AN hour later, Harold arrived at HUO GROUP. Hindi na siya umakyat pa ng opisina ni Brielle at tinawagan na lamang niya ito. Sinabi niya rito na sa parking area nalang niya ito hihintayin. Wala pang sampung minuto dumating na rin si Brielle.
Agad niyang nakita si Harold, bitbit nito ang dalawang bouquet ng bulaklak na ipinasuyo niya rito.
“Halika na iyong kotse ko ang gamitin natin,” naglalakad na si Brielle patungo sa sarili niyang sasakyan. Sumunod naman sa kanya si Harold.
“Ako na po ang mag-drive,” presenta niya ng tumapat na sila sa kotse nito.
Tumango lamang si Brielle. Kinuha mula sa kamay ni Harold ang dalawang bouquet at inabot naman rito ang susi ng sasakyan. Agad nitong binuksan ang pintuan sa likurang bahagi ng k
KINABIG ni Brent ito at niyakap ng mahigpit. Maging siya ng marinig ang sinabi nito ay halos madurog din ang puso. Hanggat maaari ayaw niyang maramdaman ng kahit alinman sa mga apo niya inaapi ang mga ito.“Hush, tahan na. Narito naman si Daddy Lo sa tabi mo. Saka dapat masaya ka ngayong araw na ito dahil kaarawan mo,” marahang kumbinsi niya rito.Patuloy ang hikbi nito hanggang sa tuluyang kumalong na ito kay Brent.“Ayaw naman po nila sa akin eh. Si Mommy baka ayaw rin sa akin kasi di niya ako kilala. Kayo nalang ni Mommy La ang kakampi ko,”Lalong ikinagulat ni Brent ang sinabi nito dahil sa murang edad naramdaman na nito ang rejection galing sa mga anak niya.“Hi
The sudden movement made by Denise has caught Brielle’s attention. Brielle was shocked, looking at his sister. She’s now wide awake, staring at him intently.Umaliwalas ang mukha ni Brielle ng magkasalubong ang mga mata nilang dalawa. Umahon siya mula sa upuan at dumukwang upang yakapin ang kapatid. Hindi makagalaw si Denise ng yumakap sa kanya si Brielle.Litung-lito ang isip niya dahil nahihiya siya ng mga sandaling ito. Hindi niya alam ang pangalan ng gwapong lalaki na nasilayan niya. Kamukha ito lalaking nagpakilala sa kanya kanina na ama nila at mas bata lamang itong tingnan.“Denise! Denise natutuwa ako at nagising kana bunso,” di mapigilan ni Brielle na maiyak dahil sa labis na tuwa. Lumipas ang ilang sandali at ganoon lamang silang dalawa. Ni hindi niya magawang guma
SHE dare not mention Andrei’s name in front of Brielle. Alam niyang magagalit ito anumang sandali kapag babanggitin niya kung nasaan si Brent.“I’m pretty sure he’s with that bastard’s child,” Brielle threw a hateful answer, making Denise and her Mom turn their heads towards him.Hindi nagustuhan ni Shantal ang sinabing ito ni Brielle kaya’t agad niya itong sinita, “Brielle! Nasa hapag kainan tayo pati ba naman dito anak dadalhin mo pa rin ang galit mong iyan?”Umangat ng bahagya ang boses ng ina bagay na ikinainis lalo ni Brielle dahil malinaw na indikasyon ito na ipinagtatanggol nito ang batang iyon.A mocking smile formed at the corner of Brielle’s mouth. Then, shrugging his shoulder,
KASALUKUYAN ng hinatid ni Brielle sa sariling silid si Denise. Pagpasok nila sa kwarto nito, inakay niya ito patungo sa kama. Tinulungan na makahiga ng maayos. Saglit siyang umupo sa gilid ng kama nito.“Natutuwa ako at nagising kana bunso pero hindi ako pwedeng magtagal dito dahil marami pa akong gagawin. Babalik pa ako sa opisina kung may oras pa at hindi matraffic sa daan,” nakangiting tugon ni Brielle.Marahang tumango si Denise. Ngunit bago pa man tumayo si Brielle hinawakan niya ang kamay nito, “Kailan ka ulit babalik dito, kuya? Marami akong gusto itanong sa’yo,”“Kapag may oras na ako, babalik ako rito. Pangako iyan. Ngayon, kailangan mo munang magpagaling ng tuluyan. Naghihintay sa’yo ang kompanya natin,” walang ligoy na tugon ni Brielle.&nbs
SHE froze for a while and it seems the time has suddenly stopped. The child on her arms kept sobbing, and she could feel his loneliness. Gusto niyang kumalas mula rito ngunit naroon ang bugso ng damdamin na hindi niya kayang ipaliwanag at bigyan ng malinaw na turing.All she wanted right now was to comfort him and protect him. She looked down, and Andrei appeared so fragile in her eyes. The tears that slipped down her eyes were clear evidence that she cared about this little thing.“Hush! Stop crying! I’m here. I’m here!” She ran her fingers through his hair. She could smell the sweet sweat coming from his small body. Andrei was trembling while sobbing.Hindi pa rin ito tumigil sa pag-iyak at hindi niya alam kung paano ito pakalmahin. Tanging ginawa lamang niya ay suklian an
HIS hesitation was strong evidence of his hidden anger. Anybody who’s matured enough to see his reaction could conclude how much anger he bear over the past years. Marahil nga kung ang kausap niya ay mas matanda at nakakaunawa sa tunay niyang damdamin masasabi na niya kung gaano siya kagalit sa taong iyon.“I’m sorry, Daddy Lo, I shouldn’t have asked you this thing,” Andrei drooped his head.Brent looked into Andrei’s eyes. “One day, you will understand everything and when you grow old be a good man. Be a better person than anyone else. Daddy Lo will not last forever, but as long as I’m still alive, you’ll have my wings to protect you. I love you so much, little prince!”Yumakap ito ng mahigpit sa kanya. Nasa ganoon silang posisyon ng kuma
AFTER the happy breakfast Denise decided to bring Andrei to the garden area. Gusto niyang makausap ito at magkasarilinan silang mag-ina. Tumuloy naman sa terrace ang mag-asawa at nakatingin lamang sa mag-ina na ngayon ay nakaupo sa steel bench na naroon sa hardin.Namayani ang nakakabinging katahimikan sa pagitan ng mag-ina. Tila gusto matawa ni Denise sa inasal ng anak dahil bigla itong tumahimik nang sila na lamang dalawa.“Andrei, wala ka bang sasabihin sa akin?” panimulang tugon niya rito.Nag-angat ng mukha si Andrei at kiming ngumiti sa ina. Litaw ang dalawang dimples nito sa magkabilang pisngi na lalong nagbigay ng cute nitong aura.“Sabi ng Mommy kamukha siya ng tatay niya, siguro ang gwapo ng mukha nong Reymond na iy
Monday.Denise woke up early. After uttering a prayer she gazed at the small figure lying on her bed. Simula noong weekend sa tabi na niya natutulog si Andrei at tila gumaan na rin ang pakiramdam niya.Late na siya nakatulog kagabi dahil pinanood muna niya ang mga vlogs niya sa Youtube Channel niya. Tatlong taon din siya mahigit na nawala sa eksena at nababasa pa niya ang ilang mensahe ng mga avid fans niya. Nag-aalala ang mga ito ngunit nagpasya muna siyang huwag sagutin o maglagay ng bagong status update sa kahit alinmang social media accounts niya pagkat nagdesisyon siyang magpukos muna sa bagong yugto ng buhay niya.Kagagaling lamang niya sa mahabang coma at maging ang mga magulang niya nagpahiwatig din ng pagtutol sa pasya niyang bumalik na sa pagtatrabaho. Ngayong nagising na siya kailangan n
HER hands shivered while tightly gripping the whip and the high-power laser. Her jaw locked and she greeted her teeth. Naglaho lahat ng paghanga niya sa pekeng Drake Yin. Napalitan ng galit ang pagmamahal na sana unti-unti na niyang naramdaman dito.Marahang umangat ang duguang kamay ni Reymond para sana punasan ang mga luha ni Denise ngunit mabilis niya itong tinabig.Mahinang yugyog ng balikat sanhi ng marahang tawa ang naging tugon ni Reymond. Alam niyang ito na ang huling mga sandali niya at gagamitin niya na lang ito para humingi ng kapatawaran dito.“Bakit? Bakit mo nagawa sa akin ito? Anong kasalanan ko sa’yo?” malakas na sigaw ni Denise kay Reymond.Marahang nag-angat ng mukha si Reymond. Puno ng pasa at sugat ang katawan
IN a quick reflexes Reymond tried to escape from their grasp but he was too tired to make it. Pumihit paharap sa kanya si Brent at unti-unting naglakad palapit sa kanya.“Sir, ano po ang ibig sabihin nito?” kalmadong tanong ni Reymond kahit may nakaambang panganib ayon na rin sa hinala niya.Hindi sumagot si Brent at nang huminto ito sa harapan niya bigla itong nagtanong, “Nakalimutan mo na ba na ako si Brent Santillian? At malinaw kong sinabi sa’yo noon na aalagaan mo ang anak ko kapag ipagkakatiwala ko siya sa’yo? Ha ha ha! Ang laki kong hangal dahil naniwala ako sa panlilinlang mo!”Bago pa man nakasagot si Reymond malakas na hinila ni Brent ang suot niya maskara. Sinundan agad nito ng malakas na suntok sa sikmura niya.
NAMULA lalo ang mga mata ni Reymond. Ang salitang binitawan ng anak niya ang tanging natitirang pag-asa niya para maitama lahat ng kasalanan niya pagkatapos niyang isagawa ang heart surgery nito.Marahan siyang tumango, “Oo naman. Hindi ako aalis hanggang sa gumaling ka ng tuluyan.”Nag-angat ng mukha si Andrei at pinahid ang mga luha ni Reymond, “Bakit ka umiiyak?”“Nalungkot lang ako dahil tayo lang dalawa ang narito eh. Wala ang Mommy mo na sana inasahan kong dadatnan siya rito. Marahil nga masaya na siya na bumalik si Carl,” madamdaming tugon niya.Umiling si Andrei, “Tulog pa si Mommy nang umalis kami. Late na rin kasi siyang umuwi kagabi, pero tiyak ako kapag nagising na iyon mamaya susunod siya rito
NAPANSIN ni Brent na tulala ang manugang niya at saglit itong namutla. He snapped his finger in front of Ivana.“Penny, on your thoughts, Ivana?” Brent gazed at her daughter-in-law with a bit of doubt.“Ah-- I was just shocked with the news, dad. Who is the good doctor that will perform the surgery?” She queried calmly, avoiding Brent’s eyes.Brent smiled lightly, “It’s Drake Yin!”Lihim na naikuyom ni Ivana ng mariin ang kamay dahil tulad ng inasahan niya si Reymond nga ang tinutukoy ni Brent. Gustong magalit ni Ivana kay Reymond ng mga sandaling ito dahil pinapairal nito ang katigasan ng ulo.“Wow, I can’t believe Drake will do that!”
SAGLIT na natigilan si Brielle. Hindi niya inasahan ang ganitong sitwasyon na kinalalagyan ng matalik niyang kaibigan. Ngunit hindi niya rin masisisi ito na tumakas sa poder ng magulang dahil niloko rin ito ng sariling ama.Bahagya siyang nakadama ng awa para rito at tulad ng pinangako niya noon kay Carl, mananatili siyang magtuturingang magkapatid.“Don’t worry, I will be at your back. Just make sure to win back my sister’s trust. Lately, I could sense her anxious thoughts about you.” Brielle said, trying to console his best friend.“Yeah. Actually, a minute ago, we had a bit of a hateful confrontation, no… it’s an argument. I think she was typing a message for Reymond, so I came to her angrily, telling her that she was cheating on me.” Carl let out
MAHIGIT dalawang araw na ang nakalipas ngunit hindi na muling nagpakita si Reymond kay Denise. Hindi rin nag-abalang mag-message ang dalaga sa kanya kaya’t nagmumukmok lamang siya loob ng kanyang kwarto.He tried to comfort himself and preparing for Andrei’s surgery but deep inside his heart there was an emptiness he could barely bear. Halos hindi siya makatulog sa loob ng dalawang araw at iba’t-ibang imahe nina Denise at Carl na masayang magkasama ang paulit-ulit na naglalaro sa utak niya.Ilang beses na rin nagdala ng pagkain si Manang Carol sa silid niya ngunit ni hindi niya ito halos galawin. Nawalan siya ng ganang kumain at lalo itong ikinabahala ng mga kasambahay niya.He jolted when his phone suddenly rang.“Reymond,
SA bawat salitang naririnig niya mula sa anak ibayong tuwa ang hatid nito. Mabilis na gumaan ang pakiramdam niya at nanumbalik ang determinasyon niya sa sarili.“Anak, salamat sa mga sinabi mo. Kung alam mo lang gaano mo pinawi ang hinanakit ko.”“It’s okay, dad. Take care of yourself, okay?”“I will. I love you. Bye for now!”He ended the call. Saka lamang niya napansin na madilim na ang paligid. Tinawagan na rin niya ang restaurant kung saan nag-book sana siya ng dinner date nila ni Denise. Bayad na niya ito at hindi rin napakinabangan ngunit nagpasya na lamang siyang palipasin ang nangyari. Bumalik na siya sa sariling bahay at natulog na lamang.Samantala, k
MABILIS na lumuwag ang kamay ni Reymond na nakahawak sa kamay ni Denise bago pa man makapag-react ang dalaga. Binitawan na rin ni Reymond ang bouquet ng bulaklak at nalaglag ito sa harapan nilang magnobyo.Mabibilis na hakbang ang ginawa ni Reymond at agad na pumasok sa loob ng kotse nito. His car galloped away from the parking area, leaving heavy pain in Denise's heart. Gusto niyang magpaliwanag dito ngunit tila nawalan siya ng lakas ng loob na magsalita kanina dala ng matinding pagkabigla.Akma na siyang dudukwang para damputin ang bulaklak mula sa lupa ngunit pinigilan siya ni Carl.“Bakit mo pa dadamputin iyan? Pwede naman kitang bilhan ng mas maganda dyan mamaya kapag may nadaanan tayong flower shop sa highway,” sita ni Carl.Gigi
SHE gently pulled herself away from him. Carl could sense Denise’s bothered reaction but he tried to understand her. Nasabi na ni Brielle sa kanya na madalas nitong kasama si Reymond na akala nito ay ibang tao ngunit sa pagkakataong ito hindi na rin siya makakapayag na aagawin pa ni Reymond ang nobya niya at sisirain ang buhay nilang dalawa.“Kailan ka pa dumating?” seryosong tanong ni Denise kay Carl, matapos nitong bitawan siya.Hinawakan nito ang braso niya at inakay siya patungo sa tabi ni Brielle. Tahimik naman siyang nagpahila rito.“Kaninang madaling araw lang. Umalis ako sa bahay namin kagabi. Marami pa akong sasabihin sa’yo pero sa ngayon hindi na muna natin pag-uusapan dahil ang mahalaga nagkabalikan na tayo ulit at buhay pareho,” nakangiting tugon ni C