Mukhang nagulat si Ziyad sa katanungan ni Precious. Mula sa pagkabigla ay naging malamlam ang kaniyang mga mata. Lumapit siya ng bahagya sa dalaga, nang hindi tinatanggal ang mga mata rito. Nananantya ang kaniyang mga tingin. Nagtagal ito ng ilang minuto bago siya sumagot. "We love each other," namamaos na sagot niya. Mariin siyang tinitigan ng dalaga. Iyong titig na animoy hinuhulaan at binabasa niya ang isipan ng lalake. She don't know. And she doesn't want to believe what she is seeing now. Ziyad looks serious. At para bang ang sinabi nito ay totoo.She can see love in his eyes. The love in his gaze made Precious heart's melt. Nagkaroon siya ng kakaibang pakiramdam. Umiikot ang kaniyang tiyan at ang kaniyang dibdib, hindi niya maintindihan kung bakit ganoon na lang ang kalabog nito. Ganito ba talaga ang lalake? At ganito din ba ang reaksyon niya lagi? "Why?" tanong ni Ziyad. Kamuntik na niyang makalimutan na nasa loob pa din pala ng kuwarto si Ziyad. "Ang dami ko kasing hindi
Aayain sana ni Ziyad na maglakad sa tabing dagat ang dalaga pero natutulog na ito. Hinayaan na lang muna niya ang dalaga, dahil nag-re-recover pa lang ito sa nangyari sa kaniya. Pinagmasdan niya ito ng ilang minuto. Pinag-aaralan ang bawat sulok ng kaniyang mukha, bago siya tumayo at naglakad papuntang balcony. Tinanaw niya ang dagat na nasa harapan. Ang payapang expression ay muli na namang napalitan ng mabagsik na anyo. Mahigit tatlong linggo na din ang nakalipas nang tumawag ang mag-asawang caretaker sa kaniya. Sinabi nito na may babae silang napulot sa may dalampasigan. Sugatan at walang malay. Mukhang nagpalutang-lutang ang katawan nito hanggang sa mapadpad ito sa isla na kinaroroonan ng kanilang mansyon. Sasabihin sana niya sa mag-asawa na itawag ito sa pulis pero sakto namang nakita niya ang palabas sa telebisyon na nasa harapan niya. Nasa headlines ng balita ang nangyaring pagsabob ng isang yacht. At nang makita niya ang pangalan ng biktima ay malakas siyang kinutuban. H
Magaling na ang mga sugat ni Precious pero nag-iwan ang mga 'to ng mga peklat. Malakas na din siya kaya gusto na sana niyang umalis sila ng bansa ni Ziyad upang ipaayos ang kaniyang mukha ngunit kailangan daw munang ayusin ng lalake ang kanilang papers. Ang mga dokumento lalo na ang passport ng dalaga ay nawawala daw kaya naman hindi sila basta-basta makakaalis. Bumalik na din si Precious sa pag-wo-work out at kasama niya lagi si Ziyad. Kaya naman laging inspired ang dalaga. For a week, ramdam niya na malaki ang nabawasan sa kaniyang size. "I need to go to Singapore for 2 days, babe..." paalam sa kaniya ni Ziyad isang gabi pagkatapos nilang kumain. Naglalakad-lakad sila sa dalampasigan habang magkahawak ng kamay. Nanahimik ang dalaga. Masaya naman siya sa mansyon pero kapag umalis ang kaniyang asawa, naisip niya na malulungkot talaga siya. Ngayon pa lang na nagsabi ang binata ay nalulungkot na siya. "Babalik din ako agad, promise. Kung hindi lang ako kailangan doon, hindi talaga k
Habang palapit nang palapit ang dalawa sa kanilang destinasyon patindi naman nang patindi ang kaba na nararamdaman ni Precious. Ang kaniyang kamay ay nakahawak sa kaniyang dibdib habang iniisip ang kalagayan ng kaniyang asawa. Binabagabag din siya dahil sa nagawa niyang malaking kasalanan sa kaniyang asawa. Hindi niya alam kung bakit ginawa iyon ni Ziyad sa kaniya. Basta ang alam lang niya ay masamang tao ang lalake. Sinamantala siya. Naluluha na naman siya. Ilang beses silang nagtalik ng lalake. Hindi lang isang beses. Hindi lang isang beses na pinagtaksilan niya si Jacob. Hinilot niya ang kaniyang ulo dahil sumasakit ito. Hindi niya matandaan kung ilang araw o linggo siyang nalayo sa kaniyang asawa. Baka nag-aalala na ito sa kaniya. Naalala niya ang mga masasayang alaala nila ng kaniyang asawa. Ang kanilang bakasyon sa ibang bansa at ang gabi doon sa yacht. Bakit ba ito sumabog? Ano'ng nangyari? Pero ang mahalaga ay nakaligtas siya at alam din niyang hindi napahamak ang kaniyan
Pinagmasdan niyang maigi ang kaniyang mukha sa salamin. Halos hindi na niya makilala ang kaniyang sarili dahil ibang-iba na ngayon ang kaniyang itsura. Marahan niyang hinaplos ang kaniyang maliit na mukha. Ni bakas ng dati niyang mukha ay hindi na niya makita. Hindi na siya ito. Hindi na siya si Precious dahil si Precious ay patay na. Kumuyom ang kaniyang kamao. Anim na buwan na ang nakaraan pero ni isang detalye ng mga nangyari ay tandang-tanda pa niya. Huminga siya nang malalim. Pinakalma niya ang kaniyang sarili. Ilang buwan na din niyang sinasanay ang sarili. Hindi siya puwedeng magpadala sa galit at puot na nararamdaman niya. Oo galit siya, pero hindi siya puwedeng magpadalos-dalos. Hindi na siya iyong dati na puso lang ang pinapairal niya. Ngayon, utak na niya ang ginagamit niya. "Jade..." Sinulyapan niya si Ziyad. Kararating lang ng lalake galing sa trabaho. Tinupad ng lalake ang pangako niyang tulong. Dinala siya nito sa ibang bansa. Ginastusan ang kaniyang plastic surgery
Nakaalis na sina Awi at Cora kaya lumabas na din ako ng restroom. Naghihintay na si Ziyad sa loob ng sasakyan. "You okay?" Medyo tulala ako dahil sa aking iniisip. "Nakita ko sina Cora at Awi. Magkasama sila..."Natahimik si Ziyad. "Paimbestigahan ko si Awi." Tumango ako at muli na namang napaisip. I'm not overthinking about what I saw earlier. I was busy thinking of things that I would want to do with Cora. Sa dinami-dami ng lalake sa mundo, si Jacob pa talaga. Damn it! Buong buhay ko, pinagkatiwalaan ko siya. She knew my frustrations, struggles. And she knew that I really like Jacob since we're young. That scheming bitch! I will make her pay a high price. Sa isa sa penthouse ni Ziyad kami umuwi. Dito sa NCR mayroon siyang tatlong malalaking towers na pagmamay-ari bukod pa sa mga nabili niyang mga units at penthouse sa iba't ibang mga towers sa buong NCR. He's one of the most influential and successful billionaire at a young age. Ang mga magulang niya ay nasa ibang bansa. Ang D
Tawag nang tawag si Cora. Ang kulit-kulit. Ilang araw na din ang nakalipas mula nang sabihin ko sa kaniya na may ibibigay ako sa kaniya. Mukhang hindi na makapaghintay."Sorry, busy kasi ako these past few days. Free ako tonight, kita tayo?" "Sure. Puwede tayong magkita sa mall sa Quezon City."Ako pa talaga ang pupunta doon? Asa ka naman na mapapasunod mo ako. "Nasa Taguig kasi ako, e. Pero puwede namang some other time na lang.""Hindi, pupuntahan kita," she insisted. That's a two hours drive, pero dahil traffic matatagalan pa siya. Hindi naman ako maghihintay sa kaniya, siya ang maghihintay sa akin. "Okay." Sinabi ko sa kaniya kung saang restaurant kami magkikitang dalawa. Nandito ako ngayon sa Ayala, may tiningnan ako na space for rent at hinihintay ko ang broker sa susunod na space na titingnan ko. Mag-o-open kasi ako ng business, na-approved na ito ni Ziyad. Hindi na ako nakatira sa kaniyang penthouse ngayon. I moved out. Sa kabilang tower lang naman ako lumipat, dahil kaila
THIRD POV Nanggagalaiti sa galit si Cora nang hindi na naman umuwi sa magdamag si Jacob, kaya hinanap niya ito sa lahat ng puwede nitong puntahan. At natagpuan niya ito sa penthouse kinaumagahan. Pinigilan pa siya ng bodyguard ni Jacob kanina sa labas. At kung hindi lang siya nagwala hindi pa siya papapasukin sa loob. Nadatnan niya ang mga kaibigan ni Jacob sa may living room na mga tulog pa at may mga katabing mga babae. May mga babae, kaya naisip niya na mayroon ding babae si Jacob. Alam niyang nasa loob ng silid si Jacob, kaya halos gibain niya ang pintuan nito sa lakas ng kaniyang pagkatok. "Jacob!""Buksan mo itong pinto!" Naalimpungatan naman ang mga kaibigan ni Jacob. Nagmamadali ang mga 'to na magbihis at sinama nila sa pag-alis ang mga babae na kasama nila. Nagising naman si Jacob pero hindi ito agad bumangon. Masakit ang kaniyang ulo at katawan. Napangiwi siya nang maramdaman niya ang hapdi sa kaniyang dibdib at kaniyang likuran. Napamura sya dahil tila sumobra ata i
One year later..."Kumusta ang mga babies ko?" Nadatnan ko sina Zion, Pearl at Saphire na naglalaro sa garden. Dito sila naglalakad-lakad kapag ganitong oras. Paggising nila, gusto na nilang lumabas agad. Sobrang kulit at likot na nilang tatlo. Tumatalbog ang mamula-mulang pisngi ng tatlong babies na nag-uunahan na lumapit sa akin. Miss na miss ako ng mga anak ko. Natatawa naman akong naghintay sa kanila na makalapit. Gustong-gusto ko na silang mayakap pero hinayaan ko silang lumapit sa akin. Nauna si Zion na makalapit sa akin. Si Pearl naman ay ilang hakbang pa ang layo sa akin. Samantalang si Sapphire naman ay sinadyang dumapa at umiyak. Siya ang artista sa mga triplets. Masyado siyang madrama. Natatawa namang lumapit sa kaniya si Ziyad. Kauuwi lang din niya galing trabaho. "Don't cry, Daddy is here." Syempre, Daddy to the rescue na naman. Hindi niya matiis na umiiyak ang kaniyang anak. Hinalikan niya ito pero umiiyak pa din si Saphire. Gusto niyang siya ang mauna sa akin. Bin
Nagkatitigan kami ni Ziyad. Alas-tres na ng madaling araw pero hindi pa din kami natutulog. Pinagtutulungan naming alagaan ang triplets. Masama ang pakiramdam ni Mommy kaya pinatulog na muna namin siya. Kailangan niya ng pahinga.Kahit walang maayos na tulog gabi-gabi, masaya kaming mag-asawa. Ang tatlong munting anghel namin na mga iyakin ang nagiging source ng lakas at kaligayahan namin sa araw-araw. Tulog na si Zion. Siya ang pinakamabait sa kanilang tatlo. At siya din ang kamukhang-kamukha ng kaniyang Daddy. Ang dalawang babae naman ay hati sa mukha namin. Kamukha sila ng aming mga ina. Hati ang mukha nila. Gising pa sila. Nagpapakarga habang nakatitig sa aming mukha. Hinawakan ko ang kamay ni Pearl at agad naman niyang hinawakan ang aking daliri. "Hindi ka pa inaantok?" malambing kong tanong sa kaniya. Kinakausap ko kahit na hindi pa naman siya nakakaintindi at hindi pa nakakapagsalita. She's just two months old. "Inaantok ka na?" masuyo naman na tanong ni Ziyad sa aking tab
ZIYAD Wala naman akong ibang intensiyon sa pagkupkop sa kaniya sa resthouse namin noon sa Romblon, pero nang magising siya at malaman ko na wala siyang maalala, doon pumasok sa utak ko ang idea na magpanggap na asawa niya. Kahit ngayon lang, kahit sandali lang at kahit kunwari lang. Sinamantala ko ang pagkakataon. Nakakaramdam ako ng guilt pero mas lamang iyong saya na kasama ko siya. Nalalapitan at nahahawakan ko siya. Nasasabi ko sa kaniya na mahal ko siya at kahit alam kong kunwari lang, masaya ako kapag naririnig ko ang paglalambing niya sa akin. Alam ko namang sandali lang lahat ng ito. May nagmamay-ari sa kaniya, may asawa siya at lalong may iba ng laman ang puso niya pero naging selfish ako. Hindi ko siya kayang ibalik, lalo pa at kakaiba ang nararamdaman ko sa pagsabog ng yacht few weeks after her Dad's death. Paano kung hindi natural ang cause of death niya, kung hindi pinatay din siya. Wala man lang naghanap sa kaniya. After few weeks nag-assume na agad sila na patay na
"Mataba! Pangit! Walang Mommy!" Binu-bully na naman nila si Precious Real. Tiningnan ko ang pinsan ko at nakuha naman niya agad ang gusto ko. Inutusan niya ang mga kaibigan niya na sawayin ang mga babae na nanlalait at nanunukso kay Precious. "Balyena!""Elepante!""Hoy, ano'ng ginagawa niyo? Huh?! Makalait kayo, ah." Lumapit na ang mga kaibigan ng pinsan ko. "Bakit, totoo naman na mataba siya, ah.""Oh, ano ngayon? Madami silang pambili ng pagkain, e! Mayaman sila! Eh, kayo ba mayaman ba kayo? Eh, nagtatrabaho lang naman ang mama mo sa factory ng mga Smirnova, ah! Ah, poor!"Ngayon nabaliktad na ang sitwasyon. Sila naman ang na-bully. Walang kasama si Precious ngayon. Hindi niya kasama ang kaibigan niya na si Cora. Anak ng kanilang maid. How did I know this? I did some research. Grade two pa lang kami nang napapansin ko na siya. Hindi pa siya ganoon kataba noon, pero ngayon na grade five na kami, tumaba siya lalo. Pero wala naman akong makita na masama kung mataba man siya. She'
Simpleng kasal lang naman ang plano namin, pero hindi simpleng kasalan ang nangyari. Our wedding was held in Chateau de Chantilly. This venue holds only few weddings a year and I feel so lucky and thankful that my first wedding was held here. Mayayakap ko talaga ng mahigpit ang Mommy ni Ziyad mamaya. Nagsimula na akong magmartsa. At hindi ako mag-isa na maglalakad sa aisle na mayroong nagkalat na mga pale pink at puting mg flower petals. Ihahatid ako ng Daddy ni Ziyad sa altar. Siya mismo ang nag-offer sa akin kagabi. Emosyonal ako ngayon, dahil bukod sa wala na akong mga magulang at kamag-anak na saksi sa pagpapakasal ko, sobrang saya din ng puso ko. Dahil pagkatapos ng pinagdaanan ko at pagkatapos ng sakripisyo na ginawa ni Ziyad, here we are today, ready to commit to each other until death do us part. "My dearest, Ziyad. We've come a long way until we found our way back in each others arms. As I set foot here at the City of Love, I already made a promise to love you and serve y
"Why are you looking at me like that?" nagtataka ngunit may ngiti sa labi na tanong ni Ziyad. I giggled. "Nagkuwentuhan kami ng Mommy mo kanina. Pinakita niya sa akin iyong mga photo album mo. Pati iyong mga pictures ko mula elementary." Ngumuso ako. Nag-iinit pa ang pisngi ko dahil sa kilig. Mahina naman siyang tumawa. Binitawan niya saglit ang kaniyang celphone upang ituon ang buong atensyon sa akin. "Did you hire a private investigator? Kahit nang umalis ka na ng bansa, may mga kuha ka pa din kasi na mga pictures ko.""Yeah. Iyong scholar namin."Sumimangot ako. "Kawawa naman. Ginawa mo pang stalker ko.""Bayad naman siya. I'm sending him money monthly, in exchange for the pictures."Iiling-iling kong hinaplos ang guwapo niyang mukha. "Hanggang ngayon hindi pa din ako makapaniwala. Napapatanong ako kung bakit ako? Sa dinami-dami ng babae sa mundo, bakit ako?""Kasi naniniwala ako na nakatadhana talaga tayo sa isa't isa. Kaya hindi ako tumigil na mahalin ka kahit sa mga panahon
Maaga daw kumakain ng agahan dito sa bahay nina Ziyad kaya maaga din akong bumangon. Naligo ako at nag-ayos. Sinuot ko ang bigay ng maid na isang Bronx and Banco na dress. Magaling talagang manamit ang Mommy niya. Mahilig din siya sa mga diamonds. Kahit nasa bahay lang ay nakasuot pa din siya ng jewelries. Hindi tulad ko na sobrang simple lang. Sabagay, si Daddy lang naman kasi ang mag-isang nagpalaki sa akin. Hindi din ako nakaranas ng glow up nang dalaga pa lang ako. Nang magkakilala kami ni Ziyad, sa kaniya lang ako nagsimulang mag-ayos ng husto. trinato niya ako na parang isang reyna. Nakaayos na ako nang magising si Ziyad. Nakangiti siyang yumakap sa akin at humalik. "Hmmm, ang bango naman at ang ganda ng asawa ko."Ang lapad tuloy ng ngiti ko. Ang ganda agad ng umaga ko dahil sa bolerong lalake na 'to. "Good morning, Ziyad.""Morning, baby. Hmmm..." Hinaplos niya ang aking bewang paakyat sa aking dibdib. Humagikgik ako na nauwi sa malakas na tawa. Patuloy naman siya sa paghim
Sa sobrang saya na nararamdaman ko hindi na matigil-tigil ang pag-agos ng mga luha sa aking mga mata. Pauwi na kami ngayon ni Ziyad sa kaniyang hotel. Kumuha siya ng tissue at siya na mismo ang nagpunas sa basa kong pisngi. "Tahan na," masuyo niyang sambit habang malamlam ang mga mata na nakatitig sa akin. Tumawa naman ako at muling umiyak. "Ikaw kasi, e. Bakit ba ang suwerte ko sa'yo? Ano bang nagawa ko at sobra mo akong mahalin?"Matamis siyang ngumiti. Kinuha niya ang kamay ko at masuyong hinalik-halikan. "Hindi ko din alam. Basta ang alam ko lang, isang beses lang akong magmamahal. Hindi ako nagbibiro nang sabihin ko sa'yo na tatanda akong binata." Tumawa ako. "Hindi ka tatandang binata. Tatanda ka kasama ako at ng mga magiging anak natin. Gusto ko ng madaming anak, Ziyad."He smirked and then grinned, and ended up with a chuckle. "Why are you laughing?""Nothing. I want more kids too."Kinagat ko ang aking labi. Ngayon na napunta doon ang topic, naisip ko kung ano ang puwed
It was too sudden and too soon but it doesn't feels wrong. Everything feels right. I love him and he loves me dearly too. Nakatingin ako sa singsing na suot ko habang yakap naman ako ni Ziyad at hinahalik-halikan ang aking balikat. "Para sa akin ba talaga ang singsing na 'to?" nagdududang tanong ko, making him chuckle. "Of course. Ikaw lang naman ang babaeng gusto ko, mahal ko at handa akong pakasalan at makasama habang buhay."Napabungisngis ako. "Kailan mo 'to binili?" "Bago ako bumalik ng Pinas. Umaasa ako na mahuhulog ka na sa akin." Tumawa ako dahil sa galak. Tapos halos ayaw niya akong pansinin noon. Akala ko bumalik lang siya para ipamukha sa akin na siya lang naman ang lalakeng sinayang ko. Nilingon ko siya at hinalikan. "I love you, Ziyad. At oo nga pala, paano kung hindi ako tanggap ng mga magulang mo?" Baka mamaya kausapin niya ako para sabihin na layuan ko ang anak niya. "Bakit naman hindi?" Kumunot ang kaniyang noo. "Mula pa nang nine years old ako, alam na nilang m