"Sa inyo na po iyan. Pasensiya at kakaunti lang, pagkasyahin niyo nalang po." Nakakamot sa ulong wika ko pero sobra sobra pa rin ang pasasalamat ng mga ito. "Napakabait niyo po talaga Ma'am Natalie!" "At napakaganda pa!" "Sobra! Kaya napakaswerte ng mapupusuan ni ma'am." Puri ng mga ito na n
( Alas POV ) Hanggang sa makauwi ako ng apartment ay na kay Lola Greta pa rin ang aking isipan. Gusto ko na siyang mailabas doon at makasama ngunit sa ngayon ay wala pa akong sapat na salapi at kakayahan para gawin iyon. At kung sakaling magkaroon man, ang malaking katanungan naman ay hahayaan n
Damn! Silly! Gwapong gwapo lang sa sarili eh! "Heto ang kompletong address. May meet up kayo bukas ng may ari sa isang exclusive restaurant. Be on time and wear your best smile." Mariing tugon ni Tita at ibinigay nito ang address na tinutukoy saka ito tuluyang nagpaalam na aalis na. At kinabukas
( Natalie's POV ) My eyes widened in disbelief! Ang napakagwapong nilalang sa restaurant! But how come? Papaanong napunta rito ang lalaking ito na siyang naging laman ng aking isipan noong mga nakaraang araw? "I--- ikaw si Mr. Alas Delos Santos?" Nauutal na paninigurado ko saka ito marahang tu
( Alas POV ) The supposed to be one hour of talk regarding sa kontrata at kasunduang pipirmahan ko ay naextend pa ng ilang oras dahil kapwa namin nakagiliwan ni Natalie ang pag uusap. Buong buhay ko ay ngayon lang ako nakikipag usap ng matagal sa isang babae. Sa babaeng unang kita ko pa lang nun
My hands were shaking and my whole body was trembling. Nagagalak ako ngunit sobra ding kinakabahan. Di ko mapigilan ang makaramdam ng ganito habang binabaybay namin ni Tita Gorya ang kahabaan ng kalsada patungong Tondo, Manila kung saan nahanap ng imbestigador ang biological mother ko. "Ayos ka la
"Si---- sino!? Sino ka ulit?" Bulalas nito pagkatapos sa parang naririnding boses. Malakas naman ang pagkakasabi ng ginang na si Helen pero parang hindi nito narinig. Hindi nga ba? O baka nagbibingi bingihan lang!? Dahil sa nararamdamang kaba ay hindi ko namalayan na tuluyan na pala itong nakalapi
At saka ko unti unting narinig ang mahihinang hikbi nito. "Tang ina! Dise- otso pa lang ako nang ipinagbuntis kita. Kakapasok ko pa lang sa club nun kaya takot na talot ako dahil wala akong kakayahang buhayin ka. Ni sarili ko ay hirap na hirap akong buhayin kaya paano pa ang isang sanggol? Ulilang