( Natalie's POV ) My eyes widened in disbelief! Ang napakagwapong nilalang sa restaurant! But how come? Papaanong napunta rito ang lalaking ito na siyang naging laman ng aking isipan noong mga nakaraang araw? "I--- ikaw si Mr. Alas Delos Santos?" Nauutal na paninigurado ko saka ito marahang tu
( Alas POV ) The supposed to be one hour of talk regarding sa kontrata at kasunduang pipirmahan ko ay naextend pa ng ilang oras dahil kapwa namin nakagiliwan ni Natalie ang pag uusap. Buong buhay ko ay ngayon lang ako nakikipag usap ng matagal sa isang babae. Sa babaeng unang kita ko pa lang nun
My hands were shaking and my whole body was trembling. Nagagalak ako ngunit sobra ding kinakabahan. Di ko mapigilan ang makaramdam ng ganito habang binabaybay namin ni Tita Gorya ang kahabaan ng kalsada patungong Tondo, Manila kung saan nahanap ng imbestigador ang biological mother ko. "Ayos ka la
"Si---- sino!? Sino ka ulit?" Bulalas nito pagkatapos sa parang naririnding boses. Malakas naman ang pagkakasabi ng ginang na si Helen pero parang hindi nito narinig. Hindi nga ba? O baka nagbibingi bingihan lang!? Dahil sa nararamdamang kaba ay hindi ko namalayan na tuluyan na pala itong nakalapi
At saka ko unti unting narinig ang mahihinang hikbi nito. "Tang ina! Dise- otso pa lang ako nang ipinagbuntis kita. Kakapasok ko pa lang sa club nun kaya takot na talot ako dahil wala akong kakayahang buhayin ka. Ni sarili ko ay hirap na hirap akong buhayin kaya paano pa ang isang sanggol? Ulilang
( Natalie's POV ) "Goodmorning Tanya!" Masayang bati ko na may ubod tamis na ngiti sa mga labi. Kakapasok ko lang sa store namin at naabutan ko itong abala na sa paglilinis. "Aba aba! What's with that smile aber? Mukhang ang ganda ata ng gising mo ngayon ah. At tsaka parang ang blooming mo ata
Para akong dinuduyan sa alapaap hanggang sa matapos ang photoshoot ni Alas. Para kasi akong natutulala sa tuwing napapatitig sa kanya. Ganoon katindi ang epekto sa akin ng lahat ng mga nangyari. Nakakatawang isipin na tinalo ko pa ang isang teenager sa nararamdaman kong ito. Ganito pala kasarap sa p
( Alas POV ) "Bukas na ang opening ng business ni Ms. Natalie. Prepared ka na ba? May maganda ka na bang maisusuot?" Excited na wika ni Tita Gorya. Kakahinto pa lang ng sasakyan nito sa harap ng apartment ko. Hinatid kasi ako nito pauwi dahil kagagaling lang namin sa photoshoot ko sa isang sikat n
"Nasa conference room pa si Boss Vincenzo pero ibinilin niya na sa akin kanina na pagdating na pagdating mo ay huwag ka munang paaalisin dahil nga palilinisan niya pa sayo ang opisina niya." Salaysay ng sekretarya ni aroganteng Vincenzo na nagpakilala kanina na si Ms. Sheena Go. Oo, Ms. pa dahil s
"Baka naman manlilimos ito o manghihingi ng donasyon. Naku! Modus na naman! Mabuti pa umalis ka nalang bago ka pa namin ipadakip sa mga pulis." Mariing turan ng mga ito na halatang nakatingin sa akin mula ulo hanggang paa. At kahit pa may mga suot itong salamin, alam na alam ko ang pangungutya sa
"A--- ako po Manang Martha? Ba-- bakit naman po ako?" Di magkandaugagang tanong ko sa nauutal na boses habang nakaturo ang isang daliri sa aking sarili para makasigurado. Makailang beses na tumango si Manang Martha kaya mas lalo akong tinambol ng kaba. "Ikaw na ikaw nga Lucy! At kung bakit ikaw
Matapos akong pagsabihan ng ganoon ng aroganteng Señorito ay tuluyan na talaga itong umalis at hindi na muli pang bumalik. Dahil nga wala naman akong pagpipilian ay tinapos ko nalang ang sinabi ng doktor na manatili na muna rito ng tatlong araw. Bayad na rin naman lahat kaya sulitin ko nalang lalo
Pagkalabas nito ay hindi na ito ulit bumalik. Para bang pumasok lang iyon sa kwarto hindi para kumustahin ako kundi para paalalahanan ako na hindi libre itong pagdala niya sa akin dito at para ipaalala na rin na bawal ang lampa at tanga sa mansyon nila! Na sa kabila ng lahat na nangyari na muntikan
"Ouch!" Marahan akong napadaing nang maramdaman ang pagkirot ng aking ulo. Hindi ko pa man lang tuluyang naibuka ang aking mga mata ay ramdam na ramdam ko pa rin ang parang pag ikot ng aking paningin. At nang tuluyan at buo kong naibuka ang aking mga mata ay saka ko pa lang napansin ang buong pa
Agad akong nag iwas ng tingin at walang pasabing tumalikod para kunin ang mop. Sa tipo ng tingin ng aroganteng Señorito ay ramdam kong may masama na naman itong interpretasyon sa akin. "Mukha ba akong may nakakahawang sakit para madapuan ang kaibigan niya na nakikipag usap lang naman sana sa akin
Saktong natapos kami ni Claire sa pag iihaw at nagsimula na rin ang kasiyahan nina aroganteng Vincenzo. "Pwede bang samahan mo na rin akong ihatid ito kina Señorito?" Tanong ni Claire na marahan ko lang na tinanguan kahit na nag aalangan ako dahil sa pangungutya sa akin ng lalaking iyon kanina. An
Napahagikhik naman ng tawa si Claire. "Gusto mo ng palayasin kaagad? Ayaw mo bang makakita ng libre ng isang gwapong nilalang?" Tunog panunudyo na tanong nito na siyang ikinasimangot ko. "Kung ganoon naman ka arogante at mapanglait at huwag nalang." Walang prenong sagot ko kaya mas lalo itong na