Weston VegaI was in a hurry even if it's okay not to. There's this huge smile on my face while preparing myself. Nagawa ko pang maghugas at maglinis sa kusina kanina pagkatapos kumain. I feel like this is going to be a long day ahead of us. Para akong bata na excited makalaro 'yong favorite childhood friend niya o 'di kaya dahil ilang araw silang hindi nagkita. Pagkatapos magbihis ay kinuha ko na ang phone, wallet and car keys ko saka mabilis na lumabas ng kwarto. Napatigil ako sa may hagdanan nang makita si Indie na ibinababa 'yong blinds ng glass wall. She's wearing a long sleeve knitted top in gray color, turtle neck din iyon at nakatucked-in sa black trouser pants. I'd say that she has a perfect body curve, hindi rin naman kasi siya sobrang payat, tama lang. Napakurap ako dahil paharap na siya sa akin at saka doon na ako nagpatuloy sa pagbaba. "May alam ka bang maganda at malaking grocery store?" she asked, signing. I gave her a nod. "Yes, I'll drive you there if you want." Hi
Weston Vega"Ay talaga bang asawa ka nitong bata na ito?" tanong ni Sister Mabel sa akin. Hinawakan pa niya ang balikat ni Indie na kumakain ngayon. Pagkatapos ng rebelasyon na iyon ay inaya na kami sa loob. Inaliw muna ng mga bata si Indie hanggang sa tinawag na sila dahil maliligo na raw. Maghahanda na rin kasi ang mga bata dahil dumating na raw ang teacher na magtuturo sa kanila sa in-house everyday class ng mga ito. Inalok kami ni Mother Mabel na kumain ng lugaw at hindi naman kami tumanggi. Kumakain din naman ako nito. Nasabi na rin namin na may mga boxes para sa kanila at kukunin na lang mamaya para ipasok sa storage room nila. Nagbigay din ako kay Sister Mabel ng donation for the orphanage at grabe ang pasasalamat niya sa akin kanina. "Ay, totoo nga!" sabi pa niya nang makita ang singsing sa daliri ko. Kay Indie na kamay naman ang tiningnan niya at nagtaka na makitang wala itong suot. Sumenyas si Indie at sinabi ko iyon. "Hindi niya po isinuot dahil baka mawala." Nakalusot
Weston VegaI found Indie on the far side of the beach resort kung saan may rock formations, that was also Ambrose's wife signed to me earlier. She saw her heading this way when she walked out. Malayo pa lang ay tanaw ko na 'yong dulo ng gown niya na sumisilip sa mga naglalakihang bato na nasa paligid. Mahaba-haba rin ang nilakad ko para lang makarating dito. Malakas ang hangin kahit na maaraw, malakas ang alon at maabot na rin siya. Iyong strap heels niya ay nasa buhangin kaya yumuko ako para kunin 'yon. Nakasukbit na rin sa balikat ko 'yong coat ko dahil hinubad ko kanila. Kahit wala pang masyadong ginagawa ay pakiramdam ko ay drained and exhausted na ako. I wanna go back to my cabin while walking towards here but I thought about Indie. Mag-isa lang siya, hindi niya alam rito at ayokong iwanan siya basta-basta. She might be sad or anxious right now because of what is happening. It was unbelievable dahil ito ang unang pagkakataon na nangyari sa akin ang ganito. I was surprised, sho
Indie Emerson"There's a rumor that your husband is handling Shane's security. What a coincidence it is, right?" Iyan ang agad ang ibinungad sa akin ni Mama nang magkita kami kanina sa cabin ko habang inaayusan ako. Pinapunta niya muna sa kabilang Cabin ang Tita ni Weston at asawa ng bestfriend niya. Tapos na nila ako ayusan nang pumasok si Mama. That woman knows how to sign language and interact with someone like me. Bakit ba sa side pa ni Weston ako sinuwerte ng mga taong kayang makipagsalamuha sa katulad ko? "It's been years, I wonder if he has already moved on from what you did? What do you think, Indie?" I was sitting on the two seater sofa of my cabin. My gown is too flowy, that's why I need a big sitting tool. Ma'am Ester chose the best gown she thinks looks good on me. But I think all of this will be ruined because I already saw my Mama. Ayoko sana siya makita pero may parte sa akin na namimiss na siya. Pagkatapos ng mahigit isang buwan ay muli ko siyang nakita… pero ganito
Indie EmersonAll this time, I am restricting myself. Ang dami kong bagay na kinakatakutan. Hindi ko pa nga nagagawa, ayoko na. I truly know in myself that I can do better, possibly, even do best. And yet after all these years, I am still stuck here, with no progress in life and still having difficulties cultivating such things on my own. I really used to build walls... hanggang ngayon pa rin naman. I used to make myself protected over every instance in my life because that's my way of making myself strong… being weak. Agad kong nilalayo ang sarili sa mga bagay-bagay. I know that some people wouldn't understand why there's always a side of this world that has been tainted with subtle showers of remain going. I know they wouldn't understand why sometimes it is crucial to choose to be weak— it's not because I can't stay strong all the time, but because I feel "life" sometimes when I'm weak. My eyes darted to the couple who were walking on the shore, magkahawak ang kamay at parehas na
Indie Emerson"No!" "Indie!"Nabitawan ko ang bote nang marinig na may sumigaw ng pangalan ko. Para akong nagising sa kalaliman ng iniisip at dali-daling lumingon sa pinanggalingan ng boses. Weston is running towards my direction with his horrified face. Halos mapaupo ako sa kinatatayuan dahil naramdaman ko ang malamig na tubig na humahaplos sa tuhod ko. Agad akong humakbang ngunit napadapa sa paghampas ng malaking alon. My mind was filled with fear and because of that tears began to fall… ayoko. What the hell is happening to me? Hindi na ako nakabangon sa kinalalagyan, I started to sob when I felt the heaviness in my chest. "For pete's sake! Ano bang ginagawa mo?" Halos mabingi ako nang marinig na naman ang malakas na boses ni Weston. "Magpapakamatay ka ba?" malakas pa niyang dagdag. Naramdaman ko na lang ang pag-angat ng katawan ko. Weston carried me in bridal style. I couldn't clearly see his face because my eyes were filled with tears. I just sob as he carries me and holds o
Indie EmersonNapatingin ako sa paperbag na nasa sofa sa gilid. Mabilis akong lumapit doon at ikinalat ang laman. I pouted my lips when I saw nothing but a pair set of undergarments. Kinuha ko rin ang bag ko at nakitang wala rin gaanong laman, just my crochet pouch kung saan nakalagay ang board and pen ko, wallets, phone and a pouch for my personal hygiene. I didn't bring anything that much, alam ko kasing isang gabi lang ako rito after ng reception, but it didn't happen. I will talk to Weston's mother after this, sana lang talaga hindi niya masamain lahat ng 'yon at pabigyan ako. Gusto ko rin sana magtanong kay Weston ng iba pa tungkol sa nangyari kahapon pero huwag na lang siguro. Inabot ko ang phone ko at nakita na maraming missed calls from unknown numbers. May mga text messages din at nakitang galing iyon kela Mama. Isa-isa ko 'yong binasa. They were really mad for what I did yesterday. Iba't ibang unknown number ang tumawag sa numero ko. May message rin na may mura at mukhang
Weston Vega"I want to get mad but I will understand Indie's situation," Mama said as I'm having a phone call with her. I'm now in the main lobby of the resort, Indie and I decided to transfer a cabin so we can peacefully rest. "I'll pay for everything, My," I said. "No, don't get bothered about the expenses, bayad na 'yon lahat ng Daddy mo. Hindi nga niya tinanggap 'yong ibinigay mo, magbabayad ka ba for the damages? Just take a rest there, alam kong stress ka rin.""She never mentioned anything about her mother but I know that something happened," I whispered. Napatingin pa ako kay Indie na nakaupo sa may sofa ro'n at tahimik na nakamasid sa akin. "That woman! She's really mad and even cursed at your Daddy! Do you think I would just let it slip away?" Mommy shouted. Narinig ko naman ang boses ni Tita na parang pinapakalma siya. "Where is Daddy?" I asked her. "He's here in our room and sleeping, mabilis lang natapos ang sa may reception dahil kumain lang sila. That woman, Isabel
Weston Vega The marriage thing with Indie happens like a strike of thunder. Hindi talaga naging madali sa una, Someone like her— cold, grumpy and distant, is totally different from what I've imagined. Falling in love wasn't on our plan yet we did. I'm the one who fell first. Hindi ko rin akalain na sa kanya lang pala ako bibigay. Naging malalim 'yong nararamdaman ko, naging in denial pa nga ako kasi takot din ako. Natakot sa kung ano pwedeng mangyari lalo na si Indie 'yon, she was so good at hiding and denying things. Sa kung tutuusin ay kayang-kaya niya tapusin sa isang iglap, pero alam kong hindi niya ginawa kasi may pumipigil. She risked everything just to satisfy her foster parents. Iyong kahit tapak-tapakan na siya ay andoon pa rin 'yong pagmamahal niya para rito. She was so selfless. Kahit pinaramdam sa kanya ng lahat na naiiba siya dahil sa kalagayan niya, nanatili siya para sa sarili niya. Yes, she was hurting herself before and that's really awful but it's her way of coping
Indie Emerson I used to have a dull life, tranquility was so hard to achieve because of the gloomy past and voices of the demons in my head. Insecurities, overthinking, low self-image; all of it ruined everything. I should not be easily readable, I don't want people to know how vulnerable and weak I am. When the girl that I love, Ingrid, died everything was messed up. Harsh words here and there. Unfair treatment. They were like a jumble of problems that never vanished, it'd stay in your mind forever. And getting married was the least thing I want to do after what happened to Shane and I, and let me include Diesel, para akong nakulong sa pag-iisip na lahat ng lalaki ay gano'n din ang gagawin sa akin, that they would take advantage of me because I'm like this and I don't deserve to be treated well. And I deserve the bare minimum. Life with the Emerson family was something I didn't expect, because I'm pretty confident about experiencing a happy life until my last breath, not like th
Indie Emerson After that heartwarming meeting of Dion and Weston, I stayed with them dahil dinaldal na si Dion ang Daddy niya. Pinapanood ko lang sila dahil hindi naman ako makapagsalita. Kapag nag-sign language ako, si Weston ang nagta-translate, parang 'yong ginagawa lang namin ni Maya. Tulad ng kay Isandro, ang bilis lang din mapalagay ni Dion kay Weston. Ilang oras pa lang sila magkasama ay ang clingy na nung bata kaya nakakatuwa. Nagpaalam muna ako sa kanila para tapusin ang ginagawa ko. Tinawag ko rin si Susan para maisampay niya 'yong mga nalagay ko na sa hanger. "Ate, makakahinga ka na nang maluwag," aniya bago lumabas ng kwarto bitbit 'yong basket. She's right. I'm now at peace knowing that Dion and Weston already met. Okay naman kasi kami ni Weston and he has the rights to know her. Sadyang inuna ko lang 'yong sa aming dalawa dahil ayokong mabigla at pilitin siya. Para talaga akong nabunutan ng tinik sa dibdib. Nagulat pa ako sa reaksyon niya that he was so proud of me.
Indie EmersonKinagabihan ay inihatid ako ni Weston pabalik sa unit. Mag-isa lang ako dahil nag-text si Maya na umaga pa sila makakauwi, ang service na lagi naming ginagamit ang maghahatid sa kanila dito. Ayaw pa nga sana niya umuwi kaso ang daming gamit ni Dion sa unit at panigurado na makikita niya, walang ligtas kumbaga. Sa sala pa lang andoon na 'yong mga stuff toys niya, activity desk at wiggle car. Ang dami ring plushies sa sofa na halos gawin na naming unan dahil sa dami. Lalo na sa kwarto naming dalawa ni Dion, nandoon 'yong mga malalaki niyang toys na bigay ni Maya. Simula nung bumalik kami rito lagi na niyang binibilhan sa mga online store, kaya laging may delivery. Buti nga plush toys lang, malambot, magaan pero ang hirap labhan. Kaya 'yong iba hindi namin inaalis sa plastic."Hindi ba 'yan inaantok? Bakit ang hyper?" pagtukoy ko kay Dion na kanina pa nakasakay sa wiggle car niya at nakaipit pa sa harapan niya 'yong tatlong plush toys niya. Natawa naman si Maya habang nak
Indie Emerson Weston and I left the hall. Sinabihan siya na idi-deliver na lang daw sa penthouse 'yong portrait na binili niya. Tahimik kaming naglalakad habang hawak niya 'yong kamay ko at bitbit ang bag ko pati flowers na bigay niya. Hindi siya nagsasalita pero nung silipin ko 'yong mukha niya; he was just looking straight with a small smile on his face. Ang higpit pa ng pagkakahawak niya sa akin. Umangat ang free hand ko para hawakan ang braso niya at pinisil iyon. Napatingin naman siya sa akin na para bang nagtatanong pero ngumiti lang ako. "You want something?" he suddenly asked. I just shook my head. "Are you sure? Ako, ayaw mo?" he asked, naughtily. Pinanlakihan ko siya ng mata sabay kurot sa tagiliran niya. He just laughed and made a face like copying my initial reaction. Some jokes are half meant, tawa-tawa lang 'to pero alam kong may balak na 'to. Habang naglalakad kami ay nakita kaming mga bata na may dalang plushies, halatang bagong bili lang din. Feeling ko ay nagin
Indie Emerson I'm smiling widely 'cause I couldn't hide my excitement when I saw him. Parang gusto ko na nga siyang dambahin at bigyan ng halik, but I choose to stay calm. Naramdaman ko ang pag-iinit ng pisngi sa naisip, maraming tao at kung anu-ano pa ang naiisip ko! Weston's eyes dilated with the pathos of love, his face flushed and when he blinked, he looked away. Para bang nahiya siya bigla. Napayuko naman ako at tumikhim, pinipigilan ang pagngiti. Napalingon ako sa napansin na abala pa rin ang mga tao sa pagtingin ng portrait. Hinablot ko ang kamay niya at dinala sa kanina niyang tinitingnan. Tinapatan namin 'yong isa kong gawa na mukha niya ang nakapinta. He was smiling while his eyes were closed. May gabi kasi na kapag magkatabi kaming natutulog ay patago ko siyang kinukuhaan ng litrato tapos ayon 'yong ginawa kong reference. Mabilis ko lang siyang nagawa at nakakatuwa kasi halatang ginanahan ako habang pinipinta 'yan. Ang ganda ng kinalabasa. Weston's eyes got teary, that'
Indie EmersonDion is a lovely kid kaya kung magkikita sila ni Weston ay hindi iyon magiging problema, magiging magkasundo agad sila. Sobrang bata pa niya kaya hindi pa niya hinahanap ang papa niya pero minsan ay binabanggit niya ang word na 'yon lalo na't naturuan na siya. Saturday came and Isandro insisted na ihatid kami sa orphanage at pumayag naman kami. Nagtagal din siya doon dahil natuwa siya sa mga bata. Sumabay na rin ako sa kanya pabalik sa Metro, hinintay lang namin na makaidlip si Dion para hindi ako hanapin. Habang nasa byahe ay nag-kwento pa si Isandro tungkol sa mga nangyari sa Vega sa nakalipas na dalawat kalahating taon kaya muling pumasok sa isip ko ang nakangiting mukha ni Ma'am Ester. Nag-request ako na kung pwede ay dumaan kami sa sementeryo kung nasaan ito. Pumayag naman siya, bumili kami ng bulaklak at saka kandila. Pagkatapos magsindi ni Isandro ng kandila niya ay ako naman ang sumunod. Inilapag ko rin 'yong mga bulaklak na binili naming dalawa. Nakatayo lang
Indie EmersonI'd say that mission aborts! Instead of staying in his penthouse the morning, he woke up then lost his consciousness because he thought he was dreaming, I bid my fastest goodbye then left them in wonder. Agad akong sumakay ng taxi at nagpahatid sa condo. "Thutan! Indie Ganda!" Agad na bumaba si Dion sa sofa at tumakbo sa pwesto ko. Nang makarating sa harapan ko ay tumalon-talon pa siya bago nilahad ang mga braso na parang magpapabuhat. Biglang lumabas si Susan mula sa kusina na may hawak na sponge at ngumiti. "Oh, ate! Ang bilis mo naman?" tanong niya. Natawa na lang ako at pinabalik na siya sa ginagawa. Binuhat ko si Dion at natutuwang kumapit siya sa leeg ko. Dinala ko siya ulit sa kinauupuan niya kanina at doon kami naupo. Ipinatong ko siya sa kandungan ko at kinuha I'msa shoulder bag ang board and pen. "Indie will draw?" she asked, medyo bulol pa. Nakangiting umiling ako. "Hindi si Indie ang magd-drawing. Ikaw!" senyas ko sa kanya. Nakakunot ang noo niya haban
Indie Emerson What happened to both of us didn't end up in fury, there's no hate in my heart, just pain. We both needed time to mend our broken hearts and gain our inner calm, if not, we'd lose both of our sanity. Iyong mga narinig ko sa kanya habang wala ako ay sobra-sobra na. I trust Weston with all my heart but I didn't trust him enough to share my resentment and fears. Pinangunahan ako ng takot at dumagdag pa 'yong nangyari sa Mommy niya. May takot nung una kasi alam naman namin na Mommy niya ang dahilan kung bakit nagkasundo kami at humantong sa ganito. I assured him in my letter na kung pwede na at kung pwede pa, babalik naman ako. Kung ako pa rin, why not 'di ba? I know that Weston's intention for me is pure. Pinaramdam niya 'yon at hindi siya nabigo. He's my first in doing such unexpected and beautiful things; the reason for the butterflies in my stomach, the reason why my heart skipped a beat, made my cheeks blushed, and made me dizzy. Kahit siya ang dumaldal buong magdam