Ang sinag ng araw na di ko alam kung saan nagmumula ang unti unting pumupukaw sa aking diwa. "Fuck!" I cursed nang maramdaman ang pagkirot ng aking ulo. Dahan dahan kong iminulat ang aking mga mata saka napahilot sa aking sintido. At sa tuluyang pagdilat ko'y bumungad sa akin ang kwarto na hin
Tinanong ko pa ang kahera kung anong hitsura ng kasama kong nagpunta rito kagabi pero hindi ko naman nakuha ang sagot na gusto ko. "Iba po ang nakaduty kagabi sir eh. Pero syempre sa daming nagchecheck in dito dahil mura lang, paniguradong hindi rin po nun maaalala. Eh kayo nga po hindi niyo nga p
Ilang saglit lang ay bumalik ito sa sasakyan para tawagin ako kaya mabilis akong lumabas. Nagsimula na namang magwala ang puso ko habang di makapaghintay na inaabangan ang mga kuhang footages kagabi. "If I'm not mistaken it's between 10:00 to 11:00 PM." Mariing wika ko sa staff kaya finorward ni
( Krista's POV ) Buong magdamag akong naghintay, umaasang uuwi si Maximus ngunit pumuti nalang ata ang mga mata ko't lahat lahat ay walang Maximus na nagpakita. Inis akong bumangon sa kinahihigaang kama, sa masters bedroom niya kung saan ako matiyagang naghintay para sana dito isagawa ang pangal
Dahil sa sumidhing galit ay nabato ko ang hawak na aparatu. Buti na nga lang at sa kama ito tumama kaya hindi ito nagkabasag basag. Napahawak ako sa dibdib kong parang sasabog na sa lakas ng pagtibok. I can hardly breath! Kaya pala hindi umuwi ang Maximus na iyon dahil halatang napasarap sa kandu
( Thalia's POV ) Hindi mawala wala ang ngiti sa aking labi sa mga ginawa kong panggo- goodtime at pananakot sa mga taong walang puso. Una, ang halimaw na Maximus na iyon sa bar. Na nilagyan ko ng gamot ang alak na ininom para agad iyong malasing at mawala sa sariling pag iisip. Inakit ko ang dam
( Krista's POV ) Dahil sa mga nakita ko ay parang akong sinampal ng paulit ulit sa realidad na mukhang napakalabo ng pagbalingan pa ako ng atensyon ni Maximus. Ayaw ko man na panghinaan ng loob ngunit hindi ko naman makontrol ang sariling damdamin. Hirap na hirap na nga ako sa paghahabol sa kany
"Don't mind him anak. What's important is I love you so much at kahit anong mangyari, nandito lang si mommy at hindi kita pababayaan." Ani ko nalang sabay haplos sa buhok nito kaya napayakap ito sa akin. Napangiti ako dahil alam kong kuhang kuha ko na talaga ang loob ng bata. Ang batang siyang tan