"A--- alas, a-- anak." Puno ng kagalakang wika nito, nag aalangan pang banggitin ang huling salita. Dahil maging ako ay nahihiya pang tawagin itong nanay. Agaran ako nitong nilapitan na may malawak na ngiti sa mga labi. "Hali ka! Halika sa loob. Pasok! Mabuti naman at napadalaw ka ulit." Magiliw
"Papaanong nangyari ito? Kamukhang kamukha mo nga ang lalaking ito!" Di makapaniwalang bulalas nito habang mariing nagpalipat lipat ang tingin sa akin at sa mga larawan. Napalunok ako ng mariin bago muling inulit ang tanong ko. "Yeah, very much! Kilala niyo po ba ang lalaking ito? Ka--- kamukha po
Nagpakawala ako ng isang napakalalim na buntong hininga nang tuluyang makalayo. Hindi ko napigilan ang muling pamumuo ng mga butil sa aking mga mata dahil hindi ko maitatago ang dalang paghaplos sa aking puso na mga salitang binitawan niya. Lalaki man akong tao ay nanlalambot pa rin ako kapag usapin
"Kumusta ka Greta?" Rinig kong bungad ni Maximus kay lola. Dahil nakasuot ako ng sombrero ay malaya akong nakakapagtago sa isang pader malapit sa kanila. Sinisigurado ko na hindi nito maaaninag maski anino ko. "Bakit ka naparito halimaw na Maximus Villaroman? Sinisigurado mo ba na humihinga pa a
Kumpara sa kanya ay para lang kaming sisiw na napakaliit ng pakpak habang siya ay isang Agila na napakataas ng lipad. Fuck! I don't know. Bahala na siguro. Bahala na basta ang mahalaga ay maitakas ko si Lola. "May naisip ako apo.. Iyong anak niyang si Natalie na mapapangasawa mo! Bakit hindi mo
( Natalie's POV ) "Bff sorry na! Hindi ako sanay na ganyan ka eh." Naluluhang turan ni Tanya habang nakabuntot sa akin na parang wala na akong balak na lubayan pa. Magmula kasi nang may mabitawan itong mga salita na hindi ko nagustuhan ay hindi ko na muna ito iniimikan. Talagang nagtampo lang
Sumakay na rin kami sa dala kong sasakyan at tinungo ang paborito naming kainan noon pa man. ******** Pasado alas otso na ng gabi nang makauwi ako sa condo unit ko. Muli kong tiningnan ang aparatu ko at nanlumo ako na wala pa ring mensahe galing kay Alas. But it's fine! Iniisip ko nalang na ba
( Alas POV ) "Hey handsome. Pwede ba huwag ka namang KJ!" Pamimilit ni Ehra nang hindi ko magawang tanggapin ang baso ng alak na binibigay nito. Nakailang lagok na kasi ako at nakakaramdam na ako ng pagkahilo kaya kung sosobra ako ay baka tuluyan na akong malasing at hindi na makalakad pa at makau
"Nasa conference room pa si Boss Vincenzo pero ibinilin niya na sa akin kanina na pagdating na pagdating mo ay huwag ka munang paaalisin dahil nga palilinisan niya pa sayo ang opisina niya." Salaysay ng sekretarya ni aroganteng Vincenzo na nagpakilala kanina na si Ms. Sheena Go. Oo, Ms. pa dahil s
"Baka naman manlilimos ito o manghihingi ng donasyon. Naku! Modus na naman! Mabuti pa umalis ka nalang bago ka pa namin ipadakip sa mga pulis." Mariing turan ng mga ito na halatang nakatingin sa akin mula ulo hanggang paa. At kahit pa may mga suot itong salamin, alam na alam ko ang pangungutya sa
"A--- ako po Manang Martha? Ba-- bakit naman po ako?" Di magkandaugagang tanong ko sa nauutal na boses habang nakaturo ang isang daliri sa aking sarili para makasigurado. Makailang beses na tumango si Manang Martha kaya mas lalo akong tinambol ng kaba. "Ikaw na ikaw nga Lucy! At kung bakit ikaw
Matapos akong pagsabihan ng ganoon ng aroganteng Señorito ay tuluyan na talaga itong umalis at hindi na muli pang bumalik. Dahil nga wala naman akong pagpipilian ay tinapos ko nalang ang sinabi ng doktor na manatili na muna rito ng tatlong araw. Bayad na rin naman lahat kaya sulitin ko nalang lalo
Pagkalabas nito ay hindi na ito ulit bumalik. Para bang pumasok lang iyon sa kwarto hindi para kumustahin ako kundi para paalalahanan ako na hindi libre itong pagdala niya sa akin dito at para ipaalala na rin na bawal ang lampa at tanga sa mansyon nila! Na sa kabila ng lahat na nangyari na muntikan
"Ouch!" Marahan akong napadaing nang maramdaman ang pagkirot ng aking ulo. Hindi ko pa man lang tuluyang naibuka ang aking mga mata ay ramdam na ramdam ko pa rin ang parang pag ikot ng aking paningin. At nang tuluyan at buo kong naibuka ang aking mga mata ay saka ko pa lang napansin ang buong pa
Agad akong nag iwas ng tingin at walang pasabing tumalikod para kunin ang mop. Sa tipo ng tingin ng aroganteng Señorito ay ramdam kong may masama na naman itong interpretasyon sa akin. "Mukha ba akong may nakakahawang sakit para madapuan ang kaibigan niya na nakikipag usap lang naman sana sa akin
Saktong natapos kami ni Claire sa pag iihaw at nagsimula na rin ang kasiyahan nina aroganteng Vincenzo. "Pwede bang samahan mo na rin akong ihatid ito kina Señorito?" Tanong ni Claire na marahan ko lang na tinanguan kahit na nag aalangan ako dahil sa pangungutya sa akin ng lalaking iyon kanina. An
Napahagikhik naman ng tawa si Claire. "Gusto mo ng palayasin kaagad? Ayaw mo bang makakita ng libre ng isang gwapong nilalang?" Tunog panunudyo na tanong nito na siyang ikinasimangot ko. "Kung ganoon naman ka arogante at mapanglait at huwag nalang." Walang prenong sagot ko kaya mas lalo itong na