LIKE 👍
(Laxus King pov) “Mr. King, this is a serious problem that we must solve before it gets worse. Dalawang buwan ng kulang ang mga supply na pinapadala sa ibang bansa. Kung magpapatuloy ‘to ay hindi natin magagarantiya kung magkakaro’n pa tayo ng susunod na transaksyon sa kanila!” “Balita ko ay pinasara ni Mrs. Solante ang ilan sa mga institute nila. Nawawala din ang kapatid ng asawa niya’t asawa nito, maging si Mrs. Solante ay nawawala at walang nakakaalam ng kinaroroonan ngayon. Sa loob ng maraming taon ngayon lang na-short ng supply ang Institute nila. This is a big problem on our Organization. Kung sa susunod na buwan ay mangyayari ‘to, marami ng bansa ang titigil sa pagkuha sa atin ng mga gamot!” “Mr. King, kailangan gawan mo ‘to ng paraan. Hindi ba’t Solante ang asawa mo? Bakit hindi siya ang humawak ng Solante Institute habang wala pa ang kanyang ina? Balang araw ay mamanahin niya din ang mga negosyo nila. Bakit kailangan patagalin pa? Let your wife handle their businesses nan
Nang makaramdam ang dalawa ng mabigat na arwa sa kanilang likuran ay lumingon sila. “M-Mr. King!” Namumutlang bulalas ng mga ‘to. I stepped towards them and snatched the picture they’re holding. Awtomatikong kumunot ang noo ko ng makita ang litrato ng isang lalaki. “Who the fvck is this?!” Dagundong ang boses na tanong ko. Nangangalit ang ngitin at nanlilisik ang mata na tumingin ako sa kanila. “Sino ang lalaking ‘to?!” “M-Mr. King… siya po si Chef Zues, ang nagtuturo kay madam sa cooking class na pinasukan niya,” nanginginig na tugon ng isa. Nag-aalalang nilapitan kami ni manang ng marinig ang malakas na boses kong umalingawngaw sa paligid. “Ano ang ginawa niyo at nagalit si Mr. King?!” Handa ng pagalitan ni manang ang dalawa ng makita nito ang litratong hawak ko. “Mr. King, pwede bang sa akin nalang ang litratong ‘yan? Idol at crush ko kasi ‘yang si Chef Zues—“ napipilan ang matanda ng makita kung gaano kadilim ang ekspresyon ko. “Ang ibig kong sabihin ay akina na ang
“I’m sorry to hear that, Rayana. Hindi ko alam. Wala man lang ako sa tabi mo para damayan ka.“ Lumayo ako sa kanya. Nakokonsensya ako pero kailangan ko ‘tong gawin. Naalala ko bigla si Joffrey. “Siya nga pala. May kilala ka bang Joffrey? May lalaki kasi na lumapit sa akin no’ng nasa Auction ako. Sabi niya kaibigan ko daw siya, pero hindi ko naman siya matandaan. Kilala mo ba siya?” “Hmm… Joffrey?” Umiling ito. “Wala akong kilalang Joffrey. Bukod kay Daniel ikaw lang naman ang kaibigan ko.” Natigilan ako at napatitig sa kanya. Hindi ‘yon ang sagot na inaasahan ko. Nang makita nitong nakatingin ako ay nag-iwas ito ng tingin. “Siya nga pala may pasalubong ako sayo galing ng Japan. Pagkatapos kasi ng Auction ay do’n ako dumiretso dahil may shoot ako don, kababalik ko lang kahapon.” ‘Kababalik? Eh nakita ko silang magkasama ni Joffrey?’ Nang tanggapin ko ang inabot nitong paper bag ay peke akong ngumiti dito. “Salamat dito, Maureen ha, kahit nasa ibang bansa ka hindi mo ak
(Kiray pov) Napabalikwas ako ng bangon. nanlaki ang mata ko ng makitang alas otso ng umaga na. "Naku lagot!" Nangako pa naman ako kay Laxus na imamasahe ko siya. Kumunot ang noo ko ng mapansin na iba na ang suot ko. Ito ang lingerie na binili ko no'ng kasama ko si Laxus. "Teka... bakit ito na ang suot ko?" Sa pagkakatanda ko ay nasa bathtub ako. Nanlaki ang mata ko. "Oo nga nasa bathtub ako kagabi!" Nagpaalam kasi ako kay Laxus na maliligo muna. ibig sabihin sa bathtub ako nakatulog at may naglipat lang sa akin sa kama. Mahina kong kinutusan ang sarili ko. Paano kung nalunod ako? Pagdating sa dining table ay may nakahain na, "Manang, si Laxus po?" tanong ko kay manang ng makita ko 'to. "Maagang umalis ang asawa mo, Madam." lumapit 'to sa akin at naglapag ng mainit na gatas sa harapan ko. "Madam, sa susunod ay wag niyo ng uulitin 'yon ha. Iba magalit ang asawa mo, nakakatakot siya.” Ang ibig ba'ng sabihin nito ay ang matulog sa bathtub? Pero di'ba dapat mag-alala an
May sampong minuto pa bago magsimula ang baking class. Hindi ako mapakali, pakiramdam ko talaga may matang nakamasid sa akin. “Nagbaon ka? Aayain pa naman sana kitang kumain do’n sa bagong bukas na mamihan do’n sa may kanto namin.” Sabi ni Mariz ng mapansin ang dala ko. “Pinabaunan kasi ako ni manang, nagkataon na idol pala niya si Chef Zues, kaya ayun nagpadala din siya para kay Chef.” Umingos ito ng banggitin ko ang lalaki. Palagi kasing nilalait ni Chef Zues ang gawa nito kaya inis na inis ito rito. “Alam mo kung hindi lang ako nanghihinayang sa binayad mo dito, hindi ko na itutuloy ang baking class na ‘to. Ang yabang naman kasi ng Zues na ‘yan! Wala na siyang ginawa kundi bantayan ang gawa ko. Kaya nga ako nandito para matuto, tapos lalaitin lang niya ako palagi?!“ “Honest lang siya okay—Ibig kong sabihin, gusto lang niya na matuto ka pa,” bawi ko ng tingnan niya ako ng masama. Si Chef Zues din kasi, parang inis na inis kay Mariz. Luminga ako. Absent yata si Maureen nga
Nilayo ko ang mukha ko sa kanya. Heto na naman kasi ang dibdib ko… ang lakas ng kabog dahil sa presensya nito. Nang makuha ang singsing sa bulsa ko ay tumayo si Laxus ng tuwid. Kinuha nito ang kamay ko at ito mismo ang nagsuot ng singsing sa daliri ko. “Simula ngayon ayokong malalaman na tinanggal mo ‘to. Maliwanag ba?” Seryosong sabi nito na parang hindi tatanggap ng “hindi” na sagot. Napanguso ako. “Pero, Laxus, baka kasi mawala ko ‘to. Ang mahal pa naman nito. Hindi talaga ako nagsusuot ng alahas lalo na kapag lumalabas. Nagkalat kasi ang mga snatcher sa daan kaya nag-iingat lang ako. Baka mamaya mawala ko ‘to. Ayokong magalit ka sa akin. Ayokong magalit na sa’kin.” Natigilan ito ng marinig ang huli kong sinabi, pero agad din nakabawi at nag-iwas ng tingin. “If that happens, I will buy you a new one. Just wear it, no matter where you are. Sundin mo nalang ang sinabi ko. May asawa ka na, kaya hindi mo dapat hinahayaan na lapitan ka ng iba.” Ngumuso ako. “Hindi naman ako nag
May gusto ba ang babaeng ‘to sa asawa ko? Halos madurog ang hawak kong cellphone sa diin ng pagkakakuyom ko ng maisip ang bagay na ‘yon. Naalala ko no’ng kasal namin, napansin ko ang panakaw na sulyap nito kay Laxus. Hindi ko binigyan ng ibig sabihin ‘yon kasi akala ko nagwapuhan lang ito sa asawa ko. Naalala ko din ng magkita kami sa Auction. Akala ko namamalikmata lang ako ng makita ang pagdaan ng panibugho sa mata nito habang nakatingin sa kwintas at relo na suot ko. Hindi pala ako namamalikmata, totoo pala ang nakita ko. Tutulungan daw akong tumakas kung gusto ko—hindi pala para tulungan talaga ako, gusto lang nito na magkaro’n ng pagkakataon na maagaw ang asawa ko. Nagngitngit ako. ‘Walanghiya kang Maureen ka! Haliparot! Malandi! Higad! Makati!’ Lahat ng pwedeng itawag dito ay tinawag ko na. Hindi ko man nakikita ang mukha ko alam kong namumula ako sa galit ngayon. Hindi ko na hinintay na matapos silang mag-usap, umalis na ako para makapag-isip ng tama. Halatang n
‘Gusto kong ako lang ang lalaki sa buhay mo’ Parang sirang plaka na paulit-ulit kong naririnig ang sinabi nito sa isip ko. Hindi ako nakahuna at nakatitig lang rito. Gusto kong isipin na nabibingi lang ako pero hindi dahil ramdam ko ang kamay nito na mahinang pumipisil sa balikat ko. Anak ng unggoy! Heto na naman ang pagiging assuming ko! Pero bakit bawal akong mag-assume? Sa pinapakita ni Laxus ay malinaw na nagseselos ito. Iba ang nag-aassume sa gustong makasuguro. Gusto ko lang naman ng panghahawakan para hindi ako masaktan sa oras na hayaan kong mahulog ang puso ko rito. Tumikhim ako at matapang na tumingin sa kanya. “B-bakit, Laxus? W-wag mo sabihin sa akin na… nagseselos ka sa kanila?” “Ang lakas ng loob mong isipin ‘yan!” Na-iimagine kong ito ang maririnig ko sa labi niya pero dumaan na ang ilang minuto ay blanko ang ekspresyon na nakatingin lang ito sa akin. “Naku, pasensya ka na sa tanong ko… k-kalimutan mo na ‘yon. H-hindi ko naman nakakalimutan ang sinabi mo n
Nagulat ako ng makita sila Tita Kiray at ang asawa nito kasama si Morgan at isa pang lalaki na kahawig ni Morgan… Ano ang ginagawa nila ditong lahat? Nilapitan at niyakap ako ni Tita Kiray, kinamayaman naman ako ng asawa nito at ng lalaking hinihinala ko na kapatid ni Morgan. Nagpalipat-lipat ang tingij ko sa kanila, takang-taka ako bakit narito sila at wala sa airport. “I knew it, Ganda. Sabi na nga ba may kakaiba sa tinginan ninyong dalawa ng aking anak.” Namula ako at yumuko. Napansin pala iyon ng ginang. Nakakahiya, baka nandito ito para sabihin na layuan ko si Morgan dahil may fiancee na ito at hindi ako nababagay dito. “Natutuwa akong malaman na ikaw ang fiancee ng anak ko, Ganda. Ngayon palang ay welcome to the family, Ganda.” “P-po?” Pero ang akala ko ay… bigla akong nilapitan ni Morgan at niyakap sabay bulong ng “I love you” sa tenga ko. Narealized ko na ako pala ang babaeng tinutukoy ng kasambahay kanina. Ako pala ang fiancee na tinutukoy nito na susunduin.
(Saddie pov)Malungkot na tumingin ako sa mga bulaklak na binigay sa akin ni Morgan. Gusto kong pagsisihan na tinaboy ko ito kahit pinaliwanag na sa akin nito ang lahat. Natatakot kasi ako na baka pinapaikot lang niya ako kaya pinili ko muna na pag isipan ang relasyon naming dalawa. Mahal ko siya pero natatakot ako na baka side chick lang ako nito. Bukod kasi sa akin, at kina Mama ay wala ng nakakaalam na nobya niya ako. Ewan ko ba. Hindi naman ako dating ganito, na mapaghinala. Pero simula ng lokohin ako ni Navy at palabasin na mayaman sa magulang nito ay mabilis na akong magkaro’n ng duda. Natatakot kasi ako na baka masaktan ako katulad ng ginawa nito sa akin noon. Umupo si Mama sa tabi ko ng makita ako nito. “Ma, ano ang dapat kong gawin? Mahal ko po si Morgan pero natatakot ako baka magsinungaling ulit siya sa akin. Paano po kung sinabi lang niya ang gusto kong marinig para pagaanin ang loob ko? Ayoko po makasakit ng kapwa ko babae, iyon ang huling bagay na gusto kong magawa, ang
Nainip ako kaya lumabas ako at sumandal muna sa kotse ko. Hindi nagtagal ay may dumating na may edad na babae at kumatok, pinagbuksan ito ng may edad na lalaki. “Kuya, sigurado ka ba na ibebenta mo ang lupa mo sa probinsya? Akala ko ba ay hindi mo ibebenta iyon dahil paboritong puntahan iyon ni Ate Marilou. Saka pamana sa’yo ‘yon ni Tatay… alam kong mahalaga iyon sa’yo.” Narinig ko na gipit ang lalaki na hininala ko na stepfather ni Saddie. Mukhang mabuti itong tao dahil handa itong ibenta ang lupa para sa pamilya nito. May lumabas na batang lalaki na tinatayang nasa sampong taong gulang kaya natigil sa pag uusap ang magkapatid. Tinaboy agad ng lalaki ang babae para hindi ito marinig ng anak na kalalabas lang. “Papa,si Ate Saddie, parang malungkot po siya.” Sumbong ng batang lalaki sa ama. “Paano mo naman nasabi, anak?” “Eh kasi po, palagi po siyang umiiyak. Parang ang sad niya po talaga… baka po ayaw sa akin. Kasi diba po kapag halfbrother lang ayaw sa kanila ng halfsiste
(Morgan pov) “Find her now! Wag kayong babalik ng hindi nalalaman kung nasa’n siya!” “Yes, Sir!” Tugon ng mga tauhan na inutusan kong hanapin si Saddie. Sumandal ako sa swivel chair at hinilot ang sintido ko pagkatapos tawagan ang mga ito. This is all my fault. Kung hindi ako naglihim rito ay hindi ko ito masasaktan. Hindi na sana nito sa balita nalaman ang tungkol kay Flory. “Fvck! Kasalanan ko ‘to!” Hindi sana ito lalayas sa bahay kung hindu ako naglihim dito at nagpaliwanag agad ako noong una palang. Mayamaya ay nakarinig ako ng katok. Inaasahan ko na ang secretary ko ito pero si Kirk ang pumasok. Nilapag nito ang folder na may report tungkol sa former coach ko at dating kaibigan. “I took it from, Jerome. Tutal ay pupunta naman ako dito kaya ako na ang nagdala nito sa’yo.” Paliwanag nito. “Nakausap ko si Mommy, she denied about the newspaper statement. Hindi totoo na sinabi niya na engaged na kayo ni Flory at malapit ng ikasal. The photo they released was fake. Pina-take d
Akala ko ay iba si Morgan pero hindi pala, katulad lang siya ng ibang lalaki na kapag nahuli ay hindi aamin at paninindigan ang kasalanan. Ang tanga ko dahil ang dali kong nagpauto sa kanya at naniwala sa matatamis niyang mga salita. Hindi pa ako nadala. Pagkahinto ng taxi na pinara ko ay sumakay agad ako at nagpahatid sa bahay ng mama ko. Wala na kasi akong alam na pupuntahan. Ayoko naman na pumunta sa papa ko dahil baka mapagsabihan lang ako at ipamukha sa akin na tama ito. Nagulat si Mama ng mapagbuksan ako ng pinto. Akala ko ay pagagalitan ako nito dahil ginambala ko sila ng madaling araw pero pinapasok ako nito. Pinapasok ako ni Mama sa kwarto ng stepsister ko na sampong taon pero tumanggi ako. Aalis din naman ako bago mag alas sais ng umaga. Akala ko ay umalis na ito at pumasok sa kwarto kaya pinakawalan ko ang luha ko na kanina ko pa pinipigilan, pero tumabi ito sa akin at tinapik ako sa balikat. Nagulat ako dahil pagtingin ko rito ay lumuluha at, nagsisisi itong nakatingi
(Saddie pov) Parang binugbog ako sa sobrang sakit ng katawan ko. Nang makita ako ni Morgan na ngumiwi ay tinawanan ako nito. “Kasalanan mo ‘to eh. Ang sakit tuloy ng katawan ko.” Sisi ko rito. “Blame yourself, you’re too hot to ignore when we’re alone.” Natatawang inirapan ko ito ng kindatan ako nito. “Ako pa talaga ang sinisi. Ang sabihin nito ay mahilig ka lang kamo.“ mahinang bulong ko habang pinapanood itong magluto. Nandito kami ngayon kusina at ngayon nga ay nagpasya itong lutuan ako. Nanghihina kasi ako dahil katatapos lang namin magta-lik sa kwarto. Tatlong araw na nang kumain ito ng balot pero parang wala itong kapaguran. Tingin ko nga ay hindi na nito kailangan no’n kasi likas na dito ang mahilig at hindi nauubusan ng lakas. Feeling ko tuloy ay lumuwag ng husto ang kweba ko dahil sa walang tigil nitong kakagalaw sa akin. “Hey. What are you thinking?” Untag nito ng makitang nakanguso ako. Namula ako at nag iwas ng tingin pero hinawakan niya ang mukha ko at tiningala k
Nang mahimigan ang lamig sa boses ko ay bumuntong-hininga ito. “Alam kong galit ka, Saddie. And you have a reason to be angry, hindi kita masisisi dahil kasalanan ko ‘yon, naging duwag ako.” “Navy, wala na akong galit sayo, kilala mo ako, hindi ako mapagtanim ng galit. At isa pa nakamove on na ako at masaya na ako ngayon.” “What?!” Halos mabingi ako sa lakas ng sigaw nito. “Nakamove on? Don’t tell me na… oh never mind. Alam ko naman na galit ka lang. Naging gag0 kasi ako. And i’m really sorry for that.” Bumaba ang boses nito. “Pwede ba tayong mag usap?” Mahinahon na tanong nito. Bumuntong hininga ako. Ilang buwan na ang nakalipas pero ngayon lang ako nito tinawagan. Kung noong mga unang aras at linggo siguro ay baka pinagbigyan ko pa ito na kausapin ako. “Navy, hiwalay na tayong dalawa, wala na tayong dapat pag usapan pa.” “Pero, Saddie, mahalaga ang gusto kong sabihin sa’yo. Please let’s talk.” Samo nito. Umiling-iling ako sa hangin. “I’m sorry pero wala ng dahilan para m
(Saddie pov) Isang simpleng kulay purple dress na lagpas tuhod ang suot ko na binagayan ng flat sandals na kulay puti. Hindi ako sanay maglagay ng makapal na makeup, pero naglagay ako ng makapal na dark lipstick. Mahilig talaga ako sa dark lipstick, kahit nga nasa bahay lang ay naglalagay ako nito. Maputi at pantay kasi ang kulay ng balat ko kaya kahit hindi magmakeup ay nadadala ito ng lipstick ko. Napansin ko na maraming tumitingin sa akin habang naglalakad papunta sa kaarawan ng apo ni Aling Bebang. Malapit lang naman ito kaya nilakad ko na. Napahinto ako sandali, ramdam ko ang hapdi sa pagitan ng hita ko. Si Morgan kasi, isang linggo na hindi ako tinigilan. Buti nga at pumasok na ito ngayon, kundi hindi ito pumasok sigurado na hanggang ngayon ay nagtatalík pa rin kaming dalawa. Para itong halimaw pagdating sa sex. Para itong hindi napapagod, katawan ko na nga lang ang sumusuko. “Oo nga pala kailangan kong magmadali!” Nilakad-takbo ko ang daan. Late na yata ako. Paano natag
“I don’t want to take you here, Saddie. I want to take you properly in bed.” Sabi ni Morgan bago ako binuhat papunta sa kwarto. Pagdating namin sa kwarto nito ay maingat niya akong nilapag sa ibabaw ng kama at inalis ang lahat ng saplot ko at walang iniwan maski isa. Hindi ito nagpaligoy-ligoy pa, agad itong lumuhod at dumapa para dilaan at paligayahin ako. “Ahhh Morgan!” Bago ang lahat ng ito sa akin kaya napaka sensitibo ng pakiramdam ko. Dinilaan ni Morgan ang bukana ko, damang-dama ko ang mainit at basang dila niya sa pagkaba-bae ko. Hindi ko maipaliwanag ang sarap at kiliti na nararamdaman ko kaya napapasabunot ako sa buhok niya at naiipit ko ang ulo niya. “Ohhh, Morgan! Sige pa ahhh! Ang sarap ng ginagawa mo ahhh!” Nasasarapan kong haling-hing habang sarap na sarap akong dinuduldol sa kanya ang perlas ko. Nakakahiya dahil ang ingay ko pero mukhang natutuwa pa ito dahil mas lalo nitong pinag igihan ang paglapa sa pagka-babae ko. Pinatulis nito ang dila at sinungkal ang clí