( Thalia's POV ) "Are you ready?" Tanong ni Doc Adam matapos nitong pumasok sa aking kwarto. Ngayo'y bitbit na nito ang malaking maleta na naglalaman ng mga gamit namin. Oo namin pagkat binilhan niya ako ng mga bagong gamit maging ang baby ko. Nakabihis na rin ako ng maternity dress at handa
[ Makalipas ang anim na taon ] ( Thalia's POV ) "Malaki na si Natalie anak, napakabibong bata at napakaganda. Sayang, dahil hindi mo man lang siya nakikitang lumalaki." Emosyonal na sambit ni Mommy Aida. Kinakausap nito ang puntod ni Adam at ramdam na ramdam ko ang pangungulila sa tinig niya, pa
Kaya ngayong may sapat na akong kaalaman at determinasyon, inako ko na rin ang responsibilidad at pinagpahinga na si Mommy Aida. Hindi biro ang pamamalakad at pamamahala ng mga naiwanang negosyo ni Adam dahil talaga namang nakakalula sa laki at dami. Nagmamay ari lang naman sila ng malalaking ospi
"Masyado ka talagang nagpakasubsob sa trabaho. Here, ipinagtimpla na kita ng kape anak." Concern na sambit ni Mommy Aida nang maabutan ako nito sa kwartong ginagawa ko ng opisina. Dahil tutok na tutok ang mga mata ko sa monitor ng laptop ay di ko kaagad napansin ang pagpasok nito. Lumipad agad ang
At ngayong si mommy mismo ang nag udyok sa akin na bumalik ng Pilipinas para masimulan na ang paghahanap sa hustisyang kay tagal kong inasam ay lumakas lalo ang loob at determinasyon ko para lumaban. Panatag na panatag na akong aalis dahil alam ko namang mahal na mahal niya ang anak ko at hinding hi
Napakabilis lumipas ng araw at gamit ang pribadong eroplanong pagmamay- ari nina Adam ay basta ko nalang namalayan ang muling pag apak ng aking paa sa bansang sinilangan. Sumalubong sa akin ang malamig at sariwang hangin pagkalapag ng eroplano sa airport ng Negros kaya magkahalong galak at lungkot
"That's right, kuhang kuha mo. Ganyan nga ang mukha ng babaeng ipapahanap ko sa inyo. Sa naaalala ko nasa Visayas din iyon, specifically sa Cebu kaya sana mahanap niyo agad siya." Salaysay ko dahil sariwang sariwa pa sa isipan ko na doon kami nagtungo ng halimaw noon. Ang araw na di ko rin malilimut
( Maximus POV ) "In one, two, three, say cheese!" The photographer smiled widely after he clicked his camera. "Next naman is yong magkadikit ang mommy at daddy habang kandong ni mommy si baby pogi." Sunod na suhestiyon naman nito kaya mas lalong inilapit ni Krista ang sarili sa akin. "Like thi