SHE froze for a while and it seems the time has suddenly stopped. The child on her arms kept sobbing, and she could feel his loneliness. Gusto niyang kumalas mula rito ngunit naroon ang bugso ng damdamin na hindi niya kayang ipaliwanag at bigyan ng malinaw na turing.
All she wanted right now was to comfort him and protect him. She looked down, and Andrei appeared so fragile in her eyes. The tears that slipped down her eyes were clear evidence that she cared about this little thing.
“Hush! Stop crying! I’m here. I’m here!” She ran her fingers through his hair. She could smell the sweet sweat coming from his small body. Andrei was trembling while sobbing.
Hindi pa rin ito tumigil sa pag-iyak at hindi niya alam kung paano ito pakalmahin. Tanging ginawa lamang niya ay suklian an
HIS hesitation was strong evidence of his hidden anger. Anybody who’s matured enough to see his reaction could conclude how much anger he bear over the past years. Marahil nga kung ang kausap niya ay mas matanda at nakakaunawa sa tunay niyang damdamin masasabi na niya kung gaano siya kagalit sa taong iyon.“I’m sorry, Daddy Lo, I shouldn’t have asked you this thing,” Andrei drooped his head.Brent looked into Andrei’s eyes. “One day, you will understand everything and when you grow old be a good man. Be a better person than anyone else. Daddy Lo will not last forever, but as long as I’m still alive, you’ll have my wings to protect you. I love you so much, little prince!”Yumakap ito ng mahigpit sa kanya. Nasa ganoon silang posisyon ng kuma
AFTER the happy breakfast Denise decided to bring Andrei to the garden area. Gusto niyang makausap ito at magkasarilinan silang mag-ina. Tumuloy naman sa terrace ang mag-asawa at nakatingin lamang sa mag-ina na ngayon ay nakaupo sa steel bench na naroon sa hardin.Namayani ang nakakabinging katahimikan sa pagitan ng mag-ina. Tila gusto matawa ni Denise sa inasal ng anak dahil bigla itong tumahimik nang sila na lamang dalawa.“Andrei, wala ka bang sasabihin sa akin?” panimulang tugon niya rito.Nag-angat ng mukha si Andrei at kiming ngumiti sa ina. Litaw ang dalawang dimples nito sa magkabilang pisngi na lalong nagbigay ng cute nitong aura.“Sabi ng Mommy kamukha siya ng tatay niya, siguro ang gwapo ng mukha nong Reymond na iy
Monday.Denise woke up early. After uttering a prayer she gazed at the small figure lying on her bed. Simula noong weekend sa tabi na niya natutulog si Andrei at tila gumaan na rin ang pakiramdam niya.Late na siya nakatulog kagabi dahil pinanood muna niya ang mga vlogs niya sa Youtube Channel niya. Tatlong taon din siya mahigit na nawala sa eksena at nababasa pa niya ang ilang mensahe ng mga avid fans niya. Nag-aalala ang mga ito ngunit nagpasya muna siyang huwag sagutin o maglagay ng bagong status update sa kahit alinmang social media accounts niya pagkat nagdesisyon siyang magpukos muna sa bagong yugto ng buhay niya.Kagagaling lamang niya sa mahabang coma at maging ang mga magulang niya nagpahiwatig din ng pagtutol sa pasya niyang bumalik na sa pagtatrabaho. Ngayong nagising na siya kailangan n
HEARING her son’s worry, Denise couldn’t help but ask her mother. Marahan niyang pinisil ang kamay ng ina habang naglalakad sila kasunod nina Brent patungong main lobby.“Mom, Andrei seems so scared with Kuya Brielle,” A concerned voice rang from her.Shantal glanced at her, nodded, and said, “Brielle openly expressed his disgust to your son. You know the reason why, as I’ve told you, he blamed himself for what had happened to you,”Denise was stunned by her mother’s confession, “It’s unfair, Andrei is just an innocent child. He has nothing to do with Reymond’s mistake. So how can he pour his anger into his nephew?”Huminto sa paghakbang ang Mommy niya na siyang ikinahinto niy
HAROLD was taken aback by Brent’s reaction. At this moment, he suddenly prayed that the floor would split open and swallow him whole.He shivered while giving his answer, “I didn’t mean anything of what I said, sir. I’m so happy to see you bring your entire family here,”“Should I not bring them, Harold? I just noticed too that some of my employees seemed so intrigued as to why I suddenly appeared in the company with my family. Do we need everyone’s approval before appearing publicly?” These series of questions hit Harold hard.Hindi niya alam kung paano ipapaliwanag ang sarili niya. Marahil nga naging tahasan lamang ang pagpapahayag niya opinyon na nakasira sa magandang mood ng boss niya.Mabilis si
BRIELLE’s emotion riled up, and he wasn’t sure to who he felt it. He suddenly felt lonely and alone. It triggered a sudden headache. He felt his surroundings swirling, and before he fell down on the floor, Harold’s arms quickly upheld him.Hindi na niya napansin ang paglapit nito sa kanya dahil okupado ang isip niya sa matinding diskusyon nilang mag-anak. Kumalat sa hallway ang folder na naglalaman ng financial report na tangan ni Harold dahil binitawan niya ito upang saluhin si Brielle bago pa man ito bumagsak sa sahig.Brielle lost consciousness in Harold’s arms.“Sir! Sir Brielle! Tulong! Tulong!” Umalingawngaw ang boses ni Harold sa hallway.Malinaw na narinig ni Shantal ang sigaw nito kaya’t hal
SABAY-SABAY silang tumango mag-anak. Bago pa man tuluyang lumabas si Doctor Zhao nagsalita na si Brent.“Doctor Zhao, thank you!”Doctor Zhao patted Brent’s shoulder when he walked past him. “He needed his wife. You must act quickly!”“I will!” Brent glanced at Harold, “Please send Doctor Zhao back to his office,”“Sige po sir! Doctor Zhao, ihahatid ko na po kayo,” anang boses ni Harold at kinuha niya mula sa kamay nito ang tangan nitong gamit.“Salamat Harold, tara na!”Nang makaalis na si Doctor Zhao agad na lumapit si Shantal sa kama na kinahihigaan ni Brielle. Puno na na
DENISE felt relieved hearing Ivana’s response. She couldn’t deny that Ivana really cared for her brother.“Thank you so much! We will expect you all to come back home soon. I will be the one to pick you up at the airport,”Ivana was stunned when she heard Denise answer, “It seems you are still not okay. You looked so pale and thin. We can come home with our own accord since my children are now grown up,”Umiling si Denise, “Huwag kang mag-alala kaya ko na. Gusto ko rin makita kaagad ang mga pamangkin ko,”Humugot ng malalim na buntong hininga si Ivana, “Sige ikaw ang bahala. Bukas na bukas din bibiyahe na kami pauwi dyan,”“O
HER hands shivered while tightly gripping the whip and the high-power laser. Her jaw locked and she greeted her teeth. Naglaho lahat ng paghanga niya sa pekeng Drake Yin. Napalitan ng galit ang pagmamahal na sana unti-unti na niyang naramdaman dito.Marahang umangat ang duguang kamay ni Reymond para sana punasan ang mga luha ni Denise ngunit mabilis niya itong tinabig.Mahinang yugyog ng balikat sanhi ng marahang tawa ang naging tugon ni Reymond. Alam niyang ito na ang huling mga sandali niya at gagamitin niya na lang ito para humingi ng kapatawaran dito.“Bakit? Bakit mo nagawa sa akin ito? Anong kasalanan ko sa’yo?” malakas na sigaw ni Denise kay Reymond.Marahang nag-angat ng mukha si Reymond. Puno ng pasa at sugat ang katawan
IN a quick reflexes Reymond tried to escape from their grasp but he was too tired to make it. Pumihit paharap sa kanya si Brent at unti-unting naglakad palapit sa kanya.“Sir, ano po ang ibig sabihin nito?” kalmadong tanong ni Reymond kahit may nakaambang panganib ayon na rin sa hinala niya.Hindi sumagot si Brent at nang huminto ito sa harapan niya bigla itong nagtanong, “Nakalimutan mo na ba na ako si Brent Santillian? At malinaw kong sinabi sa’yo noon na aalagaan mo ang anak ko kapag ipagkakatiwala ko siya sa’yo? Ha ha ha! Ang laki kong hangal dahil naniwala ako sa panlilinlang mo!”Bago pa man nakasagot si Reymond malakas na hinila ni Brent ang suot niya maskara. Sinundan agad nito ng malakas na suntok sa sikmura niya.
NAMULA lalo ang mga mata ni Reymond. Ang salitang binitawan ng anak niya ang tanging natitirang pag-asa niya para maitama lahat ng kasalanan niya pagkatapos niyang isagawa ang heart surgery nito.Marahan siyang tumango, “Oo naman. Hindi ako aalis hanggang sa gumaling ka ng tuluyan.”Nag-angat ng mukha si Andrei at pinahid ang mga luha ni Reymond, “Bakit ka umiiyak?”“Nalungkot lang ako dahil tayo lang dalawa ang narito eh. Wala ang Mommy mo na sana inasahan kong dadatnan siya rito. Marahil nga masaya na siya na bumalik si Carl,” madamdaming tugon niya.Umiling si Andrei, “Tulog pa si Mommy nang umalis kami. Late na rin kasi siyang umuwi kagabi, pero tiyak ako kapag nagising na iyon mamaya susunod siya rito
NAPANSIN ni Brent na tulala ang manugang niya at saglit itong namutla. He snapped his finger in front of Ivana.“Penny, on your thoughts, Ivana?” Brent gazed at her daughter-in-law with a bit of doubt.“Ah-- I was just shocked with the news, dad. Who is the good doctor that will perform the surgery?” She queried calmly, avoiding Brent’s eyes.Brent smiled lightly, “It’s Drake Yin!”Lihim na naikuyom ni Ivana ng mariin ang kamay dahil tulad ng inasahan niya si Reymond nga ang tinutukoy ni Brent. Gustong magalit ni Ivana kay Reymond ng mga sandaling ito dahil pinapairal nito ang katigasan ng ulo.“Wow, I can’t believe Drake will do that!”
SAGLIT na natigilan si Brielle. Hindi niya inasahan ang ganitong sitwasyon na kinalalagyan ng matalik niyang kaibigan. Ngunit hindi niya rin masisisi ito na tumakas sa poder ng magulang dahil niloko rin ito ng sariling ama.Bahagya siyang nakadama ng awa para rito at tulad ng pinangako niya noon kay Carl, mananatili siyang magtuturingang magkapatid.“Don’t worry, I will be at your back. Just make sure to win back my sister’s trust. Lately, I could sense her anxious thoughts about you.” Brielle said, trying to console his best friend.“Yeah. Actually, a minute ago, we had a bit of a hateful confrontation, no… it’s an argument. I think she was typing a message for Reymond, so I came to her angrily, telling her that she was cheating on me.” Carl let out
MAHIGIT dalawang araw na ang nakalipas ngunit hindi na muling nagpakita si Reymond kay Denise. Hindi rin nag-abalang mag-message ang dalaga sa kanya kaya’t nagmumukmok lamang siya loob ng kanyang kwarto.He tried to comfort himself and preparing for Andrei’s surgery but deep inside his heart there was an emptiness he could barely bear. Halos hindi siya makatulog sa loob ng dalawang araw at iba’t-ibang imahe nina Denise at Carl na masayang magkasama ang paulit-ulit na naglalaro sa utak niya.Ilang beses na rin nagdala ng pagkain si Manang Carol sa silid niya ngunit ni hindi niya ito halos galawin. Nawalan siya ng ganang kumain at lalo itong ikinabahala ng mga kasambahay niya.He jolted when his phone suddenly rang.“Reymond,
SA bawat salitang naririnig niya mula sa anak ibayong tuwa ang hatid nito. Mabilis na gumaan ang pakiramdam niya at nanumbalik ang determinasyon niya sa sarili.“Anak, salamat sa mga sinabi mo. Kung alam mo lang gaano mo pinawi ang hinanakit ko.”“It’s okay, dad. Take care of yourself, okay?”“I will. I love you. Bye for now!”He ended the call. Saka lamang niya napansin na madilim na ang paligid. Tinawagan na rin niya ang restaurant kung saan nag-book sana siya ng dinner date nila ni Denise. Bayad na niya ito at hindi rin napakinabangan ngunit nagpasya na lamang siyang palipasin ang nangyari. Bumalik na siya sa sariling bahay at natulog na lamang.Samantala, k
MABILIS na lumuwag ang kamay ni Reymond na nakahawak sa kamay ni Denise bago pa man makapag-react ang dalaga. Binitawan na rin ni Reymond ang bouquet ng bulaklak at nalaglag ito sa harapan nilang magnobyo.Mabibilis na hakbang ang ginawa ni Reymond at agad na pumasok sa loob ng kotse nito. His car galloped away from the parking area, leaving heavy pain in Denise's heart. Gusto niyang magpaliwanag dito ngunit tila nawalan siya ng lakas ng loob na magsalita kanina dala ng matinding pagkabigla.Akma na siyang dudukwang para damputin ang bulaklak mula sa lupa ngunit pinigilan siya ni Carl.“Bakit mo pa dadamputin iyan? Pwede naman kitang bilhan ng mas maganda dyan mamaya kapag may nadaanan tayong flower shop sa highway,” sita ni Carl.Gigi
SHE gently pulled herself away from him. Carl could sense Denise’s bothered reaction but he tried to understand her. Nasabi na ni Brielle sa kanya na madalas nitong kasama si Reymond na akala nito ay ibang tao ngunit sa pagkakataong ito hindi na rin siya makakapayag na aagawin pa ni Reymond ang nobya niya at sisirain ang buhay nilang dalawa.“Kailan ka pa dumating?” seryosong tanong ni Denise kay Carl, matapos nitong bitawan siya.Hinawakan nito ang braso niya at inakay siya patungo sa tabi ni Brielle. Tahimik naman siyang nagpahila rito.“Kaninang madaling araw lang. Umalis ako sa bahay namin kagabi. Marami pa akong sasabihin sa’yo pero sa ngayon hindi na muna natin pag-uusapan dahil ang mahalaga nagkabalikan na tayo ulit at buhay pareho,” nakangiting tugon ni C