Chapter 4

“Take off your clothes.”

Pakiramdam ni Izzy, maging ang kanyang puso ay umangat na rin sa kanyang lalamunan dahil sa matindin kaba nang marinig ang sinabi ng lalaki.

“P-po?”

Halos pa bulong niyang sabi sabay nag iwas ng tingin matapos makita kung paano nitong nakuyom ang kamao habang mataman siyang tinititigan.

“Are you deaf?”

Walang imosyong sabi nito habang hindi pa rin inaalis ang malagkit nitong tingin sa kanya.

Hindi naman malaman ni Izzy kung paano pang pag iiwas ang gagawin, kahit pa halos hindi na siya maka hinga sa labis na kaba ay wala na rin naman siyang nagawa kung hindi ang lakas-loob na lamang ding salubungin ang mga mata nito.

“I said bingi ka ba?”

Ulit nito sa mas malakas na tinig dahilan upang mapa lunok si Izzy

“H-hindi naman po…”

“Hindi ka bingi… So bakit hanggang ngayon ay hindi mo pa rin ginagawa ang inutos ko sa iyo?”

Seryoso at mariing sabi nanaman nito.

Nanginginig ang buong kalamnan maging ang mga kamay na dahan-dahang kumilos si Izzy, gustuhin niya mang iwasang titigan ang lalaki, sa hindi malamang dahilan ay hindi niya magawa.

Sa kabila ng nanginginig niyang mga tuhod ay nakuha niya pa ring tumayo at dahan-dahang mag lakad palapit dito.

Kung paano niyang nagawa iyon ay hindi niya alam, ang tanging alam niya lamang ay kailangan niyang gawin iyon.

“Take them all off… Huwag kang mag tira ng kahit isang saplot sa katawan.”

Mariin pa ring utos nito dahilan upang muling mapa lunok si Izzy.

Kung ilang baso ng tubig ang kailangan niyang imumon mawala lamang ang panunuyo ng kanyang lalamunan dahil sa nararamdamang takot at kaba ay hindi niya alam.

“Gagawin ba o hindi? Because to be honest with you, I am a very busy person and I won’t waste my time on someone like you.”

“G-gagawin ko po…”

Mabilis niyang sagot saka pikit-matang hinawakan ang laylayan ng suot niyang t-shirt, gamit nanginginig niyang mga daliri ay nakuha niyang iangat ang suot na damit, ramdam niya matinding lamig ng air con sa silid na iyon ngunit wala siyang pakealam.

Kailangan mong gawin ito, Izzy… Para kay nanay….

Mangiyak-ngiyak niyang paalala sa sarili sabay pilit na inalala ang kasalukuyang lagay ng ina habang naka higa sa hospital bed.

Napa buga ng malakas na hangin si Izzy nang sa wakas ay tuluyan niyang mahubad ang kanyang t-shirt.

Sa kabila ng takot ay nagawa niyang isunod na tangalin ang kanyang bra, pakiramdam niya ay tila agad nanigas ang kanyang mga ut*ng dahil sa lamig, nanatili siyang nakapikit, hindi niya man tapunan ng kahit na saglit na tingin ang lalaking kaharap ay alam niya kung gaano kalagkit siya nitong titigan.

Walang sinoman ang naka kita ng kanyang kahubaran, sa kabila ng kanilang pag hihirap na mag ina, hindi nag kulang ang kanyang mahal na ina sa paalala kung paano niyang dapat ingatan ang kanyang katawan, paalalang ang kanyang katawan, ang kanyang puri ang tangi niyang yaman.

Yaman na ngayon ay hindi niya nga malaman kung handa niya nga bang isuko sa isang estrangherong katulad ni Seth Santiago kapalit ng karugtong na buhay ng kanyang ina.

Nang muling sumagi sa isipan ang dahilan kung bakit siya naroon ay walang pag dadalawang-isip na pinagapang ni Izzy ang mga kamay sa butones ng kanyang pantalon, nanatili siyang mariing naka pikit saka halos magkasunod na hinubad ang pantalon maging ang kanyang panloob.

Kaya lamang isang malakas ngunit impit na iyak ang hindi niya na napigilang kumawala sa kanyang lalamunan.

Kasabay niyon ay naramdaman niya ang mga kamay na mahigpit na humawak sa magkabila niyang braso dahilan upang agad siyang mapamulat.

“You can’t offer what you can’t give, Isabel Vergara…”

Tiim-bagang at may bahid ng galit sa tinig na sabi ng lalaki.

Nag aapoy rin ang tinging ipinupukol nito sa kanya kasabay ng tila lalon pag higpit ng hawak nito sa kanyang mga braso.

“A-alam ko… K-kaya nga sinusubukan kong kayanin… K-kailangan kong gawin ito, pa-para kay nanay…”

Pabulong niyang sabi sabay pilit na pinatahan ang sarili.

Kaya lamang kahit anong gawin niya ay wala pa rin siyang tigil sa pag luha dahilan upang tila lalo lamang mainis ang lalaki.

“Well judging with what I am seeing right now, you can’t do it.”

“K-kaya ko… K-kakayanin ko… Please ho sir…”

Pakiusap ni Izzy saka sinalubong ang titig nito.

Ilang sandaling katahimikan bago ito muling nag salita.

“Maupo ka sa silyang iyon.”

Utos nito saka marahan siyang itinulak, agad namang sumunod si Izzy.

Naupo sa silyang itinuro nito habang ang lalaki naman ay naupo rin sa silyang katapat niyon.

“Show me how you pleasure yourself.”

Mayamaya pa ay muli nanaman nitong utos, katulad kanina ay tila may namumuo nanamang apoy sa mga mata nito habang titig na titig sa kanya.

“Open your legs wide then touch yourself… Ipakita mo sa akin kung paano mong paligayahin ang sarili mo, Isabel.”

Sa ikalawang pagkakataon ay halos mabingi si Izzy sa lakas ng pagtibok ng kanyang puso.

Paligayahin ang sarili…

Mapait siyang napa ngiti nang maisip ang ibig nitong sabihin.

Paano niya nga bang gagwin iyon kung maging ang pinaguutos nito ay wala siyang ideya kung paano.

Dahil sa mga nangyayari, pakiramdam ni Izzy ay wala siyang ibang pagpipiliian kung hindi ang isantabi na lamang ang awa, galit ang hiya sa kanyang sarili.

Para sa operasyon… Kailangan mo ng malaking halaga ng pera, Isabel…

Tahimik niyang paalala sa sarili, muli siyang napa pikit saka maluha-luhang sinunod ang utos nito.

Isa pang impit na pag iyak bago niya nakuhang ibuka ang kanyang mga hita, nangiginig ang kamay maging ang tuhod na dahan-dahan niyang hinawakan ang kanyang pagkab*b*e.

“Open your legs, when I say wide, I mean wide, Isabel… Gusto kong makita ang ginagawa mo.”

Pabulong na sabi ng lalaki, ngunit kahit ganoon tila naman iyon isang malakas na kulog at kidlat sa kanyang pandinig.

Hindi na nagawa pang pigilan ni Izzy ang pagkawala ng sunod-sunod at malalakas niyang mga hikbi, ngunit pilit niya pa ring ginawa ang pinag uutos nito.

--

Sitting on the couch next to him was Isabel Vergara, the woman who accidentally bumped in to this morning.

Who would have thought that with such short encounter, they will see each other again, at nine o’clock in the evening, in the middle of his luxurious and huge living room.

In front of him he could see her, crying, shaking out of fear and with her shaky fingers, she was touching herself.

Damn this woman is beautiful.

Lust, pleasure and temptation instantly wrecked the remaining sanity left in him.

Kaya lang sa kabila ng nararamdamang init sa kanyang katawan ay unti-unti rin iyong nawawala lalo nang makita kung paanong manginig ang magkabila nitong balikat dahil sa pigil na iyak.

Seth Santiago could have any woman in his bed to please him every night.

He was rich, attractive, ruggedly handsome and he was a monster in bed.

Sa itsura ni Isabel Vergara ay alam niyang hindi ito ang babaeng kaya niyang babuyin sa kama.

‘Isang gabi sa piling mo... Pwede mo akong angkinin...’

“Damn it!”

Mariin niyang pag mura nang mayamaya pa ay marinig ang isang pigil ngunit may kalakasang pag iyak ng babae.

Mariin niya itong tinitigan, tuloy pa rin ito sa ginagawa, marahang hinihimas ang pagkab*b*e nito habang mariing naka pikit at halos wala ring tigil sa pag iyak.

By the way she stokes her private, Seth could already tell that this woman who came up to him and asked for 1.5 million pesos in exchange for s*x had no idea what she was getting herself in to.

Mariin niyang nakuyom ang kamao nang sa hindi mabilang na pagkakataon ay muli niyang narinig ang pag iyak ng babae dahilan upang mabilis niyang iniwan ang silyang inuupuan upang lapitan na ito.

“That’s enough!”

Malakas ang tinig niyang utos dito saka marahas itong hinawakan sa braso bago hinila patayo.

“Get dressed and get the f*ck out of here.”

Tiim-bagang niyang sabi saka iniwas ang tingin na luhaan nitong mukha.

“P-pero sir, ka-kailang-”

“I don’t give a sh*t about what you need. I need my woman crying out of pleasure while I am f*cking her, hindi ko kailangan ng babaeng wala pa man ay umiiyak na.”

Nagbabaga ang tinging mas lalo niyang diniinan ang hawak sa braso nito bago muling itinulak paupo sa sofa.

Siya na rin ang nag dampot ng mga nagkalat nitong damit sa sahig bagio iyon pabatong ibinalik sa babae.

“Get dressed and then leave. Pag labas ko galing sa banyo, ayaw ko nang makita ka pa dito.”

Rough, tough and absolutely rude.

Seth knew he was being all that to her, kung bakit siya nagagalit ay hindi niya alam.

Isa lamang ang sigurado…

HIndi siya galit kay Isabel Vergara na una pa lamang ay naging malinaw na sa gusto nito.

She needed huge amount of money for her dear mother and she’s willing rto do whatever it takes to get what she needs.

Seth doesn’t despise her, galit siya sa kanyang sarili.

Isa pang masamang tingin ang ibinato niya kay Isabel, umiiyak pa rin ito habang yakap ng mahigpit ang sarili.

Sa hindi malamang dahilan ay tila gusto niyang lapitan upang aluhin at pakalmahin ang babae, ngunit bago niya pa man magawa iyon ay mabilis na siyang nag lakad paalis, iniwan doon si Isabel Vergara.