“HOW do I look?”
“Kahit papaano, mukha kang tao,” sarkastikong sabi ni Abi kay Blue. Kung ini-expect nitong pupuruhin niya ito, nagkakamali ito.
Mula sa pagkakatitig nito sa salamin ay hinarap siya nito. Wariý hindi na ito nasisiyahang titigan lang siya buhat sa salamin.
“Ano pala ang tunay kong hitsura?” kunwaý nagtataka nitong tanong sa kanya.
Mariin ang sagot niya rito. “Demonyo.”
Sa halip na magalit ito sa kanyang sinabi ay ang lakas nang tawa nito. Siguro ay hindi nito sineryoso ang kanyang sinabi. O maaaring tanggap na rin naman nito sa sarili kung ano bang uri ng pagkatao mayroon ito.
“Han
MALALIM na buntunghininga ang pinawalan ni Hannah. Ewan niya kung tama nga ba ang ginawa niyang pagsama kay Nicole sa labas. Tapos hindi pa siya nagsabi kay GB at sinadya pa niyang iwan ang kanyang cellphone. Hiling lang niya, sana hindi siya nagkamaling magtiwala gayung alam naman niya na malaki ang galit nito sa kanya.Bakit nga ba ito nagagalit sa kanya?Una ay dahil sa napahamak ang pamilya nito dahil sa kanyang stalker. Kahit marami ang nagsasabi na nasali ito dahil sa nakita ni Blue na magagamit nito si Nicole para mapaghiwalay sila ni GB at dahil sa hindi ito nagtagumpay,“Bakit kailangan dito pa tayo magkita?” tanong niya kay Nicole nang iba na nito sa harapan niya ang in-order na Cappuccino.Matamis na ngiti muna ang ibinigay
KAHIT na panay ang hagod ni Alfred sa kanyang likod, hindi magawa ni Mimi na patigilin ang kanyang luha. Napanood kasi niya ang sex video ng kanyang Ate Abi kaya durog na durog ang kanyang puso. Kung nakakamatay lang ang mura, kanina pa sana tumimbuwang si Blue kung saan man ito naroroon ngayon dahil talagang hindi niya mapigilan ang sariling pagmumurahin ito.Sobra tuloy niyang pinagsisihan na minsan ay nagawa niya itong hangaan at mahalin. Mabuti na lang talaga at madali niyang napansin na may kung ano sa ugali nito na dapat niyang katakutan. Dahil doon ay nagawa niyang pigilin ang sariling palalimin pa ang nararamdaman niya rito.Hindi man ito ang lalaking kasiping ng kanyang Ate Nicole, alam niyang si Blue pa rin ang may kagagawan nu’n lalo na’t hindi lang isang video na may iba’t ibang lalaki ang pinakalap nito. Kaya, ngayon p
EWAN ni Abi kung bakit pag-alis ni Blue ay bigla siyang kinabahan. Pakiramdam niyaý may malamig na hangin na yumakap sa kanya kahit nakasarado naman ang bintana. Pagkatapos noon ay nakarinig siya ng dalawang magkakasunod na katok na parang hirap na hirap. Napakunot noo tuloy siya.Si Blue ba ang nasa likod ng pintuan?Hindi, mariing sabi ng isang bahagi ng kanyang isip. Kung si Blue kasi ang nasa likod noon ay sigurado siyang hindi na nito kakailanganin pang kumatok. Tiyak niyang may susi naman itong sarili kaya mas kinabahan siya lalo na nu’ng muling umulit ang pagkatok. Maririin pa ang pagkatok nito na parang bumibingi sa kanya.Parang ayaw niyang lumapit sa pintuan dahil nangangamba siyang baka isa o ilang mga lalaki na naman ang nasa likod ng pintuan na iyon. Kaya lang, kahit na tumatang
“SHE’s dead!”Parang may bombang sumabog sa pandinig ni Gray nang ipaulit niya sa isang opisyal ang sinabi nito. Talaga kasing tumatanggi ang utak niyang tanggapin ang sinasabi nitong wala na si Hannah – ang kanyang asawa’t bestfriend. Kahit nawawala si Hannah, hindi niya inaasahan na maririnig niya ang mga salitang iyon. Ang inaasahan lang niya ay nilinlang at nakidnap ito.Hindi nga siya nagkamali sa una niyang hinala na si Nicole ang may kagagawan kung bakit nawawala ang kanyang misis. May nakapagsabi na magkasama ang mga itong pumasok sa isang coffeeshop at magkasama ring sumakay sa isang kotse. Napakunot lang ang noo niya dahil pareho namang hindi marunong magmaneho sina Nicole at Hannah. Wala ring parehong sasakyan.Nagrenta sila ng sasakyan? Naguguluhan pa ring tanong niya.
PARA kay Abi, talagang mahirap tanggapin na patay na ang kanyang Ate Nicole. Paano naman kasi niya magagawang tanggapin iyon kung pinuntahan pa siya nito sa kinaroroonan niya para samahan siyang makatakas. Bigla tuloy niyang naalala pa ang pangyayari nu'ng araw na iyon."Ma'm, gising na," wika ng boses na hindi naman niya kilala.Bigla tuloy siyang napapitlag. Ang agad kasing pumasok sa kanyang isip ay baka isa na naman ang lalaking ito sa gagamit sa kanyang katawan. Kaya nang maalimpungatan siya ay bigla siyang humagulgol. Nagmakaawa pa siya rito na huwag na siyang saktan at gamitin."Naku po, hindi ko po gagawin sa inyo 'yan," wika nito sa mahinahong tinig. Kitang-kita rin niya ang awa sa mga mata nito. Marahil, may ideya na ito kung anong nangyari sa kanya.
NGAYON ang 'libing' ni Hannah pero hindi makuhang tumayo ni Gray. Hanggang sa kasalukuyan ay hindi pa rin niya tanggap ang nangyari at tiyak niyang hindi niya kailanman matatanggap. Malakas talaga ang kutob niyang ang bangkay na iyon ay hindi ang kanyang asawa.Sa tagal ng pinagsamahan nila ni Hannah kilalang-kilala niya ito. Kahit pa sabihing tustang-tusta ang bangkay na naroroon, sigurado pa rin siya sa kanyang nararamdaman. Iyon nga lang, may DNA na makapagpapatunay na si Hannah nga ang bangkay.Dahil sa hindi naman nasusunog ang ngipin ng biktima sa aksidente ay mabilis nilang nalaman kung sino sina Nicole at Hannah. Gayunpaman ay parang hirap pa rin siyang tanggapin na si Hannah nga ang isa.Gusto pa nga niyang makipagtalo sa mga imbestigador. Parehong hindi marunong magmaneho sina Hannah at Nicole kaya malaki ang posibilidad na may iba
MAG-ISA na lang si Gray sa kanyang bahay dahil nagpasya na ang Lolo Luciano niya na umuwi na sa Nueva Ecija. Sabi nito, kailangan din naman ng mamamahala sa hacienda. Totoo naman iyon kaya pumayag na siya. Nais din naman niya ang mapag-isa at hindi mangyayari iyon kung may mga taong makikialam sa kanyang pagdadalamhati.Kahit na isang buwan na ang nakakalipas, hindi pa rin niya magawang tanggapin ang nangyari. Sa tingin nga niya kahit lumipas pa ang maraming taon ay hindi niya magagawang tanggapin nangyari. Paano niya magagawa iyon kung hanggang sa kasalukuyan ay parang dinudurog ang kanyang puso.Marahas na buntunghininga ang kanyang pinawalan ng may kumatok. Wala siya sa mood makipag-usap sa kahit na sino kaya ayaw sana niyang buksan iyon pero parang may sariling utak ang kanyang mga paa, kusang tumayo at naglakad patungo sa may pintuan.
"OHA," hindi napigilan ni Silver na ibulalas ang salitang iyon dahil na nakita niya si Gray na abot tenga ang ngiti. Malayung-malayo na ito sa miserableng Gray na nakikita niya ng mga nakalipas na araw."Problema mo?" Natatawa pa nitong tanong sa kanya.Talaga tuloy hindi niya napigilan ang mamangha sa kakaibang kinikilos nito. "Ang sigla mo na kasi. Nakapag-move on ka na?" Excited pa niyang tanong."Walang dahilan para mag-move on ako dahil alam ko, isang araw babalik din sa akin si Hannah.""Talagang naniniwala ka pang babalik siya?" Hindi makapaniwala niyang tanong. Bigla ring naglaho ang ngiti sa kanyang labi. "Hindi pa ba sapat ang DNA na nagsasabing wala na si Hannah?""Malakas ang pakiramdam ko."