Indie EmersonNapatingin ako sa paperbag na nasa sofa sa gilid. Mabilis akong lumapit doon at ikinalat ang laman. I pouted my lips when I saw nothing but a pair set of undergarments. Kinuha ko rin ang bag ko at nakitang wala rin gaanong laman, just my crochet pouch kung saan nakalagay ang board and pen ko, wallets, phone and a pouch for my personal hygiene. I didn't bring anything that much, alam ko kasing isang gabi lang ako rito after ng reception, but it didn't happen. I will talk to Weston's mother after this, sana lang talaga hindi niya masamain lahat ng 'yon at pabigyan ako. Gusto ko rin sana magtanong kay Weston ng iba pa tungkol sa nangyari kahapon pero huwag na lang siguro. Inabot ko ang phone ko at nakita na maraming missed calls from unknown numbers. May mga text messages din at nakitang galing iyon kela Mama. Isa-isa ko 'yong binasa. They were really mad for what I did yesterday. Iba't ibang unknown number ang tumawag sa numero ko. May message rin na may mura at mukhang
Weston Vega"I want to get mad but I will understand Indie's situation," Mama said as I'm having a phone call with her. I'm now in the main lobby of the resort, Indie and I decided to transfer a cabin so we can peacefully rest. "I'll pay for everything, My," I said. "No, don't get bothered about the expenses, bayad na 'yon lahat ng Daddy mo. Hindi nga niya tinanggap 'yong ibinigay mo, magbabayad ka ba for the damages? Just take a rest there, alam kong stress ka rin.""She never mentioned anything about her mother but I know that something happened," I whispered. Napatingin pa ako kay Indie na nakaupo sa may sofa ro'n at tahimik na nakamasid sa akin. "That woman! She's really mad and even cursed at your Daddy! Do you think I would just let it slip away?" Mommy shouted. Narinig ko naman ang boses ni Tita na parang pinapakalma siya. "Where is Daddy?" I asked her. "He's here in our room and sleeping, mabilis lang natapos ang sa may reception dahil kumain lang sila. That woman, Isabel
Weston Vega"Indie…" I softly called her name as she leaned on me. I was lying on the sand while she's on top of me. Her right hand was cupping my left cheek, nakapatong ang kaliwang kamay niya sa dibdib ko to support her body. She has this sweet smile on her face while she's looking at me. Ngingiti lang siya parang sasabog na 'yong puso ko sa 'di malaman na dahilan.. God, why does she need to be so beautiful? Does she have an idea on how good-looking she is? Napahawak ako sa palapulsuhan niya nang mas ibaba niya ang mukha niya sa akin. I gulped as I smelled her scent. Halos maduling din ako, hindi ko alam kung saan ako titingin. Sa mata niya bang nangungusap at kumikinang… o sa labi niyang mapula? My heart is beating wildly as she moves closer and closer. Nang magtama ang ilong namin ay napapikit ako. My lips also parted when I felt her breathing. Shit, may kiss ulit ako. Eto na talaga. Kusa nang humaba ang nguso ko— "Hinimatay o natutulog?" "Bossing! Gising!"Halos lumabas ang
Weston VegaMy eyes rolled when Indie just pass in front of me. Walang kahit isang segundo na titig man lang. Hindi man lang ako tinapunan ng ngiti o sulyap. Pagbalik namin ay agad siyang dumiretso sa Cabin niya, but she signed to me that she will just rest. Seven o'clock ko na siya nakatok sa Cabin niya para lumabas at ayain na mag-dinner. Lumabas naman siya at ayun nga, hindi man lang ako pinansin. Her face look fluppy, halatang kagigising lang niya. Naglakad na rin ako at nasa likod niya lang ako. Nakasuot na siya ng jacket pero nakasuot pa rin naman siya ng dress na suot niya kanina. Kapag bagong gising huwag, asarin, baka mamaya sabunutan na naman ako bigla. Nauna na kumain sila Isandro kaya andoon sila nakatambay sa tapat ng kubo at umiinom. Hinintay ko lang talaga si Indie para may kasabay naman siya. Menudo, fried rice and buttered shrimp ang pagkain namin for dinner. Itinabi ko na 'yong buttered shrimp kasi may allergy naman si Indie ro'n kaya bawal siya. Dahil maaga pa ay
Weston VegaThat night was a bit stressful, Indie's really good at ignoring me. She's good at making me feel worried. When she asked me that question last night, I knew that something would change because of my answer. Hindi ko alam pero parang may mali. Nagalit ba siya sa sagot ko? But she said na tama lang na ganoon ang maramdaman ko. That cold stare and voice, the walls and everything are up again this time. Dalawang araw na ang lumipas na hindi na naman niya ako pinapansin. Mas matindi ata ngayon kasi hindi talaga siya nagpapakita sa akin, pero kapag tinatanong ko sila Isandro nakikita naman daw nila kapag may kukunin sa kubo kung nasaan nakalagay ang mga iba naming gamit at pagkain. Mukhang tinatama niya na wala ako. Nanatili naman ako ro'n, tinagalan ko naman pero hindi siya lumalabas, mukhang nakamasid din siya kung andoon ako. This is hard. How can I do something to make her get out of her cell if she's like that? Sobrang tigas. She was like a rhythm sometimes, too lively and
Weston VegaI've never been this curious and covetous, ngayon lang talaga at kay Isandro pa. I should be happy but I'm feeling something and it's not good. Iisipin ko na lang siguro na okay na rin 'yon para kahit papaano ay may magiging kaibigan siya at kausap, and at least kilala ko para makampante rin ako. May tiwala naman ako kay Isandro. Ayokong mag-isip ng iba dahil baka malunod ako sa mararamdaman at may mangyari na hindi maganda. Ayokong dumating sa punto na may masisira dahil lang sa isang bagay. Hindi naman siguro mangyayari 'yong iniisip ko 'noh? Huwag naman sana. Hindi ko maiwasan na hindi mapatitig kay Indie habang kausap niya si Isandro. Si Isandro ang maingay, puro tango at iling lang din si Indie sa kanya. Nasa yacht kami ngayon ay papunta sa isang isla. Lagpas isang oras din daw ang lalayagin kaya medyo matagal. Wala pa ata nga kaming 30 minutes na lumalayag. Nagulat din ako kasi akala ko hindi siya sasama, mas nauna pa nga ata sila ni Isandro sa amin. Maya-maya ay tu
Weston VegaOne thing that I love about them is that they value honesty. Whatever the circumstances are hindi 'yon nawawala sa amin nila Isandro. May pagkakataon na nagbibiruan, hindi rin naman kasi nawawala sa amin 'yon but we rarely fight over serious things. Sa babae, wala naman. We mind our own business. Alam namin kung saan kami lulugar, tamang support lang sa mga bagay na gusto namin gawin sa buhay. "Kinabahan ka 'no?" Isandro teased. Napatingin ako kay Indie na kinukuhaan ng litrato ang tatlo. Nang sabihin 'yon kanina ni Isandro ay agad tumakbo sila Jonathan papunta kay Indie at mukhang inaya na magpicture. Ilang minuto na silang andoon at buti na lang ay hindi nahiya si Indie sa tatlo kahit na ang ingay. "You know me, kiddo." Nalukot na naman ang mukha niya sa narinig. "Manipis ang pasensya ko sa ibang bagay. Huwag mo akong subukan," dagdag ko pa. "I know. Kaya nga nainis ka agad," aniya habang nakangiti. "You're so damn whipped. Nakakatakot ka pala magselos. If looks can
Weston VegaShe put down her glass of wine. "Are you aware that you're not a drinker?" Parang bata siyang tumango sa akin. Naging sunod-sunod ang pagmumura ko sa aking isipan. I'm getting mad and… goddamn it! Araw-araw talaga akong sinusubok ni lord! "Then why are you here?" Hindi siya nakasagot sa akin at nakita kong pinagdikit niya ang dalawang kamay. Ilang minuto rin kaming natahimik. Nagmamasid lang din ako sa paligid. I wonder why she’s alone at walang lumalapit sa kanya? "Babalik na rin naman ako sa Cabin kaso dumating ka," senyas niya sa akin, halatang kinakabahan. I smirked. "Really, huh?" Kung hindi pa pumasok dito sa loob si Jonathan at hindi siya nakita ay for sure na tuloy pa rin siya. Saan siya kumuha ng lakas ng loob para pumunta rito? At bakit hindi namin siya napansin? Nasa labas lang kami at kitang-kita sa pwesto namin ang mga pumapasok unless… unless nauna siya? Sa idea na mas nauna nga siya sa amin dito ay mas naramdaman ko ang inis. There could have been some
Weston Vega The marriage thing with Indie happens like a strike of thunder. Hindi talaga naging madali sa una, Someone like her— cold, grumpy and distant, is totally different from what I've imagined. Falling in love wasn't on our plan yet we did. I'm the one who fell first. Hindi ko rin akalain na sa kanya lang pala ako bibigay. Naging malalim 'yong nararamdaman ko, naging in denial pa nga ako kasi takot din ako. Natakot sa kung ano pwedeng mangyari lalo na si Indie 'yon, she was so good at hiding and denying things. Sa kung tutuusin ay kayang-kaya niya tapusin sa isang iglap, pero alam kong hindi niya ginawa kasi may pumipigil. She risked everything just to satisfy her foster parents. Iyong kahit tapak-tapakan na siya ay andoon pa rin 'yong pagmamahal niya para rito. She was so selfless. Kahit pinaramdam sa kanya ng lahat na naiiba siya dahil sa kalagayan niya, nanatili siya para sa sarili niya. Yes, she was hurting herself before and that's really awful but it's her way of coping
Indie Emerson I used to have a dull life, tranquility was so hard to achieve because of the gloomy past and voices of the demons in my head. Insecurities, overthinking, low self-image; all of it ruined everything. I should not be easily readable, I don't want people to know how vulnerable and weak I am. When the girl that I love, Ingrid, died everything was messed up. Harsh words here and there. Unfair treatment. They were like a jumble of problems that never vanished, it'd stay in your mind forever. And getting married was the least thing I want to do after what happened to Shane and I, and let me include Diesel, para akong nakulong sa pag-iisip na lahat ng lalaki ay gano'n din ang gagawin sa akin, that they would take advantage of me because I'm like this and I don't deserve to be treated well. And I deserve the bare minimum. Life with the Emerson family was something I didn't expect, because I'm pretty confident about experiencing a happy life until my last breath, not like th
Indie Emerson After that heartwarming meeting of Dion and Weston, I stayed with them dahil dinaldal na si Dion ang Daddy niya. Pinapanood ko lang sila dahil hindi naman ako makapagsalita. Kapag nag-sign language ako, si Weston ang nagta-translate, parang 'yong ginagawa lang namin ni Maya. Tulad ng kay Isandro, ang bilis lang din mapalagay ni Dion kay Weston. Ilang oras pa lang sila magkasama ay ang clingy na nung bata kaya nakakatuwa. Nagpaalam muna ako sa kanila para tapusin ang ginagawa ko. Tinawag ko rin si Susan para maisampay niya 'yong mga nalagay ko na sa hanger. "Ate, makakahinga ka na nang maluwag," aniya bago lumabas ng kwarto bitbit 'yong basket. She's right. I'm now at peace knowing that Dion and Weston already met. Okay naman kasi kami ni Weston and he has the rights to know her. Sadyang inuna ko lang 'yong sa aming dalawa dahil ayokong mabigla at pilitin siya. Para talaga akong nabunutan ng tinik sa dibdib. Nagulat pa ako sa reaksyon niya that he was so proud of me.
Indie EmersonKinagabihan ay inihatid ako ni Weston pabalik sa unit. Mag-isa lang ako dahil nag-text si Maya na umaga pa sila makakauwi, ang service na lagi naming ginagamit ang maghahatid sa kanila dito. Ayaw pa nga sana niya umuwi kaso ang daming gamit ni Dion sa unit at panigurado na makikita niya, walang ligtas kumbaga. Sa sala pa lang andoon na 'yong mga stuff toys niya, activity desk at wiggle car. Ang dami ring plushies sa sofa na halos gawin na naming unan dahil sa dami. Lalo na sa kwarto naming dalawa ni Dion, nandoon 'yong mga malalaki niyang toys na bigay ni Maya. Simula nung bumalik kami rito lagi na niyang binibilhan sa mga online store, kaya laging may delivery. Buti nga plush toys lang, malambot, magaan pero ang hirap labhan. Kaya 'yong iba hindi namin inaalis sa plastic."Hindi ba 'yan inaantok? Bakit ang hyper?" pagtukoy ko kay Dion na kanina pa nakasakay sa wiggle car niya at nakaipit pa sa harapan niya 'yong tatlong plush toys niya. Natawa naman si Maya habang nak
Indie Emerson Weston and I left the hall. Sinabihan siya na idi-deliver na lang daw sa penthouse 'yong portrait na binili niya. Tahimik kaming naglalakad habang hawak niya 'yong kamay ko at bitbit ang bag ko pati flowers na bigay niya. Hindi siya nagsasalita pero nung silipin ko 'yong mukha niya; he was just looking straight with a small smile on his face. Ang higpit pa ng pagkakahawak niya sa akin. Umangat ang free hand ko para hawakan ang braso niya at pinisil iyon. Napatingin naman siya sa akin na para bang nagtatanong pero ngumiti lang ako. "You want something?" he suddenly asked. I just shook my head. "Are you sure? Ako, ayaw mo?" he asked, naughtily. Pinanlakihan ko siya ng mata sabay kurot sa tagiliran niya. He just laughed and made a face like copying my initial reaction. Some jokes are half meant, tawa-tawa lang 'to pero alam kong may balak na 'to. Habang naglalakad kami ay nakita kaming mga bata na may dalang plushies, halatang bagong bili lang din. Feeling ko ay nagin
Indie Emerson I'm smiling widely 'cause I couldn't hide my excitement when I saw him. Parang gusto ko na nga siyang dambahin at bigyan ng halik, but I choose to stay calm. Naramdaman ko ang pag-iinit ng pisngi sa naisip, maraming tao at kung anu-ano pa ang naiisip ko! Weston's eyes dilated with the pathos of love, his face flushed and when he blinked, he looked away. Para bang nahiya siya bigla. Napayuko naman ako at tumikhim, pinipigilan ang pagngiti. Napalingon ako sa napansin na abala pa rin ang mga tao sa pagtingin ng portrait. Hinablot ko ang kamay niya at dinala sa kanina niyang tinitingnan. Tinapatan namin 'yong isa kong gawa na mukha niya ang nakapinta. He was smiling while his eyes were closed. May gabi kasi na kapag magkatabi kaming natutulog ay patago ko siyang kinukuhaan ng litrato tapos ayon 'yong ginawa kong reference. Mabilis ko lang siyang nagawa at nakakatuwa kasi halatang ginanahan ako habang pinipinta 'yan. Ang ganda ng kinalabasa. Weston's eyes got teary, that'
Indie EmersonDion is a lovely kid kaya kung magkikita sila ni Weston ay hindi iyon magiging problema, magiging magkasundo agad sila. Sobrang bata pa niya kaya hindi pa niya hinahanap ang papa niya pero minsan ay binabanggit niya ang word na 'yon lalo na't naturuan na siya. Saturday came and Isandro insisted na ihatid kami sa orphanage at pumayag naman kami. Nagtagal din siya doon dahil natuwa siya sa mga bata. Sumabay na rin ako sa kanya pabalik sa Metro, hinintay lang namin na makaidlip si Dion para hindi ako hanapin. Habang nasa byahe ay nag-kwento pa si Isandro tungkol sa mga nangyari sa Vega sa nakalipas na dalawat kalahating taon kaya muling pumasok sa isip ko ang nakangiting mukha ni Ma'am Ester. Nag-request ako na kung pwede ay dumaan kami sa sementeryo kung nasaan ito. Pumayag naman siya, bumili kami ng bulaklak at saka kandila. Pagkatapos magsindi ni Isandro ng kandila niya ay ako naman ang sumunod. Inilapag ko rin 'yong mga bulaklak na binili naming dalawa. Nakatayo lang
Indie EmersonI'd say that mission aborts! Instead of staying in his penthouse the morning, he woke up then lost his consciousness because he thought he was dreaming, I bid my fastest goodbye then left them in wonder. Agad akong sumakay ng taxi at nagpahatid sa condo. "Thutan! Indie Ganda!" Agad na bumaba si Dion sa sofa at tumakbo sa pwesto ko. Nang makarating sa harapan ko ay tumalon-talon pa siya bago nilahad ang mga braso na parang magpapabuhat. Biglang lumabas si Susan mula sa kusina na may hawak na sponge at ngumiti. "Oh, ate! Ang bilis mo naman?" tanong niya. Natawa na lang ako at pinabalik na siya sa ginagawa. Binuhat ko si Dion at natutuwang kumapit siya sa leeg ko. Dinala ko siya ulit sa kinauupuan niya kanina at doon kami naupo. Ipinatong ko siya sa kandungan ko at kinuha I'msa shoulder bag ang board and pen. "Indie will draw?" she asked, medyo bulol pa. Nakangiting umiling ako. "Hindi si Indie ang magd-drawing. Ikaw!" senyas ko sa kanya. Nakakunot ang noo niya haban
Indie Emerson What happened to both of us didn't end up in fury, there's no hate in my heart, just pain. We both needed time to mend our broken hearts and gain our inner calm, if not, we'd lose both of our sanity. Iyong mga narinig ko sa kanya habang wala ako ay sobra-sobra na. I trust Weston with all my heart but I didn't trust him enough to share my resentment and fears. Pinangunahan ako ng takot at dumagdag pa 'yong nangyari sa Mommy niya. May takot nung una kasi alam naman namin na Mommy niya ang dahilan kung bakit nagkasundo kami at humantong sa ganito. I assured him in my letter na kung pwede na at kung pwede pa, babalik naman ako. Kung ako pa rin, why not 'di ba? I know that Weston's intention for me is pure. Pinaramdam niya 'yon at hindi siya nabigo. He's my first in doing such unexpected and beautiful things; the reason for the butterflies in my stomach, the reason why my heart skipped a beat, made my cheeks blushed, and made me dizzy. Kahit siya ang dumaldal buong magdam