แชร์

62. His angels comes

ผู้เขียน: Bravey Majestie
last update ปรับปรุงล่าสุด: 2024-10-30 23:39:59

Tapos na ang pista pero nagtataka ako kung bakit hanggang ngayon aynanatili pa rin si Earniel sa bayan ng San Jose at parang walang balak na umuwi ng San Agustin, madalas siyang nasa bahay ni Kath naglalagi, at doon ko rin siya nakitang nakasuot lang ng simpleng long sleeves, lumang maong at salakot sa ulo pananggalang sa matinding init kapag nagpupunta kami sa palayan at taniman ng mais.

Malayong malayo ang itsura niya sa Earniel na laging pustura, laging nakacoat and tie at ang sapatos na hindi natatanggalan ng kintab, nagkakamay na rin siya kung kumain, at naliligo na rin siya ng malamig, na kapag may pagkakataon ay sinusulyapan ko siya sa tinagpi tagping dahon ng anahaw.

Kung bakit narito siya ay hindi ko alam, hindi pa kami nag-uusap ng masinsinan buhat ng magdiwang kami ng pista sa yate. Kakatapos lang namin maghugas ng plato na pinagtulungan pa namin na ubusin, at kasalukuyan namamahinga at nakaupo sa bangko.

“Hindi ka ba hinahanap sa kumpanya mo?” Usisa ko ng masulyapan ko ha
บทที่ถูกล็อก
อ่านต่อที่ GoodNovel
สแกนรหัสเพื่อดาวน์โหลดแอป
ความคิดเห็น (2)
goodnovel comment avatar
Virgie Acebo
Wow ganda n sana po mis a ung hnd n cla naghahabulan nagtataguan sakit sa puso
goodnovel comment avatar
Lilibeth Aguinaldo Mercado
salamat po
ดูความคิดเห็นทั้งหมด

บทที่เกี่ยวข้อง

  • Love start at Contract    63. Another baby's mother

    Nang sabihin sakin ni Earniel na gusto niya ipaalam ang pagbubuntis ko ay takot kaagad ang naramdaman ko, kaya ko nga ba harapin ang mga taong ng husga, kaya ba nila ako patawarin sakabila ng lahat ng nangyari? O kaya ba nila ako makita na kasama muli si Earniel.Ngayon ay nakatayo muli ako sa meeting hall kaharap ang mga tao minsan naging alaala ng bangungot ko. katulad ng inaasahan ay pare-parehas ang ekspresyon nila, lahat sila ay hindi masaya sa pagbabalik ko.Na habang tinitignan nila ako ay punong puno ng kaba ang dibdib ko, ang hawak ni Earniel ang palad ko ang nagbibigay sa akin ng lakas ng loob para manatiling nakatayo rito.“Sigurado ka ba?” Pabulong kong sabi sa kanya. Ayokong magpadalos dalos siya, kung maari nga lang ay gusto ko sana na hindi na ito malaman pa ng lahat. Dahil ayokong dumating sa Punto na madamay ang anak namin sa magulong Mundo na ito.“Oo naman! Ano bang inaalala mo? Sila ba? Huwag mo na sila intindihin!” nang marinig ko iyon ay napawi ng bahagya an

    ปรับปรุงล่าสุด : 2024-11-01
  • Love start at Contract    64. the Conception

    Nagising ako sa sama ng pakiramdam, parang ang tiyan ko ay walang tigil sa pagkulo, panay hilab at gutom na gutom, pero tinatamad naman akong bumaba at magluto ng pwedeng kainin. Napabaling ako kay Earniel, mukhang malalim na ang kanyang pagkakatulog, ngunit parang kusang gumalaw ang kamay ko at ginising siya.Nagmulat ang mata niya, na kahit pupungay pungay ay bumangon siya, nag-aalala ang kanyang reaksyon.“B-bakit anong nangyari?”“Gusto kong kumain, ng leche plan!” “Leche plan?” Kinuha niya ang phone niya at may tinignan, sabay bumaling muli sa akin ang tingin niya! — “2am pa lang Hon, mukhang malabo tayong makabili ng ganun!” Nakaramdam agad ako ng pagkalungkot sa hindi ko alam na kadahilanan. Kaya nabakas ko kaagad ang pagkataranta niya, agad siyang bumangon at kinuha ang susi.“Saan ka pupunta, sasama ako!” tayo at lapit ko.“Teka madaling araw na hindi kana pwedeng lumabas!” hawak niya sa braso ko at pinaupo ako sa kama.“Bakit naniniwala ka ba a aswang at multo?” Usisa ko, d

    ปรับปรุงล่าสุด : 2024-11-03
  • Love start at Contract    65. The Next Lao Inheritance

    Hindi na ako nasagot ni Earniel, nang tumunog ang phone niya, nagbago rin ang ekspresyon niya at saka siya tumayo sa kama, mahina ang boses niya papalabas ng kwarto, nakaramdam ako ng kakaiba at iniisip kung ano ang dahilan.Bumalik siya sa kwarto, at agad nagtungo sa banyo, tumayo lang din ako para ayusin ang gamit niya at mga susuotin.Nang matapos siya maligo ay agaran din ang kanyang pagbibihis, halos para siyang lilipad, halik sa noo ko ang huli niyang ginawa bago niya ako iniwan sa kwarto.Bumalik ako sa pagkakahiga ngunit, hindi mapakali ang isip ko, nararamdaman kong may problema.Bumaba ako, at sa kusina nagtungo, balak ko lutuan ng pananghalian si Earniel, ng sagayon ay may dahilan ako para pumunta ng opisina niya.Pasado alas-onse ng matapos ako, agad akong pumara ng taxi at tinungo ang mataas na building ng Lao Empire na kahit saang dako ng San Miguel mapunta ay kitang kita ito.Pumara ako at bumaba sa bukana, tila tahimik ang building ng makapasok ako, si Mia na ang unang

    ปรับปรุงล่าสุด : 2024-11-05
  • Love start at Contract    66.Trust

    Hindi pa ‘man natatapos ang pagkain namin ay siya namang pagdating ni Denver na humahangos ng mabuksan agad ang pinto bumati siya sa amin saka siya lumapit kay Earniel at may binubulong.“Kailangan mo ng umalis!” Bulalas niya, sa hindi ko malaman dahilan ay ang parang pinagmamadali niya ako.“May problema ba?” Usisa ko sa kanilang dalawa.“Basta kailangan mo ng uwuwi, wag ka ng magtanong.” Galit na naman ang boses niya kaya nanahimik ako at tumayo, naglakad ako at mabilis na lumabas, ramdam ko ang paghabol ni Earniel at nahawakan kaagad ang kamay ko bago ko pa mapasok ang pinto ng elevator.“Sorry! May emergency lang!” Tigil niya sa harapan ko, at sinusundan ang tingin ko.Bumukas ang pinto ng elevator, napakarami ang lulan noon, lahat sila ay iisa ang ekspresyon at lahat din sila ay parang nakatitig sa akin.“kapal din ng mukha mo na magpakita pa rito, hindi mo pa ba tapos huthutan si Earniel?” Bungad agad sa akin ng babae ng makalabas sila ng elevator.“Bakit mo pa yan pinabalik rit

    ปรับปรุงล่าสุด : 2024-11-06
  • Love start at Contract    67. Love, appreciation and Lie

    Mahal na mahal ko siya habang magkayakap kami sa kama ng makauwi, not sex can define our love to each other. Kundi love at appreciation niya, na hindi siya nagkaroon ng trust issue sakin samantalang ako ay laging tinatanong kung kaya ba niyang gawin iyon. Kaya ba niya ako lokohin at ipagpalit sa iba kagaya ng iba lalaki, sapalagay ko ay hindi.Mahaba na ang tulog ni Earniel ngunit ako ay hindi pa rin madalaw, pirmi lang akong nakatitig sa mukha niya na kahit araw araw naman kami magkasama ay hindi ko ‘man lang pinagsasawaan. Even his in 40’s ay nanatili pa rin ang mukha niya sa 30’s maliban na nga lang kapag nagsusungit siya ay talagang lalabas ang gatla niya.Nang magsawa akong titigan siya at niyakap ko naman siya, his body is skinny and hard, pero kapag nakahubad siya ay nagkakaroon pa rin ng bakat ng manipis na abs niya at para sa akin ay sobrang sexy niya kapag naka suit at coated. Kinapakapa ko pa ang katawan niya, pero may naughty things ang naglaro sa utak ko, habang nakatihay

    ปรับปรุงล่าสุด : 2024-11-07
  • Love start at Contract    68. Paglisan, paglimot at kalungkutan

    Pagkagising ko pala lang ng umaga ay alam ko na kung saan ang tungo ko, bumalik muli ako sa hospital kung saan ko nakita sila Earniel at kheanna na magkasama at arugang aruga pa niya, suntok sa buwan ang pagpunta ko, hindi ko maintindihan kung ano ba ang gusto kong malaman, ngayon ay nasa harapan muli ako ng pinto, ang pintong nagdulot sa akin ng sakit sa dibdib. At mga tanong na namuo. Tumigil ako sa pinto ng VIP room 101,huminga muna ako ng malalim saka ko pinihit ng marahan ang pinto, nakita ko si Kheanna na presentable pa ang pagkakahiga. “Napasyal ka yata?” Bangon niya kaagad sa higaan. “Hindi kita pinapasyalan, gusto ko lang malaman kung buhay kapa?” “Oo naman buhay na buhay!” Napakagat pa ng labi ito na parang may gustong ipagmalaki sa akin! — “Kaya ka ba nandito para malaman kung gaano kasarap mag-alaga si Earniel? Siguro iyak ka ng iyak kagabi ng malaman mo no?” naiinis ako sa sinasabi niya, ngunit nanatili akong tahimik sa mga oras na iyon kahit gusto ko siyang saktan, n

    ปรับปรุงล่าสุด : 2024-11-08
  • Love start at Contract    69. Binalikang tahanan

    Kanya kanya na kaming dahilan habang papalapit kami sa pintuan ng bahay, ilang dangkal lang din ng bahay nila Yohanna at Cinderella sa amin. At habang papalapit kaminay wala pa din kaming maisip, para sa biglaan kong pagdating, hanggang napagpasyahan namin na bahala na ang lahat.Sa malapad na pinto na binubuo ng kawayan at pinagtagpi taping kahoy ay kumatok ako, abot langit ang kaba ko, alam kong magtatanong sila, at maaring pangaralan pa ako kapag nalaman nila ang dahilan ng pagbabalik ko.Umawang ang pinto, si Elias ang bumulaga sa akin, agad niyang binuksan ng malaki at nagtatawag na sa mga kapatid naming tulog pa, maging sila Mamay ay Papay ay nagising din niya.Kapwa sila nakatingin sa akin ngunit sa hindi ko malamang dahilan ay ang pagpatak ng luha ko ng makatitigan sila, akala ko ay maitatago ko kila Mamay at Papay ang dinaramdam ng puso ko ngunit hindi ko pala kaya.Niyakap ako ni Mamay ng biglaan at parang nag-aalong bata, roon ay lalong rumagasa ang pag-iyak ko.“Ano bang n

    ปรับปรุงล่าสุด : 2024-11-09
  • Love start at Contract    70. The Angels coming Out

    Ilang beses ko na sinabi sa sarili ko na hinding hindi ko siya hahanapin, o gugustuhin makita ‘man lang kahit kapirangot na magpapaalala sa akin sa kanya, pero heto ako nakaupo sa isang café sa bayan, mag-isa at tulalang nakatitig sa video niya at larawan, matama ko lang pinagmamasdan, walang bakas sa mukha niya ang alalahanin at kalungkutan na para ‘bang masaya siya at walang iniisip, bagamat wala akong balita tungkol sa kanila ay hindi ko pa rin mapigilan ang mapaisip, kung ano na nga ba sila ni Kheanna? Ano bang madalas nilang gawin kapag magkasama sila? Naalalagaan niya ba ang baby nila ni Kheanna kahit pa hindi pa ito lumalabas?Napabuntong hininga ako saka ko pinatay ang P.C. isang tao ang nagreflect roon, napatayo ako at napalingon, halos ilang linggo na rin o buwan akong naririto sa bayan ng San Miguel ng huli kaming magkita, wala naman nagbago sa kanya.“B-bakit ka nandito? Paano mo naman nalaman na nandito ako?” Matabang kong tanong sa kanya saka nagsimula humakbang palabas

    ปรับปรุงล่าสุด : 2024-11-12

บทล่าสุด

  • Love start at Contract    94. Marriage Contract

    Gulat na gulat si Earniel habang nakatitig sa skin. Hindi yata niya inaasahan na naghihintay ako sa kanya, Tinanggal niya ang coat niya at isinabit sa gilid, sinunod niyang buksan ang polo niya at ilislis naman ang laylayan ng kanyang manggasNakamasid lang ako sa kanyang hanggang sa pansinin niya ako, ibinaba niya ang kanyang phone sa lamesang nasa gitna ng mga sofa at roon ay naupo siya.Lumapit ako at naupo rin sa tabi niya.“Okay ka lang ba?” Biglang tanong niya na dapat ay tanong ko. Iniisip ko tuloy hindi ba ako okay kaya ganun ang tanong niya sa akin.“Oo naman, nainip na nga ko rito sa kwarto!” “Aayain sana kita lumabas kaso kakalabas mo lang ng hospital.”“Tara!” aya ko sa kanya gusto ko rin siya makausap ng masinsinan at maliwanagan sa natuklasan ko kanina.“Tara?” Nagtatanong niyang sabi, sumang-ayon, ng sagayon ay kumilos siya, dinampot niya muli ang phone niya at susi, hindi na rin siya nagpalit ng damit, saka kami lumabas ng kwarto.Pawang tulog na ang lahat at kami na

  • Love start at Contract    93. The Real Wife

    Nagising ako na tila ba ang ingay ng sobrang lamig at ginawin ako. minulat ko ang paningin ko, maraming taong nakapaligid sa akin. Lahat sila ay nakatungo at nakatitig sa akin.Dagli akong bumangon, wala naman masakit sa akin, bukod lang sa hinihigop ako ng antok. Lumapit kaagad si Earniel alalay ang likod ko sa pagbangon.“Ano bang nangyari bakit ba tayo narito?” usisa ko ng mapansin na nasa ospital kami.“Nakita kitang nakahandusay, sobra akong nag-alala kaya dinala rito para makasigurado.” “Umuwi na tayo wala kapa pahinga!” Pilit kong alis sa kama. Nakakahiyang naabala ko pa ang oras na sana ay pahinga na niya, at bukas ay may trabaho pa siya.“Huwag mo ako intindihin! Sandali lang at aalamin ko ang sitwasyon mo!” tumayo siya at tinungo ang labas, umalis naman sila Mamay at Papay ng magising ako na sabi nila ay bibilhan ako ng makakain.Kaya naging tahimik ang kwarto mag-isa at nakahiga sa kama at nakatingin sa kisame, hindi ko mawari kung dapat na ba bumalik na ang alaala ko. Ma

  • Love start at Contract    92. The Beginning

    Matapos kong marinig sa Ina ni Earniel ng masasakit na salita, nagpasya muna ako maglakad lakad sa garden hanggang madaanan ko ang bar ni Earniel na malapit lang naman sa pool area.Bumukas ang pinto hudyat na hindi ito nilolock, kahit pa umaalis siya, hindi ko kilala ang alak pero namili pa rin ako kung ano ang pinakamatapang, okay lang kahit hindi na masarap.Kumuha ako nb chaser at nagsalin ng paunti unti. Nakita ko rin ang retro music player ni Earniel at nagpatugtog kung ano man ang naroon.Mag-isa ako at pinagmamasdan ang nangangalahati na rin na alak, hindi ko na alam kung anong oras na, at gaano na ako katagal umiinom rito.Narinig ko lang na bumukas ang pinto hindi ko na pinagtuunan ng pansin kung sino, dire- direstso lang ako sa paglagok.Umingit ang upuan, alam kong may tumabi at sabay kumuha rin siya ng chaser at nagsalin ng bahagya sa baso niya, saka lang ako tumingin ng lumagok na siya.Si Earniel na mukhang kararating lang galing trabaho, tumitig rin siya sa akin.“Bak

  • Love start at Contract    91. Jealousy and hatred

    “Ayaw mo na bang bumalik sa dati?” Unti-unti siyang lumapit at halos dumikit ang kanyang mukha sa akin, halos parang takuri ang pisngi ko sa init, hindi ko alam kung kikiligin ako o madidiri, hanggang hawakan niya ang mga kamay ko, at nilapit sa dibdib niya, at maramdaman ko ang tibok ng puso niya, na pabilis ng pabilis – “Doreena! Kasi kahit ayaw mo ipipilit ko pa rin!” nangungusap ang mga mata niyang singkit, tila kinukuha ang loob ko.Wala rin ako nagawa kundi ang matameme na lang, hanggang bumukas ang pinto ng opisina niya, pinapatawag na siya sa meeting niya, marahan niyang binitawan ang kamay ko saka niya tinungo ang pintuan, doon lang din ako nakahinga, na parang kanina ay pigil na pigil ko, hindi ko alam kung bakit sa kilig ba o sa inis.“Salamat at umalis na rin siya!” Bulong ko sa sarili at pabagsak ako na naupo sa sofa, ng muling bumukas at bumungad ang ulo niya.“Antayin mo ako, huwag kang aalis!” pagkatapos niyang sabihin iyon, ay isinarado na niya muli ang pinto, at maiw

  • Love start at Contract    90. Back to the First met

    Tumikhim siya bago siya kumuha ng damit sa tokador.“Ano ayos lang ba sa’yo? – Hhmm! Sa totoo lang ay hindi pa rin ako naniniwala na asawa kita!” Napansin ko ang pagtigil niya ng panandalian saka muling inayos ang tokador na nabuksan.“Ikaw ang bahala kung maniniwala ka o hindi!” sambit niya bago siya umalis sa harapan ko, pansin ko ang biglang pagbabago ng kanyang mukha na naging seryoso.Ngunit dapat nga ba ako na mangamba? O mag-alala ‘man lang? O ipagsasawalang kibo ko na lang. Pagkatapos niyang magshower ay dumaretso lang siya papuntang pinto, hindi ‘man lang pumihit ang kanyang ulo para tignan ako, nakaramdam ako ng kunsensiya marahil ay hindi ko iniisip ang mga sinabi ko, pero masisisi niya ba ako kung wala ako maalala.Naghintay akong bumalik siya ng kwarto sa tinutulugan namin kagabi, ngunit sa tinagal tagal at nilalim ng gabi ay wala pa rin siya, iniisip ko na baka sa iba na siya natulog o baka naman nagalit talaga siya sa akin, hindi ko naman talagang pinupunto na gusto ko

  • Love start at Contract    89. Magbabalik pa nga ba?

    89Nagising ako na nakabihis na si Earniel, kagaya ng una ko siyang nakita sa telebisyon, ang formal, halos ibang iba sa kahapon na kasama ko siya, sadyang kahanga hanga at kagalang galang.“Saan ka pupunta?” Habang nakatitig sa kanya na palakad lakad sa loob ng silid na iyon.“Sorry nagising kita!”“Hindi, talagang gising na ako kanina pa, pero ang suot mo hindi pangkaraniwan nakikita sa mga nakakasalamuha ko!” Turo ko pa sa suot niya.“Ito ba, karaniwan suot ko pag nasa trabaho, kapag hindi na ako busy ay isasama kita!”“T-talaga?” kahit wala naman ako ideya sa place niya ay nakaramdam ako ng galak. Hanggang sa lumabas na siya, nag-ayis na rin saka lumabas, sa bintana ko na lang siya natanaw na pasakay na ng magara niyang sasakyan.“Tara kain na Ma’am!” bungad sa akin ng may edad na babae.“Ma’am? Bakit mo ako tinatawag ng ganun?”“Ma’am ako si Servana, mayordona ni Mr. Lao!” Napatango na lang ako ng malaman ko ang katayuan niya, saka niya ako sinama sa hapag, pansin ko ang katahimi

  • Love start at Contract    88. Way back in your House

    88.“Aalagaan kita! Hanggang sa unti-unting bumalik ang alaala mo!” mga katagang naririnig ko habang nakapikit ako, kahit alam Kong hindi ko siya kilalang lubos.Panandalian akong mag-isa Ng umalis Siya, ang Sabi Niya ay may daraanan lang Siya at babalik muli Kasama Ng isang sopresa.Nanatili Lang ako sa pagkakahiga Hanggang sa bumukas ang pinto bumungad sa akin ang tatlong Bata, isang lalaki at babaing may edad at si Earniel na may kalong na paslit. Lahat sila ay namumula at namumugto ang mga matang nakatitig sakin.“Ate!” Takbo sa akin ng tatlong batang nagsisipag-iyakan na. Napaupo na Lang ako at iniisip kung sino ba sila? – “Ate! Mabuti at buhay ka, namiss ka namin!” dugtong na mga iyak Ng Bata sa akin.Gusto Kong ibuka ang bibig ko ngunit ano ba ang dapat Kong Sabihin sa kanila. Wala akong maalala, hindi ko alam kung sino ba sila at kung kaano ano rin, ang tanging nagawa ko lang ay yakapin rin sila pabalik kagaya ng pagyakap nila sa akin.“Mga Kapatid mo sila, si Elias, Paula at

  • Love start at Contract    87. Whose my True Husband

    Ginising agad ako ni Christian sa hindi malamang dahilan, pansin ko ang pagliligpit niya.“Aalis ba tayo” Usisa ko sa kanya.“Basta! Umayos kana!” irita niyang sagot. Sabay nagpatuloy siya sa kanyang ginagawa, kahit hindi ko maintindihan ang nangyayari, ay sumunod na lang ako sa kanya. Wala naman akong aayusin kundi sarili ko lang naman. Wala Naman ako gamit gaano atang iba ay parang napaglumaan pa. – “May naghihintay sa atin na pick-up sa baba!” Dugtong pa niya.Lumabas na kami, at pinaikutan niya ng makapal na kadena ang yerong pinto, sabay nag-umpisa siyang maglakad, sumunod lang ako at tahimik na nakatanaw, naguguluhan sa biglaan naming paglisan sa lugar.Matapos ang mahigit dalawang oras na paglalakad ay narating namin ang bukana papuntang ibaba ng bundok, kahit hindi pa ganap na nakakarating roon ay natanaw ko na ang pick up na sinasabi niya, may mga taong naghihintay rin, at sumalubong samin.Bahagya silang sumulyap sa akin at bumalik muli ang paningin kay Christian,“Tara!” ay

  • Love start at Contract    86. A boy named Earniel Lao

    Hindi napakali ang mga paa ko ng makaalis si Carlo ng umagang iyon, hindi mapakali naparang gusto kong umalis na hindi ko maintindihan, ngunit natitiyak ko na magagalit si Carlo kapag nalaman niya ang balak ko at isa pa ay binalaan na rin niya ako na huwag ng baba ng bundok, ngunit hindi ko mapigil ang sarili na umalis at pumunta sa ibaba, gusto ko lang mapawi ang pagkabagot ko lalo pa at mag-isa ako.Hanggang mabuo ko ang desisyon ang magpunta at mamasyal sa ibaba ng bundok.Kahit malayo at nakakapagod at tiniis ko, kahit pa abutan ako ng mataas na sikat ng araw, at makaramdam na din ng gutom, lalo pa ng mapabaling baling ang tingin ko sa mga nakahilerang kainan, kinapa ko ang loob ng bulsa ng paldang suot ko ngunit iisang barya lang ang laman nito, na hindi makakapawi ng uhaw at gutom ko.Naupo ako sa gilid at pinagmasdan ang mga taong kumakain hanggang madako ang paningin ko sa televisiong nakabukas sa kainan.Bumaling ako at nilibang lang ang sarili upang mapawi ang nararamdaman

สแกนรหัสเพื่ออ่านบนแอป
DMCA.com Protection Status