Home / Romance / MAKE YOU MINE / Chapter 117

Share

Chapter 117

Author: rhiettenbyme
last update Huling Na-update: 2024-12-17 18:34:19

Serenity’s POV

Sino ba siya?

Bigla akong nakaramdam ng kaba.

Bigla bumalik ang nararamdaman kong pagkawala.

Pero ngayon, masaya ako. Masaya ako kasama si Caelius at si Kaiser.

Para sa ngayon, kaya kong kalimutan ang nakaraan.

"Mommy, look!" Sigaw ni Caelius.

Tumingin ako sa kanya. Nakaturo siya sa gate.

"Daddy!" Sigaw niya.

Tumayo ako at tumingin sa gate. Si Kaiser, ang asawa ko. Nakangiti siya.

Lumapit siya sa amin.

"Hey, my love. My little man," sabi niya, hinalikan kami sa noo.

“Daddy!” Sigaw

Tumayo ako at tumingin sa gate. Si Kaiser, ang asawa ko. Nakangiti siya.

Lumapit siya sa amin.

"Hey, my love. My little man," sabi niya, hinalikan kami sa noo.

“Daddy!” Sigaw ni Caelius at tumakbo palapit kay Kaiser.

Niyakap siya ni Kaiser.

“I missed you, my boy,” sabi ni Kaiser.

"I missed you too, Daddy," sagot ni Caelius.

“How was your day, love?” Tanong ni Kaiser sa akin.

“Good,” sagot ko. “We played in the park. Caelius had so much fun.”

"I’m glad,” sabi ni Kaiser. “I wish I could’ve been here with you guys.”

“It’s okay,” sagot ko. “I’m glad you’re home now.”

Tumingin siya sa akin at ngumiti.

“I’m always glad to be home with you two,” sabi niya.

Niyakap niya ako.

“I love you,” bulong niya sa tenga ko.

“I love you too,” sagot ko.

Pero habang nakayakap siya sa akin, naramdaman ko ulit ang pagkawala. Ang kaba.

Tumingin ako kay Caelius. Ang saya niya habang nakayakap kay Kaiser.

Parang wala silang pakialam sa mundo.

Pero ako, hindi ako mapakali.

"Daddy, can we go to the park again tomorrow?" Tanong ni Caelius.

"Of course, my boy," sagot ni Kaiser.

"Mommy, can we go to the park again tomorrow?" Tanong ni Caelius.

"Of course, my love," sagot ko.

Gabi na, nasa kwarto na kami. Naghahanda na si Kaiser para matulog.

"Love," sabi niya. "Bihis ka na, I'll make dinner."

Bigla ko lang naalala yung nagflash na scene sa alaala ko.

"Love," sabi niya ulit. "You okay?"

"Yeah," sagot ko. "Just thinking."

Hindi ko maalis sa isip ko ang scene na nag flash sa isip ko. Parang may kulang.

"Kaiser," sabi ko, nag-aalangan. "Bakit hindi natin bisitahin ang pamilya mo?"

Nagulat siya. "What?"

"Ang pamilya mo. At ang pamilya ko."

“Love, they hate me," sabi ni Kaiser. "They wouldn’t want to see us. They don’t approve of our relationship.”

"But we have Caelius naman na” sabi ko. "It’s been three years since we ran away. Maybe they’ve changed."

"No, they haven’t," sabi ni Kaiser. "They’re still the same. They’ll never understand what we have."

"But maybe we should at least try," sabi ko. "Maybe they’ll welcome us with open arms."

“No,” sabi ni Kaiser. "I’m not ready for that. I don’t want to deal with that. It’s just you and me now, love.”

"Okay," sabi ko. “I’ll just talk to Caelius about it.”

"Love, don’t even think about it," sabi ni Kaiser. "I’ll talk to him. He doesn’t need to know about them."

Parang may mali. Parang may itinatago si Kaiser. Pero hindi ko alam kung ano.

“Okay,” sabi ko, nagpipilit ng ngiti. “I’m just thinking.”

“No need to think about it,” sabi ni Kaiser, hinawakan niya ang kamay ko at hinalikan. “I love you. We have everything we need right here, right now.”

Tumango ako. Nahihiya ako sa sarili ko dahil bigla kong naisip ang pamilya ko. Pero parang hindi tama ang nararamdaman ko.

“Okay,” sabi ko. “Pero sana bisitahin natin ang pamilya mo someday. At saka, hindi mo ba gustong makita ng lolo mo at ng tita at tito mo si Caelius?”

“Love, it’s not a good idea,” sabi ni Kaiser. “It’s just going to cause trouble. Besides, they’re not really important. What matters is us.”

Tumango ako, pero naglakad papunta sa bintana.

Napansin kong tumingin si Kaiser sa akin, may pagtataka sa mga mata niya.

"You've been quiet all day," sabi niya. "You’re not feeling well?”

"No, I’m okay,” sabi ko. “I’m just thinking about Caelius."

“What about him?” Tanong ni Kaiser.

“I was thinking... it might be good for him to go to daycare.”

Kaiser's expression immediately changed. His brow furrowed, and his lips tightened.

“Daycare? Why?” Tanong niya, his voice edged with a hint of disapproval.

“He’s getting bigger now,” sabi ko. “He needs to be around other kids his age. He can learn a lot from socializing with other children.”

“He has me, and he has you. He doesn't need daycare,” sabi ni Kaiser. “He needs his parents."

"But… he can learn so much from being around other kids,” sabi ko. “He can learn to be more independent.”

“He doesn’t need to be independent,” sabi ni Kaiser, his voice harder now. “He has us. He doesn’t need to be independent."

“But… he can make friends,” sabi ko.

“He has you,” sabi ni Kaiser. “He doesn't need any other friends.”

"But… he can make friends,” sabi ko.

“He has you,” sabi ni Kaiser. “He doesn't need any other friends."

“But it’s not just about making friends,” sabi ko. “It’s about learning to interact with others. To share, to cooperate. He’ll learn to be part of a group."

“He’s part of a group,” Kaiser said, his voice getting tighter. “He’s part of our family.”

Kaugnay na kabanata

  • MAKE YOU MINE   Chapter 118

    Serenity’s POV Halos maramdaman ko ang galit sa boses niya. Parang isang malamig na alon na dumaan sa akin, nakinig ng todo ang buong katawan ko.“And what about me?” I said, trying to keep my voice calm. “I want to do something, too. I’ve been feeling so… so bored.”“You don't need to work,” he said, his tone getting even more agitated. “You have Caelius. You have me. You have everything you need.”“But I want to work,” sabi ko. “I want to be a part of something outside of this house. I want to do something for myself.”“You’re not doing this for yourself. You’re doing this for him,” Kaiser said, his voice now harsh. “You’re neglecting him. You’re not focusing on him.”“No, Kaiser,” sabi ko, my voice shaking a little. “That’s not true. I love Caelius. I’m just… I want to do more. I want to contribute to the family.”“The family doesn’t need you to contribute,” Kaiser said, his eyes blazing. “The family needs you to be here, to take care of Caelius, t

    Huling Na-update : 2024-12-17
  • MAKE YOU MINE   Chapter One

    “Ugh, bakit ba ang hirap mag-focus?” bulong ko sa sarili ko, sinusubukan tapusin ang art project ko. Simple lang naman dapat yung portrait ng sunflower, pero parang ang hirap-hirap kong gawin. Gusto ko na lang ihagis yung lapis ko sa sobrang inis! Biglang tumunog ang doorbell. Siguro si Tito Azriel yun. Dali-dali akong tumayo at binuksan ang pinto. Pumasok ang sikat ng araw, may mga alikabok na lumilipad. “Nandito na kami, Serenity! Nandiyan na ba si Ate Mildred?” Ang malakas na boses ni Tito Azriel ang bumalot sa pasilyo. Malapad ang ngiti niya, kumikinang ang mga mata niya. Pero hindi ko siya tinignan. Nakatingin lang ako sa lalaking nasa likod niya. Si Kuya Miguel. Parang tumatagos sa buto ko ang titig niya. Parang may alam siya na hindi ko alam. "Baka mamaya pa 'yon, Uncle," sagot ko, feeling a little flustered. Hindi ko maintindihan, pero lately, napapansin kong nakatingin siya sa akin lagi. Five Years na rin ang nakaraan mula nang una kong makita si Kuya Miguel and I was ju

    Huling Na-update : 2024-10-27
  • MAKE YOU MINE   Chapter Two

    Ilang sandali kaming natahimik nang biglang humagalpak sa tawa si Tito Azriel.“HAHAHAHA! Nakakatawa talaga ang pamangkin kong si Serenity, para ka dyanh nanigas ah, wag kang mag alala pamangkin hindi magkakagusto sa’yo si Miguel you are out of his league. Ang mga gusto nito ay mga kaedaran n’ya at hindi siya pumapatol sa mga mas bata at lalo na sa 16 years old na tulad mo.” Sabi niya ng may pang-aasar. Tinignan ko ang mukha ni Kuya Miguel at wala itong anumang reaksyon, hinahayaan n’ya lang ang kalokohan ng kaibigan n’ya.Nakaramdam ako ng pagkainis at pagkadismaya. Wala ka talagang aasahan kay Tito puro kalokohan ang alam pero mukhang sanay na sanay na talaga si Kuya Miguel sa kanya kasi alam niyang nagbibiro lang si Tito kaya siguro hindi siya nag rereact kanina sa mga sinasabi niya.“Tito,” sinubukan kong panatilihing pantay ang boses ko, “ Bakit ka ba ganyan, lakas ng trip mo?”" Eto naman nagbibiro lang ako, masyado ka namang pikon, pamangkin ko," sa inis ko ay inirapan ko nal

    Huling Na-update : 2024-10-27
  • MAKE YOU MINE   Chapter Three

    Gutom na gutom na ako. Alas-dos na ng madaling araw, pero ang tiyan ko ay parang kumakalam na leon. Hindi ko na kaya pang pigilan, kaya dahan-dahan akong lumabas ng kwarto ko. Pero habang naglalakad ako pababa ng hagdan, parang may kakaibang kaba ang bumabalot sa akin. Mas mabilis ang tibok ng puso ko kaysa sa normal.Nang marinig ko ang kakaibang ingay mula sa sala, parang tumigil ang mundo ko. Biglang nanikip ang dibdib ko. May tao ba sa bahay? Agad kong naramdaman ang takot na kumakalat sa katawan ko. Parang nanigas ako sa kinatatayuan ko, at dali-dali akong umakyat pabalik sa kwarto ko.Sumilip ako mula sa hagdanan, sinusubukang makita ang mga anino sa sala. Kahit madilim, nakikita ko ang mga anino ng mga tao. Parang may alon ng kaba ang dumaan sa akin. Baka magnanakaw? O baka magnanaka?Mabilis na tumingin ako sa hagdan. May nakita akong umaakyat, tahimik at mabilis ang galaw. Parang gusto kong sumigaw.Pero nang sisigaw na ako, may kamay na pumigil sa bibig ko. Nararamda

    Huling Na-update : 2024-10-27
  • MAKE YOU MINE   Chapter Four

    “Mabuti na lang at hindi ka pa nakakauwi,” bulong ko, para ma-distract ang sarili ko. Kailangan kong pakalmahin ang sarili ko. Napapikit ako ng mariin, parang sinusubukan kong pigilin ang mga damdaming nagwawala sa loob ko.Pero lumapit siya, malapit na ang labi niya sa tenga ko. Nakiliti ako, at tumayo ang balahibo ko nang bumulong siya:“Madaling araw na rin kasi kami natapos ng uncle mo sa research namin, kaya rito na niya ako pinatulog sa guest room ninyo,” paliwanag niya.Malambing at mababa ang boses niya, at nakaramdam ako ng kilig na naglakbay sa aking mga ugat. Parang may kakaibang init na kumalat sa aking katawan, at hindi ko alam kung saan ito nanggagaling.“K-kaya pala,” nauutal kong sabi, at ngumiti siya. Ang ngiti niya, parang sikat ng araw na sumisilip sa ulap, nagbibigay ng init at pag-asa sa aking puso.Narinig namin ang sirena ng mga pulis, at nakahinga ako ng maluwag. Naririnig namin ang mga pulis na nag-uusap sa labas, parang nahuli na nila ang mga magnanak

    Huling Na-update : 2024-10-27
  • MAKE YOU MINE   Chapter Five

    Buong magdamag akong hindi makatulog, paulit-ulit na nagtalikod at nagpagulong-gulong sa kama. Tuwing naaalala ko 'yung nangyari, parang hindi ko mapigilang hawakan ang labi ko. Hindi ako makapaniwala na si Kuya Miguel ang nakakuha ng unang halik ko, lalo na't may boyfriend na ako, at alam kong hindi niya ako magugustuhan ng ganoon.Bumalik ang atensyon ko sa teacher namin na nagsasalita sa harap. Sobrang naboboring na ako. Hindi ko na mahintay na matapos ang klase. Sobrang excited na akong makita si Kaiser. "Class dismissed," anunsyo ng teacher namin. Naghiyawan ang buong klase.Parang tumalon ako mula sa upuan ko, parang tumigil ang tibok ng puso ko sandali. Nakita ko si Kaiser na nakasandal sa pader, nakasukbit ang mga kamay niya sa bulsa niya, at agad na nag-ipon ang ngiti ko. Ang gwapo niya talaga.Ang tangkad at ang balingkinitang katawan, ang malapad n'yang balikat, perpektong pang-high school student. I could smell his cologne, a mix of fresh laundry and wood, as

    Huling Na-update : 2024-10-27
  • MAKE YOU MINE   Chapter Six

    “Kuya Miguel, baka kung ano’ng isipin ni Kaiser,” saway ko, nanginginig ang boses ko.Pero nagkibit-balikat lang si Miguel. “Why? I’m just telling the truth, hindi ba todo yakap ka pa nga sa akin kagabi?” Sarkastikong ngiti ang sumilay sa labi niya.Naawang ang bibig ko, at naramdaman kong nag-init ang pisngi ko. Lalong kumunot ang noo ni Kaiser, at nagtiim ang mga labi niya. Parang anytime, mawawalan na ako ng malay.Na-shock ako. Biglang tumayo si Kaiser at humarap kay Miguel. Nagtama ang mga mata nila, at parehong nakakuyom ang mga kamao nila. Parang may bagyo na nag-aalab sa pagitan nila.“Uncle, I know mahilig kang pagtripan ako, pero hindi na nakakatuwa ang pinagsasabi mo!” Kaiser said, his voice firm and laced with anger.Tumango si Miguel at ngumisi. “Chill lang, pamangkin. Just listen to Serenity’s explanation,” he said, his voice a mixture of amusement and annoyance. Pero hindi ko mawari kung totoo ba ang amusement na iyon, o may iba pang pinapahiwatig.“Pr

    Huling Na-update : 2024-10-27
  • MAKE YOU MINE   Chapter Seven

    Dali-dali akong umuwi ng bahay nang malaman kong magkasama sina Tito Azriel at Miguel. Nag-aalab ang galit ko, at sobra akong na-trigger sa ginawa ni Kuya Miguel sa coffee shop. Kailangan kong kausapin siya tungkol doon. Kailangan kong malaman kung ano ang pakay niya. Pagpasok ko sa bahay, nakita ko silang nagtatawanan, parang wala lang nangyari. Lumapit ako sa kanila, nagpupuslit ang galit ko, at handa nang sumabog. “Mag-usap tayo!” sigaw ko, matalim ang boses ko habang nakatitig kay Miguel. Nagkamot siya ng ulo, parang naguguluhan, na para bang wala siyang alam sa pinagsasabi ko. Hinawakan ko ang kamay niya at hinila siya palabas. “Hey, ano’ng problema?” tanong ni Tito Azriel habang palabas kami ng bahay. “May kasalanan lang itong kaibigan mo sa akin, kaya kung ayaw mong madamay, huwag kang magtanong,” sagot ko, puno ng galit ang boses ko. “HAHA lagot ka riyan, bro! Parang ate ko rin ‘yan kung magalit,” tawa ni Tito Azriel. Parang wala lang sa kanya. Parang hindi niya alam kung

    Huling Na-update : 2024-10-27

Pinakabagong kabanata

  • MAKE YOU MINE   Chapter 118

    Serenity’s POV Halos maramdaman ko ang galit sa boses niya. Parang isang malamig na alon na dumaan sa akin, nakinig ng todo ang buong katawan ko.“And what about me?” I said, trying to keep my voice calm. “I want to do something, too. I’ve been feeling so… so bored.”“You don't need to work,” he said, his tone getting even more agitated. “You have Caelius. You have me. You have everything you need.”“But I want to work,” sabi ko. “I want to be a part of something outside of this house. I want to do something for myself.”“You’re not doing this for yourself. You’re doing this for him,” Kaiser said, his voice now harsh. “You’re neglecting him. You’re not focusing on him.”“No, Kaiser,” sabi ko, my voice shaking a little. “That’s not true. I love Caelius. I’m just… I want to do more. I want to contribute to the family.”“The family doesn’t need you to contribute,” Kaiser said, his eyes blazing. “The family needs you to be here, to take care of Caelius, t

  • MAKE YOU MINE   Chapter 117

    Serenity’s POV Sino ba siya? Bigla akong nakaramdam ng kaba. Bigla bumalik ang nararamdaman kong pagkawala. Pero ngayon, masaya ako. Masaya ako kasama si Caelius at si Kaiser. Para sa ngayon, kaya kong kalimutan ang nakaraan. "Mommy, look!" Sigaw ni Caelius. Tumingin ako sa kanya. Nakaturo siya sa gate. "Daddy!" Sigaw niya. Tumayo ako at tumingin sa gate. Si Kaiser, ang asawa ko. Nakangiti siya. Lumapit siya sa amin. "Hey, my love. My little man," sabi niya, hinalikan kami sa noo. “Daddy!” Sigaw Tumayo ako at tumingin sa gate. Si Kaiser, ang asawa ko. Nakangiti siya. Lumapit siya sa amin. "Hey, my love. My little man," sabi niya, hinalikan kami sa noo. “Daddy!” Sigaw ni Caelius at tumakbo palapit kay Kaiser. Niyakap siya ni Kaiser. “I missed you, my boy,” sabi ni Kaiser. "I missed you too, Daddy," sagot ni Caelius. “How was your day, love?” Tanong ni Kaiser sa akin. “Good,” sagot ko. “We played in the park. Caelius had so much fun.” "I’m glad,” sabi ni Kaiser. “

  • MAKE YOU MINE   Chapter 116

    Miguel’s POV Isang card, ng buksan ko ito. “Dear Uncle, Sorry if ngayon lang ako nakapag sulat sa inyo. Gusto ko lang sabihin na okay lang ako. May sarili na akong pamilya. Nahihiya ako sa inyo kaya hindi na ako nagpakita. Pakiusap wag nyo na akong hanapin.” -Serenity. Kasama ng sulat ang isang litrato. Si Serenity nakangiti siya at may kasama syang lalaki at batang Lalaki sa picture parehong may blurred ang mukha. “Hindi totoo yan, fake yan! Hindi ako pwdeng iwan ni Serenity! Kasal na kami!” sabi ko. “ Kuya, hindi nga natuloy ang kasal nyo” sabi naman ni Cassy. “No Cassy, we got married in London. Alam ni Dad yun. Kaya hindi ako naniniwala dyan. Minsan na akong naloko dahil sa sulat hindi ko na hahayaang mangyari ulit yun. Hahanapin ko ang asawa ko.” “Kuya, magpahinga ka muna. Wala na tayong magagawa,” sabi ni Cassy. “Tama na ang pag-iisip. Hayaan mo muna ang katawan mo na magpagaling.” Pero hindi ako mapakali. Hindi ako matigil sa pag-iisip. Kailangan kong makita si Sereni

  • MAKE YOU MINE   Chapter 115

    Kaiser’s POV Nasa ospital ako ngayon at binabantayan ko si Serenity. Wala pa rin syang malay matapos ko syang dalhin rito. Nag aalala na ako pero hindi ko pa rin pinapaalam sa kanila Uncle Azriel at Uncle Miguel kung nasaan kami. Wala na akong pakialam sa kanila hinding hindi ko na ibabalik si Serenity dahil akin lang sya. Maya-maya ay lumapit sa akin ang doktor. “They are both okay and safe kaya wag ka ng mag alala sa mag ina mo.” Napakunot ang noo ko ng sinabi nyang mag ina. “Mag ina?” pagtataka ko. “Hindi mo ba alam your wife is 3 weeks pregnant and you're lucky dahil makapit ang bata kung sa iba ay baka nakunan na sya. Hintayin mo nalang at magigising na ang asawa mo.” he said saka sya umalis. “So buntis sya?” sabi ko sa sarili. Maya-maya ay nakatanggap ako ng text mula kay tita Cassy. From Cassy: Kaiser, asaan ka ba? Si Kuya Miguel nasa ospital sya comatose sya. “So ibig sabihin hindi nila alam na ako ang kumuha kay Serenity?” sabi ko sa sarili. Nagtungo na agad ako kay

  • MAKE YOU MINE   Chapter 114

    Kaiser’s POV “Hindi ka makakatakas sa akin, Serenity!” Sigaw niya. Mas binilisan ko ang takbo. Pero biglang nakita ko si Miguel na nakamotor. “Miguel!” Sigaw ko, at nakaramdam ako ng ginhawa. Dali dali syang bumaba sa motor at tumakbo papunta sa akin. “Babe,” sabi ko habang bigay todo ang pagtakbo ko papunta sa kanya. Kaya ng makalapit ako sa kanya parang nanghina ang mga tuhod ko kung kaya muntik na akong matumba pero sinalo nya ako. “Baby, are you okay?” sabi nya at niyakap nya akong. Takot na takot ako pero nawala yun dahil nasa bisig na nya ako. “AHHH!” Sigaw ko ng biglang matamaan ako ng pinto ng sasakyan dahil sinipa ito ni Serenity. Natumba ako at nandilim ang paningin ko. Di ko namalayang nakalabas na ng sasakyan si Serenity at dali-daling tumakbo palayo. Nakaramdam ako ng galit at pang-gagalaiti. Nang makarecover ang mata ko at naramdaman kong okay na ako, tumingin ako sa kinaroroonan ni Serenity pero nang makita kong tumatakbo si Serenity patungo kay Miguel, bigla a

  • MAKE YOU MINE   Chapter 113

    Serenity’s POV Araw na ng kasal namin ni Miguel. Kinakabahan ako pero mas malakas pa rin ang excitement. Parang panaginip lang ang lahat. Ang saya-saya ko dahil sa wakas ikakasal na kami at masasaksihan yun ng maraming fao. At ang mas maganda pa, may surprise ako para kay Miguel. Excited na akong sabihin sa kanya ang good news na magkaka-baby na kami. Nasa loob na ako ng kotse at naghihintay na makarating sa venue ng kasal. Nang biglang nagsalita ang driver. “Napakaganda mo talaga Serenity l,” sabi niya. Nagulat ako dahil naka-mask siya at hindi ko nakita ang mukha niya. “Uhm… salamat po,” sabi ko. Nang bigla siyang tumawa, naramdaman kong parang may kakaiba sa boses niya. Parang kilala ko. “Serenity,” sabi niya sabay tanggal ng mask. Natigilan ako at nanlaki ang mga mata ko. Si Kaiser pala ito. “Kaiser? Anong ginagawa mo dito?” Tanong ko, pero nanginig ang boses ko. “Hindi ka dapat ikasal kay Miguel, Serenity. Akin ka lang Serenity, akin ka lang,” sabi niya. “Kaiser, tigila

  • MAKE YOU MINE   Chapter 112

    Serenity’s POV 3 weeks din kaming nag stay sa London at umuwi na kami sa Pilipinas. Hindi muna namin sinabi sa iba na kasal na kami dahil gusto naming ituloy pa rin ang kasal namin sa Pilipinas. Excited pa rin ako na isuot ang trahe de boda ko at lumakad sa isle. Hinatid muna ako ni Miguel sa bahay. “Pwde bang iuwi nalang kita baby?” sabi ni Miguel habang nasa harap kami ng gate. “Ikaw talaga malapit naman na ang kasal natin kaya kunting tiis nalang araw araw na tayong magkakasama,” sabi ko. Hinalikan niya ang mga labi ko nagyakapan kami. Nang makaalis na si Miguel, papasok na sana ako sa loob ng may humawak sa braso ko. Nang lumingon ako, si Kaiser pala. “Kaiser? Anong ginagawa mo dito?” Sabi ko pero amoy alak siya at namumula ang mukha niya. Bigla niya akong niyakap. “Serenity, love bumalik ka na sa akin. Wag mong ituloy ang kasal kay Uncle please.” Sabi niya. Sobrang higpit ng yakap niya sa akin anupat parang di na ako makahinga. “Ano ba Kaiser, bitawan mo ako!” Nagpumilit a

  • MAKE YOU MINE   Chapter 111

    Miguel’s POV Sa mga sumunod na araw, dinala ko siya sa mga sikat na lugar tulad ng Stonehenge, ang mga magagandang tanawin sa Cotswolds, at ang mga museo sa London. “Babe, ang ganda ng London. Sobrang ganda ng mga lugar,” sabi niya. “Ang dami kong natutunan tungkol sa kasaysayan at kultura dito.” “Oo nga eh. Maraming matututunan dito sa London. Ang ganda rin ng mga tao dito.” Kahit sa simpleng mga bagay, ginagawa ko ang lahat para mapasaya siya. Nag-aayos ako ng mga surprise dates, binibili ko siya ng mga chocolates, at lagi kong sinisigurado na masaya siya. Minsan, dinala ko siya sa isang park para mag-picnic. Napakaganda ng panahon at sobrang saya naming dalawa. “Babe, ang saya-saya ko,” sabi niya. “Sobrang nag-enjoy ako sa paglalakad sa park kasama ka.” “Ako rin babe. Ang saya ko rin na kasama kita.” Sa bawat araw na lumilipas, lalo kong nararamdaman ang pagmamahal ko sa kanya. Hindi ko maipaliwanag ang saya na nararamdaman ko. Isang araw, habang naglalakad kami sa mga gard

  • MAKE YOU MINE   Chapter 110

    Kumuha siya ng wine at dalawang baso. Ibinuhos niya sa baso ang wine at iniabot sa akin ang isa. "Cheers,” sabi niya. “Cheers.” Nang maubos na ang wine, sa baso namin lumapit si Miguel sa akin at hinawakan ang mukha ko. Nakatitig siya sa akin, at parang nagbabasa ng lahat ng nararamdaman ko. "Baby, you’re so beautiful,” bulong niya. “Mahal na mahal kita.” Hinalikan niya ako ng malambing. At hindi ko na napigilan ang aking sarili na tumugon sa halik niya. Nang maghiwalay ang aming mga labi, napatitig kami sa isa’t isa. “I love you too, babe.” Sabi ko. Lumapit siya ulit sa akin, hinawakan ang beywang ko, at hinila ako palapit sa kanya. “You are worth waiting for” sabi nya kaya napangiti ako at tumingkayad ako at hinalikan sya sa labi. Hinalikan niya ulit ako, mas malalim at mas mapusok. Pakiramdam ko lumulutang ako. Hinaplos niya ang aking likod, bumaba ang kamay niya sa aking baywang, at hinapit ako palapit sa kanya. “Napakaganda mo,” bulong niya. “Mahal na mahal kita.” “Ma

DMCA.com Protection Status