CHAPTER 29
Pagkalipas ng ilang sandali. Tapos na kami nag almusal. Hindi pa rin nakaimik sina Marlon at Warren. Naunawaan ko ang nasa isipan nila. Mga katanungan na nais nila itanong sa akin. Ngunit nag aalinlangan sila. Agad kung binasag ang katahimikan sa kalagitnaan ng aming pagtatapos ng almusal.
" Sayang at wala na Brenda! So paano Marlon hatid niyo na ako ng airport. Doon na lang ako maghihintay ng oras." sabi ko. Mukhang hindi ako naririnig . Kaya inulit ko muli ang aking sinabi. " Marlon! Warren! Hatid niyo na ako ng airport, doon na lang ako maghihintay ng oras. Para wla na ako iispin pa mamaya." Paliwanag ko. " " Tara na Miss Nicole! Mag ingat po kayo sa inyong byahe mamaya." sabi ni Marlon
" Maraming salamat Mar
Binasag ko ang katahimikan ng dalawa. Nanlaki ang kanilang mga mata at hindi pa rin makapaniwala sa kanilang narinig. Alam kong nakilala nila ang boses sa kabilang linya at alam ko ang mga katanungan na namuo sa kanilang mga isipan. Nagpahatid na ako sa airport upang doon nalang ako maghintay ng oras ng aking pagboard. Ngunit hindi ito narinig ng dalawa. Kaya inulit ko muli ang aking sinabi.
CHAPTER 30 " Miss Nicole! This is alpha. Mayroon akong masamang balita saiyo. Sana huwag kang mabibigla."sabi ni alpha. " Hello Alpha! Sabihin mo! Ano ang masamang balita na sinasabi mo? Sabihin muna at makikinig ako. "kinakabahan kung sagot. " Miss Nicole! Patay na po si Warren! sabi nito. " Ano?!!! Ano sabi mo?" gulat kung tanong . " Bakit ano ang nangyarin Alpha? Bakit patay na si Warren?" tanong ko. " Papunta na kami ng safe house. Huwag na kayo umalis. Diyan na lang tayo mag usap. Hintayin mo kami. Tawagan niyo na po ang mga tauhan mo lalo na ang dalawang nurse. Walang malay si Marlon. At kailangan niya ng agarang gamot. Hindi natin siya puwedeng dalhin sa hospital dahil siguradong ipapahanap sila.
Chapter 31 Halos hindi makapagsalita sina Miccah habang tinatanong ko sila kung nasaan si Marlon. Sa kadahilanan na pinapunta na pala nila ang kaibigan nitong doktor upang mabigyan na ng lunas o gamot si Marlon. Dahil magpahanggang ngayon ay wala pa rin itong malay. Malaki pala ang sugat nito sa ulo at marami din itong sugat sa buong katawan. Pagdating ko ng bahay agad ko hinanap si Marlon. Ngunit di makasagot si Miccah. Kaya ako kinakabahan nasa isipan ko na baka may masama nang nangyari sa lalaki. Ngunit Nanginginig ang buo kung katawan sa kaba. "Miccah! Nasaan si Marlon?"agad kung tanong nito sa kanya. " Nasa loob po nang kuwarto. Nandoon din po ang kaibigan kung doctor. Halika po Miss Nicole, ipakilala kita sa kaibigan kong doctor. At ikaw na po ang bahala na makipag usap sa kanya. Nandoon
CHAPTER 32 " Excuses, Miccah ikaw na muna bahala dito. Paki assist muna kay Marlon." agad kung habilin kay Miccah. " Opo Miss Nicole, wala pong problema. Ngayon pa na magaling na si Marlon." Maraming salamat Miccah. Marlon, magpakalakas ka ha. Kumain kang mabuti. Baka bukas na ako babalik dito. May asikasuhin lang ako. " sabi ko. " Tumango lang si Marlon na halatang nag alala at alam nito kung ano ang nasa isip ko. " Huwag kang mag alala, dalhan kita bukas ng paborito mong pagkain. Parang hindi ko alam hahaha." Pabiro kung sabi. Agad akong lumabas ng kuwarto. Tinawagan ko agad si Aplha. " Alpha ano balita napatawag ka. "?agad kung tanong nito. "Punta po kayo sa underground sigurado. Lulundag kayo sa tuwa."sagot nito sa akin. Agad akong napangiti
CHAPTER 33 " Hindi sa sinasabi lang ng mga iyan para malaman nila kung ikaw ba si Brenda. Kasi malalaman nila iyan sa iyong reaction."parang ayaw maniwala ni Alpha na ang sarili kong anak ang pumatay sa mga kapatid ko. " Mas lalo akong hinding hindi maniwala dahil alam kong bata pa ang anak ko at may takot iyon sa Diyos. Hindi iyon magagawa ang sinasabi nila. "sagot ko naman sa sinasabi ni Alpha. " Ako ang magtatanong sa dawalang matandang iyan.. paaaminin ko sila alam kong pinapaikot ikot kalang nila upang malaman nila kung ikaw nga ba talaga si Brenda! Kailangan mapigilan mo ang iyong galit upang malaman natin ang lahat lahat." sabi nito sa akin. " Maiba tayo Miss Nicole, saan mo ilalagay mga pamilya ni Warren. Baka mahihirapan ka kapag dito mo sila dinala. " agad nitong sabi
CHAPTER 34 Agad na nilipat nina Alpha ang mag asawa sa pinakailalim. Maya maua pa'y dumating na sina Bravo kasama ang buong pamilya ni Warren. Maingay ang mga ito kaya pinapatahimik sila ng mga guwardiya. " Huwag po kayo mag ingay! Huwag po kayo matakot! Nandito po kayo sa ligtas na lugar at tahimik. Magtiwala po kayo! Wala pong masasamang mangyayari po sainyong lahat. Hindi po ba kayo nagtataka. Lahat po kayo ay magpamilya. May dahilan po kung bakit po kayo dinala dito. May naiwan pa po ba sa lugar na kung saan kayo nakatira? Kamag anak lang lahat ni Warren. Hindi kasali ang iba. Mayroon pa ba? Kung mayroon pa magsabi lamang kayo at kukunin po natin upang mailigyas! Kayo po ay sapilitan naming kinuha upang mailigtas. Mamaya po darating po si Miss Nicole at siya na pi ang magpapaliwanag sainyo
CHAPTER 35 " Miss Nicole! Kanina pa po kayo hinihintay ni Marlon po. Mayroon po daw siya mahalagang sasabihin sainyo." sabi sa akin ni Miccah. " Papunta na ako, samahan mo ako Miccah." agad akong umakyat na sana tapos sa akin ang mag asawang Santos. Kanina pa ako gigil sa kanilang mga pagmumukha. Nakikita kong naglipatan na nag mga pamilya ni Warren. Samantalang umalis naman sina Alpha kasama ang ama ni Warren na si Mang lito. Upang puntahan ang anak at asawa nitong pinatay at pinagbabaril sa loob ng ospital. Halos nanlumo ang matanda at hindi makapagsalita sa nalaman na balita. Agad kung pinasamahan kina Alpha si mang Lito upang makita kung ano na ang kalagayan ng kanyang mag ina. Wala pang kaalam alam ang ibang mga anak nito at mga kamag anakan na nasa loob ng gusali. Kinatok ko ang pintuan n
CHAPTER 36 Agad na sumakay kami ng sasakyan pagkatapos nila maisakay sa compartment ang mag asawa. Hindi ito makapagsalita o makasigaw dahil may mga masking tape ang mga bibig nito at may takip ang mga mata. Labag man sa kalooban ko ang gumawa ng masama ngunit kailangan kong gawin . Kailangan maging matapang ako at kailangan maipadama ko rin sa kaniya kung gaano kasakit ang mawalan ng mga magulang. Inubos na niya lahat ng pamilya ko. Wala ni isang natira. Pati anak ko nasa kanya na. At hindi kko alam kung kilalanin pa ba ako o hindi na. Sobrang pagkakamuhi, galit ang laman ang nasa puso ko. " Miss Nicole! Nandito na po gayo. Ilabas niyo na.. saglit mayroon lang akong itatanong!" utos ko sa aking mga tauhan. " Mr. And Mrs Santos ! H
CHAPTER 37 Agad na sumakay kami ng sasakyan at siniguradong walang may nakakakita sa amin. Nagpalit kami ng maskara at mga damit upang kahit papaano hindi nila kami makilala. Nagulat nalang kami ng may biglang may nagsalita sa loob ng kotse si Marlon pala. Kaya nagulat kami ni Troy. Kung papaano siya nakapasok ng kotse ng hindi nsmin namalayan. " Bakit ka nandito? Alam mo naman na hindi pa ikaw magaling. Bakit ka lumabas ng bahay. Alam ko ang nararamdaman mo Marlon pero sana ini isip mo din kalagayan mo. Mamaya mapapaano ka kasi malalim ang natamo mong mga sugat lalo na sa ulo mo hi di kapa puwede magdrive o magbyahe na walang bandage ang inyong ulo. Naunawaan mo ba ang sinasabi ko? " sabi ko sa kanya. " Alam ko Brenda , pero sana maunawaan mo rin ang aking nararamdaman. Alam mo
CHAPTER 65Pagkatapos naipamahagi Nina Alfred ang mga regalo na bigay ni Miss Nicole. Agad naman na umuwi ng bahay si Alfred. Tuwang tuwa ito na ikinuwento sa kanyang lola ang nangyari. Masaya naman na tinanggap at binuksan ng matanda ang para sa kanya na regalo na bigay ni Miss Nicole. Ang saya saya ng mag lola. Lumipas ang ilang araw at patapos na din ang 2023. Dalawang araw na lang at 2024 na. Sa kabilang dako masaya naman na naghahanda sina Eduard at Mica sa paparating na bagong taon. Masayang masaya naman ang nag iisa nilang anak . Nakalimutan nila saglit ang paghahanap kay Nicole. SAMANTALANG si Miss Nicole, ay naghahanda ng kanyang gagawin sa pagpasok ng bahay ni Edward. " Bago ko pasukin ang bahay ni Edward. Puntahan ko muna ang mag lola. May kung anong kaba nasa puso ko nang makita ko si Alfred. At bakit kilala ako ng lola ni Alfred. At bakit umiiwas siya sa akin? May dapat po ba akong malaman?"tanong nito sa sarili habang humihinga ng malalim. Hindi na nagtatagal pa s
CHAPTER 64 "Po? saglit lang po hanapin ko lang si lola. " paalam ng binata sa babae...agad na umalis si Alfred sa loob ng kwarto kung nasaan nakahiga si Miss Nicole. Agad nito hinanap ang kanyang lola. Pinuntahan agad ng binata ang labasan kong saan doon naglalagi ang kanyang lola kapag may problema ito. At hindi nga nagkamali si Alfred. Nadatnan niyang umiiyak pa rin ang kanyang lola habang may hawak hawak itong lampin...isang telang kulay asul na may pangalan na nakasulat sa git nito. Agad nitong nilapitan ang kanyang lola at hinawakan sa balikat at nagtanong... " Lola! Ano po ginagawa niyo dito? Bakit nandito po kayo at umiiyak? May problema po ba? Nagtataka po ang bisita ko kong bakit kayo nawala. Halina kayo lola, umuwi na po tayo at ipakilala kita kay Miss Nicole." wika ni Alfred. Nanlaki naman ang mga mata ng kanyang lola nang marinig nito ang sinabi ni Alfred. Nagtataka naman ang binata. " Lola? Bakit po?"takang tanong nito sa kanyang lola. " Ano kamo? Nicole ang pangala
CHAPTER 63 Nagtaka talaga si Rose kung bakit magkamukha si Alfred at si Miss Nicole habang pinagmasdan ang dalawa na tulog . " Bakit kaya magkamukha sila. At pareho pa sila ng blood type. Nakakapagtataka talaga..pero hindi , baka nagkakataon lang. Sobrang bait talaga itong si Alfred. Ito ang nagustuhan ko sa kanya. Sana nararamdaman niya ang nilalaman ng puso ko." wika nito sa sarili habang nakatingin sa maamong mukha ng binata. Mahimbing naman na natutulog si Alfred, dahil na rin sa pagkuha ng dugo sa kanya. Tumayo naman ang dalaga at nagpunta sa kusina. Mag uumaga na kasi kaya kailangan na niya maghanda ng makain ng dalawa para sa almusal . Upang pagising ng mga ito ay nakahanda na ang pagkain at maibigay na niya agad. Alam niyang mahina pa ang mga katawan nito. Lalong lalo na ang pasyente nila. Binuksan niya ang ref ng binata at tiningnan kong ano ang puwede niya mailuto..Nakita niyang may dalawang tray ng itlog, may fresh milk. Tiningnan niya ang freezer , may mga laman ito ng
CHAPTER 62 Matagal bago nakasagot si Alpha sa tanong ni Edward na kanina pang hindi mapakali. " Ano na balita! "mataas na ang tono ni Edward na atat na atat na sa malalaman. " Sir Edward, negative po. Wala pong tao ang sasakyan at wala din naman silang nakitang mga patak ng dugo. At wala ding mga gamit sa loob ng sasakyan upang sana makilala kong sino ang nagmamay ari ng sasakyan." malungkot na wika ni Alpha. Galit na sumagot si Edward. " Palpak talaga ang mga tauhan mo.Micca! Palpak! Bakit kasi pinagbabaril niyo ang sasakyan yaong hindi noyo naman nakita kong may tao ba o wala sa loob! mga tanga! galit na singhal ni Edward kay Micca at sa mga tauhan nito na nakatayo sa di kalayuan at si Micca naman ay nasa kusina nagluluto. Maingat naman na hinaplos haplos ng anak nila ni Edward si Micca... " Hayaan muna si Daddy mom, ako na ang bahala. Talaga naman napakatinik ng babaeng iyon. Mapasaan pa ba siya pumaroon at makukuha ko din siya at mapatay!"hahahaha!sabay tawa nito ng malakas.
CHAPTER 61 Lingid sa kaalaman ko ay tumawag na pala si Micca kay Eduard. At alam ni Eduard na ako ang kumakausap kay Micca. "Huwag kang magpapahalata, doon ka pumunta sa sinasabi niya. Ipapatira ko na siya ngayon. Mukhang may nalalaman na siya tungkol sa katauhan ng anak ko!"galit na sabi ni Eduard. " Opo! Sir Eduard, papunta na po ako sa kabilang pintuan. "sagot naman ni Miccah. Sa di kalayuan natatanaw na ni Micca si Miss Nicole. Pabaling baling pa ito ng tingin. " Nakikita ko na si Micca , teka muna". wika ko sa sarili. Nakikita ko na may mga kalalakihang nakasunod sa kanya at may bitbit na mga baril. Kailangan kong umiwas muna. Hindi ako magpapakita sa kanya. Bumalik ako ng kotse at pumasok. Nakikita kong palingon lingon si Micca at ang mga kalalakihan na kasama nito. Tumatawag si Micca. Kailangan ko silang ilihis... " Hello, where are you? Nandito na ako sa loob ng office ! Ang tagal mo naman Miss Micca, ang dami ko pang asikasuhin!"kunwaring galit ako. " Opo director. P
CHAPTER " OH? Bakit ang sama ng tingin mo sa akin? Mukha yata kakainin muna akong buhay niyan?"may pagkainis kong tanong. Hindi pa rin nagsasalita si Edward. Tinitingnan pa rin ako nito ng masama. At nakita ko sa kanyang mga mata ang pagkatuwa. Bigla naman nagsalita ang anak namin. " Ano na ang plano niyo ngayon madam? Nandito na kaming muli sa mga kamay mo? Hindi po ba kayo magsasawa na palipat lipat nalang kami ? Bakit hindi niyo nalang kami patayin? Bakit? Mukhang hindi niyo alam kong ano ang dapat niyong gawin! Baka maunahan ko pa kayo at pagsisihan niyo?! hahhahahahaa!" sabay tawa nito na nakakaloko. Hindi na ako sumagot , tinapunan ko na lamang siya ng tingin. Kita ko sa kanyang mukha at mga mata ang galit at pagka inip nito. Hindi ito mapakali sa kanyang inuupuang kama. Mga matang malilikot na hindi mapilirmi sa iisang lugar. Balisa, at mukhang demonyo. " Paano ko mabago ang pagkatao ng aking anak. Naawa ako sa kanya. Simulat sapol naging masama na ang kanyang pag uugal
CHAPTER 59 Pumasok agad ng banyo ang lalaki. Ngunit ilang saglit lang ang nakalipas ay tumawag sa kanyang mobile si Marlon. Napailing na lamang ang lalaki. Agad naman ito lumabas ng banyo at deretsong bumalik ng kwarto. "Bravo, nasaan ka?"agad na tanong nito. " Nandito po sa loob ng kwarto ng mga bihag. Kabalik ko lang dito nagbanyo po ako. Bakit niyo po naitanong sir Marlon?"pabalik naman na tanong ng lalaki. " Ah...e....tumawag kasi ako sa isa sa mga tauhan diyan wala ka raw . Kaya ako nagtanong." paliwanag na sagot nito ng lalaki. " Bantayan mo ng maigi mga bihag. Ayokong makawala mga yan. Alam muna siguro, paano ako magalit. Bilin na wika nito ni Marlon sa kausap. Hindi na sumagot pa si Bravo. Pinatay na ni Marlon ang tawag. Agad naman na tiningnan ni Bravo ng dalawang nakahiga sa kama. " Maitakas ko rin kayo at maibalik kay Miss Nicole."wika nito sa sarili. Samantalang sina Alpha at Marlon ay nagpunta pala ito Maynila dahil may mga inaasikasong papeles si Marlon sa kanolan
CHAPTER 58Tumuloy ako sa bago kong bahay. Katatapos lang nito. Kaya tamang tama lang sa mga mangyayari. walang flat lang ito at may underground pababa. At gaya ng mga bahay kung pinapagawa may mga sekretong lagusan ito. Tiningnan ko ang dalawang mag ama. Tulog pa rin ang mga iyon dahil sa tinurok kung pagpatulog. Agad kung tinawagan ang katiwala ko sa bahay na ito. Pinabuksan ko sa kanya ang gate . Bago ako pumasok ng bakuran ko siginigurado ko munang walang sasak9yan o anuman ang nakasunod sa akin. Wala naman akong makita , kaya agad kong ipinasok ang sasakyan. Dumiretso ako sa likod kung saan nandoon ang sekretong mga pintuan papasok ng bahay. Ang hindi ko alam natulog tulugan pala ang dalawa. May mga posas naman ang kanilang mga kamay. Pero ang mga paa nito ay hkndi ko itinali. Lingid sa aking kaalaman ay patagong gumapang ang dalawa habang ako naman ay kinakausap ang dalawa kong katiwala. Hindi ko napansin na nakababa na ng kotse ang dalawa. at agad itong tumakbo papalayo. Bumali
CHAPTER 57 " Alpha, ano sa tingin mo kung iligpit na natin si Edward?"Agad na tanong ko nito sa lalaki. " Sa tingin mo ba kung iligpit mo kaagad ang taong iyon. Magbabago ba ang buhay mo kaagad.?"Agad nitong sagot sa mga sinabi ko. " Kayo na muna bahala dito. May asikasuhin lang ako." Agad kong wika nito. Na halatang kanina pa ako naiinis. Huwag kayo magpauto kahit sino sa kanilang dalawa. Alam kong maraming paraan ang dalawang iyan upang makatakas. Please, bantayan niyo silang maigi. " wika ko nito. " Huwag kayo mag alala Miss Nicole, hindi na po mauulit pa ang nangyari noon. Pasensiya na po."nahihiyang wika naman ni Bravo. Nainis ako sa sinagot sa akin ni Alpha. Hindi na ako umimik, sabay alis ako sa harapan nina Bravo at Alpha. " Alpha, mukhang galit si Miss Nicole sa sinabi mo.!" wika ni Bravo. " Tama lang nag sagot ko , hindi pa oras upang tapusin niya ang buhay ng taong ito. Hindi pa siya kinikilala ng sarili niyang anak. At marami pa ang mga mangyayari. "mahinang wika nito