Share

Chapter 10

Author: Patrisha Sulio
last update Last Updated: 2024-10-29 19:42:56
Leana’s POV

“Leana, wala akong balak makipagkaibigan sa 'yo okay?”

Ang bugnutin niya talaga simula pa kaninang umaga.

“Mukha kang stressed kaya nilapitan kita. I’m just trying to cheer you up.”

Nalukot ang mukha niya at padabog na sumandal sa upuan niya. Muli ay kaming dalawa lang ang nandito dahil ayaw niyang bumaba para mag-recess. Hindi naman ako gutom kaya nanatili na rin ako rito.

“Hindi ako natutuwa,” saad niya.

“Should I give up?”

Aasarin ko lang sana siya mula sa sinabi kong iyon pero natigilan ako dahil sa lungkot at inis na nakita ko sa mukha niya.

“Yes, you should.”

Hala! Hindi ko sinasadya! Nang-aasar lang ako! Bakit ang lungkot bigla ng boses niya?

“Nagbibiro lang ako eh.” Ngumiti ako ng tipid.

“I don’t have the time for that kind of joke.”

“Ang seryoso mo talaga ‘no? Nagbibiro lang ako! Ngumiti ka na ha? Ano ba kasi ang problema mo?”

Umiling lang siya at nilabas ang cellphone niya. Hinigit ko iyon mula sa kamay niya at nanlalaki naman ang mga mata niya na ti
Locked Chapter
Continue to read this book on the APP

Related chapters

  • Loving the Opposite   Chapter 11

    Leana’s POV Habang nakaupo sa isang bench kasama si Nico, hindi ko na mapigilan ang sayang nararamdaman ko pagkatapos kong sabihin kung paano ko nakikita ang paligid. Ang ganda lang kasi na lahat ng nakikita ko ay parang napakakulay. Napakaganda. Ganon din ba si Nico? Naiintidihan niya kaya ang ibig kong sabihin? “Is that why you’re always happy? Because you see the world as a happy place?” Napalingon ako dahil sa tanong niya. “Hindi naman sa ganon. Meron ‘yung mga times na parang walang kulay ang paligid lalo na kapag may mga problema ako o malungkot. Noon, oo tinuturing ko talaga na happy place ang mundo pero unti-unti kong nakikita ang realidad eh. Alam mo ‘yun? ‘Yung parang mas lumalaki ka tapos nakikita mo na hindi pala kasing saya at payapa ng tulad ng iniisip mo noong bata ka pa.” Tumango siya. “Noon, para talagang kumikinang lahat sa paningin ko. Ngayon naman, hindi na masyado. Ewan ko ba. Hindi na tulad ng dati pero makulay pa rin sa paningin ko ang paligid. Nagpapasal

  • Loving the Opposite   Chapter 12

    Nico’s POV “She’s really something.” Bulong ko sa sarili ko habang pinapanood si Leana na pinapagtanggol ang sarili niya mula sa dalawang lalaking bullies. Hindi ko na siya kailangang tulungan. Kaya na niya ‘yan. Kahit sa malayo ay kitang-kita ko ang galit sa mukha niya at parang gusto niyang manakit. Maganda na hindi niya hinahayaan ang sarili niya na maapi ng kahit na sino. Mabait siya eh pero hindi siya ‘yung klase ng tao na magagamit dahil sa kabaitan na taglay niya. Her personality screams toughness and independence. Sumandal ako sa pader at pinanood lang sila kahit pa wala akong naririnig. Dito na lang muna ako dahil baka may mangyari pa sa kanya lalo pa at mukhang pikon na pikon na ang mga dalawang bullies na nasa harapan niya. Napatingin ako sa kamay ng isa sa kanila at nakakuyom na iyon kaya naglakad na ako palapit sa kanila. Don’t you dare hit her! “Bakit? Anong mali sa ginagawa kong pagtu-tutor? Atleast hindi ako palamunin na tulad niyo!” Eto talaga, walang inaatra

  • Loving the Opposite   Chapter 13

    Leana’s POV “Ate, hindi ka pa matutulog?” Napalingon ako dahil sa tanong ni Chance. Umiling ako at umupo mula sa pagkakahiga. “Hindi ko ba lalayuan si Nico? Sa tingin mo?” Agad na kumunot ang noo niya dahil sa sinabi ko. “Close na ba kayo?” Napaisip naman ako dahil sa sinabi niya. “Ewan ko eh. Cold kasi siya kaya hindi ko masabi.” “Alam mo ate, hindi mo alam kung ano ba talaga ang nararamdaman niya. Malay mo na-attach na ‘yun sa 'yo,” saad niya na naging dahilan upang mapasinghal ako. “Imposible ‘yan! Ang sungit sungit kaya nun.” “Kung gusto mo siyang kaibiganin edi gawin mo. Anong masama ‘ron?” Napanguso ako. “Ano? Nakuha mo na ba ‘yung kailangan mo sa kanya? Lalayo ka na?” Natigilan ako dahil sa sinabi niya. Hindi ko maipagkakaila na malaking tulong ang paglapit ko sa kanya. “Oo.” Agad siyang suminghal. “Lalayo ka na ‘no? Ang bastos mo ate.” Pinanlakihan ko siya ng mga mata. “Grabe ka! Nag-iisip nga ako kung kakaibiganin ko siya o hindi.” “Tanungin mo kasi ‘yang sa

  • Loving the Opposite   Chapter 14

    Nico’s POV “Don’t go anywhere!” Napapikit ako sa inis dahil sa sigaw ni mommy galing sa loob ng bahay. Sakto namang nakababa na si daddy mula sa sasakyan niya kaya agad niya akong nilapitan. “What happened?” tanong niya agad. “Kuya made a mistake.” “About what?” “He cheated on his girlfriend.” That guy is really fucked up. It’s embarrassing to be his brother. “What?!”“And mom is venting her anger to me.” “Go out for a while,” utos niya. Iyon nga ang gagawin ko eh. Tumango ako at nilagpasan siya. Mayayari si kuya sigurado ako. My parents hate cheaters because both of their parents cheated on their partners. He did something that will make my parents mad. After this, will he still be mom’s favorite? After this, will I receive the same affection my mom gives to kuya? Will I not be envious ever again? Will I be someone’s favorite? Why am I so pathetic? Nagpunta ako sa garden na madalas naming puntahan ni Leana dahil lagi niya akong sinasama. She would continue writing her n

  • Loving the Opposite   Chapter 15

    Leana’s POV “Bakit hindi na kayo nag-uusap ni Lara?” tanong ng katabi ko. Gusto kong umirap. Hindi ko naman sila kaibigan in the first place. I can drop them anytime I want. At isa pa, wala naman akong panggagamitan kay Lara. Hindi kami close. Casual lang. “I’m gonna be honest. She pissed me off, that's why.” Kumunot ang noo niya at halatang-halata ang gulat sa mukha niya. “Bakit?” nautal pa siya ng kaunti. Hindi niya ata maiproseso ang sinabi ko. Kaya ayokong magpaka honest minsan eh. Mabibigla talaga sila. Kailangan ko pa bang i-sugar coat lahat ng sasabihin ko? “Diba gusto kong maging kaibigan si Nico?” saad ko at tumango naman siya. “She’s so bitter about that. She always says that I must give up because our personalities are the opposite of each other. At hindi niya maintindihan na hindi ko nga siya gusto. Hindi ba pwedeng maging magkaibigan ang isang babae at lalaki?” inis na saad ko. Umawang ng kaunti ang labi niya at napatingin pa sa kawalan. “Bitter?” “Lagi siyang n

  • Loving the Opposite   Chapter 16

    Chance's POV “Nakakapagod bang mag kunwari ate?” Nakita ko ang unti-unting panlalaki ng mga mata niya kahit pa nasa tapat ako ng pinto at malayo mula sa kanya. Naglakad ako palapit at umupo sa kama ko. Nalilito siyang umupo at kunot noo akong tinignan. Napahawak siya sa batok at hinimas pa iyon sabay iwas ng tingin. Ganyan siya kapag hindi siya komportable sa tanong mo. “Ano bang sinasabi mo dyan? Baliw ka ba?” “Ate, hindi mo naman kasi kailangang gawin ‘yun eh. Napaka-selfish mo. Anong gagawin mo kapag nalaman nina mama? Mayayari ka talaga. ” Mas lumalim ang pagkakakunot ng noo niya at litong-lito akong binigyan ng tingin. “Ano?” “Bakit kasi nililihim mo pa? Bwisit ka ate.” “Ano nga! Tangina mo Chance ah. Pinapakaba mo ‘ko.” “Kinakabahan ka? May kailangan ka bang sabihin sa 'min?” Napaawang ang labi niya at napatitig pa sa kawalan. “Huy, ate. Sumagot ka.” “Bakit ang seryoso mo?! Anong ginawa ko?” Namumula na ang pisngi niya at alam kong iiyak na siya maya-maya pa. Hay n

  • Loving the Opposite   Chapter 17

    Nico’s POV After my parents found out that kuya was cheating on his girlfriend, I thought I was gonna be someone’s favorite. I thought that finally, I was going to experience the same affection kuya received from mom. But I was wrong. Walang nagbago. Ako pa rin ‘yung anak na hindi binibigay ang best niya sa lahat ng mga ginagawa niya, ako ‘yung pinagbubuntunan ng galit, ako ‘yung lumulunok sa lahat ng nakakahiyang ginawa ng pamilya ko. I have a mother who has become toxic as time goes by. I have a father who is too workaholic to the point I even forget sometimes that I have a dad. I have an older brother who is a walking red flag and a cheater. I have a younger brother who is too full of himself. Our family really sucks. Hindi ko nga alam kung paanong hanggang ngayon ay buo pa rin kami. Pero sa tingin ko ay ipagpapasalamat ko na lang na may pamilya pa ako. And me? I’m the neglected middle child who is trying to be good enough to be someone’s favorite but always fails to do so. Insid

  • Loving the Opposite   Chapter 18

    Leana’s POV Nilagpasan ko sina Lara na abala na naman ang mga mata sa pagsipat sa akin pataas at pababa. Imbes na ma-offend ako o kaya naman ay sumama ang loob ay natatawa na lang ako. Ganito ba talaga ang alam nilang pambu-bully? Napaka cringe naman. Anong mapapala nila sa pang ba-backstab sa akin? Nagsasayang lang sila ng laway. Remain unbothered, Leana. Marami ka ng iniisip. Huwag mo na silang idagdag. Nawawala na naman si Nico. Saan ba ‘yun nagpunta? Sabi niya okay lang na kumain sa kami sa labas pero nasaan na siya? Hindi na nga pala salita, lagi pang nawawala. Multo ba ‘yun? Komportableng-komportable na ako sa kanya kahit pa ubod ng pagkasuplado at tahimik. Suplado siya pero mabait naman kadalasan. Minsan, mapapakamot na lang ako sa ulo kapag ubos ang social battery niya. Meron din ‘yung mga times na matitigilan ka na lang kasi may ginagawa siyang hindi mo inaakalang gagawin niya. Tulad nung tumugtog siya sa harapan ko. Damn, he’s so good looking while playing that guitar. Is

Latest chapter

  • Loving the Opposite   Epilogue

    Nico’s POV If there’s one thing that I learned throughout the years that have gone by, that is time will lessen the pain. Back then, I thought I couldn’t escape the darkness that I was trapped in when she died. I was wrong. No matter how much pain I experienced throughout those years of attempting to heal, I eventually did. I moved on. I didn’t even notice it. I just knew that as many years passed, the pain I would feel every time I woke up in the morning felt weaker and weaker. The voices in my head that consumed me for a long time faded like bubbles. I didn’t know I would be able to move on. My family was correct when they said that what happened is not the end of the world. It’s not the end for me as long as I’m alive. As long as I wake up because every day has something new to offer. I felt like I was going to be trapped for the rest of my life but I found the escape. Being in pain makes you think that you’re hopeless. It makes you think that the world is against you. Being

  • Loving the Opposite   Chapter 74

    Nico’s POV “Nico.” I groaned as I felt my brother’s hands on my shoulders. He’s trying his best to wake me up. “What?” “Today is the funeral, Nico. You need to get up and get ready.” Today is the funeral? That was fast. I was just fighting with my father in the hospital to give me ten more minutes before they take Leana away from me and today is now the funeral? This is unbelievable. And for the first time after a while, I hated how time flies fast. Before this entire thing happened, I used to wish every single night for time to fly fast because I wanted to spend another day with Leana. “Do I have to go?” I opened my eyes and shoved him away from me. I sat and my back felt like it was going to break anytime soon. “Of course, you have to go. Don’t you want to say goodbye?” “It’s not like she’s going to hear me.” “Nico, please. You haven’t gone at the wake for once. You’re her best friend. You should be there.” I hated that my breathing started to get heavy again. “But…” “B

  • Loving the Opposite   Chapter 73

    Michael’s POV Naalimpungatan ako dahil sa isang malakas na pag-iyak. Agad kong nahimigan na boses ni iyon ni Rose kaya itinalukbong ko na lamang ang blanket sa buong katawan ko. It looks like she just had another bad dream. I can’t blame her for that. I mean, she’s a kid. At dahil alam ko sa sarili kong maikli pa lang ang tulog ko, agad na nanakit ang ulo ko sa ingay ng pag-iyak niya. Napakatinis ng boses niya na akala mo ay tinutusok ang tenga mo dahil doon. Sinubukan kong bumalik sa pagtulog sa pag-aakalang titigil din siya ngunit hindi iyon nangyari. Padabog akong bumangon at naglakad papunta sa kwarto niya. “Rose, people are sleeping…” I tried my best to remain calm. Kumunot ang noo ko nang may marinig akong mga boses sa loob kaya naman ay binuksan ko iyon at bumungad sa paningin ko sina tita at dad. “What’s going on?” I asked as I approached them. “Bigla na lang siyang gumising at umiyak.” Tinitigan ko si Rose at napangiwi sa itsura niya. Namumula ang mukha niya at sa tin

  • Loving the Opposite   Chapter 72

    Nico's POV “Where do you want us to go this time?” I asked her while she was busy staring at nothingness, probably thinking where to go. “Baka gusto mo na huwag na tayo lumabas. Sure ka na okay lang sa ‘yo?” I nodded as she stared at me with doubt. “It’s okay.” “Hindi ka pa nawawalan ng gana?” “Why would I?” I smiled at her to assure her that it doesn’t matter. I have to assure her that I really am enjoying this. “If you’re worried that I might be forcing myself when I really don’t want to go out, you’re wrong. I recharge my energy every night, Leana.” “Sure?” “Yes.” Nagkibit balikat siya ngunit napangiti lang din ng malapad sa huli. “Gusto kong pumunta sa garden- huwag na pala. Ihuli na lang natin ‘yun.” “We have a few more days before our classes resume. Take your time.” Leana had been going out a lot these days. She barely settles in their house now, especially in the afternoon. For the past few days, I’ve been going out with her just to go to the places we once went

  • Loving the Opposite   Chapter 71

    Leana's POV Bigla akong nagising kaya naman ay agad kong kinapa ang cellphone ko para tignan kung anong oras na. Alas dose pa lang ng madaling araw at ramdam ko ang pananakit ng ulo ko. Nakakaramdam ako ng mga pagpitik sa ulo ko at napakasakit nun. Senyales na hindi pa matagal simula nung nakatulog ako. Bahagya ko pang sinabunutan ang sarili ko nang pumasok na naman sa isip ko ang nakita ko sa mall nung araw na iyon. Nandon muli 'yung kakaibang sakit na tulad ng naramdaman ko sa araw din na iyon. Parang nadadaganan ang dibdib ko sa sobrang bigat nito at tila mahirap din tuloy huminga. Umupo ako sa kama at kumunot ang noo dahil sa dami ng sakit na naramdaman ko sa katawan. Sakit sa ulo dahil wala na naman akong ginawa kundi ang umiyak, sakit sa likuran dahil sa buong oras na nakahiga ako ay yakap yakap lang ang sarili, hapdi sa mga mata dahil sa sobrang pag-iyak. Ni hindi ko alam kung bakit ako umiiyak. Basta ang alam ko ay nasaktan ako sa nakita ko nung araw na iyon. Hindi ko maint

  • Loving the Opposite   Chapter 70

    Leana’s POV “Anong gagawin mo sa loob ng two weeks na walang pasok Nico?” Nakangiting tanong ko. Hindi na kaya pang itago ang excitement na nararamdaman. “You look so happy.” “Sino bang hindi sasaya sa sem break?” Nakangiti niyang isinara ang notebook na binabasa niya at sumandal sa upuan niya. “I’ll focus on working on our song. I want you to listen to it as soon as possible.” “Hihintayin ko ‘yan!” “I know you’ll not be going anywhere but… wait for it or else-” “Or else what?” hamon ko. “I’ll get upset.” Napabulalas ako ng tawa at agad namang nalukot ang mukha niya. “I’m serious.” “Oo na. Tsaka saan naman ako pupunta diba?” “I don’t know. I just want to tell you.” “Huwag kang mag-alala dahil kahit nasa binggit na ako ng kamatayan, hihintayin ko ‘yan.” Ngumiti ako ng tipid. Natigilan siya at napatitig sa akin na para bang inoobserba kung seryoso ba ako o hindi. “I thought you were scared of that word.” “I saw death with my own eyes, Nico.” Naitikom niya ang bibig niya

  • Loving the Opposite   Chapter 69

    Leana’s POV “Rose dali! Pumwesto ka na!” Napailing na lang kami dahil sa malakas na sigaw na iyon ni Michael sa kapatid niya. “Teka lang kuya!” Nilingon ako ni Michael at binigyan ng nagpapaumanhin na tingin kaya nginitian ko siya at tinanguan. Okay lang naman sa akin na magtagal dito sa kinatatayuan ko habang hinihintay si Rose. “Hindi ka nangangalay dyan ate?” “Bakit naman ako mangangalay? Nakatayo lang naman ako tapos may hawak na camera.” Natatawang saad ko. Napalingon ako kay mama at tito na tahimik lang na pinapanood kami mula sa kinatatayuan nila. Nakasuot si mama ng dress at si tito naman ay suot suot pa ang suit niya na ginamit niya mula sa trabaho. Si Michael naman as usual ay nakasukbit na naman sa leeg niya ang headphones niya. Hindi niya ito mabitawan at laging sinasabi na parte raw ng pagkatao niya ‘yun. “I’m done!” Napalingon kaming lahat sa hagdan dahil sa sigaw na iyon ni Rose. Mas lumapad ang ngiti ko nang makita ko siya na naka dress at ang cute cute niya!

  • Loving the Opposite   Chapter 68

    Leana’s POV “Leana-” “Papasok na po ako.” Tinalikuran ko si mama at dere-deretsong naglakad palabas ng bahay. Natigilan ako sa paglalakad at hindi ko inaasahang nandon na ang sasakyan at bukas na rin ang pintuan. Bumungad sa paningin ko sina Michael at Rose na prenteng nakaupo sa loob. Muli akong tumingin sa likuran ko at nandon si mama at binibigyan ako ng hindi makapaniwalang tingin. Masama ang loob na pumasok ako sa sasakyan at agad na isinara ang pinto upang sa ganon ay hindi na niya ako makita. “Wala kang naiwan sa loob Leana?” “Wala po tito.” Nakita ko ang pagtango niya bago tuluyang pinaandar ang sasakyan. “Saan kayo pupunta?” tanong ko sa magkapatid. “Wala lang. Gusto lang namin makita school mo.” Nakangiting saad ni Rose. Napangiti ako at tumango na lamang bago sumandal sa upuan at idinapo ang paningin sa labas. Ayoko sanang mag-away na naman kami ni mama. Ngayong nakaraang buwan na nga lang kami hindi nag-aaway tapos ngayon ay hindi ko pa siya pinatapos sa sasabih

  • Loving the Opposite   Chapter 67

    Leana’s POV Bakit pakiramdam ko ‘yung mga tao sa paligid ko ay nagpatuloy na sa buhay samantalang ako ay nandito pa rin at hindi alam kung paano makipagsabayan ulit. Pakiramdam ko ay patuloy pa rin ang pag-ikot ng mundo para sa iba ngunit sa akin ay tumigil na. Para sa akin ay tumigil na ang mundo ko simula nung nawala sa amin si Chance. Hindi ko maintindihan kung saan pa ako kumakapit. Hindi ko maintindihan kung bakit ayaw ko pang tanggapin na wala na talaga siya at kailangan kong magpatuloy sa buhay. Kahit gusto kong itigil na lang ang lahat at huwag nang gumalaw pa, hindi ko magawa dahil buhay pa ako at mayroong nakakakita sa akin. At kapag ginawa ko ang nais ko, mag-aalala sila. Masasaktan ko na naman sila kaya wala akong choice kundi panoorin sila at gayahin kung paano sila umasta. Para na lang akong nagpapaanod sa agos ng buhay. Hindi ko alam kung anong gusto kong gawin. Hindi ko alam kung paano ako makakaahon mula sa pagkakadapang ito. At ayokong idamay ang mga tao sa palig

DMCA.com Protection Status