Kabanata 10

Umalis ako ng hotel ng di man lang kami muling nagka-usap ni Brandon. Basta klarong-klaro sa akin ang kasunduan namin.

Nakalabas na ako ng hotel at nag-aabang ng taxi na masasakyan. Nayakap ko ang sarili sa lamig ng hanging dumampi sa aking balat at ngayon ko lang napagtanto kung ano ang mga ginawa ko kanina. Ngayon lang nagsink-in sa utak ko lahat. Nilamon kasi ako ng kamunduhang pagnanasa kaya nawala ako sa tamang pag-iisip. Hiyang-hiya ako ngayon sa sarili ko lalo na nang mismong narinig ko sa bibig ni Brandon kung ano lang ang tingin nito sa akin.

Sobrang nanliit ako. Yung feeling na mahirap kana, walang pinag- aralan at binenta pa ang sarili. Ang tanging maipagmamaking dangal ko ay nawala na. Napapikit akong pinunasan ang mga luha kong nagsimula na namang umagos.

Pero kung ang bunga naman ng lahat ng ito ay ang gumaling si nanay ay magtitiis ako. Titiisin ko lahat ng pangmamata sa akin ni Brandon. Dahil bukod sa siya lang ang natatanging makakatulong sa aki