A few teardrops streamed down her cheeks. Hindi niya maipaliwanag ang nararamdaman ng mga sandaling ito. Nakalimot siya at pinagtaksilan niya si Carl. Why? Why had her body betrayed her? Ito ang paulit-ulit na tanong niya sa sarili. May mali sa lahat ng ito at hindi katanggap-tanggap dahil may fiance na siya.
Gusto niyang sumigaw, magwala at manakit ng mga sandaling ito dahil ipinagkanulo siya ng kanyang katawan. Ni hindi niya nakita ang anyo ng taong ito dahil sa loob ng ilang araw niyang pamamalagi sa impeyernong lugar na ito, di man lang niya nasilayan ang tunay nitong anyo.
Paano kung halimaw pala ang mukha nito. Hindi, talagang halimaw ang tingin niya rito. Walang matinong tao ang ipipilit ang sarili sa taong di niya kaanu-ano. Nadala lamang siya sa sidhi ng
TUMALIKOD na rin siya at bumaba sa kitchen. Dali-dali siyang naghanda ng makakain nilang dalawa. He prepared asparagus soup, rice congee, dumplings, and pancakes with eggs. Naghanda rin siya ng fresh milk. Matapos mailagay sa food tray ang lahat ng pagkain, pumanhik na siya sa kwarto ng dalaga.Nang paakyat na siya napansin niyang maliwanag na sa labas dahil tumagos na sa maliliit na siwang ng bintana ang sikat ng araw. Bago tumuloy sa kwarto ng dalaga dumaan muna siya sa sariling kwarto, dinampot ang bagong human skin mask at maayos na isinuot sa mukha. Kung titingnan siya ng kung sinuman, hindi mapupuna na nagsuot siya nito dahil sadyang magaling ang pagkakagawa niya rito. He’s expertise never failed. He managed to create a smooth skin mask that matches his skin texture and color.He glanced at himself in the mirror and he was satisfied with
HE threw a murderous look at his assistant. Harold sank onto the sofa and went silent.“Wala atang balak umuwi ito, magdamag na kaming puyat ah,” reklamo ni Harold ng lihim.Brielle rose from his chair, walked towards them. “Gusto mo ng umuwi?” bakas ang pagbabanta sa boses niya.Umiling agad si Harold, si James naman ay halos matawa ng makita ang reaksyon ni Harold, tila isa itong maamong tupa na takot sa amo nila.“Gusto mong umuwi?” ulit ni Brielle sa tanong nito kanina, saktong huminto sa harapan nila.“Ito naman di na mabiro, hindi ah. Sabi ko nga gagawin ko na iyong inutos mo sir Brielle,” hilaw na ngi
HINILA niya ito papasok sa loob ngunit nanatiling nakatayo si Ivana. Pilit pa nitong binabawi ang kamay na hawak niya. He turned and looked at her seriously, however, Ivana wore the same expression.He doesn’t want any fight, so instead of letting her go, he quickly carried her. Nagulat si Ivana sa ginawa ni Brielle, bahagya pa siyang tumili ngunit mabilis na sinelyuhan ni Brielle ng labi niya ang bibig nito.“Serve me and stop making a fuss,” Kinindatan pa niya ito habang naglakad sila papasok ng master bedroom.“Dito ka talaga magaling. Akala ko ba pagod ka,” angil ni Ivana.Napangiti si Brielle, “Nawawala ang pagod ko kapag nakikita na kita, syempre,”
SHE was shocked when she heard that there’s that kind of event held in this private villa and golf club. Saglit siyang napahinto sa pagkain, at nag-isip muna ng sasabihin. “Gusto niyo pong manood mamaya?” tugon muli ng kausap niyang katulong. Manood ng tournament? Pwede nga ba niyang gawin iyon gayong nagtatago nga silang mag-ina. Wala siyang maapuhap na tamang salitang itutugon, natameme siya at nauwi sa tuluyang pananahimik. “Ma’am okay lang po kayo?” tanong ng kausap niya. “...” Her mind wandered, and lost in her own thoughts. She’s thinking about Simon and Reymond this time. “Mommy, okay ka lang,” boses ni Nate na siyang pumukaw sa atensyon niya.
TULOG na tulog si Brielle sa kwarto nilang mag-asawa dala ng matinding pagod at puyat. Nakatunghay lamang si Ivana sa kanya, at puno ng alalahanin ang isipan niya. Nagpakawala siya ng sunud-sunod na buntong hininga.Lito ang isip niya dahil sa mga pangyayari. Naiipit muli ang pinsan niya, at nadamay pa ang mismong best friend niya. Tila nasa gitna siya ng nag-uumpugang bato dahil parehong mahalaga sa kanya ang dalawa.Determinado ring sinabi ni Brielle kaninang umaga na si Reymond ang pinaghihinalaan nitong tumangay sa kapatid. Ayaw tanggapin ng isip niya ang ganong lohika dahil kahit papaano batid niyang mabait at tahimik si Reymond. Minsanan na rin nitong niligtas ang buhay niya ng nasa bingit siya ng kapahamakan.She picked up her phone and went out to the garden. She needed to call her cousin.
AGAD na umiling si Brent ng marinig ang sinabi ni Shantal. He can’t let his wife go with him because he didn’t know what he was really going to do when he arrived at his company. Sa madaling salita gusto niyang kumilos ng siya lang. Kapag nasa tabi niya ito natitiyak niyang maya’t-maya ang angil nito.“And why do you refuse to bring me with you?” nakasimangot na tanong nito sa kanya, at tingin pa lamang niya sa reaksyon nito ayaw nitong tumanggap ng pagtanggi.“Dito ka nalang, sabi mo nga nag-aalala ka sa kaligtasan natin, maiging nasa bahay ka nalang para bawas sa alalahanin ko,” aniya.“Hindi, sasama ako,”“Dito ka nalang dad, ako nalang ang aalis,” biglang sumingit sa usapan nila
A long silence occurred inside the room. Both of them don’t want to talk. Tanging tunog lamang ng bawat pitik ng kamay ng orasan ang namayani sa loob ng opisina. Hindi maipinta ang mukha nilang dalawa at walang gusto magbaba ng pride.Ivana felt aggrieved, seeing how Brielle dominated their entire confrontation. Pakiramdam niya ayaw nitong pakinggan ang gusto niyang sabihin, o sa madaling salita mas gusto nitong huwag siyang makialam.At this moment, Brielle think that Ivana was so unreasonable. Bakit hindi muna ito nagtanong sa kanya, ang masaklap pa, agad siya nitong kinumpronta at tinaasan ng boses. Ang pinakaayaw niya sa lahat ay ang taasan siya ng boses at ipapamukha sa kanya na mali ang naging desisyon niya o ginagawa.He has always been so dominant, and she knew it very well. He clench
BRIELLE walked to the window, ignoring his two employees. His eyes filled with pain and regret. Ayaw niyang magkaroon sila ng di pagkakaunawaan mag-asawa. Dala ng matinding pressure at alalahanin, hindi na rin niya napigilan ang sarili.Halos tatlong taon na silang namuhay ng tahimik at masaya. They never fought over those years, until today. Why can’t Ivana understand him? Siya ang inasahan niyang unang taong susuporta at uunawa sa kanya, anuman ang pasyang gagawin niya bagkus iba ang naging dating nito kay Ivana sa ginawa niya laban sa pinsan nito.He heaved a deep sigh, trying to remove his anxiety. Sina Harold at James naman na ngayon ay tahimik na nakaupo sa sofa, kapwa nag-aalangan na magsalita.“Tawagin mo ang company doctor at nurse papuntahin mo rito,” bulong ni Harold ka
HER hands shivered while tightly gripping the whip and the high-power laser. Her jaw locked and she greeted her teeth. Naglaho lahat ng paghanga niya sa pekeng Drake Yin. Napalitan ng galit ang pagmamahal na sana unti-unti na niyang naramdaman dito.Marahang umangat ang duguang kamay ni Reymond para sana punasan ang mga luha ni Denise ngunit mabilis niya itong tinabig.Mahinang yugyog ng balikat sanhi ng marahang tawa ang naging tugon ni Reymond. Alam niyang ito na ang huling mga sandali niya at gagamitin niya na lang ito para humingi ng kapatawaran dito.“Bakit? Bakit mo nagawa sa akin ito? Anong kasalanan ko sa’yo?” malakas na sigaw ni Denise kay Reymond.Marahang nag-angat ng mukha si Reymond. Puno ng pasa at sugat ang katawan
IN a quick reflexes Reymond tried to escape from their grasp but he was too tired to make it. Pumihit paharap sa kanya si Brent at unti-unting naglakad palapit sa kanya.“Sir, ano po ang ibig sabihin nito?” kalmadong tanong ni Reymond kahit may nakaambang panganib ayon na rin sa hinala niya.Hindi sumagot si Brent at nang huminto ito sa harapan niya bigla itong nagtanong, “Nakalimutan mo na ba na ako si Brent Santillian? At malinaw kong sinabi sa’yo noon na aalagaan mo ang anak ko kapag ipagkakatiwala ko siya sa’yo? Ha ha ha! Ang laki kong hangal dahil naniwala ako sa panlilinlang mo!”Bago pa man nakasagot si Reymond malakas na hinila ni Brent ang suot niya maskara. Sinundan agad nito ng malakas na suntok sa sikmura niya.
NAMULA lalo ang mga mata ni Reymond. Ang salitang binitawan ng anak niya ang tanging natitirang pag-asa niya para maitama lahat ng kasalanan niya pagkatapos niyang isagawa ang heart surgery nito.Marahan siyang tumango, “Oo naman. Hindi ako aalis hanggang sa gumaling ka ng tuluyan.”Nag-angat ng mukha si Andrei at pinahid ang mga luha ni Reymond, “Bakit ka umiiyak?”“Nalungkot lang ako dahil tayo lang dalawa ang narito eh. Wala ang Mommy mo na sana inasahan kong dadatnan siya rito. Marahil nga masaya na siya na bumalik si Carl,” madamdaming tugon niya.Umiling si Andrei, “Tulog pa si Mommy nang umalis kami. Late na rin kasi siyang umuwi kagabi, pero tiyak ako kapag nagising na iyon mamaya susunod siya rito
NAPANSIN ni Brent na tulala ang manugang niya at saglit itong namutla. He snapped his finger in front of Ivana.“Penny, on your thoughts, Ivana?” Brent gazed at her daughter-in-law with a bit of doubt.“Ah-- I was just shocked with the news, dad. Who is the good doctor that will perform the surgery?” She queried calmly, avoiding Brent’s eyes.Brent smiled lightly, “It’s Drake Yin!”Lihim na naikuyom ni Ivana ng mariin ang kamay dahil tulad ng inasahan niya si Reymond nga ang tinutukoy ni Brent. Gustong magalit ni Ivana kay Reymond ng mga sandaling ito dahil pinapairal nito ang katigasan ng ulo.“Wow, I can’t believe Drake will do that!”
SAGLIT na natigilan si Brielle. Hindi niya inasahan ang ganitong sitwasyon na kinalalagyan ng matalik niyang kaibigan. Ngunit hindi niya rin masisisi ito na tumakas sa poder ng magulang dahil niloko rin ito ng sariling ama.Bahagya siyang nakadama ng awa para rito at tulad ng pinangako niya noon kay Carl, mananatili siyang magtuturingang magkapatid.“Don’t worry, I will be at your back. Just make sure to win back my sister’s trust. Lately, I could sense her anxious thoughts about you.” Brielle said, trying to console his best friend.“Yeah. Actually, a minute ago, we had a bit of a hateful confrontation, no… it’s an argument. I think she was typing a message for Reymond, so I came to her angrily, telling her that she was cheating on me.” Carl let out
MAHIGIT dalawang araw na ang nakalipas ngunit hindi na muling nagpakita si Reymond kay Denise. Hindi rin nag-abalang mag-message ang dalaga sa kanya kaya’t nagmumukmok lamang siya loob ng kanyang kwarto.He tried to comfort himself and preparing for Andrei’s surgery but deep inside his heart there was an emptiness he could barely bear. Halos hindi siya makatulog sa loob ng dalawang araw at iba’t-ibang imahe nina Denise at Carl na masayang magkasama ang paulit-ulit na naglalaro sa utak niya.Ilang beses na rin nagdala ng pagkain si Manang Carol sa silid niya ngunit ni hindi niya ito halos galawin. Nawalan siya ng ganang kumain at lalo itong ikinabahala ng mga kasambahay niya.He jolted when his phone suddenly rang.“Reymond,
SA bawat salitang naririnig niya mula sa anak ibayong tuwa ang hatid nito. Mabilis na gumaan ang pakiramdam niya at nanumbalik ang determinasyon niya sa sarili.“Anak, salamat sa mga sinabi mo. Kung alam mo lang gaano mo pinawi ang hinanakit ko.”“It’s okay, dad. Take care of yourself, okay?”“I will. I love you. Bye for now!”He ended the call. Saka lamang niya napansin na madilim na ang paligid. Tinawagan na rin niya ang restaurant kung saan nag-book sana siya ng dinner date nila ni Denise. Bayad na niya ito at hindi rin napakinabangan ngunit nagpasya na lamang siyang palipasin ang nangyari. Bumalik na siya sa sariling bahay at natulog na lamang.Samantala, k
MABILIS na lumuwag ang kamay ni Reymond na nakahawak sa kamay ni Denise bago pa man makapag-react ang dalaga. Binitawan na rin ni Reymond ang bouquet ng bulaklak at nalaglag ito sa harapan nilang magnobyo.Mabibilis na hakbang ang ginawa ni Reymond at agad na pumasok sa loob ng kotse nito. His car galloped away from the parking area, leaving heavy pain in Denise's heart. Gusto niyang magpaliwanag dito ngunit tila nawalan siya ng lakas ng loob na magsalita kanina dala ng matinding pagkabigla.Akma na siyang dudukwang para damputin ang bulaklak mula sa lupa ngunit pinigilan siya ni Carl.“Bakit mo pa dadamputin iyan? Pwede naman kitang bilhan ng mas maganda dyan mamaya kapag may nadaanan tayong flower shop sa highway,” sita ni Carl.Gigi
SHE gently pulled herself away from him. Carl could sense Denise’s bothered reaction but he tried to understand her. Nasabi na ni Brielle sa kanya na madalas nitong kasama si Reymond na akala nito ay ibang tao ngunit sa pagkakataong ito hindi na rin siya makakapayag na aagawin pa ni Reymond ang nobya niya at sisirain ang buhay nilang dalawa.“Kailan ka pa dumating?” seryosong tanong ni Denise kay Carl, matapos nitong bitawan siya.Hinawakan nito ang braso niya at inakay siya patungo sa tabi ni Brielle. Tahimik naman siyang nagpahila rito.“Kaninang madaling araw lang. Umalis ako sa bahay namin kagabi. Marami pa akong sasabihin sa’yo pero sa ngayon hindi na muna natin pag-uusapan dahil ang mahalaga nagkabalikan na tayo ulit at buhay pareho,” nakangiting tugon ni C