CHAPTER 35
" Miss Nicole! Kanina pa po kayo hinihintay ni Marlon po. Mayroon po daw siya mahalagang sasabihin sainyo." sabi sa akin ni Miccah. " Papunta na ako, samahan mo ako Miccah." agad akong umakyat na sana tapos sa akin ang mag asawang Santos. Kanina pa ako gigil sa kanilang mga pagmumukha. Nakikita kong naglipatan na nag mga pamilya ni Warren. Samantalang umalis naman sina Alpha kasama ang ama ni Warren na si Mang lito. Upang puntahan ang anak at asawa nitong pinatay at pinagbabaril sa loob ng ospital. Halos nanlumo ang matanda at hindi makapagsalita sa nalaman na balita. Agad kung pinasamahan kina Alpha si mang Lito upang makita kung ano na ang kalagayan ng kanyang mag ina. Wala pang kaalam alam ang ibang mga anak nito at mga kamag anakan na nasa loob ng gusali.
Kinatok ko ang pintuan n
Napaiyak si Mang lito nang malaman ang nagyari sa kanyang asawa at anak. Haloa hindi ito makapagsalita. Nanlambot ito sa sobrang sakit na nararamdaman. Samantalang agad akkng umakyat upa g puntahan si Marlon kung ano ang mahalaga niyang sasabihin sa akin. Kinakabahan ako dahil hindi pa nito alam na wala na ang kanyang mga magulang. Baka kung ano ang mangyayari sa kanya.
CHAPTER 36 Agad na sumakay kami ng sasakyan pagkatapos nila maisakay sa compartment ang mag asawa. Hindi ito makapagsalita o makasigaw dahil may mga masking tape ang mga bibig nito at may takip ang mga mata. Labag man sa kalooban ko ang gumawa ng masama ngunit kailangan kong gawin . Kailangan maging matapang ako at kailangan maipadama ko rin sa kaniya kung gaano kasakit ang mawalan ng mga magulang. Inubos na niya lahat ng pamilya ko. Wala ni isang natira. Pati anak ko nasa kanya na. At hindi kko alam kung kilalanin pa ba ako o hindi na. Sobrang pagkakamuhi, galit ang laman ang nasa puso ko. " Miss Nicole! Nandito na po gayo. Ilabas niyo na.. saglit mayroon lang akong itatanong!" utos ko sa aking mga tauhan. " Mr. And Mrs Santos ! H
CHAPTER 37 Agad na sumakay kami ng sasakyan at siniguradong walang may nakakakita sa amin. Nagpalit kami ng maskara at mga damit upang kahit papaano hindi nila kami makilala. Nagulat nalang kami ng may biglang may nagsalita sa loob ng kotse si Marlon pala. Kaya nagulat kami ni Troy. Kung papaano siya nakapasok ng kotse ng hindi nsmin namalayan. " Bakit ka nandito? Alam mo naman na hindi pa ikaw magaling. Bakit ka lumabas ng bahay. Alam ko ang nararamdaman mo Marlon pero sana ini isip mo din kalagayan mo. Mamaya mapapaano ka kasi malalim ang natamo mong mga sugat lalo na sa ulo mo hi di kapa puwede magdrive o magbyahe na walang bandage ang inyong ulo. Naunawaan mo ba ang sinasabi ko? " sabi ko sa kanya. " Alam ko Brenda , pero sana maunawaan mo rin ang aking nararamdaman. Alam mo
CHAPTER 38 " Tumahimik ang lahat! Huwag kayo mag alala. Kaya ko kayo pinatawag dahil ibabalik ko na kayo sa sarili niyong tahanan. Naintindihan niyo ba kung bakit ko kayo pinakuha doon sa lugar niyo? Kung hindi niyo naunawaan ang mga sinasabi ng aking mga tauhan papaliwanag ko sainyo ngayon upang maunawaan niyo at wala na kayo pang masasabi! Hindi lingid sa ating lahat ang nangyari kay Warren! Hindi rin lingid sainyo ang nangyari sa mga magulang ni Marlon! Tama ba ako. Kaya ko kayo pinakuha at itinago dito. Dahil upang kayo ay mailigtas at at lalo na ang inyong mga anak."paliwanag ko sa kanila. Ngunit ang iba ay nagsisigaw na at ang iba ay nagwawala. Sa aking inis nagpaputok ako ng baril sa itaas ng isang beses. Dahil sobra na po silang maingay. At nagkakagulo na lalo na ang mga babae. Kaya nang akoy nagpaputok
CHAPTER 39 Natuwa ako na nalungkot sa kanilang reaksiyon. Dahil ayokong may mabubuwis pa na buhay sa mga kamag anakan ni Warren. Nais kong tuldukan na ang mga pinagagawa ng demonyong lalaki. " Maraming salamat sainyong lahat! Maghanda na kayo. Maya maya ay ihahatid na kayo. Mga tauhan ko na ang bahala sainyong lahat. Huwag na kayo mag isip ng kung anumang mga problema. Basta pinapangako ko sainyong lahat hindi ko kayo pababayaan. Anuman mga pangangailangan niyo ay magsabi lamang kayo. Maghihintay ako sainyo. At huwag kayo mahiya huwag na huwag kayo matakot. Nandito lamang kami hindi ko kayo pababayaan. Pinapangako ko sainyong lahat. Ihanda niyo na ang inyong mga dadalhin at sarili. Mag ingat kayo at maraming salamat sa pang unawa!"sabi ko sa kanila. Isa isa silang nagpapasalamat sa akin. Lalo na ang m
CHAPTER 40 Masayang nagsibalikan ang mga pamilya at kamag anakan ni Warren. Dahil sa pasko na at bagong taon. Naging masaya ang kanilang pagbabalik sa kani kanilang mga tahanan. Masaya silang ipinagdiwang ng sabay sabay ang pasko kahit na hindi pa sila nakahanda ng mabuti. Mahalaga sa kanila ay ang paparating na bagong taon. Halos hindi na sila nagpahinga pa dahil kailangan na nila maglinis at maghanda para sa bagong taon. Namili agad ang mga ito ng kung ano ano mga kakailanganin nila para sa bagong taon. Ang hindi nila alam na may malaking surpersa ako para sa kanila. Nagpaluto ako ng dalawangpung letson na baboy at isang daang letson manok upang ipamigay sa kanilang lahat. Ilang oras na lang at bagong taon na. May salo salo din sa bahay at nagkasiyahan ang aking mga tauhan. Lahat sila a
CHAPTER 41 " Miss Nicole! Napansin niyo po ba sa video si Bravo? Wala po siya doon sa baba. Hindi ko siya mahanap."agad nitong tanong. " Bakit? Nasaan si Bravo? Maglasama.kayong lahat kagabi bakit nawala siya. Ibig niyong sabahin ay wala si Bravo? Ano nangyari? Nasaan siya? "?agad naman tanong ni Nicole kay Alpha. Tingnan niyo doon sa mga bangkay! Baka naisama siya doon. Nasaan na ba sila kailangan na naa kumos.. ano na ang nangyari s akanya?. Secure na ba ang labas? Lalabas ako ng room. Kailangan ko makita ang mga bangkay."agad nitong wika. " Opo, miss Nicole nakahanda na ang lahat. Labas na po kayo. " agad nitong sagot ni Alpha. Na nakakaramdam siya ng pagkakahiya kay Miss Nicole dahil sa nangyari. Agad nila tinungo ang kuwarto kung saan nandoon ang dalawangput lima na mga bangkay. Isa isa iyon binuhat ng mga
CHAPTER 42 Hindi napigilan ni Marlon ang sarili. Nasapak niya ang anak ni Nicole. Dahil sa sama ng ugali nito. " Huwag mo ako sigawan! Kung sa akala mong makakalabas ka pa dito nagkakamali ka. Hintayin mo ang oras mo! Walanghiya ka ! Nagmana ka sa ama mo!"galit na galit nitong wika. " Pakawalan niyo ako dito!"galit na sigaw ni Charles Santos . Ang nag iisang anak ni Miss Nicole o Brenda. Iniwan ni Marlon ang bihag sa isang maliit na kwarto . Nakaposas ang mga paa at kamay nito kaya malabong makakatakas pa ito. Mariin na ipinagbilin ni Marlon sa kanyang mga maaasahang tauhan na huwag lalapitan ang bihag nila kahit ano pa ang sigaw nito. sarado ang pinto at bantayang maiigi. Tumango lang naman ang mga tauhan nito. Sa kabilang eksena hindi mapakali ang ama ni Charles Santos . Kaya lahat ng kanyang mga tauhan ay pinakilos. Ngunit kahit saan nila hahanapin si Charles ay hindi nila ito mahanap. At wala silang impormasyon na natanggap kung sino at kung saan na ang ka y
CHAPTER 43 Bago pa nakapasok ng bahay si Miss Nicole ay tinawagan na ni Alpha sina Miccah at ang mga kasamahan nito. Agad nitong pinaalam na darating si Miss Nicole mamayang gabi at kailangan nila maglinis ng buong paligid. Agad naman na naghanda sina Miccah. Pinalinis agad ang ibang mga tauhan nito sa buong bahay at buong paligid. Todo bantay ang bawat kalsada , kanto, likuran, harapan , tagiliran, at pati na sa tultok ng bahay. Pati mga ang puno ay pinagbabantayn na rin. Mahirap na masalisihan sila ng mga kalaban. Naghanda na rin sila ng mga pagkain at inumin upang ipagdiriwang nila ang pagbabalik ng kanilang amo. Lingid sa kanilang kaalaman ay nasa loob na ng kuwarto nito si Miss Nicole. Sa sekretong lagusan dumaan ito. At pati sina Alpha at Bravo ay nasalisihan nito. " Pasensiya na kayo mga tauhan ko. Kailangan ko gawin ito dahil ayokong may mawala pa sainyo. Kayang kaya ko ito. Icheck ko nalang sa CCTV kung ano na ang kanilang mga kalagayan."wika nito sa sa
CHAPTER 65Pagkatapos naipamahagi Nina Alfred ang mga regalo na bigay ni Miss Nicole. Agad naman na umuwi ng bahay si Alfred. Tuwang tuwa ito na ikinuwento sa kanyang lola ang nangyari. Masaya naman na tinanggap at binuksan ng matanda ang para sa kanya na regalo na bigay ni Miss Nicole. Ang saya saya ng mag lola. Lumipas ang ilang araw at patapos na din ang 2023. Dalawang araw na lang at 2024 na. Sa kabilang dako masaya naman na naghahanda sina Eduard at Mica sa paparating na bagong taon. Masayang masaya naman ang nag iisa nilang anak . Nakalimutan nila saglit ang paghahanap kay Nicole. SAMANTALANG si Miss Nicole, ay naghahanda ng kanyang gagawin sa pagpasok ng bahay ni Edward. " Bago ko pasukin ang bahay ni Edward. Puntahan ko muna ang mag lola. May kung anong kaba nasa puso ko nang makita ko si Alfred. At bakit kilala ako ng lola ni Alfred. At bakit umiiwas siya sa akin? May dapat po ba akong malaman?"tanong nito sa sarili habang humihinga ng malalim. Hindi na nagtatagal pa s
CHAPTER 64 "Po? saglit lang po hanapin ko lang si lola. " paalam ng binata sa babae...agad na umalis si Alfred sa loob ng kwarto kung nasaan nakahiga si Miss Nicole. Agad nito hinanap ang kanyang lola. Pinuntahan agad ng binata ang labasan kong saan doon naglalagi ang kanyang lola kapag may problema ito. At hindi nga nagkamali si Alfred. Nadatnan niyang umiiyak pa rin ang kanyang lola habang may hawak hawak itong lampin...isang telang kulay asul na may pangalan na nakasulat sa git nito. Agad nitong nilapitan ang kanyang lola at hinawakan sa balikat at nagtanong... " Lola! Ano po ginagawa niyo dito? Bakit nandito po kayo at umiiyak? May problema po ba? Nagtataka po ang bisita ko kong bakit kayo nawala. Halina kayo lola, umuwi na po tayo at ipakilala kita kay Miss Nicole." wika ni Alfred. Nanlaki naman ang mga mata ng kanyang lola nang marinig nito ang sinabi ni Alfred. Nagtataka naman ang binata. " Lola? Bakit po?"takang tanong nito sa kanyang lola. " Ano kamo? Nicole ang pangala
CHAPTER 63 Nagtaka talaga si Rose kung bakit magkamukha si Alfred at si Miss Nicole habang pinagmasdan ang dalawa na tulog . " Bakit kaya magkamukha sila. At pareho pa sila ng blood type. Nakakapagtataka talaga..pero hindi , baka nagkakataon lang. Sobrang bait talaga itong si Alfred. Ito ang nagustuhan ko sa kanya. Sana nararamdaman niya ang nilalaman ng puso ko." wika nito sa sarili habang nakatingin sa maamong mukha ng binata. Mahimbing naman na natutulog si Alfred, dahil na rin sa pagkuha ng dugo sa kanya. Tumayo naman ang dalaga at nagpunta sa kusina. Mag uumaga na kasi kaya kailangan na niya maghanda ng makain ng dalawa para sa almusal . Upang pagising ng mga ito ay nakahanda na ang pagkain at maibigay na niya agad. Alam niyang mahina pa ang mga katawan nito. Lalong lalo na ang pasyente nila. Binuksan niya ang ref ng binata at tiningnan kong ano ang puwede niya mailuto..Nakita niyang may dalawang tray ng itlog, may fresh milk. Tiningnan niya ang freezer , may mga laman ito ng
CHAPTER 62 Matagal bago nakasagot si Alpha sa tanong ni Edward na kanina pang hindi mapakali. " Ano na balita! "mataas na ang tono ni Edward na atat na atat na sa malalaman. " Sir Edward, negative po. Wala pong tao ang sasakyan at wala din naman silang nakitang mga patak ng dugo. At wala ding mga gamit sa loob ng sasakyan upang sana makilala kong sino ang nagmamay ari ng sasakyan." malungkot na wika ni Alpha. Galit na sumagot si Edward. " Palpak talaga ang mga tauhan mo.Micca! Palpak! Bakit kasi pinagbabaril niyo ang sasakyan yaong hindi noyo naman nakita kong may tao ba o wala sa loob! mga tanga! galit na singhal ni Edward kay Micca at sa mga tauhan nito na nakatayo sa di kalayuan at si Micca naman ay nasa kusina nagluluto. Maingat naman na hinaplos haplos ng anak nila ni Edward si Micca... " Hayaan muna si Daddy mom, ako na ang bahala. Talaga naman napakatinik ng babaeng iyon. Mapasaan pa ba siya pumaroon at makukuha ko din siya at mapatay!"hahahaha!sabay tawa nito ng malakas.
CHAPTER 61 Lingid sa kaalaman ko ay tumawag na pala si Micca kay Eduard. At alam ni Eduard na ako ang kumakausap kay Micca. "Huwag kang magpapahalata, doon ka pumunta sa sinasabi niya. Ipapatira ko na siya ngayon. Mukhang may nalalaman na siya tungkol sa katauhan ng anak ko!"galit na sabi ni Eduard. " Opo! Sir Eduard, papunta na po ako sa kabilang pintuan. "sagot naman ni Miccah. Sa di kalayuan natatanaw na ni Micca si Miss Nicole. Pabaling baling pa ito ng tingin. " Nakikita ko na si Micca , teka muna". wika ko sa sarili. Nakikita ko na may mga kalalakihang nakasunod sa kanya at may bitbit na mga baril. Kailangan kong umiwas muna. Hindi ako magpapakita sa kanya. Bumalik ako ng kotse at pumasok. Nakikita kong palingon lingon si Micca at ang mga kalalakihan na kasama nito. Tumatawag si Micca. Kailangan ko silang ilihis... " Hello, where are you? Nandito na ako sa loob ng office ! Ang tagal mo naman Miss Micca, ang dami ko pang asikasuhin!"kunwaring galit ako. " Opo director. P
CHAPTER " OH? Bakit ang sama ng tingin mo sa akin? Mukha yata kakainin muna akong buhay niyan?"may pagkainis kong tanong. Hindi pa rin nagsasalita si Edward. Tinitingnan pa rin ako nito ng masama. At nakita ko sa kanyang mga mata ang pagkatuwa. Bigla naman nagsalita ang anak namin. " Ano na ang plano niyo ngayon madam? Nandito na kaming muli sa mga kamay mo? Hindi po ba kayo magsasawa na palipat lipat nalang kami ? Bakit hindi niyo nalang kami patayin? Bakit? Mukhang hindi niyo alam kong ano ang dapat niyong gawin! Baka maunahan ko pa kayo at pagsisihan niyo?! hahhahahahaa!" sabay tawa nito na nakakaloko. Hindi na ako sumagot , tinapunan ko na lamang siya ng tingin. Kita ko sa kanyang mukha at mga mata ang galit at pagka inip nito. Hindi ito mapakali sa kanyang inuupuang kama. Mga matang malilikot na hindi mapilirmi sa iisang lugar. Balisa, at mukhang demonyo. " Paano ko mabago ang pagkatao ng aking anak. Naawa ako sa kanya. Simulat sapol naging masama na ang kanyang pag uugal
CHAPTER 59 Pumasok agad ng banyo ang lalaki. Ngunit ilang saglit lang ang nakalipas ay tumawag sa kanyang mobile si Marlon. Napailing na lamang ang lalaki. Agad naman ito lumabas ng banyo at deretsong bumalik ng kwarto. "Bravo, nasaan ka?"agad na tanong nito. " Nandito po sa loob ng kwarto ng mga bihag. Kabalik ko lang dito nagbanyo po ako. Bakit niyo po naitanong sir Marlon?"pabalik naman na tanong ng lalaki. " Ah...e....tumawag kasi ako sa isa sa mga tauhan diyan wala ka raw . Kaya ako nagtanong." paliwanag na sagot nito ng lalaki. " Bantayan mo ng maigi mga bihag. Ayokong makawala mga yan. Alam muna siguro, paano ako magalit. Bilin na wika nito ni Marlon sa kausap. Hindi na sumagot pa si Bravo. Pinatay na ni Marlon ang tawag. Agad naman na tiningnan ni Bravo ng dalawang nakahiga sa kama. " Maitakas ko rin kayo at maibalik kay Miss Nicole."wika nito sa sarili. Samantalang sina Alpha at Marlon ay nagpunta pala ito Maynila dahil may mga inaasikasong papeles si Marlon sa kanolan
CHAPTER 58Tumuloy ako sa bago kong bahay. Katatapos lang nito. Kaya tamang tama lang sa mga mangyayari. walang flat lang ito at may underground pababa. At gaya ng mga bahay kung pinapagawa may mga sekretong lagusan ito. Tiningnan ko ang dalawang mag ama. Tulog pa rin ang mga iyon dahil sa tinurok kung pagpatulog. Agad kung tinawagan ang katiwala ko sa bahay na ito. Pinabuksan ko sa kanya ang gate . Bago ako pumasok ng bakuran ko siginigurado ko munang walang sasak9yan o anuman ang nakasunod sa akin. Wala naman akong makita , kaya agad kong ipinasok ang sasakyan. Dumiretso ako sa likod kung saan nandoon ang sekretong mga pintuan papasok ng bahay. Ang hindi ko alam natulog tulugan pala ang dalawa. May mga posas naman ang kanilang mga kamay. Pero ang mga paa nito ay hkndi ko itinali. Lingid sa aking kaalaman ay patagong gumapang ang dalawa habang ako naman ay kinakausap ang dalawa kong katiwala. Hindi ko napansin na nakababa na ng kotse ang dalawa. at agad itong tumakbo papalayo. Bumali
CHAPTER 57 " Alpha, ano sa tingin mo kung iligpit na natin si Edward?"Agad na tanong ko nito sa lalaki. " Sa tingin mo ba kung iligpit mo kaagad ang taong iyon. Magbabago ba ang buhay mo kaagad.?"Agad nitong sagot sa mga sinabi ko. " Kayo na muna bahala dito. May asikasuhin lang ako." Agad kong wika nito. Na halatang kanina pa ako naiinis. Huwag kayo magpauto kahit sino sa kanilang dalawa. Alam kong maraming paraan ang dalawang iyan upang makatakas. Please, bantayan niyo silang maigi. " wika ko nito. " Huwag kayo mag alala Miss Nicole, hindi na po mauulit pa ang nangyari noon. Pasensiya na po."nahihiyang wika naman ni Bravo. Nainis ako sa sinagot sa akin ni Alpha. Hindi na ako umimik, sabay alis ako sa harapan nina Bravo at Alpha. " Alpha, mukhang galit si Miss Nicole sa sinabi mo.!" wika ni Bravo. " Tama lang nag sagot ko , hindi pa oras upang tapusin niya ang buhay ng taong ito. Hindi pa siya kinikilala ng sarili niyang anak. At marami pa ang mga mangyayari. "mahinang wika nito