Kaya ngayong may sapat na akong kaalaman at determinasyon, inako ko na rin ang responsibilidad at pinagpahinga na si Mommy Aida. Hindi biro ang pamamalakad at pamamahala ng mga naiwanang negosyo ni Adam dahil talaga namang nakakalula sa laki at dami. Nagmamay ari lang naman sila ng malalaking ospi
"Masyado ka talagang nagpakasubsob sa trabaho. Here, ipinagtimpla na kita ng kape anak." Concern na sambit ni Mommy Aida nang maabutan ako nito sa kwartong ginagawa ko ng opisina. Dahil tutok na tutok ang mga mata ko sa monitor ng laptop ay di ko kaagad napansin ang pagpasok nito. Lumipad agad ang
At ngayong si mommy mismo ang nag udyok sa akin na bumalik ng Pilipinas para masimulan na ang paghahanap sa hustisyang kay tagal kong inasam ay lumakas lalo ang loob at determinasyon ko para lumaban. Panatag na panatag na akong aalis dahil alam ko namang mahal na mahal niya ang anak ko at hinding hi
Napakabilis lumipas ng araw at gamit ang pribadong eroplanong pagmamay- ari nina Adam ay basta ko nalang namalayan ang muling pag apak ng aking paa sa bansang sinilangan. Sumalubong sa akin ang malamig at sariwang hangin pagkalapag ng eroplano sa airport ng Negros kaya magkahalong galak at lungkot
"That's right, kuhang kuha mo. Ganyan nga ang mukha ng babaeng ipapahanap ko sa inyo. Sa naaalala ko nasa Visayas din iyon, specifically sa Cebu kaya sana mahanap niyo agad siya." Salaysay ko dahil sariwang sariwa pa sa isipan ko na doon kami nagtungo ng halimaw noon. Ang araw na di ko rin malilimut
( Maximus POV ) "In one, two, three, say cheese!" The photographer smiled widely after he clicked his camera. "Next naman is yong magkadikit ang mommy at daddy habang kandong ni mommy si baby pogi." Sunod na suhestiyon naman nito kaya mas lalong inilapit ni Krista ang sarili sa akin. "Like thi
"I'm fine with my son. I already have my heir. Ngayon ko pa ba iisipin ang bagay na yan?" Seryosong wika ko. Kung noon nga wala na sa isip ko ang magpatali, ngayon pa kaya na may magiging tagapagmana na ako? "Ang sabihin mo kasi broken hearted ka pa. At hanggang ngayon hindi ka pa nakakapagmove
( Thalia's POV ) "Thalia, ipinagtimpla na kita ng kape." Nakangiting sambit ng kakapasok lang na si Isabel saka nito inilahad ang bitbit na tasa. Kasalukuyan kaming nasa terrace ngayon ng aking kwarto dito sa mansyon. Matapos makipagvideocall kay Mommy Aida at Natalie at maasikaso via email ang mg
All eyes on me! Talagang makikita mo ang iba't-ibang reaksyon ng kasiyahan ng mga taong saksi ngayon sa pag-iisang dibdib namin ni Vincenzo. Mga taong naging bahagi ng buhay namin na kahit hindi ganoon karami ay sigurado naman kaming totoong nagmamahal sa amin. May naiiyak, nakangiti at nagagala
Napakabilis na dumating ng araw na katangi tangi naming hinihintay ni Vincenzo. Yun nga lang ay para kaming lantang gulay dahil za sexcapade na ginawa namin simula pa ng madaling araw. Kapwa na lamang kamit natawa dahil nag usap na kami na dapat hindi kami magpapakapagod dahil araw ng kasal namin
The intensity of the heat arises even more. Parang gusto ko ng sumabog sa sarap na di mapigilan. "Sweety, I can't hold it any longer. Hindi ko na kaya, malalabasan na ako." Hiyaw ko. "Uhmmm go on sweety! I want to taste your juices so so bad sweetheart. I want to taste every inch of you." Aniya na
"Talaga coming from you? Kasi pakiramdam ko ay bagay sa akin ang litanyang iyan eh. What I have done to deserve a perfect man like you? Para akong nasa isang fairytale sa layo ng agwat ng estado natin. Hindi ko inaasahan na mangyayari ito lahat. Fairytales really do come true." Emosyonal na salaysay
[ WARNING: SPG AHEAD. EROTIC AND INTIMATE SCENE AHEAD NOT INTENDED FOR YOUNG, MINOR AND SENSITIVE READERS. PLEASE BE GUIDED. ] "Mahal na mahal kita Luciana Bitangcol. Uhmmmm!" He said in between our kisses sabay yuko ng ulo nito para amuyin ang leeg ko kaya napapangisi ako dahil sa kiliting hatid
Naglalakad akong nakaluhod sa isang simbahan sa ospital habang taimtim na nanalangin para sa kaligtasan ng lalaking pinakamamahal ko. Tulala ako at hindi ko malaman ang gagawin matapos kong makita kanina na duguan si Vincenzo at nakahandusay sa lupa. Mabilis naman siyang nairescue at nadala sa osp
( Luciana's POV ) Simula ng nanawagan si Vincenzo sa telebisyon ay mas dumami pa ang mga taong dumarayo rito. Kahapon pa nga lang iyon pero ngayon binabaha na kami sa pagdagsa ng mga customer at karamihan pa sa mga ito ay nagpapa- autograph na animo ba'y para akong isang artista. Ngayon lang ako
( Allyson's POV ) "Putang ina! Ahhhhh!" Hindi ko na napigilan ang pagwawala ko nang mapanood ang naging panawagan ni Vincenzo sa publiko. Sa labis na kabiguan at selos ay binato ko ng vase ang telebisyon dahilan ng pagkakabasag nito saka ako napaluhod at napahagulhol ng iyak. No! Hindi maaari
( Luciana's POV ) "Ang ganda ganda naman talaga nitong tindera ni Myrna. Blessing talaga ang ganyan kagandang mukha sa negosyo eh." Puri ng suking customer namin ni Tiyang Myrna kaya matamis akong napangiti. "Naku! Si Aling Basya talaga. Pinapalaki niyo na naman po ang puso ko eh." Turan ko sa m