The next few days passed in a blur of moments, both exhilarating and exhausting, as Maya and Ash tried to find a balance between their personal lives and the ever-present pressure from Ash’s family. Asher’s dedication to his work was undeniable, but Maya could see that his struggles with his father were beginning to weigh heavily on him.Asher had been distant, but not in a way that felt cold. It was as if he was caught between two worlds, torn between the man he wanted to become and the expectations forced upon him by his father. At first, Maya had been patient, but after a few days of minimal contact, she couldn’t help but feel the distance. The last thing she wanted was to be in a relationship where Ash was always in the shadow of his father’s influence. ---Maya was sitting at her desk at work, her mind preoccupied with Ash’s silence, when she received a message from him.Ash: I know I’ve been distant these past few days. I’m sorry. I need to talk to you, Maya. Can we meet tonigh
Maya woke up early the following day, the morning light creeping through the curtains of her apartment. She could still feel the warmth of Ash's presence from the night before, the way his words had wrapped around her heart. He had made the decision to confront his father, to finally stand up for himself and his own happiness. And Maya couldn’t help but feel a sense of pride in him. It was a moment of clarity for Ash—a moment where he had chosen himself over everything else.She stretched out on the bed, her thoughts drifting to the future. It felt like everything was shifting, like they were on the brink of something new. But as much as she felt hope, there was still that nagging voice inside her head, that fear that things might fall apart again. She couldn’t ignore the past. She couldn’t forget how she had been betrayed before.Her phone buzzed on the nightstand, pulling her from her thoughts. It was a message from Ash.Ash: I’ve been thinking about us all morning. I know this is j
Isang linggo na ang lumipas, at Maya, ngayon, ay mas maligaya kaysa dati. Habang unti-unting nawawala ang mga alalahanin sa kanyang isip, nararamdaman niyang mas madali nang huminga. Kahit pa may mga pagsubok na dumaan, hindi na siya natatakot na magmahal ulit. Sa mga mata ni Ash, natutunan niyang tanggapin ang sarili at magtiwala sa pagmamahal nila. Habang naglalakad siya pauwi mula sa trabaho, natagpuan niyang iniisip pa rin niya ang mga usapan nila ni Ash. Laging may isang bagay sa bawat araw na nagpapaalala sa kanya ng mga hakbang na ginagawa nila para magpatuloy. Hindi lang ang pamilya ni Ash ang nagpapaalala sa kanilang mga hamon, kundi pati ang mga natutunan nilang magkasama—tulad ng paano balansehin ang mga personal na pangarap at ang mga relasyon.Ang kanyang telepono ay nag-vibrate sa kanyang bag. Isang text mula kay Ash.Ash: Maya, I’ve been thinking a lot about us, about the future. I want to talk about it tonight.Agad na kumabog ang puso ni Maya. Hindi niya alam kung an
Isang linggo matapos ang usapan nila ni Ash sa coffee shop, nagsimula nang magbago ang ritmo ng buhay ni Maya. Ang mga araw ay nagsimulang magtaglay ng mas maraming saya, ngunit kasama rin nito ang mga pagninilay at mga alalahanin. Sa kabila ng mga unang hakbang nila patungo sa mas seryosong relasyon, ramdam pa rin niya ang mga kalabit ng nakaraan.Habang naglalakad siya pauwi mula sa office, napansin niyang magaan ang kanyang pakiramdam. Hindi na siya gaanong nag-aalala sa kung anong mangyayari sa kanila ni Ash. Sa totoo lang, parang unti-unti niyang natutuklasan ang mundo na may higit pang kulay. Pero may mga tanong pa rin siyang hindi kayang sagutin ng madali—tulad ng kung paano nila maisusustento ang isang mas matibay na relasyon at kung ano ang hinaharap para sa kanila.Naisip ni Maya na huminto sandali sa isang maliit na parke sa tabi ng kalsada. Tumabi siya sa isang bench, at ang amoy ng mga dahon at ang malamlam na sikat ng araw ang unang sumalubong sa kanya. Tahimik niyang pi
Kinabukasan, habang papasok sa office, naramdaman ni Maya ang mas magaan na pakiramdam. Para bang may bagong simula sa bawat hakbang niya, at habang naglalakad siya patungo sa building ng NovaSpire, iniisip niya kung paano nga ba magbabalik-loob sa isang tao na naging parte na ng buhay niya sa mga hindi inaasahang paraan. Ang buong linggo ay puno ng mga makulay na sandali, ngunit ang puso ni Maya ay hindi pa rin kumpleto—may tanong pa rin sa kanya na kailangang matugunan.Pumasok siya sa kanyang opisina, at sinabayan siya ng mga kaibigan at katrabaho na may mga kwento at tawanan. Ngunit sa likod ng lahat ng ingay at activity, isang tao lang ang iniisip ni Maya—si Ash. Simula ng araw na iyon, nagbigay siya ng oras kay Ash upang mapag-usapan nila ang lahat ng bagay na kailangan nilang ayusin, at para ayusin nila kung paano nila tatahakin ang relasyon nila nang mas seryoso.Lumipas ang buong araw nang wala masyadong komunikasyon, maliban na lang sa mga paminsan-minsan nilang pag-uusap sa
Sa araw na iyon, hindi na kayang itago ni Maya ang kaligayahan sa mga mata niya. Hindi pa rin siya makapaniwala na sa lahat ng nangyari, nandiyan si Ash, at handa silang magsimula ng bagong yugto ng kanilang buhay. Lahat ng mga sugat na dulot ng nakaraan ay hindi biglang maghihilom, ngunit may pag-asa, at iyon na ang pinakamahalaga para kay Maya.Habang naglalakad siya pauwi, hindi maiiwasang magmuni-muni. Ang lahat ng mga kwento nila ni Ash—ang mga tawanan, ang mga pag-uusap, pati na ang mga tampuhan—ay nagsanib upang bumuo ng isang magandang kwento. Pero alam niyang ang mga pagsubok ay hindi matatapos dito.“Hindi ko pa rin alam kung anong mangyayari sa atin,” bulong ni Maya sa sarili habang binabaybay ang kalsada.Habang tinitingnan niya ang mga alon ng buhay sa paligid niya, biglang natigil ang kanyang mga hakbang nang matanggap niya ang isang mensahe mula kay Ash.“Maya, I’ve been thinking. Let’s take it slow. But I want you to know, I’m all in. I’m not going anywhere. Gusto kong
Sa paglipas ng mga araw, isang bagong simula ang binuo nina Maya at Ash. Bawat hakbang ay puno ng mga aral at bagong pananaw sa pagmamahal. Sa kabila ng lahat ng mga pagsubok, ang bawat moment na magkasama sila ay tila isang pahina ng kwento ng kanilang buhay na unti-unting napapalalim.Naglakad si Maya sa corridor ng building kung saan siya nagtatrabaho. Bago siya pumasok sa opisina, napansin niyang may abiso sa kanyang phone—isang text mula kay Ash.“I’m thinking of you. Can’t wait to see you tonight. Let’s go for a walk? I promise, no work talk today.”Napangiti si Maya habang binabasa ang mensahe. Napakagaan ng pakiramdam niya. Hindi na siya kasing bigat tulad ng dati. Hindi na siya takot, hindi na siya nagdadalawang-isip. Dahil si Ash, sa lahat ng mga kahinaan niya at mga insecurities, ay nagsisilbing ilaw sa madilim na bahagi ng kanyang buhay.Pumasok siya sa opisina at tinuloy ang mga trabaho, pero ang mga araw na iyon ay puno ng pagninilay. Naisip niyang sa kabila ng lahat ng
Nasa isang magandang umaga si Maya nang magising. May kakaibang saya na nararamdaman sa kanyang dibdib. Hindi niya matukoy kung dahil ba sa init ng araw o dahil sa bago niyang simula kasama si Ash. Ang mga huling araw ay naging puno ng makulay na mga alaala—mga tawanan, mga halakhak, at mga kwentuhan na sa huli ay naging mga pagsasama na hindi na kailanman iniiwasan.Habang tumayo si Maya mula sa kama, naglakad siya patungo sa bintana. Tumingin siya sa labas at pinansin ang mga dumadaang sasakyan at tao sa kalsada. Ang araw ay tila nagbibigay ng liwanag sa buong paligid, parang simbolo ng bagong pag-asa sa kanyang buhay. Si Ash, sa kabila ng lahat ng hindi nila pagkakaintindihan at mga pagsubok, ay naging isang masilayan na imahe ng pangarap na matagal niyang tinatanaw. Ngayon, ang mga pangarap na iyon ay mas malapit kaysa dati.Habang nagbibihis, tumunog ang kanyang cellphone. Isang text mula kay Ash.“Can’t wait to see you tonight. Dinner and a walk, just like we planned. I miss you
One Year Later Maya adjusted the hem of her elegant yet comfortable white dress as she stared at her reflection in the mirror. It was a simple yet stunning piece—soft, flowing fabric that accentuated her curves without being too extravagant. She never imagined she’d wear something like this again, not after the last time she dared to believe in forever. But this time, everything felt different. This time, it was real. A soft knock on the door broke her thoughts. Ava peeked in, her hazel eyes shining with excitement. "Girl, ready ka na ba? Or are you still having your signature ‘Maya overthinking moment’?" Maya let out a soft laugh. "I’m ready." And for the first time in a long time, she truly was. Ava grinned, stepping fully into the room, holding a bouquet of white peonies—Maya’s favorite. "Good. Kasi hindi na makapaghintay si Ash sa labas. Para siyang batang binilhan ng bagong laruan. Halatang kabado pero sobrang excited." Maya’s heart swelled at the thought of him. Ash.
Habang naghahanda si Maya para sa dinner date nila ni Ash, hindi niya mapigilang makaramdam ng konting kaba. Sa bawat galaw niya—pagpili ng damit, pagsusuot ng makeup, at pagkumpuni ng buhok—may halong excitement at nerbyos. Matagal na rin siyang hindi masyadong lumalabas ng ganito. Ngunit si Ash? He was different. Iba ang dating niya—kalmado pero intense, matalino pero humble, at higit sa lahat, totoo. "Ava," tawag ni Maya habang nagsusuot ng simpleng pearl earrings. "Okay na ba ‘to? Hindi naman masyadong formal, ‘di ba?" Naglakad si Ava papunta sa kanya at sinuri siya mula ulo hanggang paa. "Girl, you look hot. Pero ‘yung tanong talaga, ready ka na ba?" Napatingin si Maya sa salamin. Sa isang banda, handa siyang harapin si Ash, handa siyang malaman kung saan talaga patungo ang kanilang relasyon. Pero sa kabilang banda, natatakot pa rin siya. What if hindi pa rin niya kayang pagkatiwalaan ang pag-ibig? "Hindi ko alam," aminado niyang sabi. "Pero malalaman ko mamaya." --
Maagang nagising si Maya kinabukasan, puno ng energy mula sa gabi nila ni Ash. Habang nagtitimpla ng kape, napatingin siya sa cellphone niya, nagbabasakaling may message mula kay Ash. Nang makita niyang may notification, isang ngiti ang gumuhit sa labi niya. Ash: Good morning, beautiful. Hope you have a great day ahead. Coffee na ba? Hindi napigilan ni Maya ang kilig habang mabilis na nag-reply. Maya: Of course, nauna pa nga yata ako sa’yo. Busy day ahead, pero worth it after last night. You? Agad namang nag-reply si Ash. Ash: Meetings as usual, but I’ll survive. By the way, I booked us dinner for Saturday. It’s a surprise.Napangiti si Maya. Isa na namang bagay na aabangan. ---Samantala, nasa opisina na si Ava, sinusubukang mag-focus sa trabaho. Pero sa totoo lang, nag-e-echo pa rin sa utak niya ang sinabi ni Julian kagabi. “I can’t ignore how I feel anymore.” “Ava, ano ba?” bulong niya sa sarili habang binabasa ang report sa harap niya. “Focus. Work first, emotions la
Sa pagsisimula ng umaga, abala si Maya sa pag-aayos ng kanyang apartment. Hindi niya maikakaila ang excitement na nararamdaman. Sa kabila ng pagiging abala sa trabaho, hindi niya mapigilang maglaan ng oras para sa nalalapit nilang date ni Ash ngayong gabi. “Relax, Maya,” bulong niya sa sarili habang inaayos ang mesa. “It’s just dinner. Nothing too fancy.” Pero sa totoo lang, hindi lang ‘just dinner’ ang tingin niya rito. Lahat ng moments nila ni Ash ay parang espesyal, parang laging may kakaibang magic. ---Sa kabilang banda, si Ash ay nasa NovaSpire, nagtatapos ng ilang importanteng meeting. Bagama’t focus siya sa trabaho, hindi maiwasang magpunta ang isip niya kay Maya. “Sir Ash,” tawag ng assistant niya. “The board wants to finalize the budget proposal for the new SoulLink update.” Napabuntong-hininga siya pero ngumiti. “I’ll look into it tomorrow. Make sure Julian and Ava are looped in for any revisions.” Habang palabas ng opisina, iniisip niya ang sinabi ni Ava tungko
Ang huni ng umaga ang gumising kay Maya. Bumangon siya mula sa kama, pinagmasdan ang sikat ng araw na tumatagos mula sa kurtina. Hindi na niya kailangan ng alarm clock sa mga ganitong araw; sapat na ang liwanag na pumuno sa kwarto niya at ang init na hatid nito sa kanyang puso. Ngunit ngayong araw na ito, may kakaiba siyang nararamdaman—hindi takot, hindi alinlangan, kundi pag-asa. Pag-asa na dala ng mga pagpiling ginawa niya nitong mga nakaraang buwan. Habang naghahanda, nakatanggap siya ng mensahe mula kay Ash. Ash: Good morning. See you later?Maya smiled at the simplicity of his text. Diretso, walang paliguy-ligoy, pero ramdam niya ang sincerity ng bawat salitang kanyang binibitawan. Maya: Good morning. I’ll see you later. Coffee’s on me this time.---Sa kabilang banda, si Ash naman ay nagmamadaling nagbibihis sa kanyang penthouse. Sa kabila ng abalang schedule bilang CEO ng NovaSpire, sinigurado niyang maglaan ng oras para kay Maya. Hindi na siya katulad ng dati—yung Ash
Maya sat quietly on the couch, staring out of the window. The soft, golden light of the late afternoon bathed the room, making the whole place feel warm and cozy. Sa kabila ng lahat ng nangyari, naramdaman niya na unti-unting bumabalik ang kanyang lakas. May mga sandali pa rin ng pagdududa, pero sa bawat araw na lumilipas, natututo siyang tanggapin ang mga pagkatalo at tagumpay. It wasn’t about perfection anymore—it was about finding peace with herself and the choices she made.It had been a few days since their dinner, and everything seemed to be slowly falling into place. Ash, despite his responsibilities at NovaSpire, had been nothing but present in her life. It was easy to see that he was as invested in their relationship as she was. And for once, Maya felt no hesitation, no fear of abandonment. Hindi na siya natatakot na baka siya'y iwan, hindi na siya natatakot na masaktan. Maybe it was because she finally believed in herself, and because she believed in him."Hey, are you okay?
Habang si Maya at Ash ay patuloy na nagsasama sa kanilang mga bagong hakbang sa buhay, may mga pagkakataon na ang mga simpleng bagay ay nagiging dahilan para magtulungan at magbukas ng mga pinto para sa mas malalim na koneksyon. Sa kabila ng kanilang mga takot, mga tanong, at mga hindi inaasahang sitwasyon, natutunan nilang tanggapin ang bawat isa, pati na rin ang kanilang mga imperpeksiyon.Isang linggo matapos ang kanilang getaway, umuwi sila sa kanilang mga routine. Ash, na balik sa NovaSpire at sa mga makukulit na meetings, at si Maya, na patuloy na abala sa kanyang mga proyekto sa kumpanya. Ngunit kahit abala, natutunan nilang makahanap ng oras para sa isa't isa. Ang isang simpleng dinner date ay naging ang pagkakataon nila upang magbalik-tanaw sa mga nangyari at planuhin ang mga susunod na hakbang."Alam mo, Ash, ang mga simpleng sandali na ito, kaya ko na ngayong tanggapin," sabi ni Maya, habang binabaybay nila ang kalsada patungo sa isang maliit na restaurant na paborito nilan
Ang mga araw ay patuloy na dumadaan at para kay Maya, natututo siyang tanggapin ang lahat ng aspeto ng kanyang buhay. Dati-rati, lagi siyang nagmamadali, laging abala sa mga plano at mga bagay na kailangang tapusin. Pero ngayon, natutunan niyang huminto sandali at maglaan ng oras para sa mga bagay na mahalaga—para kay Ash, para sa kanilang relasyon, at higit sa lahat, para sa kanyang sarili.Isang umaga, habang nag-aayos siya ng mga dokumento sa opisina, nakatanggap siya ng mensahe mula kay Ash. Ang simpleng mensaheng iyon, na nagsasabing "Good morning, Maya," ay nagbigay ng ngiti sa kanyang mukha. Hindi na siya nagmamadali, hindi na siya natatakot. Kasi alam niyang kahit anong mangyari, nandiyan si Ash upang samahan siya.Nakatagilid siya sa mesa, pinagmamasdan ang cellphone habang iniisip ang mga tanong na patuloy na bumabagabag sa kanya. "Paano ba talaga ito magiging?" tanong niya sa sarili. Marami siyang mga pangarap at plano, pero hindi niya kayang ipagpaliban ang mga bagay na na
Ang umaga ng araw na iyon ay puno ng mga pag-aalala. Habang umuupo si Maya sa kanyang desk, hindi maiwasang mag-isip tungkol sa mga susunod na hakbang. Ang trabaho, pamilya, at ang relasyon nila ni Ash ay nagiging mas kumplikado. Sa kabila ng lahat ng ito, may isang bagay na hindi kayang burahin ni Maya sa kanyang isipan—ang mga tanong tungkol sa hinaharap nila ni Ash.Nagdaang linggo, marami na silang napag-usapan ni Ash, mula sa mga plano para sa kumpanya hanggang sa mga personal nilang pangarap. Pero ang tanong ng "paano kung?" ay patuloy na bumangon sa bawat desisyon na ginagawa nila.Habang hawak ang kanyang cellphone, si Maya ay nag-aalangan kung tatawagan si Ash o hindi. Gusto niyang malaman kung ano ang naiisip nito, kung handa ba silang magtulungan sa mga bagong hamon. Ngunit bago siya nakapag-desisyon, tumunog ang telepono niya. Si Ash. “Good morning, Maya,” sabi ni Ash, ang boses nito ay malambing at maasahan. “Are you okay? I know you’ve got a lot on your plate lately.”M