Saka ko ipinarada ang sasakyan sa nakahilerang mga mamahalin ding sasakyan. But mine is a new model of Rolls Royce na pinabili ko pa galing Amerika and the most expensive among all. Iyong isang tingin pa lang ay malalaman na agad ng lahat na ako ang nag iisang bilyonaryong nagmamay-ari ng ganito.
Disappointment! Hindi.... Kulang pala ang salitang iyon para ilarawan ang nararamdaman ko ngayon dahil literal na para akong binagsakan ng langit sa sobrang pagkadismaya. "Oh I'm sorry ladies and gentlemen, Mrs. Santiago didn't make it to attend here tonight for a very important reason. But do
But the question is, kaya ko ba? Dahil kung gaano katigas ang tingin sa akin ng karamihan ay ganoon naman ako kahina pagdating sa puso kong di maawat awat! Tang ina! Saktong pagbalik ko ay tinawag ang pangalan ko kaya dumiritso agad ako paakyat sa entablado. Nagbigay lang ako ng simple ngunit ma
( Thalia's POV ) Changed of plan. Iyon ang pumasok sa isipan ko matapos magkwento ni Isabel tungkol sa mga napapanood niyang drama sa telebisyon. Inihalintulad lang naman ng babae ang buhay ko sa ganoong pangyayari dahil para naman daw talagang teleserye ang kwento ng buhay ko. "Alam mo, iyo
"Oh my gosh! Ang ganda ganda mo lalo Thalia! Dinaig mo pa ang mga artista. Bagay na bagay sayo ang bagong ayos mo!" Walang humpay na papuri ni Isabel ng mabungaran ako nito. Awang pa ang mga labi nito habang nakatutok sa kabuuan ng aking mukha. Kagagaling ko lang sa kilalang parlor para magpaayos
( Maximus POV ) My world literally stopped. Alam kong nakainom ako pero hindi naman ako bulag kaya hindi ako maaaring magkamali. Her face keeps occupying my mind and heart for those goddamn years kaya memoryadong memoryado ko na ang kabuuan ng kanyang mukha. It's her! Goddamn it! Mukhang mukha n
Ang sinag ng araw na di ko alam kung saan nagmumula ang unti unting pumupukaw sa aking diwa. "Fuck!" I cursed nang maramdaman ang pagkirot ng aking ulo. Dahan dahan kong iminulat ang aking mga mata saka napahilot sa aking sintido. At sa tuluyang pagdilat ko'y bumungad sa akin ang kwarto na hin
Tinanong ko pa ang kahera kung anong hitsura ng kasama kong nagpunta rito kagabi pero hindi ko naman nakuha ang sagot na gusto ko. "Iba po ang nakaduty kagabi sir eh. Pero syempre sa daming nagchecheck in dito dahil mura lang, paniguradong hindi rin po nun maaalala. Eh kayo nga po hindi niyo nga p
"Nasa conference room pa si Boss Vincenzo pero ibinilin niya na sa akin kanina na pagdating na pagdating mo ay huwag ka munang paaalisin dahil nga palilinisan niya pa sayo ang opisina niya." Salaysay ng sekretarya ni aroganteng Vincenzo na nagpakilala kanina na si Ms. Sheena Go. Oo, Ms. pa dahil s
"Baka naman manlilimos ito o manghihingi ng donasyon. Naku! Modus na naman! Mabuti pa umalis ka nalang bago ka pa namin ipadakip sa mga pulis." Mariing turan ng mga ito na halatang nakatingin sa akin mula ulo hanggang paa. At kahit pa may mga suot itong salamin, alam na alam ko ang pangungutya sa
"A--- ako po Manang Martha? Ba-- bakit naman po ako?" Di magkandaugagang tanong ko sa nauutal na boses habang nakaturo ang isang daliri sa aking sarili para makasigurado. Makailang beses na tumango si Manang Martha kaya mas lalo akong tinambol ng kaba. "Ikaw na ikaw nga Lucy! At kung bakit ikaw
Matapos akong pagsabihan ng ganoon ng aroganteng Señorito ay tuluyan na talaga itong umalis at hindi na muli pang bumalik. Dahil nga wala naman akong pagpipilian ay tinapos ko nalang ang sinabi ng doktor na manatili na muna rito ng tatlong araw. Bayad na rin naman lahat kaya sulitin ko nalang lalo
Pagkalabas nito ay hindi na ito ulit bumalik. Para bang pumasok lang iyon sa kwarto hindi para kumustahin ako kundi para paalalahanan ako na hindi libre itong pagdala niya sa akin dito at para ipaalala na rin na bawal ang lampa at tanga sa mansyon nila! Na sa kabila ng lahat na nangyari na muntikan
"Ouch!" Marahan akong napadaing nang maramdaman ang pagkirot ng aking ulo. Hindi ko pa man lang tuluyang naibuka ang aking mga mata ay ramdam na ramdam ko pa rin ang parang pag ikot ng aking paningin. At nang tuluyan at buo kong naibuka ang aking mga mata ay saka ko pa lang napansin ang buong pa
Agad akong nag iwas ng tingin at walang pasabing tumalikod para kunin ang mop. Sa tipo ng tingin ng aroganteng Señorito ay ramdam kong may masama na naman itong interpretasyon sa akin. "Mukha ba akong may nakakahawang sakit para madapuan ang kaibigan niya na nakikipag usap lang naman sana sa akin
Saktong natapos kami ni Claire sa pag iihaw at nagsimula na rin ang kasiyahan nina aroganteng Vincenzo. "Pwede bang samahan mo na rin akong ihatid ito kina Señorito?" Tanong ni Claire na marahan ko lang na tinanguan kahit na nag aalangan ako dahil sa pangungutya sa akin ng lalaking iyon kanina. An
Napahagikhik naman ng tawa si Claire. "Gusto mo ng palayasin kaagad? Ayaw mo bang makakita ng libre ng isang gwapong nilalang?" Tunog panunudyo na tanong nito na siyang ikinasimangot ko. "Kung ganoon naman ka arogante at mapanglait at huwag nalang." Walang prenong sagot ko kaya mas lalo itong na