Chapter 3

Shanaia Asher

"I am sorry i lied Shan"  its Jasper

Pauwi na kami at kasalukuyan siyang nagmamaneho,,wala akong nagawa kung hindi ang hindi muna pagsama sa friday bonding night namin ng mga kaibigan ko..

Every Friday kasi routine na namin ang mag overnight sa bahay ng isa sa barkada which is tonight ay sa bahay nila Kailey..

Bumuntong hininga ako, ang mga mata kong sa daan kanina nakatutok ay awtomatik nang lumipat sa lalaking nagmamaneho na ngayon sa aking tabi.

Kanina pa ako nagtitimpi na huwag mailabas ang inis ko sa lalaking ito kaya naman pinakalma ko na muna ang sarili ko dahil baka kung ano ano namang masasakit na salita ang lumabas sa mga bibig ko bagay na iniiwasan kong mangyari.

I took a deep breath..

sigh

"Okey i'm all ears now Jas,. explain and please make sure totoo lahat ang lalabas sa bibig mo dahil kung hindi... I won't talk to you ever again" seryoso kong sabi.

I could see how his adams apple move ups and down maybe because of uneassiness he was into.. or maybe he's tense because of my raging anger towards him.

Sino ba naman kasing hindi magagalit hindi ba? kagabi ko lang siya nakilala tapos ngayon boyfriend ko na sa harap ng mga kaibigan ko... ano iyon nagkaroon ako bigla ng instant boyfriend ganun??? what heck right??..

She quickly glance at me and sighed heavily.

"I need you to act as my girlfriend infront of everyone kasi..." tila nahihirapan siyang banggitin ang salitang kailangan niyang sabihin sa akin bagay na ikinakunot ng noo ko,, naging sunod sunod narin ang paglunok niya na tila ba nahihirapan dahil sa biglaang panunuyo ng lalamunan.

" Kasi what? "  i can not hide my emotion anymore,, i am already pissed and irritated.

Marahas ang naging pagbuga niya ng hangin qt gaya kanina ay mabilisan lamang niya akong tinapunan ng tingin but wait... his eyes...it has mix emotions ngunit ang nagingibabaw? takot..

What the fuck why he seem so scared?

"Hey what's wrong? are you okey??" tanong ko.

Aminado akong nadala ako sa nakita kong takot sa kanyang mga mata,,kahapon ko lang man siya nakilala ay tinuturing ko na siyang kaibigan kaya naman hindi ko maitatangging nag aalala ako sa lalaking to..

Ramdam kong kailangan niya ng kaibigan na makikinig at dadamay sa kanya sa mga ganitong sitwasyon and honestly my anger towards him earlier totally vanished the time l saw the fears on his eyes just awhile ago.

Inihinto niya ang sasakyan sa gilid ng kalsada at saka ako hinarap ng maayos,, matiim niya akong tinitigan bago nagbuga ng hangin.

He smiled at me weakedly.

"My dad set me up with a fix marriage with one of the students here too... l don't want to get married yet Shan so please help me and act as my girl?"

What the fudge...uso pa pala ang ganito sa panahon ngayon?? buong akala ko sa novel lamang ito nangyayari.. but wait... so it means nilapitan niya lang ba ako dahil sa kailangan niya ng babaeng aarte bilang girlfriend niya? what the heck..

Tulala at awang ang bibig ko matapos kong marinig ang mga salitang iyon galing kay Jasper, walang kahit anong salita o letra ang lumabas sa bibig ko ng ilang segundo dahil sa pagkabigla.. Nabalik lamang ako sa katinuan at reyalidad ng ginagap nito ang kamay ko at marahang pinisil,.

Ang mga mata niya...... ang mga mata niya na naman na ang hirap tanggihan kaya naman mabilis akong nag iwas ng tingin at saka huminga ng malalim..

"So nilapitan mo lang ba ako dahil dito?" tanong ko.. gusto ko lang malaman kung dahil lang sa letcheng fix marriage na yan kaya niya ako inapproach last night coz he just needed someone to act for his play..

He shook his head countless times.

"No i just accidentally heard it this morning at wala na akong ibang maisip na paraan kung hindi gawin ito baka sakali kapag nalaman nila daddy na may girlfriend na ako baka hindi na nila ituloy ang letcheng kasal na iyon.... i'm sorry for dragging you in this mess but if you don't want to do this it's fine and i understand... really"  mahaba niyang litanya.

Hindi ko alam kung sa kabila ng maling ginawa niya kaninang umaga ay ganun na lamang kabilis nawala ang galit ko sa kanya sa halip ay naaawa ako sa sitwasyon niya ngayon...may mga magulang parin palang kayang kontrolin ang buhay ng kanilang anak ng ganoon lamang kadali,, hindi man lamang ba nila kinokonsidera ang ikaliligaya ng anak nila??

Nahabag ako nang makita ko ang pagyuko nito sa manibela, niyukyok niya ang ulo niya doon at kahit hindi ko man nakikita ang gwapo niyang mukha ay alam ko at ramdam kong tahimik na siyang umiiyak ngayon sa tabi ko.

Sa laki niyang tao at sa tikas ng pangangatawan hindi mo aakalaing ganito siya kalambot sa panloob... I mean barakong barako siya laki ng katawan at sa tangkad nitong anim na pulgada if i am not mistaken but look at him now.. silently crying inside his car and i must admit ramdam ko ang hirap na pinagdadaanan niya ngayon..

Okey Shanaia you need to help him besides freinds naman na kayo hindi ba? kaya sige na tulongan mo malay mo ito ang magiging daan upang mawala narin ang  atraksyong nararamdaman mo sa matalik mong kaibigan hindi ba?? go go Sha..

Kinalas ko ang seat belt ko at saka siya hinarap ng tuluyan.. lumapit pa ako ng bahagya upang bigyan siya ng marahang yakap upang kahit papaano ay guminhawa ang kanyang pakiramdam at malamang may kaibigan siyang handa siyang damayan at this kind of situation..

Hinagod hagod ko ng marahan ang kanyang likod not minding those cars na dumadaan sa tabi namin ngunit pareho kaming napaigtad sa sunod sunod na busina galing sa aming likuran..

Gabi narin at bukas ang ilaw ng kotse ni Jasper kaya naman kitang kita kami sa loob mula sa labas ng kanynag sasakyan lalo pa at hindi rin tinted ang kanyang sasakyan.

Umayos kami ng upo nang akala namin ay mga police patrol ang lulan ng kotseng bumusina sa amin ngunit nakahinga ako ng maluwag nang makitang sina Zuchet at Kim ang bumaba mula roon habang ngingisi ngising tumitingin sa amin ng lalaking kasama ko na kagagaling lamang sa pag iyak.

Kumunot ang noo nila nang makita ang mata ni Jasper na kagagaling lamang sa pag iyak..

"Did you two fought?"  seryosong tanong ni Kim sa amin nang tuloyan nang makalapit sa bintana kung saan ako nakaupo

Umiling iling ako at kiming ngumiti.

"No we were just-.."

"She was just comforting me,.. can you please take her with you? may pupuntahan pa pala ako and sadly i can't drive her home" Jasper cut me off

What the heck... ano daw? ano na naman to?

"What do you mean you can't drive me home?" naiirita kong tanong..

Kainis itong lalaking ito ang hirap basahin ng mga tumatakbo sa utak at hello mahihirapan yata ako sa pagpapanggap na ito.. damn.

He smiled at me and reach for my hand.. he caressed it softly not minding my friends eyeing us from outside.

"Babe please i hate it when you see me crying like a baby"  he said chuckling...

The hell is wrong with this man?

Tinaasan ko siya ng kilay at saka padabog na binawi ang kamay kong hawak niya.. tss bahala ka nga jan kainis kang siraulo ka..

"Fine"  padabog kong dinampot ang bag ko sa backseat ng kotse at walang babalang bumaba ng sasakyan ng hindi na siya tinapunan pa ng tingin.... tss naiinis  talaga ako..

Dumiretso ako sa loob ng van nila Kim ngunit saglit na natigilan nang maabutan ko si Kailey sa loob nito na kunot ang noong nakatingin sa akin.

Dumiretso ako sa pinakalikod ng parte, umupo ako roon ng tahimik at dahil sa naiirita nga talaga ako ay binuksan ko ang cellphone ko at nagtungo sa music app, pinatugtog ko iyon ng sagad at saka ko isinalpak ang earphone ko sa magkabilaan kong tainga.

Alam kong alam na ng mga kaibigan ko na kapag ganito ako ay ayaw ko muna ng kausap.. pumikit ako at hindi nagmulat ng mga mata kahit pa ramdam ko ang titig ng mga kaibigan ko.. Nagmulat na lamang ako ng mga mata nang maramdaman kong tumigil na ang sasakyan sa garahe nila Kailey at dahil nga naiirita pa ako ay tahimik akong bumaba ng sasakyan nang hindi na sila tinapunan pa ng tingin.

Dumiretso ako sa kwarto ni Kailey kung saan ako natutulog kapag dito sa kanila ang venue ng sleep over ng barkada., dumiretso ako sa banyo para makapaglinis ng katawan at makapagpalit.

Nakahiga na ako at nakapikit ng marmdaman kong lumundo ang kama..

"kain ka muna labs at bukas na lang natin gawin ang movie marathon natin"  si Kailey

She was caressing my left arm..

Hay kainis isa pa ito ehhh..

"Am still full labs, matutulog na ako ha masakit kasi ulo ko ehh" pagdadahilan ko..

Hinatak ko ang kumot at saka nagtalukbong.. wala ako sa mood dahil sa pesteng lalaking iyon.

Dinig ko ang marahas na buntong hininga nito at hindi rin nagtagal ay ang langitngit ng pinto senyales na lumabas na siya ng kwarto.

Pasensya kana labs wala ako sa mood dahil sa dami ng nangyari ngayong araw at hindi ko pa ata naaabsorb lahat.. and deep inside me ay nagiguilty ako dahil sa pagsisinungaling ko lalo na sayo..