Ehehehehehe đđ
Lauren's Point of View. Tinitigan kong muli ang bata at nakikita ko nga ang facial features na nakuha niya kay Zai, mostly his dimples that shows. Tinignan kong muli si Traise. "You're kidding," wika ko. How can I not notice that day that it's not my son? Right? Impossible. "I'm stating facts, the night you had an ultrasound the night I visited you and the night you get to see the nurse. Iba na ang bata na nandoon." Napaiwas tingin ako dahil sobrang bilis ng tibok ng puso ko. "Then who's the kid who died? Whose baby is it?" "That kid was about to die, he was left on streets for three days and he's a premature baby." He explained, it enlightens me yet it's hard to believe. "This is my son?" Napatitig ako kay Zai ng iharap niya sa kaniya ang bata. "Kung anak ko 'to ba't ngayon mo lang sinabi?" Kwestyon ni Zai. "I waited, until no one can harm him again. Natagalan dahil naabala rin ako sa underground at kaya sinundo ko na si Lauren dahil balak ko itong ipaalam n
Ngumiwi siya at nag-iwas tingin. "Sa'yo ko kaya gawin ha? Sabihin ko anak ko talaga si Laze, napaka-G-A-G-O mo." Bumungisngis si Ate Mia ng sumeryoso si Kuya Luke. Pasimple nitong pinakyuhan si Zai kaya natawa ako. "Oh 'di ba kinabahan ka do'n." Ngumisi na lang ako at tinitigan ang batang hawak ko. "I can't explain how happy I am, should we buy you a toy hmm?" Sa pangangausap ko kay Ian Zachary ay tumawa lamang ito kaya napangiti ako lalo. "So pa'no ba 'yan? Comeback?" Nalingon ko si Kuya Luke. "Comeback?" Kwestyon ko. "Balikan? Kayo?" Nangunot ang noo ko. "Bakit po?" "I mean sabi mo babalikan mo lang siya kung maibabalik si Ian Zachary. Ayan, hawak mo." Itinuro pa niya ito kaya napalunok ako. "W-When did Iâ" "Huwag pilitin, mas unahin muna ang mga bata." Pagputol ni Zai sa sasabihin ko. "Malapit na ang birthday ni Sierah, paghahandaan pa 'yon pati na ang binyag ni Zian." Tumaas amg kilay ko sa sinabi ni Zai. "Zian?" Kwestyon ko. "Tatlong letra nga l
Nang makarating ay lumabas ako ng sasakyan at ginawa ang pinaka-ayaw niya, I slammed the door of his car and enter the mall alone. Dumeretso kami sa department store na punong puno ng laruan habang si Zai at may dala-dala ng cart pero meron rin ako eh. Nandoon siya sa harap ng mga nerf gun yung mga green tapos may mga bala rin, halos ganoon ang nilagay niya lahat sa cart niya dampot lang ng dampot ang iba doon ay malaki kaya naman mabilis na napuno ang cart niya habang ako ay lilima pa lang na laruan ang laman. "I'll get for boys first, ikaw sa babae." Tumango lang ako, itinabi niya ang cart na napuno sa tabi ng cashier at kumuha ng paninagong cart at mga sasakyan naman na 'de remote control at ang iba ay nabubuksan buksan iba iba ang laki. Kaya naman napailing na lang ako at kumuha ng dolls, stuff toys, kitchen set and make up set for kids. Nang mapuno ang cart ko ay itinabi ko rin 'yon kay Zai at kumuha ako ng paninago. After picking up some stuff and we reached a lot of
"You just got out?" Tanong ko. "Nope, three months ago." Matipid siyang ngumiti. "I heard what happened between you and Zai," wika niya na ikinatigil ko. "Yeah, relationship don't lasts as I expected. That's how it works on couple who lacks with everything," I cleared my throat. I stood up comfortably. "Have you visited mom?" Tanong ko sa tatay ko, tumango tango naman siya. "I just did, I brought her favorite flower." Matipid siyang ngumiti at napapansin ko rin na nangangayayat na siya hindi tulad noon na may laman pa ang kaniyang mga braso. "I'll just buy some treats for the kids, then I'll have dinner with you. Can you wait me until 7:30 PM?" Paglilinaw ko. "Sure, In that restaurant." Levi pointed a restaurant. "We'll go with you, para may kasama ka." My dad suggested, I smiled and nodded, hinayaan ko silang samahan ako at hindi naman sila naging pabigat dahil sila pa nga ang bumuhat ng mga 'yon kaya nang makarating sa venue ay lubusang nagtaka si Zai. "I'l
Pagkauwi ay sakto namang nagtext si Kuya Luke kay Zai upang maihatid niya na ang mga bata rito. Kahit pa inaantok ako ay ginawa kong hintayin ang mga bata hanggang sa naunang pumasok si Sierah ng suot suot ang ngiti sa labi. "Mommy!" Yumakap ito sa akin, kasunod naman si Luke na buhat buhat si Zian na sa akin kaagad nakatingin kaya ngumiti ako. "Hi babyâ" "Mommy, I am your baby too." Nalingon ko si Sierah at tsaka ako natawa tapos ay habang buhat ko sa isang braso si Zian ay hinawakan ko ng marahan ang ulo ni Sierah at hinalikan siya sa noo. "Of course baby, you are my first baby and now you're an ate na. You have to protect your little brother at any cost." Nakangiting sabi ko na ikinangiti niya. "Okay mommy! I'll go inside my room na po, daddy bye bye!" Paalam niya at yumakap rin sa daddy niya, habang buhat ko si Zian ay hinawakan nito ang mga pisngi ko. "Um-ma." Nakangiting sabi niya kaya hinalikan ko siya sa pisngi. "Sleep ka na baby? Sleep ka na okay?" Binuhat ko siya nguni
Nagsimula ang introduction ng party kaya prente muna akong naupo sa isang galanteng upuan, katabi si Sierah at si Zai sa kabila. "Nasaan ba yung stroller ni Zian?" Pabulong na tanong ko kay Zai dahilan para lingunin niya ako ngunit ng tignan ko siya ay medyo malapit siya kaya umayos ako. "S-Saan?" "Pinakuha ko na," sagot niya at tumingin muli sa mga bisita na may kaniya-kaniyang dalang regalo. "Opening of gifts ba kaagad pag tatawagin ang bawat bisita?" Tanong ko. "Yup, so that they can see the reaction of Sierah." Dahan dahan akong tumango at nakinig muli hanggang sa kantahan nila si Sierah ng happy birthday, bago ang gifts and messages ay inanyayahan munang kumain ang lahat. Kusang umiirap ang mata ko sa tuwing may masyadong friendly na lumalapit kay Zai, mostly galing sa hospital mga nurses and doctors. Pwede pasakal? "Mommy, why do I receive a lot of gifts when my birthday is coming?" She curiously asked while scratching the tip of her nose. "Because every time
"The prize will be another voucher." Nakangiting dagdag ni Zai at naghihintay. "Is it supposed to be mine?" Tanong ng isang doctor. "Hmm of course." Nakangiting sabi ni Zai kaya naman pinanood ko ang isang parent ng bata na lumapit at ipinakita ang bracelet niya na white and blue. Ah so hindi alam ni Zai yung mga envelope na iaabot niya kaya kailangan buksan. "That's good!" Masiglang sabi ni Zai at sa hilera ng gifts ay umabot siya ng envelope at inabot ito, naging intense naman dahil lahat ay atat malaman ang laman no'n. Sa pagbukas ng babae doon ay napangiti ako ng mapasigaw ito dahil Korea tour for three days exclusively for 5. Swerte. "Next bring me, bring me your brassiere!" Sa sinabi niya ay tumaas ang kilay ko at masama siyang tinignan pero seryoso siya, kagago nito. "Just kidding! Kayo naman ba't niyo gagawin!" Pagbibiro niya kaya umirap ako. "Bring me your Palawan ticket." Nang sabihin ni Zai 'yon ay sinubukan kong kalkalin ang bag ko ngunit walang ticket. For sure mga
"Hoy hindi naman talaga, niloko ba kita ha? Niloko ba kita?" Ngumisi na lang ako at tumango dahilan para halos pitikin niya na naman ang noo niya pero sinamaan ko siya ng tingin. "Hindi nga ako nangaliwa, kasi kung oo natural sa natural nasa lupa na ako." Isinenyas niya pa ang ibaba kaya tinignan ko 'yon, tumaas ang kilay ko. "Hindi ko naman tinatanong." Sagot ko, namimilosopo. "Anak ngâ kailan ka pa naging pilosopo ng sobra ha? Sino nagturo sa'yo niyan, naghiwalay lang tayo lumala na 'yang attitude mo. Mas matanda akoâ" "'Di mo sureâ" "Huwag ka sanang magka-asawa." Napipikon na turan ni Zai kaya nakangisi akong kumain, ang crab na binigay niya ay kinain ko na rin dahil masarap naman talaga ito. "Mommy! Daddy!" Nalingon namin ng sabay ang panganay naming anak. "Hmm?" Tugon ko dahil may laman ang bibig ko. "Yes 'nak?" Tugon naman ni Zai. "I got a gift, trip to Disney park for family." Nangunot ang noo ko, ibig bang sabihin no'n makakasama ko si Zai na naman doon? Paano ako mak
=Elviraâs Point Of View= Next morning, nagising akong may nakahiga sa tabi ko. Sa labas ng comforter, dahan-dahan akong nagmulat at nakita ko si Zian na kakwentuhan ko kagabi. Hindi ko inaasahan na matutulugan ko siya. Matagal kong minasdan ang gwapo niyang mukha na kapag tulog ay akala mo sobrang inosente sa pagiging angelic. Napangiti ako at maingat na tumayo upang maghilamos at magbrush. Bumalik kaagad ako sa kama at minasdan siyang muli. Bahagya kong inilapit ang mukha sa kanya at dinampian siya ng mabibilis na halik sa kung saang parte ng kanyang mukha. âMmm,â rinig ang pagmamaktol niya ay mas napangiti ako. Pinadaan ko ang hintuturo sa dimples niyang kita kahit na magkalapat ang kanyang mga labi. Napatitig ako sa nakakaakit niyang labi at inilapit ang labi ko doon. Dinampian ko âyon at dahil doon ay napamulat siya. âDamn, I forgot,â pabulong niya at matamis na ngumiti. Napakusot ng mata at uminat pa. âBrush lang ako hon, letâs continue the kiss after. Conscious ka
Zianâs Point of View Habang pinapanood ko si Elle at ang kapatid niyang si Clayn, hindi ko maiwasang mag-isip ng malalim. Malaki ang posibilidad na ang galit ng mga gumawa nito ay hindi lang nakatuon sa pamilya niya, kundi pati sa akin. âDad, I need you to check something,â bulong ko habang lumapit sa ama ko. Tumango siya, alam na may malalim akong pinaplano. âAnak, siguraduhin mong hindi ka masyadong madadala ng emosyon. Alam mo kung gaano kahirap kapag pinairal mo âyon.â âDad, this isnât about emotions. This is about survival,â sagot ko, matigas ang boses. âHindi ko hahayaang ulitin nila ito kay Elle o kay Clayn.â Tumango ang daddy ko, pero ramdam ko ang bigat ng tingin niya. Alam niyang hindi ko basta-bastang hahayaang matapos ito nang hindi sila nagbabayad. Elviraâs Point of View Habang nakatingin ako kay Zian, hindi ko maiwasang mapansin ang pagbabago sa kanya. Siya pa rin ang mayabang at makulit na Zian na nakilala ko, pero ngayon, iba na ang aura niya. Para siyang
Zianâs Point of View âKung gusto mong iligtas ang batang ito, simple lang ang usapan,â sabi ng lider. âLumuhod ka at aminin mong natalo ka.â Napangiti ako nang bahagya. âI donât think so.â Bago pa siya makapagsalita ulit, mabilis kong hinugot ang baril mula sa likod ko at pinaputukan ang pinakamalapit sa kanya. Bagsak ang isa sa mga tauhan niya bago pa sila makapag-react. âPutang ina! Barilin siya!â sigaw ng lider. Nagkagulo ang lahat. Ginamit ko ang mga haligi ng warehouse bilang cover habang nagpaputok ako pabalik sa kanila. Isa-isa kong tinarget ang mga tauhan niya hanggang sa natira na lang ang lider. âPlease! Donât kill me!â sigaw niya habang nagtatago sa likod ni Clayn. âPakawalan mo siya,â utos ko, ang baril koây nakatutok sa kanya. âPakiusapââ Walang pag-aalinlangan, pinaputukan ko ang kamay niyang may hawak kay Clayn. Napasigaw siya sa sakit at nabitawan ang kapatid ni Elle. Elviraâs Point of View Tumakbo ako papasok nang makita kong ligtas na si Clayn. â
Elviraâs Point of View Tahimik kami sa biyahe. Hindi ko alam kung paano haharapin ang sitwasyon na ito. Hindi rin ako sigurado kung tama ba ang ginagawa koâna hihingi ako ng tulong kay Zian para pumatay ng tao. Ngunit sa kabila ng lahat, alam kong wala akong ibang mapagkakatiwalaan ngayon. Napatingin ako kay Zian. Mahigpit ang pagkakahawak niya sa manibela, ang mga mata niyaây nakatuon sa daan, ngunit ramdam ko ang tensyon sa bawat galaw niya. Hindi siya nagsasalita, pero alam kong iniisip niya ang plano. âElle,â basag niya sa katahimikan. âAno bang eksaktong sinabi nila? Gaano karaming tao ang kailangan nating harapin?â Huminga ako nang malalim, sinubukang alalahanin ang boses ng lalaking tumawag. âWala silang binanggit kung ilan sila. Sinabi lang nila na pumunta ako mag-isa⌠at kung hindi, may mangyayari kay Clayn.â Napamura siya nang mahina. âTypical tactics. Theyâre expecting you to come alone and unarmed. Thatâs their leverage.â âZian⌠natatakot ako,â bulong ko, hindi
=Elviraâs Point Of View=Makalipas ang isang linggo, habang nakaupo ako sa sala kasama si Zian ay may ibinalita sa telibisyon.Ngunit napahinto ako nang makita ang mukha ng lalake na sinasabi nilang namatay dahil nabaril sa sariling bahay.âYung nasa litrato na sinend sa akin ng account na walang pangalan⌠Yung binaril ni ZianâŚâNagitla ako at mapakurap. Nilingon ko si Zian ngunit parang wala siyang pakialam.Umiwas tingin ako bago pa niya mapansin at mariing pumikit. âCalm down, Elle. H-Hindi sigurado ang lahatâŚââSino kaya ang pumatay doon?â mahinang tanong ko. Tumikhim si Zian.âI donât know hon. Maybe, kaaway? Since that man is politically involved,â mahinahon niyang sagot sa akin.âAhh,â tango ko na lang.***Makalipas ang isa pang linggo ay nagsimula akong mag-ipon para sa business ni papa noon, at para sa mga utang ko kay Zian.Habang nagtatrabaho ako ay nakatanggap ako ng tawag galing kay Clayn. Ngunit nang sagutin ko âyon ay hindi boses ni Clayn.âGlad you answered, Elvira M
Elviraâs Point Of View Kinaumagahan ay naalimpungatan ako sa gising ni Clayn sa akin. âOh?â nagmamaktol na sabi ko at nagtakip ng mukha. âAte! Si Kuya Zian mahiya ka naman!â ani niya at hinampas ang paa ko dahilan para matigilan ako at dahan-dahan na sumilip sa unan. âAko na bahala Clayn, salamatâŚâ rinig kong sabi niya kaya lumunok ako. âNandito na siyaâŚâ âHonâŚâ malumanay niyang tawag sa akin dahilan para pumikit ako ng mariin. âMmm?â tugon ko habang may takip sa mukha. Naramdaman ko ang pagbigat ng kama at alam kong naupo siya hindi malayo sa akin. âBakit nandito ka hon? Hindi ka sa condo?â mahinang tanong niya kaya bumangon ako at handa na sanang sumbatan siya ngunit nakita ko ang sobrang gwapong mukha niya ngayong umaga. âAh, nagluto si mama kagabi. Kaya hapon pa lang pumunta na ako dito,â pagsisinungaling ko. Napahinto siya at tumango. âOkay hon, wala kang work today?â inosente niyang tanong kaya matagal akong tumitig sa mukha niya. âPaano yung natuklasan ko kag
=Elviraâs Point Of View= âHon, whatever happens. Please trust me?â mahinang bulong ni Zian habang nakayakap sa akin. Ngumiti naman ako at tumango. âMm, just donât keep things from meâŚâ Hindi na siya tumugon pa sa akin kaya naman nag-enjoy na lang kami sa day off naming dalawa. A few days later⌠Nagtataka ako nang hindi pa siya nakakauwi. Itâs 10 PM and I got worried kaya sinubukan ko siyang tawagan. Pero out of reach ang kanyang cellphone. Habang inaantay siya ay napahinto ako nang may ma-receive akong text message from a random number. From Unknown Number: Gusto mong malaman kung nasaan ang pinakamamahal mong si Ian Zachary? 10:05 PM. Napalunok ako at napatitig doon, bago ako gumawa ng reply sa kanya. To Unknown Number: Nasaan siya? 10:07 PM. From Unknown Number: Ave. Street. Zone 4. Youâre on this. Go and find out, or sleep weary. 10:09 PM. Huminga ako ng malalim at kinuha kaagad ang wallet at ang jacket ko. Lumabas ako mg condo wearing a light
Elviraâs Point Of ViewNaging okay naman ang relasyon namin ni Zian. Pakiramdam ko ay mas naging showy kami sa pagmamahal namin sa isaât isa.A few months later⌠Hindi ko inaasahan na magtatagal kami ng ganito katagal. Itâs been a year since tinanong niya ako to be his girlfriend. Mas stable na ang work ko bilang engineer at live-in na rin kaming dalawa. Masaya nga ako at sa iisang bubong kami nakatira.Hindi ko akalain na magiging ganito kasaya ang buhay ko sa piling ni Zian. Sa totoo lang, marami akong pangarap noon, pero hindi ko inisip na kasama siya sa mga iyon. Pero ngayon, parang hindi ko na kaya pang mag-isip ng buhay na wala siya.Sa isang taong magkasintahan kami, marami na kaming pinagdaanan. May mga tampuhan, selosan, at mga araw na hindi kami magkasundo, pero sa dulo, palaging siya pa rin ang gusto kong kausapin, yakapin, at kasamang humarap sa lahat ng hamon.âHon, are you done na sa designs?â tanong ni Zian habang naglalakad papasok sa maliit naming home office. Naka-s
=Elviraâs Point Of View= Nang makapagbihis ng presentable at dumeretso kaagad kami ni Zian. âHon, calm down⌠Relax,â natatawang sabi niya habang nagmamaneho at inabot ang kamay ko para hawakan. Lumabi ako at sinulyapan si Zian. âSyempre noon fake relationship. Eh ngayon totoo na âto,â pabulong kong pagdadahilan na mahina niyang ikinatawa. âWhatâs the difference?â âNgayon ayoko na ma-disappoint sila kasi gusto kita, paano kung bigla akong abutan ng 10 million para layuan ka?â pagbibiro ko. Natawa siya. âIâll double it so you wonât have to leave meââ âHoy! Hindi ko naman tatanggapin âyon!â gulantang kong sabi dahilan para malakas siyang humakhak. âAy hindi ba, sorry ate ha, sorry hahahhaa!â halakhak pa niya kaya lumabi ako. Nang makarating sa kanila ay ninerbyos ako ng husto. Nakagat ko ang ibabang labi. âGood evening po,â bati ko at mabilis na lumapit upang magmano sa parents at grandparents nila. âMabuti naman at nakadalo ka, pasok ka taraâŚâ anyaya ng mommy ni Zian ka