[ NOTE: SPG ALERT! PLEASE BE AWARE THAT THIS BOOK IS A DARK ROMANCE WHICH CONTAINS VIOLENCE, SEXUAL AND ABUSIVE CONTENTS NOT INTENDED FOR YOUNG, MINOR AND SENSITIVE READERS. THIS IS ONLY FICTIONAL PERO KUNG EMOSYONAL KA MASYADO , JUST SKIP! DAHIL HINDI PO PARA SAYO ANG BOOK NA ITO! ]"Ikulong ninyo
(Thalia's POV)"Saan niyo ako dadalhin? Parang awa niyo na po! Bitawan po ninyo ako!"Panay ang pagpupumiglas ko habang buong pusong nagmamakaawa sa tatlong malalaking lalaki na kumaladkad sa akin. Sa laking bulas ng mga ito ay halos mabali na ang mga buto ko sa higpit ng pagkakahawak ng mga ito sa
"Ako na ang bahala sa lahat ng gastusin ng lola mo sa ospital, sa operasyon niya hanggang sa ilang buwang maintenance ng gamot."Parang hulog ng langit ang babae nang alukin ako nito ng tulong. Nasa chapel ako ng ospital, umiiyak habang taimtim na nagdarasal nang makita ako nito, nilapitan at nagpak
Bitbit ang lumang bag ay emosyonal akong naglakad patungo sa isang pick up kung saan naghihintay si Ma'am Ara sa akin.Sinalubong ako nito ng isang matamis na ngiti."Magandang umaga po ma'am." Magalang na bati ko sa ginang."Come in Thalia." Alok nito, nakaturo sa bakanteng upuan na nasa tabi niya
Yakap-yakap ko ang dalawang tuhod habang sinasariwa ko ang lahat ng alaala sa kung paano ako napadpad sa mansyon na ito. Di ko mapigilan ang sarili sa paghikbi dahil parang bulang naglaho ang pag asa kong makaahon kami sa kahirapan at mapatuloy ang gamutan ni Lola Cita hanggang sa gumaling siya.Mag
( Maximus POV )I put my shades on at inayos ko rin ang suot na coat pagkalapag ng eroplano. Nauna na ang mga tauhan ko bitbit ang maletang may lamang mahahalagang gamit.And as I step outside the plane, naramdaman ko kaagad ang malamig na hanging dumadampi sa pisngi ko. Kasabay nito ang init na nag
( Thalia's POV )Sa labis na pag iyak at kapaguran ay nakatulugan ko na ang paghihintay kay Manang Sonya. Nakasandal lang ako sa may pader dahil hindi naman ako puwedeng humiga at matulog sa malamig na sementadong sahig.Buti nalang at may pagkain na hinatid ang isang lalaki kanina kaya kahit papaan
Hindi ako nakakain dahil sa pag iisip. Sobra akong kinakabahan at di mapalagay dahil sa sinabi ng lalaki kanina. At kahit anong pilit ko sa sarili na maging matapang, nilalamon pa rin ng takot at pangamba ang emosyon ko.Yung gustong gusto kong maging matapang sa harapan ng walanghiyang may pakana n
"Sa labas na raw maghihintay ang mga alipores. Uhmmm mahigit isang oras ka ng naghihintay sa nobyo mong parang bulang naglaho, wala ka pa bang balak na umalis?" Nakangusong tanong ni Armani kaya tuluyan ng naglaglagan ang mga butil sa aking mga mata. Agad ko itong pinunasan saka nagpakawala ng isa
Para akong tulala nang makabalik sa table namin at iyon kaagad ang napansin ni Armani. "Oh anong nangyari sa beshy kong maganda? Bakit ganyan ang itsura mo?" Anito na hinawi pa ang hibla ng buhok kong tumakip sa aking mukha para makita ang buong mukha ko. Marahan akong umiling saka ngumiti ng ma
"A-- anong ginagawa mo rito Ms. Allyson? Paano mo nalaman na nandito kami?" Nagtatakang tanong ko sa biglaang pagsulpot nito. Tumaas ang isang kilay nito habang ang mga mata'y tagos hanggang kaluluwa kung makatitig! "Ako nga! May iba pa bang kasing ganda ko ha? Muchachang malanding pangit ka!"
"I-- I'm just so happy to found out that your bestfriend is a gay. Buong pag aakala ko talaga ay lalaki siya kasi diba Armando ang pangalang nababanggit mo kaya isa rin iyon sa dahilan kung bakit nagmamadali akong puntahan ka." Rebelasyon nito kaya napaawang ako bago napahalakhak ng malakas. Jusko
Hindi ko na namalayan kung ilang oras kaming nanatili sa apartment ni Armani dahil nang dumilim na ay ang baklang maharot pa mismo ang nag aya kay Vincenzo na magbar kami at walang pagdadalawang isip namang pumayag ang nobyo ko na 'to dahil nga broken hearted ang bakla. At heto nga at bumabiyahe n
( Luciana's POV ) "Nandito na tayo Kuya Samuel." Nakangiting ani ko sa driver slash bodyguard na rin na pinasama sa akin ni Vincenzo. Ayaw ko na nga sana dahil hindi naman ako VIP kaya walang problema kahit pa magcommute ako. Kaso masyadong makulit ang nobyo kong iyon kaya hindi n lamang ako tum
( Vincenzo's POV ) Napahilot ako sa sintido ko habang di mapakali sa inuupuang swivel chair. I am in a meeting right now ngunit parang gusto ko ng matapos ito kaagad dahil kating kati na akong umuwi ng condo ko. I want to cuddle with my sweetheart Luciana. Tipong kahit nasa condo lang kami buong a
This is one of the happiest night of my life, ang malaman na buong buo na tinanggap ng mga magulang ni Vincenzo ang isang pobreng kagaya ko. Nagtapat din sa amin si Ma'am Thalia este Tita Thalia na ito rin pala ang isa sa dahilan kung bakit umuwi sila saglit. Iyon nga lang ay hindi rin magtatagal an
"Ma---- magandang gabi po ma--- ma'am, sir," Nagkandautal utal ang pagbati ko sa mag asawang Villaroman dahil sa sobrang pagdagundong ng kaba sa aking dibdib. Ni hindi ko masilayan ng maayos ang mga mukha nito dahil nakayuko ako bilang pagpapakita ng paggalang sa mag asawa habang si Vincenzo ay na