang sarap ng mga pagkain, at ang ganda ng tanawin. Pagkatapos kumain, napanood namin ang dolphin show. Ang cute ng mga dolphin, at nakakatuwang panoorin kung paano silang mag-perform. Sa hapon, namasyal kami sa Subic Zoo. Maraming mga h

    Huling Na-update : 2024-11-30

Pinakabagong kabanata

  • MAKE YOU MINE   WAKAS

    Serenity's POVUnang gabi namin sa Japan pagkatapos ng byahe nagtungo agad kami sa nirentahang bahay ni Miguel. Pagkapasok namin napatulala ako sa nakita ko. Ang bahay namin ay parang isang fairytale. Puno ng mga kandila, mga bulaklak, at mga petals.“Miguel, ano ito?” Tanong ko, ang mga mata ko ay nanlalaki sa pagkamangha.“Para sa iyo, mahal ko,” sabi ni Miguel, at ngumiti siya ng matamis.“I want to make this honeymoon extra special, especially after what we went through. I just want us to celebrate our love, to enjoy this new chapter in our lives together.”Hinawakan niya ang kamay ko at hinila ako papunta sa sala.Sa gitna ng sala, may nakalatag na kumot, may nakapatong na mga unan, at may nakahanda nang mga kandila.“Naghanda ako ng picnic sa bahay,” sabi ni Miguel.“Talaga?” Tanong ko, ang mga mata ko ay nanlalaki sa tuwa.“Oo,” sabi ni Miguel, at ngumiti siya.“Naisip ko lang, bakit kailangan pang pumunta sa ibang lugar para ma-enjoy ang pagsasama? Pwede

  • MAKE YOU MINE   SPECIAL CHAPTER

    Miguel's POV Nakatayo ako sa altar, nakaharap sa mga bisita. Nasa likod ko ang mga groomsmen ko - si Nagi na palaging nagbibiro, si Dylan na seryoso pero mabait, at si Aaron na tahimik pero laging andyan para sa akin. Narinig kong nagtatawanan sila sa likod, nagkukuwentuhan habang naghihintay. Pero hindi ko sila naririnig. Ang tanging naririnig ko lang ay ang tibok ng puso ko, parang nagwawala sa kaba. Parang napakatagal ng paghihintay. Parang gusto kong tumakbo palabas, tumakbo at kunin agad si Serenity. Natanaw ko na ang babaeng nakasuot ng puting trahe de boda.. Narito na siya. Ang babaeng pinakamamahal ko. Ang babaeng nagpatibok sa puso ko mula pagkabata. Ang babaeng nagbigay kulay sa buhay ko. Ang babaeng hinintay ko mula noon Narinig kong nagtawag na ang wedding organizer, hudyat na magsisimula na ang seremonya. Ang tibok ng puso ko ay bumilis. Parang gusto kong huminga ng malalim, pero parang hindi ko na magawa. Tumingin ako sa mga bisita. Nakita ko ang mga

  • MAKE YOU MINE   EPILOGUE

    Serenity's POV “Sayang hindi nya man lang makikita ang paglaki ni Caelius” malungkot na sabi ni Uncle Azriel habang ipinapatong ang bulaklak na dala namin sa puntod. Bigla namang tumulo ang luha ko. “Sana kasama pa rin natin sya noh?” Sabi ko naman at hinaplos naman ni Uncle Azriel ang likod ko. “Mommy!!” Napalingon ako at tumatakbo naman si Caelius papunta sa amin kasama nya si Cassy at Nagi at Dylan kaya napangiti ako . Ipinatong naman nila ang dala nilang bulaklak sa puntod. Napabuntong hininga ako dahil sa panghihinayang. “Kung nandito ka lang sana..” bulong ko habang nakatingin sa puntod nya. Maya-maya ay may biglang bumungad na boquet of tulips sa harapan ko. Kaya napangiti ako. “Bakit may paflower pa” “Ang lagay ba si mama lang ang may bulaklak? Syempre pati ang pinakakamahal ko” “Hoy Miguel! Napakacheesy mo talaga kahit kelan hindi ka nahiya nasa harap tayo ng puntod ng mama ni Serenity.” pang aasar ni Nagi kaya nagtawanan naman ang lahat. “Mga lokoloko ta

  • MAKE YOU MINE   Chapter 140

    Serenity's POV Nang makarating kami sa ospital, dinala agad si Miguel sa emergency room at pinatabi lang kami ng mga nurse. Maya-maya ay dumating na rin si Uncle Azriel. "Serenity, anong nangyari?" Tanong niya, ang mukha niya ay puno ng pag-aalala. "Uncle si Miguel ... may nangyaring masama." Sagot ko, ang boses ko ay nanginginig. Tumingin ako sa relo ko. Ilang minuto na ang nakalipas. Parang isang siglo na ang lumipas. Hinihintay namin ang doktor sa labas ng emergency room. “Anong oras ba sila matatapos?” Tanong ko, ang boses ko ay halos bulong na lang. “Relax ka lang, Serenity.” Sabi ni Uncle Azriel. “Magtiwala ka lang.” “Hindi ko alam kung kaya kong magtiwala. Natatakot ako.” Sabi ko. “Natatakot akong mawala siya sa akin..” Nakatayo kami ni Uncle Azriel. Magkahawak ang kamay. Tumingin ako kay Uncle. “Uncle, natatakot ako” “Andito lang ako , Serenity.” Sabi ni Uncle, at niyakap niya ako ng mahigpit. Ang init ng yakap niya ang nagbigay sa akin ng kaunting kapanatagan. Hind

  • MAKE YOU MINE   Chapter 139

    “Tito ginawan kita ng juice.” narinig ko. “Wow! Salamat! Tara doon tayo sa Sofa. Naupo sila sa sofa at ang kamera ay nakatutok kay Miguel. Nakita kong kinuha ni Miguel ang baso at ininom ang juice. Hindi ko mapigilan ang ngiti ko. “Good job anak.” Bulong ko sa sarili ko. Ilang minuto lang, nakita kong nagsimulang umubo si Miguel. “Tito, okay ka lang po ba?” Tanong ni Caelius. Pero hindi na nakasagot si Miguel. Bigla siyang napahawak sa lalamunan niya. “Mommy! Mommy!” Sigaw ni Caelius. “Caelius, anak! Anong nangyari?” Rinig kong sigaw ni Serenity. Tumayo ako at lumabas ng van. Pumasok ako sa loob ng bahay. Nakita kong nakahandusay na si Miguel sa sahig. Hindi ko mapigilan ang ngiti ko. “Ang bilis naman.” Sabi ko sa sarili ko. “Miguel!” Sigaw ni Serenity. Nilapitan niya si Miguel. “Miguel, gising! Miguel!” Sabi niya, at niyugyog niya ang balikat ni Miguel. Pero hindi na gumising si Miguel. Nakita kong nagsimula nang umiyak si Serenity. “Kaiser! Ano ba ‘tong ginawa mo?!

  • MAKE YOU MINE   Chapter 138

    Serenity's POV "Caelius?" Tawag ko, pero hindi niya ako sinagot. Kanina ko pa kasi sya hinahanap. "Miguel, nakita mo ba si Caelius?!" Tanong ko, ang boses ko ay nanginginig sa pag-aalala. "Hintayin lang natin si Caelius dito," sabi ni Miguel, pero kahit siya ay mukhang nag-aalala na rin. Ilang minuto na ang lumipas, pero wala pa rin si Caelius. "Miguel,wala talaga sya kanina naglalaro lang sya sa bakuran pero ngayon wala na sya," sabi ko, ang pakiramdam ko ay lumulubog sa takot. "Hintayin lang natin, baka kinuha sya ni Azriel" sabi ni Miguel, pero hindi ko na siya pinakinggan. Alam kong may mali. Biglang nag ring ang phone at tumawag si uncle. Sinagot naman iyon ni Miguel. "Baby, si Kaiser nakatakas raw.” parang biglang may mabigat na bagay na dumagan sa dibdib ko parang hindi ako makahinga. "Hindi kaya si Kaiser ang kumuha kay Caelius," sabi ko, ang kaba ay sumisiksik sa lalamunan ko. "Relax ka lang Serenity, magiging okay rin ang lahat.” Sabi ni Miguel, pero hindi ko na siy

  • MAKE YOU MINE   Chapter 137

    Miguel's POV “Tama ba ang naririnig ko, Serenity? Hindi anak ni Kaiser si Caelius?” Tanong ko. Tumango si Serenity. “Oo, Miguel.. Ginamit niya ang amnesia ko para mapaniwala ako. Bago pa man ako maaksidente buntis na ako. Dapat isusurprise kita sa araw ng kasal natin na magkaka-baby na tayo pero dinukot nya ako at ng makatakas ako at nakita nya tayo ay binangga nya tayo.” "Kaiser," sabi ko, ang boses ko ay puno ng galit. "Hindi ka makakalusot sa ginawa mo. Sisiguraduhin kong maparusahan ka sa ginawa mo sa amin." Lumabas kami ng silid, at hindi na kami lumingon pa. "Thank you, babe," sabi ni Serenity. "Thank you dahil hindi mo ako iniwan.” "Walang anuman, babe. Mahal na mahal kita." Niyakap ko siya ng mahigpit. “Babe, hindi pa rin ako makapaniwalang anak ko si Caelius. Kaya pala, kaya pala ganoon nalang kalapit ang loob ko sa kanya. Kaya pala hindi ko magawang magalit sa kanya.Babe, sobrang saya ko. Daddy na ako? Daddy na ako! Daddy na ako Serenity!” hindi ko makapaniwalang sab

  • MAKE YOU MINE   Chapter 136

    Miguel’s POV Maya-maya ay nagkamalay na si Serenity. Lumabas muna sila at iniwan kaming dalawa upang makapag usap. “ Serenity.” bulalas ko Habang hawak hawak ang kamay nya. Inalalayan ko syang maupo sa higaan. Nakatitig lang sya sa akin at hindi nagsasalita. Parang sasabog ang dibdib ko sa sobrang saya. Hindi ko alam kung ano ang mas nararamdaman ko: kilig, tuwa, o pasasalamat. Ang mga luha ko ay hindi ko na mapigilan, pero hindi dahil sa lungkot, kundi dahil sa sobrang saya. Pero kailangan ko ng sabihin ang gusto kong sabihin sa kanya. “Baby, alam kong nagdesisyon kang lumayo sa akin. Pero baby, hindi ko kaya. Hindi ko kayang mawala ka sa akin. Wala akong pakialam sa nakaraan. Kung nagkamali ka man sa akin, kung si Kaiser man ang tatay ni Caelius, wala akong pakialam. Ituturing ko siyang tunay na anak. Mamahalin ko siya, bumalik ka lang sa akin Serenity. Wag mo lang akong iwan.” Pakiramdam ko ay naiiyak ako ulit, pero pinigilan ko. Gusto kong maging malakas para sa kanya. Na

  • MAKE YOU MINE   Chapter 135

    Miguel’s POV Nasa gilid kami ni Caelius ng pedestrian lane, hinihintay si Cassy. Si Caelius, abala sa cellphone niya, ay naglalaro ng bola. Bigla na lang itong nahulog at gumulong papunta sa kalsada. Nakita ko siyang napatingin sa bola, tapos sa mga sasakyan. Isang kotse, medyo mabilis ang takbo, ang papalapit sa kanya. "Caelius!" sigaw ko. Tumakbo ako nang mabilis hangga't kaya ko. Parang slow motion ang lahat. Nakita ko ang gulong ng kotse, ang mukha ni Caelius na puno ng gulat. Naabutan ko siya, niyakap ko siya nang mahigpit. Napapikit ako at pagkatapos, biglang bumalik sa akin yung araw na nawala si Serenity. Yung pagbangga, yung pagkawala niya... Hindi aksidente yun. Naalala ko na si Kaiser pala ang nasa likod nun. Siya ang kumuha kay Serenity, siya rin yung nagmaneho ng kotse na bumangga sa amin ni Serenity. Kaya ba nawalan ng alaala si Serenity? Kaya ba na-comatose ako ng mahigit 2 taon?. Lahat ng pira-pirasong alaala, nag-connect na. Si Kaiser ang may kasalanan. Napadilat

DMCA.com Protection Status