Kinagabihan, pagod akong umuwi mula sa trabaho kaya maaga akong naghanda para sa pagtulog ngunit hindi ako makatulog. Nakatulala na lamang ako sa labas ng bintana. Umuulan at may halong kulog at kidlat pa. Tila sumasabay ang langit sa aking magulong pag-iisip. Hindi mawala-wala sa isip ko iyong mga pinagsasabi ni Simoun kanina. He’s making me ovethink. Why is he saying all of those? I’m confused. Hindi ko siya maintindihan. What made me overthink the most is that point na hinanap niya ako. I’ve never thought he did, and I’ve never thought he will. Kung ginawa man niya, bakit hindi siya nagpakita sa’kin probinsya? Bakit hindi niya ako pinuntahan? At bakit ba, pagkatapos niya akong ipagtabuyan, hinanap niya ako? Gulong-gulo ang isip ko.Sa kalangitnaan ng aking pag-iisip, biglang may kumatok sa pinto. Naputol ang magulo kong pag-iisip at napalitan ng pagtataka. Sino ang kumakatok? Malapit nang lumalim ang gabi. Sobrang lakas rin ng ulan sa labas. Sino namang baliw ang pupunta rito s
Hindi ako ang nakainom ngunit tila ako itong lasing. Hindi ko alam kung ano itong ginagawa ko, basta ay gusto ko itong lasapin. Gusto kong lasapin muli ang sarap na tanging si Simoun lang ang makakapagbigay. “Ugh ughhhh.”Tumirik ang aking mata nang biglang pinasok ni Simoun ang kaniyang alaga sa aking butas. “Fvck, Bea! Why are you so tight?” dinig kong pagmumura niya habang dahan-dahang gumagalaw sa aking loob.“E-ewan ko, gumalaw kana ahhh,” utos ko na may halong ungol. Kumapit ako sa aking bedsheet upang kumuha ng lakas sapagkat ang katawan ko ay nanginginig.“Oh, damn M-moun. Ughhhh!” sigaw ko nang malakas nang magsimulang bumayo si Simoun. Hindi ko na mapigilan ang tension ng aking katawan. “Oh, ughhh!” Ungol lang ako nang ungol habang pabilis nang pabilis ang pagbayo niya. “Fvck! I don’t wanna withdraw ugh ugh!” Umuungol kami nang sabay. Ang aming ungol at ang tunog ng kaniyang pag-ulos lamang ang tanging ingay na naririnig kong nag echo sa buong solid.“L-lalabasan na ak
I’m not certain of this but he sounds like he’s forcing me to do what we used to, to go back to who we are before.“Nababaliw kana.” I then bend to get out from his corner. I turned my back to him. Ayaw ko na marinig pa mga pinagsasabi niya baka mamaya, kapag naniwala ako, kalokohan lang pala ulit. I did not turn to him again, hindi niya rin naman ako pinigilan kaya lumabas ako ng banyo nang tuluyan.I just did a mistake last night, at ayaw ko na ulitin ito muli. I should not be soft again. All those days that I practiced myself forgetting him, I don’t wanna waste it. Ayaw ko na magpaka-martyr muli. Gusto ko na magbagong buhay. Habang siya ay naliligo, pumunta akong kusina upang magtimpla ng kape. Isang tasa lang ang aking tinimpla, but then suddenly, an old memory flashed back.Dati-rati, kung nasa condominium niya ako, nagtitimplaa ako ng kape sa umaga habang siya ay tulog pa. Dalawang baso, isa ay sa’kin at isa ay sa kaniya. Mayaman siya ngunit mas gusto niya ‘yong convenient n
“B-bakit?” napatanong na lamang ako sapagkat ang ekspresyon sa mukha ni Klea ay hindi ko inasahan. “Oh, my god. Beatrize, finish kana talaga.” Kumunot ang noo ko. Hindi ko ma gets ang ibig niyang sabihin.“Anong finish? At bakit?” “Can’t you think of it? Mag-business partners ang family nila, which means may malaking chance na arranged marriage ang magaganap.”Napa-isip ako. It’s possible sa mga books, movies, and TV series. Ngunit sa totoong buhay?“Plus, model siya sabi mo. Sa ganda at yaman niyang taglay, sinong aayaw sa kaniya ‘diba?” dagdag pang ilusyon nitong si Klea. “Oo na, I get it. Parang sinampal mo lang din sa’kin kapangitan ko.” Inirapan ko siya. Biro lang naman ang sinabi ko pero may halong totohanan. “Just take this as my advice. Ibalik mo ang dati mong ikaw.” Bumalik muli kay Klea ang atenyson ko nang magslita siya nang seryuso. “’Yong Beatrize Causalle na mala-diyosa sa ganda kaya habulin ng mga lalaki, ‘yong Beatrize na medyo masungit, medyo maldita pero masarap
“He’s not my father. He’s just my father’s twin brother, my father’s killer.” Tumaas ang boses ni Simoun habang galit na nakatingin sa sekretarya niya. Napako sa kanilang dalawa ang aking pandinig sapagkat kinagulat ko ang aking narinig. “But miss Causalle, can you protect her?” nangangambang tanong ni secretary Serilio kay Simoun. Causalle? Ako? “I can and I will,” may diing saad ni Simoun. I didn’t get it. Ano ang kanilang pinag-uusapan and why I have to be protected? Kakaiba ang kutob ko. Kinakabahan ako, ngunit gusto kong malaman kung ano ang ibig sabihin ng pag-uusap nila.Nakatayo at nagpalitan pa silang dalawa ng tingin. Ako naman ay hinahanda ang sariling magpakita. Nang mapansin ko ang paghakbang nila, saka ako lumabas sa aking pinagtataguan. “S-sandali,” pigil ko sa kanila.Sabay silang tumigil sa paghakbang at sabay silang lumingon din sa akin. Bakas sa kanilang mukha ang gulat, lalo na sa mga mata ni secretary Serilio.Si Simoun, nakatitig lang siya nang malalim sa
Sa loob ng kaniyang sasakyan, nagising ang binatang si Simoun at napansing nakasandal siya sa balikat ng isang babaeng mahimbing na natutulog. Magkahawak pa ang kanilang kamay. Dahan-dahang gumalaw si Simoun at inalis ang ulo mula sa pagkasandal sa balikat ng dalagang si Beatrize.Pinagmasdan niya ang dalaga. Hindi niya mapigilan ang kaniyang samo’t saring emosyon. Pananabik, pangungulila, sakit, saya. Kinatutuwa ng kaniyang puso ang makasama muli ang dalagang matagal na niyang sinasabik na bumalik sa kaniyang piling. Ngunit nadudurog ang kaniyang damdamin isipin na minsan na niyang nasaktan ang dalaga kahit hindi niya kagustuhan. At nangangamba siya ngayong alam niyang madadamay ang dalaga sa gulo ng kaniyang buhay. Himbing na himbing ang tulog ng dalaga, hindi man lang ito nagising nang galawin siya ni Simoun at pinasok sa loob ng kaniyang apartment. Marahan na marahan din ang galaw ni Simoun upang maiwasang magising si Beatrize. Inihiga niya ang dalaga sa kama at kinumutan. Hinal
BEATRIZE’s POINT OF VIEWSomething’s really fishy with this woman. She’s acting nice, but I don’t feel like she’s nice. Nagdududa ako sa pakikitungo niya sa akin.Sinamahan ko siyang tumambay at magkape, palusot ko lang sana ‘yon kanina pero nagkataong dito rin pala siya patungo. Wala naman akong ibang plano ngayong araw, hindi rin naman siya nakaka-abala. Sadyang kakaiba lang talaga ang pakiramdam ko sa pakikitungo niya o ma-issue lang talaga ako?“O, right!” bigla niyang saad kaya tinignan ko siya na nagtatanong. “I think nakita sa kompanya ng fiance ko. Did you work there?”Muntik ko na maibuga ang ininom ko. Mabuti na lamang at hindi natuloy. “H-huh?” I beg for pardon. “Though, I’m not sure kung ikaw ba ‘yon. Siguro namamalik mata lang ako. You look so familiar kasi,” saad pa ni Miss Mendeola pagkatapos humigop ng kape niya.“S-saan ba ang kompanya ng fiance mo?” tanong ko kahit alam na ng aking isip ang kasagutan. “Hmm, He’s the president of H.A.S Food Company.” Hindi na ako
Kanina pa ako naka-upo rito sa tapat nila pero wala pa ring nagsasalita sa kanila. Ang awkward na kaya nanatiling nasa baba ang aking tingin. Alam kong nakatitig silang dalawa sa akin. Hindi ko naman alam kung ano ang ginagawa ko rito. “Gusto ko lang naman na ipakilala kayong dalawa sa isa’t isa, not as a boss and an employee, but as my friend and my boyfriend,” basag ni Valeen sa katahimikan.Nagtaas ako ng tingin, ngunit saglit lang dahil nakatitig pa rin sa akin si Simoun. Binaba ko rin kaagad ang aking tingin pero sumusulyap pa rin ako sa kanila. “Babe, siya ‘yong sinasabi ko sayong bago kong kaibigan. Employee mo siya, isn’t it a coincedence?” malanding tanong ni Valeen habang dikit a dikit kay Simoun. Nakakapit sa braso ni Simoun ang kaniyang dalawang kamay. Kanina ko pa napapansin ang babaeng ito. Ang lagkit ng kapit kay Simoun, daig pa batang pinapasuso ng ina. Si Simoun naman, wala lang imik. Kahit maliit na galaw ng katawan, wala siyang ginawa. Gustong-gusto yata kalagk
Hot, sweet, and wild. That’s what comes up in my mind. Other than drinking, maybe we could use this wine into something else. Hinanda ko ang bote ng wine at nilagay ko ito sa bedside table. Katabi naman ng bote ang glass ni Simoun na may marami nang nakalagay. Ang glass ko naman ay bitbit ko habang nakaupo sa kama. Hinihintay ko nalang na lumabas siya sa banyo. Syempre, nakaposisyon na ako. Naka-angat ang ibabang bahagi ng suot ko upang makita ang aking hita. Hindi nagtagal, bumukas na ang pinto ng banyo at iniluwa si Simoun na naka bathrobe na kulay puti. Tinutuyo niya ang kaniyang buhok gamit ang tuwalya. Nang lingonin niya ako, agad akong ngumiti. “Cheers?” anyaya ko.Kumunot ang noo niya. “What are you doing?” Pinaglandas ng kaniyang titig ang aking katawan mula sa paa paangat sa aking ulo. “Umiinom.” Inangat ko ang aking baso na may lamang maraming wine at sumandal sa headboard ng kama. Uminom lang ako ng kaunti at ang ibang laman, dahan-dahan kong binuhos sa aking dibdib.
Natapos nang gamutin ni Simoun ang sugat ni Raphael. Nilalagyan na niya ito ngayon ng band aid.“It’s done,” saad niya nang matapos.“It doesn’t hurt tito,” matapang na wika ni Raphael.“Still next time, you have to be careful, okay?”Tumango ang bata. “Opo, tito.”“Very good.” Umayos ng tayo si Simoun.“’Yong parents niya, kailangan natin siyang ibalik,” ani ko.“Tumawag nalang tayo ng security at manatili muna rito,” suhestyon niya.I think, it’s way better. Kaysa maghanap rin kami, at maghanap rin ang kaniyang mga magulang. May chance na magkatagpo kami, ngunit may chance ring lalayo lang kami lalo.Tatawagan ko na sana ang security number ng place nang may babaeng biglang sumigaw.“Raphael, anak!” Tumatakbo ang babae papalapit sa aming gawi. Kasunod naman sa kaniya ang isang lalaki. “Mommy, daddy!” sigaw ni Raphael. Ang kaniyang tuta ay tumatahol ring sinalubong ang mag-asawa.“Anak, where have you been? Alalang-alala kami ng daddy mo sa’yo.” Nang makalapit, agad na yumakap ang
We went to church together, we pray, and light a candle for our son. We will visit him soon sa death anniversary na niya. Hindi pa pwede ngayong wala pang one year. Lumang paniniwala ‘yan ng mga nakakatanda na nasunod ko mula sa kanila ni lola. “Hindi ba tayo uuwi?” tanong ko nang mapansing ibang ruta ang tinahak ni Simoun. “Too early to go home. Saturday date muna tayo,” aniya. And he just made me draw a smile on my lips. The Simoun Hord that I know now is far away different from the Simoun I know four years ago. He was my professor, now he’s my boss. He was just my sex partner, now he’s my boyfriend. I only knew few of his life details before, now we’re fighting together in a battlefield. Time passes quickly. At hindi ko inasahang babalik pa rin ako sa piling niya ngayon.Pumunta kami sa isang highland park. Dito masarap maglakad-lakad dahil sa maganda ang view at malamig ang hangin. Naglalakad kaming magkahawak ang mga kamay. Maraming mga tao, kadalasan couple, may mga pamil
Yes, we’re now dating for real. And that’s what makes his fake father threaten him to be banned from the country again.I haven’t seen his father lately. Sabi rin naman ni Simoun, hindi niya ito madalas na nakikita. Marami raw itong pinagkaka-abalahan, maliban sa kompanya.He finally told me everything about his fake father and about his parents death. It wasn’t just an accident. It was planned.As for now, his fake father is building strong alliances with the criminal organizations and some powerful politicians. Nakuha na nga niya ang lahat na pag-aari ng kaniyang kapatid, gahaman pa rin siya sa kapangyarihan.Kaya nahihirapang gumalaw si Simoun upang kalabanin ang pekeng ama dahil sa malakas na koneksyon nito, both underground and in public. And as of now, he’s still under his fake father’s control.Good thing that his fake father not yet banned him, threat palang. Pero kung mangyari man, things will fuck up to the worst point.I’m not ready for that point, but it feels like Simoun
Perhaps it’s time to accept fate and move on from the past. He almost broke me, but it wasn’t his fault. Siya rin, he suffered a lot…more than what I have been.Perhaps it’s time to forgive him and start over again. I may not know what lies tomorrow ahead, but I wanna live today, and move on from yesterday. Nang magising ako, tulog pa si Simoun. Dahan-dahan akong bumaba ng kama at lumabas ng kuwarto. Bumaba ako sa kusina upang maghanda ng agahan. I haven’t prepared breakfast for us simula nang tumira ako rito. Today will be my first day. Niluto ko lang ang kung anong pwedeng pang breakfast na nakita ko sa loob ng fridge. Pagkatapos kong magluto, hinanda ko na ang mga pagkain sa mesa. Nang matapos na akong maghanda. Huminga ako nang malalim at ngumiti. “Perfect,” saad ko. Tumalikod ako upang lumabas ng kusina nang…“Ay langya!” gulat kong asal nang makita si Simoun na nakatayo sa may pintuan. “K-kailan kapa diyan?” Naka cross sa kaniyang dibdib ang kaniyang mga braso at nakahilig
“Simoun once become a university professor. She was his student,” wika ni Richmond na siyang sumurpresa kay Valeen. “W-what?” Pagtataka niya. She didn’t know such thing.“Nang tumigil siya sa pagdo-doctor, naging professor siya. That woman Beatrize happened to be his student,” kuwento ni Richmond. “I-ibig sabihin niyo po uncle, kilala niyo ang babaeng ‘yon?” Kilala lang ni Valeen si Beatrize bilang isa sa mga naging babae ni Simoun. Wala siyang alam sa ibang impormasyon tungkol sa dalawa. “Not that much. Her father is a lawyer and her mother is a small business owner. Just one of Simoun’s woman from before.” Iyan lamang ang alam ni Richmond na impormasyon tunglkol kay Beatrize.“And what is that professor and student thing, uncle?” pahabol na tanong ni Valeen.“He was her college professor, when we arranged Simoun’s marriage with the Lopez’s hier.” Valeen’s jaw dropped. “Nasa New York siguro ka nang mga panahong ‘yon,” dagdag ni Richmond. Valeen was once a nurse. Kasama niya sa
Valeen left, without bidding a farewell word. And it feels like I won the battle. Ang sarap sa pakiramdam manalo sa isang argumento. Napapanginti ka nalang talaga nang todo. Well not until nagsalita si Simoun. “What was it again?” Napalundag ako nang mapansing ang lapit ko pala sa kaniya. Ngayon ko lang napansin kasi kanina abala ako sa pakikipag-argumento. “Ang alin?” Nakangiti siya habang nakatingin sa akin. “’Yong mga pinagsasabi mo. We have been what?” ang ganda ng ngiti niya. Tila ba may nangyaring maganda o may ginagwa akong maganda. We have been sleeping together, we had sex, we’re living together. Iyan ang mga pinagsasabi ko kanina na hindi ko na kayang sabihin ulit ngayon. “Ginawa ko lang ang papel ko bilang fake fiance mo,” ani ko at dumistansya nang kaunti mula sa kaniya. “And you were talking like the real one.” Eh sino ba naman ang hindi? Nilalait ako kaya ipaglalaban ko ang sarili ko. “Shut up. Hanggang dito nalang ako.” Tumayo na ako upang umalis na. baka hum
“You’re not freaking serious Moun, right?” “I am freaking serious, Bea!”Nagtatalo kami rito sa loob ng sasakyan kasi ang sabi niya, papasok kami sa trabaho na magkasama. It will surely create a huge mess. “Hanggang dito ba naman magpapanggap akong fiance mo? Ano sa tingin mo iisipin ng mga tao sa’kin?” pakikipagtalo ko.“You were already exposed to the media, Beatrize. Imposibleng wala sa mga tao diyan sa loob ang nakaalam sa balita. And if you don’t want to pretend, why not try to be real then?” saad naman niya. “I’m dead serious, Moun!” babala ko. “And so I am. You are now my fiance. No turning back!” At binuksan na niya ang pinto bago pa man ako makasagot. Bumaba siya mula sa driver’s seat at saka umikot naman sa passenger’s seat upang pagbuksan ako ng pinto. Narito na kasi kami sa harapan ng kompanya at nakikipagtalo ako kanina pa kasi ayaw kong magkai-issue’ng kasama siya. But he insist kaya wala na akong magawa ngayon. Pagpasok palang namin sa loob, nasa amin na ang aten
Hanggang sa ako ang nagdesisyong basagin ang katahimikan. “Narinig ko ang usapan niyo,” ani ko habang nasa kalawakan pa rin ang tingin. Wala siyang respond kaya dinagdagan ko ang aking sinabi. “Do you have something to tell me?” Lumingon ako sa kaniya. I met his tired eyes. I can see it, the way he look at me. He did not speak. He just look at me, unemotionally. I can’t read any emotions from his eyes. “I mean…I don’t want to assume pero, were you talking about me?”diretso kong tanong. Gusto ko lang naman malinawan. I was once said that I don’t want to get involved with him again, but I’m already here…in his place, getting involve in his life.“Yeah,” maikli niyang sagot. I’m not surprised. I’m getting more curious. “Bakit? May kailangan ba akong malaman?”Humugot siya ng malalim na hininga. “No. I was just wondering if you can trust me again.” I was a bit surprised by his words. “Alam kong sinisini mo ako sa pagkamatay ng anak natin.” But his second sentence literally caught m