Chapter 66

Mangha si Jeon sa nadatnan bukod kase sa palagay niya ay magisa ang bata dahil kanina pa siya nagtatawag pero walang sumasagot.

Naiikot naman na niya ang paningn niya sa buong kabahayan at sa palagay naman niya ay wala ng ibang lugar pa ang maliit na apat na sulok ng bahay na iyon na pwedeng pagtaguan ng kasama ng bata. Walang silid ang loob ng bahay

Lumapit siya sa kinaroroonan ng bata at huminto sa tapat nito. Tumingala ang bata sabay ngumiti pa sa kanya. Pumatak ang luha ni Jeon.

Sa singgapore pa lamang ay aam na niya at prinaktis na niya ang sasabihn pero iba pala kapag ayan na matatameme ka pala talaga sa isip isip ng binta.

Sa larawang ipinakita sa kanya ni mang Leo ay alam na niya ang dadatnan. Alam na niyang anak niya ang bata at siya mismo ang nagconfirm noon kaya nga sila narito ngayong sa Pilipinas.

Pero ibang iba pala ang pkiramdam kapag nakit mo ng personal ibang iba pala ang pakiramdam ka pang angmga inosenteng mga mata nito. ay tumingin sayo. Kamukha talaga siya n