DENISE felt relieved hearing Ivana’s response. She couldn’t deny that Ivana really cared for her brother.
“Thank you so much! We will expect you all to come back home soon. I will be the one to pick you up at the airport,”
Ivana was stunned when she heard Denise answer, “It seems you are still not okay. You looked so pale and thin. We can come home with our own accord since my children are now grown up,”
Umiling si Denise, “Huwag kang mag-alala kaya ko na. Gusto ko rin makita kaagad ang mga pamangkin ko,”
Humugot ng malalim na buntong hininga si Ivana, “Sige ikaw ang bahala. Bukas na bukas din bibiyahe na kami pauwi dyan,”
“O
Ivana hung her head. She knew nothing at all, as she was overwhelmed with the sad news Denise had told her earlier.“I- I honestly don’t know what exactly happened to him,” She raised her face, and sadness was written on her beautiful face.Upon looking at Ivana, Graciela grew more and more despondent. She quickly pulled her granddaughter into her embrace. “I understand. Please don’t be sad, I’m pretty sure Brielle will be okay soon when he sees you coming back to him. It took such a long time that both of you endured sadness and longing,”Ivana burst into tears. She couldn’t hide her real emotion anymore when she heard her grandma’s words, “I shouldn’t have treated him like this. I regret leaving him alone during those times he&rsqu
Napabuntong hininga na lamang si Brielle. Ayaw na rin niyang kontrahin ang ina dahil sa ganitong asal nito alam niyang ipipilit nito ang gusto na kahit nga ang mismong ama niya ay hindi ito kayang tanggihan.He suddenly misses his wife. His mind flew away and filled with Ivana’s image. It has been three years that they separated, and he still didn’t try to exert any effort to dotes on his wife.Napansin ni Shantal ang blankong ekspresyon ni Brielle at tila malalim ang iniisip nito.“Anak, okay ka lang? Hindi mo ba nagustuhan ang hinandang pagkain ng daddy mo?” bakas sa boses ng ina niya ang pag-aalala.Nang marinig ni Brielle ang sinabi nito, hinila siyang pabalik sa kasalukuyan. Tumingin siya rito at ngumiti ng bahagya.&nb
NAPAPANGITI si Brent ng marinig niya ang sinabi ng kanyang apo. Lumapit siya rito at tumabi sa upuan. Pinisil niya ang matambok nitong pisngi.“Oo na. Ikaw talaga daig mo ang matanda kung manita,”Pilyong ngumiti sa kanya si Andrei, “Nahihilo na kasi ako sa ginagawa mong palakad-lakad. Hindi ka mapakali, darating din sila hintayin nalang natin,”Tumango si Brent, “Excited lang si Daddy Lo kasi ang tagal na hindi ko sila nakita,”Maya-maya pa muling tumayo si Brent at sinipat ang relo, kinse minutos nalang bago mag-alas-kwatro ng hapon. Sa muling pag-angat ng mukha niya matinis na boses ni Brianna ang narinig niyang tumawag sa kanya.“Daddy Lo!!!”&nb
IVANA nodded and the great sadness in her heart suddenly lifted. She could see how Denise had changed after what happened in the past three years. Manaka-nakang tinitingnan sila ni Brent sa front view mirror habang hinihintay ang pag-usad ng sasakyan.Ang dalawang batang katabi niya ay tahimik lamang din at nagkakapalagayang loob.“Ano na ang plano mo sa mga darating na araw?” biglang tanong ni Ivana kay Denise.Bumungtong huminga muna si Denise bago seryosong tumugon, “Kailangan ko ng mag training para papalitan si Dad sa posisyon niya. Mahirap pero kakayanin ko, tumatanda na rin siya at palagay ko kailangan niya na rin e-enjoy ang buhay niya,”Nagulat si Ivana sa naging tugon nito pagkat nag-aalala siya sa kalagayan ni De
TUMIKHIM si Brent para kunin ang atensyon nilang magkapatid. Lumapit siya sa mga ito at inakbayan ang dalawa.“O siya, tama na ang drama ninyong dalawa dahil nagugutom na kami. Pagod din sa biyahe ang pamilya mo Brielle,”Saka lamang kumalas si Brielle kay Denise. Bahagya niyang sinipat ang anak nito na nakatungo at kuyom ang munting mga kamay. Tila may kirot sa puso niya ng makita ang tahimik nitong reaksyon sa likod ng ina.Lumapit naman si Ivana kay Brielle at iniyapos ang mga braso nito sa beywang niya.“Halika na nakaupo na silang lahat, gutom na ang mga bata,” hindi maalis-alis sa maamo nitong mukha ang ngiti.Bumaba ang mukha ni Brielle at muling binigyan ng maalab
NANG bumalik na sila sa sariling silid matapos maligo at magbihis nadatnan nilang nakatulog na ng mahimbing si Kyree. Agad na sumampa si Brielle sa kama at tinitigang maigi ang bunsong anak.Si Ivana naman ay nagtungo sa harapan ng vanity mirror at sinuklay ang mahabang buhok. Maya-maya pa sumampa na rin siya sa kama at napapagitnaan nila si Kyree. Pumihit siya paharap sa mag-ama niya. Titig na titig pa rin si Brielle sa maamong mukha ni Kyree.“Ang bilis ng panahon, parang kailan lang ang tahimik ni Kyree at madalang magsalita. Ngayon ang laki na niya at marunong na ring mangatwiran,” hinaplos ni Brielle ang pisngi ng anak.Tumango si Ivana habang inayos ang kumot niya. Tumingin siya ulit kay Brielle.“Ganon din naman ang kambal
PANSAMANTALANG natahimik si Brielle. Lumipad ang isip niya sa malayo. Kung tama nga ang hinala ni Ivana hindi niya lubos maisip na magagawa silang traydorin ng magulang ni Carl. Pilit niyang iwinawaglit sa isip ang ganitong hinala ngunit tila sakabilang banda may munting boses na nagpapaalala sa kanya na kailangan niyang imbestigahan ang bagay na ito.“I will probably send someone to validate everything regarding Carl’s death,” He said in a serious tone after a long silence.Ivana nodded and hugged him, “I’m sorry if I make you confused. I just can’t believe that Carl had gone,”Brielle planted a soft kiss on Ivana’s lips, “Let’s sleep now. It’s getting late. I will go to the company early tomorrow,”
Reymond let out a soft heaved, and he plucked enough courage to assure his Godfather.“Kevin will survive, he’s a strong child. He has been through difficult times before, and he made it. You are trusting my words, aren’t you?”Walang tugon sa kabilang linya ng mahabang sandali kaya’t akala niya ay pinutol na ni Aris ang tawag. Bahagya pa niyang inilayo ang telepono sa tenga at sinipat ang screen nito. Naroon pa rin ang tawag.“Ninong kumalma lang po kayo. Kapag lumala po ang kalagayan ni Kevin pupunta po ako dyan sa Beijing para isagawa ang operasyon kung kinakailangan,” puno ng determinasyon ang boses niya.Nabigla si Aris sa narinig mula kay Reymond, “Huwag! Gagaling din ang anak ko. Mangang
HER hands shivered while tightly gripping the whip and the high-power laser. Her jaw locked and she greeted her teeth. Naglaho lahat ng paghanga niya sa pekeng Drake Yin. Napalitan ng galit ang pagmamahal na sana unti-unti na niyang naramdaman dito.Marahang umangat ang duguang kamay ni Reymond para sana punasan ang mga luha ni Denise ngunit mabilis niya itong tinabig.Mahinang yugyog ng balikat sanhi ng marahang tawa ang naging tugon ni Reymond. Alam niyang ito na ang huling mga sandali niya at gagamitin niya na lang ito para humingi ng kapatawaran dito.“Bakit? Bakit mo nagawa sa akin ito? Anong kasalanan ko sa’yo?” malakas na sigaw ni Denise kay Reymond.Marahang nag-angat ng mukha si Reymond. Puno ng pasa at sugat ang katawan
IN a quick reflexes Reymond tried to escape from their grasp but he was too tired to make it. Pumihit paharap sa kanya si Brent at unti-unting naglakad palapit sa kanya.“Sir, ano po ang ibig sabihin nito?” kalmadong tanong ni Reymond kahit may nakaambang panganib ayon na rin sa hinala niya.Hindi sumagot si Brent at nang huminto ito sa harapan niya bigla itong nagtanong, “Nakalimutan mo na ba na ako si Brent Santillian? At malinaw kong sinabi sa’yo noon na aalagaan mo ang anak ko kapag ipagkakatiwala ko siya sa’yo? Ha ha ha! Ang laki kong hangal dahil naniwala ako sa panlilinlang mo!”Bago pa man nakasagot si Reymond malakas na hinila ni Brent ang suot niya maskara. Sinundan agad nito ng malakas na suntok sa sikmura niya.
NAMULA lalo ang mga mata ni Reymond. Ang salitang binitawan ng anak niya ang tanging natitirang pag-asa niya para maitama lahat ng kasalanan niya pagkatapos niyang isagawa ang heart surgery nito.Marahan siyang tumango, “Oo naman. Hindi ako aalis hanggang sa gumaling ka ng tuluyan.”Nag-angat ng mukha si Andrei at pinahid ang mga luha ni Reymond, “Bakit ka umiiyak?”“Nalungkot lang ako dahil tayo lang dalawa ang narito eh. Wala ang Mommy mo na sana inasahan kong dadatnan siya rito. Marahil nga masaya na siya na bumalik si Carl,” madamdaming tugon niya.Umiling si Andrei, “Tulog pa si Mommy nang umalis kami. Late na rin kasi siyang umuwi kagabi, pero tiyak ako kapag nagising na iyon mamaya susunod siya rito
NAPANSIN ni Brent na tulala ang manugang niya at saglit itong namutla. He snapped his finger in front of Ivana.“Penny, on your thoughts, Ivana?” Brent gazed at her daughter-in-law with a bit of doubt.“Ah-- I was just shocked with the news, dad. Who is the good doctor that will perform the surgery?” She queried calmly, avoiding Brent’s eyes.Brent smiled lightly, “It’s Drake Yin!”Lihim na naikuyom ni Ivana ng mariin ang kamay dahil tulad ng inasahan niya si Reymond nga ang tinutukoy ni Brent. Gustong magalit ni Ivana kay Reymond ng mga sandaling ito dahil pinapairal nito ang katigasan ng ulo.“Wow, I can’t believe Drake will do that!”
SAGLIT na natigilan si Brielle. Hindi niya inasahan ang ganitong sitwasyon na kinalalagyan ng matalik niyang kaibigan. Ngunit hindi niya rin masisisi ito na tumakas sa poder ng magulang dahil niloko rin ito ng sariling ama.Bahagya siyang nakadama ng awa para rito at tulad ng pinangako niya noon kay Carl, mananatili siyang magtuturingang magkapatid.“Don’t worry, I will be at your back. Just make sure to win back my sister’s trust. Lately, I could sense her anxious thoughts about you.” Brielle said, trying to console his best friend.“Yeah. Actually, a minute ago, we had a bit of a hateful confrontation, no… it’s an argument. I think she was typing a message for Reymond, so I came to her angrily, telling her that she was cheating on me.” Carl let out
MAHIGIT dalawang araw na ang nakalipas ngunit hindi na muling nagpakita si Reymond kay Denise. Hindi rin nag-abalang mag-message ang dalaga sa kanya kaya’t nagmumukmok lamang siya loob ng kanyang kwarto.He tried to comfort himself and preparing for Andrei’s surgery but deep inside his heart there was an emptiness he could barely bear. Halos hindi siya makatulog sa loob ng dalawang araw at iba’t-ibang imahe nina Denise at Carl na masayang magkasama ang paulit-ulit na naglalaro sa utak niya.Ilang beses na rin nagdala ng pagkain si Manang Carol sa silid niya ngunit ni hindi niya ito halos galawin. Nawalan siya ng ganang kumain at lalo itong ikinabahala ng mga kasambahay niya.He jolted when his phone suddenly rang.“Reymond,
SA bawat salitang naririnig niya mula sa anak ibayong tuwa ang hatid nito. Mabilis na gumaan ang pakiramdam niya at nanumbalik ang determinasyon niya sa sarili.“Anak, salamat sa mga sinabi mo. Kung alam mo lang gaano mo pinawi ang hinanakit ko.”“It’s okay, dad. Take care of yourself, okay?”“I will. I love you. Bye for now!”He ended the call. Saka lamang niya napansin na madilim na ang paligid. Tinawagan na rin niya ang restaurant kung saan nag-book sana siya ng dinner date nila ni Denise. Bayad na niya ito at hindi rin napakinabangan ngunit nagpasya na lamang siyang palipasin ang nangyari. Bumalik na siya sa sariling bahay at natulog na lamang.Samantala, k
MABILIS na lumuwag ang kamay ni Reymond na nakahawak sa kamay ni Denise bago pa man makapag-react ang dalaga. Binitawan na rin ni Reymond ang bouquet ng bulaklak at nalaglag ito sa harapan nilang magnobyo.Mabibilis na hakbang ang ginawa ni Reymond at agad na pumasok sa loob ng kotse nito. His car galloped away from the parking area, leaving heavy pain in Denise's heart. Gusto niyang magpaliwanag dito ngunit tila nawalan siya ng lakas ng loob na magsalita kanina dala ng matinding pagkabigla.Akma na siyang dudukwang para damputin ang bulaklak mula sa lupa ngunit pinigilan siya ni Carl.“Bakit mo pa dadamputin iyan? Pwede naman kitang bilhan ng mas maganda dyan mamaya kapag may nadaanan tayong flower shop sa highway,” sita ni Carl.Gigi
SHE gently pulled herself away from him. Carl could sense Denise’s bothered reaction but he tried to understand her. Nasabi na ni Brielle sa kanya na madalas nitong kasama si Reymond na akala nito ay ibang tao ngunit sa pagkakataong ito hindi na rin siya makakapayag na aagawin pa ni Reymond ang nobya niya at sisirain ang buhay nilang dalawa.“Kailan ka pa dumating?” seryosong tanong ni Denise kay Carl, matapos nitong bitawan siya.Hinawakan nito ang braso niya at inakay siya patungo sa tabi ni Brielle. Tahimik naman siyang nagpahila rito.“Kaninang madaling araw lang. Umalis ako sa bahay namin kagabi. Marami pa akong sasabihin sa’yo pero sa ngayon hindi na muna natin pag-uusapan dahil ang mahalaga nagkabalikan na tayo ulit at buhay pareho,” nakangiting tugon ni C