Grabe effort nh family para pagbatiin kayo tapos okay na pala kayo HAHAHAHA đđ¤Ł
"So be comfortable and marry each other as soon as possible." Mommy stated and smiled. Kaya naman nasapo ko ang pisngi ko dahil nahiya ako. "Naku ka talagang bata ka, ang tulad ni Zai ay hindi dapat kinahihiya. Kawawa naman ang pagiging magandang lalake niya," asar ni daddy kaya napangiti ako. "Oo nga tito 'no, dapat hindi ganoon. Hays, nakakadismaya." Pagsangayon ni Zai at lumapit kay dad. "Parehas kayong mali, kahit sino man ay hindi dapat ikinahihiya lalo na't kung may mabuti naman itong puso. Ang kagwapuhan nawawala, lalo na pag tumanda at kumulubot na ang balat mo." Sermon ni mommy kaya ngumiti ako at ibinaliktad ang mga iihaw dahil baka masunog ito. Pagkatapos ng araw na 'yon ay napagtanto ko na nakaayos na ang kasal at ako na lang pala ang hinihintay. Pero ngayon sa simbahan na, sa kung saan nananalangin at naglalabas ng saloobin ang mga tao na nagbigay panatag sa puso ko. "Anak! You'll be late on your wedding! Zai is waiting na let's go! You're beautiful!" Mommy Miyu
Lauren's Point of View. After few years.. Galit na galit kong hinablot ang bag ko matapos kausapin ang teacher ng anak ko, habang naglalakad ay hindi ko alam kung anong gagawin ko sa bunsong anak ko. Kagat labi kong hinintay si Zai na sagutin ang tawag ko to find out na nasa loob siya ng operating room base sa nurse sa OR. I don't have any choice but to go alone, tinawagan ko ang pilot na maghahatid sa akin sa city ngayon dahil doon nag-aaral ng college ang anak ko at panay sakit sa ulo ang ibinigay sa akin. Naging mabilis naman ang byahe at mabuti na lang pwedeng bumaba sa rooftop ng school nila mommy, nagmamadali akong bumaba at dere-deretsong naglakad papunta sa dean's office for the freaking 15th times! Salubong ang kilay kong tinignan si Zian na kinakabahan na sa tingin ko, yayariin kita mamaya. "Good afternoon dean," pilit ang ngiti na bati ko matipid itong ngumiti sa akin. "Good afternoon Mrs. Garcia, pasensya na at nagkita tayong muli." Nahihiya kong nasapo ang noo.
After that, I went home. It took me several months to see my kids, panay ang sulyap ko kay Zai na kanina pa nagkakamot ng leeg. Naiirita siya pag ganiyan, either may problema o may hindi maunawaan. "Anong ganap?" Panimula ko at naupo sa kandungan niya dahilan para mapatitig siya sa akin. Pinigilan ko ngumiti ng makita kung paano nagbago ang reaksyon ng kaniyang mukha, "Babe, things are getting too tight.." Nanlulumo niyang sabi kaya nag-alala ako. "Huh? What happeneâ" "In my pants." Sa sagot niya ay malakas kong nahampas siya sa dibdib dahilan para humalagapak siya ng tawa, "Ang bastos mo talaga 'no? Huwag sana makuha ng anak natin ang ugali mong 'yan." Ngumisi siya at iniyakap ang braso niya sa bewang ko. "Babe, isa pa?" Nangunot lalo ang noo ko at nasulyapan ang makakapal niyang pilik mata at kilay na nakuha ni Zian. Ngumisi ako, "Isa pang sapak?" "Babe, you're so sweet." He sarcastically exclaimed and gasped for air when I moved on his lap just so I could sit comfortab
=Third Personâs Point Of View= FEW YEARS LATER⌠*BOOGSH!* Umawang ang labi ni Zian nang may malakas na sumapak sa kanyang mukha. Awtomatiko niyang nasapo ang gilid nang labi nang malasahan niya ang dugo dito. Hindi makapaniwala niyang tinignan ang babaeng amazona na nakasuot ng mini skirt at putting polo na uniporme sa eskwelahang pinapasukan niya. âWhat the fuck?!â Mabilis na umangat ang init sa ulo ni Zian habang hindi makapaniwalang tinitigan ang babaeng sumapak sa kanya. âHuh?! What the fuck mo mukha mo! Babaero!â bulyaw ng babae at sasapak pa sana ngunit mabilis na sinalo ni Zian ang kamao nito at hinila papalapit sa kanya. âWhat do you think youâre doing huh?â gitil ni Zian. Mabilis naman siyang itinulak ng babae dahilan para bahagya pang nawalan ng balanse si Zian. âYung mga tulad mong mayayaman na babaero ay dapat hindi na umaasenso eh. Hindi mo alam ang ginawa mo to deserve that? Niloko mo lang naman ang best friend ko!â galit na galit na sigaw ng babae sa kany
=Third Personâs Point Of View= Habang nasa site si Elvira at si Zian kasama pa ang iba nilang ka-grupo ay nahihirapan si Elvira na isuot ang safety helmet. Napansin iyon ni Zian at nagdalawang isip rin siya kung tutulungan niya ba ito hanggang sa bumuntong hininga siya at napagdesisyunang tulungan ito. âA-Ano ba?â reklamo kaagad ni Elvira ngunit sinamaan siya ng tingin ni Zian. âYouâre making it too long, nakakaabala ka. Kanina pa sana nakapasok sa loob,â masungit na sabi ni Zian dahilan para walang magawa si Elvira, nang ma-lock âyon ay inirapan lang ni Elvira si Zian. Umawang ang labi ni Zian at umiling na lang. Dahil doon ay nagawa naman nila ang trabaho nila and they even watched everything. After their first on-site the leader will write a report, nanonood naman si Zian dahil siya ang co-leader kaya wala rin siyang magawa kundi antayin ito. âAyusin mo pinagsusulat mo sa pangalan ko diyan ahâ o-oy!â Mabilis na naalarma si Zian nang makita niya ang panibagong minus 1 s
=Third Personâs Point Of View= Tahimik na nagmamasid si Elvira habang nasa site sila ng mismong building. Minamasdan niya ang seryosong awra ni Zian na mula mag-umpisa sila ay hindi pa ngumingiti o nanlalandi ng kung sino. âBakit kaya seryoso pa rin siya? Dahil ba sa last time?â sabi ni Elvira sa kanyang isip. Nagtataka. Habang nakatitig kay Zian at gumala ang kanyang isip sa kung saan-saan hanggang sa bigla siyang maalimpungatan nang pagbalik niya sa ulirat ay nara harapan niya na si Zian na nakapamewang habang salubong ang makakapal na kilay at suot pa ang safety helmet. âWhat now? Enjoying the view?â masungit na tanong ni Zian at lalaking-lalaki ba umirap kay Elvira. âPinag-iisipan ko lang kung bibigyan kita ng minus ulit,â pabalang na sagot ni Elvira na ikinalaki ng mata ni Zian. âAnak ngâ baât ba trip mo âko ha? Nakakailan ka na!â reklamo ni Zian at nakahinga ng maluwag si Elvira ng tila bumalik na ang awra ni Zian sa orihinal nitong estado. âGalit ka pa rin ba dahil
=Elviraâs Point Of View= âThat was way out of the line, thatâs physical violence! Trabaho pa rin iisipin mo? Does your parents know about this huh?â sumbat ni Ian Zachary sa akin dahilan para inis akong umiwas tingin. âPaano naman kung malaman ng nanay ko? Sariling nanay ko nga ay sinasaktan ako. Yung tatay ko lulong sa alak?â âHayaan mo na ako. Sanay naman na akoââ His jaw tightening, frustration showing. âUsed to it? Are you kidding me?â his voice lowers, laced with anger, âNo one should ever get used to being hurt like that. Donât just accept it.â Alam ko naman. Pero anong pagpipilian ko? âBakit ba parang concerned ka bigla? You never cared before, not when youâre always too busy judging me or looking down on me.â Pagprangka ko sa kanya, saglit na tumaas ang kilay niya at naglapat ang labi sa inis. âLook, I know Iâve been a jerk to you, or to your friend. Whoever it is, but not that Iâll be blind with this. Not about this,â he said, mukha naman siyang concern talaga o
=Elviraâs Point Of View= Kamot ulo akong tumulala sa harapan ng grocery, grocery lang 20k na agad?! Eh⌠Sabi niya dinner lang, ano bang dinner inaasahan niya? Pang-mayaman ba? May pinagkaiba ba ang lutong mayaman at mahirap? I mean, may kaya naman ang pamilya ko noon so I know the dish pero 20k kaagad? Dahil doon at namili na lang ako nang mga dapat, pinuno ko ang unang cart nang mga kailangan para sa ngayong gabi at bukas ng umaga. It took me an hour bago natapos mag-grocery, ang natira ay halos sampung libo pa at pumara na lang rin ako ng taxi. Papaakyat naman ay may tumulong sa akin kaya wala akong naging problema. Pagkapasok sa condo ni Zian ay nandoon na siya sa mamahalin niyang couch. Naglalaro ng games. âNandito na ako, uubusin ko ba dapat yung 20k?â kwestyon ko. âI donât know,â walang alam niyang sagot kaya umirap ako. âPati âyon hindi mo alam?!â âIkaw nga hindi mo alam,â sumbat pa niya habang abala magpipipindot sa kanyang cellphone. âShit! Ang tatanga na
=Elviraâs Point Of View= Next morning, nagising akong may nakahiga sa tabi ko. Sa labas ng comforter, dahan-dahan akong nagmulat at nakita ko si Zian na kakwentuhan ko kagabi. Hindi ko inaasahan na matutulugan ko siya. Matagal kong minasdan ang gwapo niyang mukha na kapag tulog ay akala mo sobrang inosente sa pagiging angelic. Napangiti ako at maingat na tumayo upang maghilamos at magbrush. Bumalik kaagad ako sa kama at minasdan siyang muli. Bahagya kong inilapit ang mukha sa kanya at dinampian siya ng mabibilis na halik sa kung saang parte ng kanyang mukha. âMmm,â rinig ang pagmamaktol niya ay mas napangiti ako. Pinadaan ko ang hintuturo sa dimples niyang kita kahit na magkalapat ang kanyang mga labi. Napatitig ako sa nakakaakit niyang labi at inilapit ang labi ko doon. Dinampian ko âyon at dahil doon ay napamulat siya. âDamn, I forgot,â pabulong niya at matamis na ngumiti. Napakusot ng mata at uminat pa. âBrush lang ako hon, letâs continue the kiss after. Conscious ka
Zianâs Point of View Habang pinapanood ko si Elle at ang kapatid niyang si Clayn, hindi ko maiwasang mag-isip ng malalim. Malaki ang posibilidad na ang galit ng mga gumawa nito ay hindi lang nakatuon sa pamilya niya, kundi pati sa akin. âDad, I need you to check something,â bulong ko habang lumapit sa ama ko. Tumango siya, alam na may malalim akong pinaplano. âAnak, siguraduhin mong hindi ka masyadong madadala ng emosyon. Alam mo kung gaano kahirap kapag pinairal mo âyon.â âDad, this isnât about emotions. This is about survival,â sagot ko, matigas ang boses. âHindi ko hahayaang ulitin nila ito kay Elle o kay Clayn.â Tumango ang daddy ko, pero ramdam ko ang bigat ng tingin niya. Alam niyang hindi ko basta-bastang hahayaang matapos ito nang hindi sila nagbabayad. Elviraâs Point of View Habang nakatingin ako kay Zian, hindi ko maiwasang mapansin ang pagbabago sa kanya. Siya pa rin ang mayabang at makulit na Zian na nakilala ko, pero ngayon, iba na ang aura niya. Para siyang
Zianâs Point of View âKung gusto mong iligtas ang batang ito, simple lang ang usapan,â sabi ng lider. âLumuhod ka at aminin mong natalo ka.â Napangiti ako nang bahagya. âI donât think so.â Bago pa siya makapagsalita ulit, mabilis kong hinugot ang baril mula sa likod ko at pinaputukan ang pinakamalapit sa kanya. Bagsak ang isa sa mga tauhan niya bago pa sila makapag-react. âPutang ina! Barilin siya!â sigaw ng lider. Nagkagulo ang lahat. Ginamit ko ang mga haligi ng warehouse bilang cover habang nagpaputok ako pabalik sa kanila. Isa-isa kong tinarget ang mga tauhan niya hanggang sa natira na lang ang lider. âPlease! Donât kill me!â sigaw niya habang nagtatago sa likod ni Clayn. âPakawalan mo siya,â utos ko, ang baril koây nakatutok sa kanya. âPakiusapââ Walang pag-aalinlangan, pinaputukan ko ang kamay niyang may hawak kay Clayn. Napasigaw siya sa sakit at nabitawan ang kapatid ni Elle. Elviraâs Point of View Tumakbo ako papasok nang makita kong ligtas na si Clayn. â
Elviraâs Point of View Tahimik kami sa biyahe. Hindi ko alam kung paano haharapin ang sitwasyon na ito. Hindi rin ako sigurado kung tama ba ang ginagawa koâna hihingi ako ng tulong kay Zian para pumatay ng tao. Ngunit sa kabila ng lahat, alam kong wala akong ibang mapagkakatiwalaan ngayon. Napatingin ako kay Zian. Mahigpit ang pagkakahawak niya sa manibela, ang mga mata niyaây nakatuon sa daan, ngunit ramdam ko ang tensyon sa bawat galaw niya. Hindi siya nagsasalita, pero alam kong iniisip niya ang plano. âElle,â basag niya sa katahimikan. âAno bang eksaktong sinabi nila? Gaano karaming tao ang kailangan nating harapin?â Huminga ako nang malalim, sinubukang alalahanin ang boses ng lalaking tumawag. âWala silang binanggit kung ilan sila. Sinabi lang nila na pumunta ako mag-isa⌠at kung hindi, may mangyayari kay Clayn.â Napamura siya nang mahina. âTypical tactics. Theyâre expecting you to come alone and unarmed. Thatâs their leverage.â âZian⌠natatakot ako,â bulong ko, hindi
=Elviraâs Point Of View=Makalipas ang isang linggo, habang nakaupo ako sa sala kasama si Zian ay may ibinalita sa telibisyon.Ngunit napahinto ako nang makita ang mukha ng lalake na sinasabi nilang namatay dahil nabaril sa sariling bahay.âYung nasa litrato na sinend sa akin ng account na walang pangalan⌠Yung binaril ni ZianâŚâNagitla ako at mapakurap. Nilingon ko si Zian ngunit parang wala siyang pakialam.Umiwas tingin ako bago pa niya mapansin at mariing pumikit. âCalm down, Elle. H-Hindi sigurado ang lahatâŚââSino kaya ang pumatay doon?â mahinang tanong ko. Tumikhim si Zian.âI donât know hon. Maybe, kaaway? Since that man is politically involved,â mahinahon niyang sagot sa akin.âAhh,â tango ko na lang.***Makalipas ang isa pang linggo ay nagsimula akong mag-ipon para sa business ni papa noon, at para sa mga utang ko kay Zian.Habang nagtatrabaho ako ay nakatanggap ako ng tawag galing kay Clayn. Ngunit nang sagutin ko âyon ay hindi boses ni Clayn.âGlad you answered, Elvira M
Elviraâs Point Of View Kinaumagahan ay naalimpungatan ako sa gising ni Clayn sa akin. âOh?â nagmamaktol na sabi ko at nagtakip ng mukha. âAte! Si Kuya Zian mahiya ka naman!â ani niya at hinampas ang paa ko dahilan para matigilan ako at dahan-dahan na sumilip sa unan. âAko na bahala Clayn, salamatâŚâ rinig kong sabi niya kaya lumunok ako. âNandito na siyaâŚâ âHonâŚâ malumanay niyang tawag sa akin dahilan para pumikit ako ng mariin. âMmm?â tugon ko habang may takip sa mukha. Naramdaman ko ang pagbigat ng kama at alam kong naupo siya hindi malayo sa akin. âBakit nandito ka hon? Hindi ka sa condo?â mahinang tanong niya kaya bumangon ako at handa na sanang sumbatan siya ngunit nakita ko ang sobrang gwapong mukha niya ngayong umaga. âAh, nagluto si mama kagabi. Kaya hapon pa lang pumunta na ako dito,â pagsisinungaling ko. Napahinto siya at tumango. âOkay hon, wala kang work today?â inosente niyang tanong kaya matagal akong tumitig sa mukha niya. âPaano yung natuklasan ko kag
=Elviraâs Point Of View= âHon, whatever happens. Please trust me?â mahinang bulong ni Zian habang nakayakap sa akin. Ngumiti naman ako at tumango. âMm, just donât keep things from meâŚâ Hindi na siya tumugon pa sa akin kaya naman nag-enjoy na lang kami sa day off naming dalawa. A few days later⌠Nagtataka ako nang hindi pa siya nakakauwi. Itâs 10 PM and I got worried kaya sinubukan ko siyang tawagan. Pero out of reach ang kanyang cellphone. Habang inaantay siya ay napahinto ako nang may ma-receive akong text message from a random number. From Unknown Number: Gusto mong malaman kung nasaan ang pinakamamahal mong si Ian Zachary? 10:05 PM. Napalunok ako at napatitig doon, bago ako gumawa ng reply sa kanya. To Unknown Number: Nasaan siya? 10:07 PM. From Unknown Number: Ave. Street. Zone 4. Youâre on this. Go and find out, or sleep weary. 10:09 PM. Huminga ako ng malalim at kinuha kaagad ang wallet at ang jacket ko. Lumabas ako mg condo wearing a light
Elviraâs Point Of ViewNaging okay naman ang relasyon namin ni Zian. Pakiramdam ko ay mas naging showy kami sa pagmamahal namin sa isaât isa.A few months later⌠Hindi ko inaasahan na magtatagal kami ng ganito katagal. Itâs been a year since tinanong niya ako to be his girlfriend. Mas stable na ang work ko bilang engineer at live-in na rin kaming dalawa. Masaya nga ako at sa iisang bubong kami nakatira.Hindi ko akalain na magiging ganito kasaya ang buhay ko sa piling ni Zian. Sa totoo lang, marami akong pangarap noon, pero hindi ko inisip na kasama siya sa mga iyon. Pero ngayon, parang hindi ko na kaya pang mag-isip ng buhay na wala siya.Sa isang taong magkasintahan kami, marami na kaming pinagdaanan. May mga tampuhan, selosan, at mga araw na hindi kami magkasundo, pero sa dulo, palaging siya pa rin ang gusto kong kausapin, yakapin, at kasamang humarap sa lahat ng hamon.âHon, are you done na sa designs?â tanong ni Zian habang naglalakad papasok sa maliit naming home office. Naka-s
=Elviraâs Point Of View= Nang makapagbihis ng presentable at dumeretso kaagad kami ni Zian. âHon, calm down⌠Relax,â natatawang sabi niya habang nagmamaneho at inabot ang kamay ko para hawakan. Lumabi ako at sinulyapan si Zian. âSyempre noon fake relationship. Eh ngayon totoo na âto,â pabulong kong pagdadahilan na mahina niyang ikinatawa. âWhatâs the difference?â âNgayon ayoko na ma-disappoint sila kasi gusto kita, paano kung bigla akong abutan ng 10 million para layuan ka?â pagbibiro ko. Natawa siya. âIâll double it so you wonât have to leave meââ âHoy! Hindi ko naman tatanggapin âyon!â gulantang kong sabi dahilan para malakas siyang humakhak. âAy hindi ba, sorry ate ha, sorry hahahhaa!â halakhak pa niya kaya lumabi ako. Nang makarating sa kanila ay ninerbyos ako ng husto. Nakagat ko ang ibabang labi. âGood evening po,â bati ko at mabilis na lumapit upang magmano sa parents at grandparents nila. âMabuti naman at nakadalo ka, pasok ka taraâŚâ anyaya ng mommy ni Zian ka