IVANA gave her sweet smile, somehow she knew that Adela was at Brielle’s office. Kahit hindi na nito banggitin na naroon ito alam niyang tama ang hula niya dahil sa background mismo ng lokasyon nito ay tandang-tanda niya na sa CEO’s office ito.
Tumikhim muna si Ivana at sumandig sa headboard ng kama bago muling tumugon kay Adela.
“Nagulat po ako at bigla kayong tumawag sa akin,”
“Ah, nangangamusta lang ako,” biglang kumindat si Adela at saka niya ni-reverse ang camera ng phone paharap kay Brielle na hindi man lamang nito napapansin.
Lihim na napasinghap si Ivana ng makita ang hapis na mukha ng asawa. Bakas pa rin ang gwapong anyo nito ngunit halatang pumayat ito sa loob ng ilang buwan na hindi niya ito nakita. S
Aya was lost for words. Thinking how to persuade her husband, suddenly his father-in-law came in. Agad na napansin ni Doctor Albert ang pagkain na nakahain sa center table. Ramdam niya ang tensyon sa loob ng pribadong silid dahil parehong madilim na anyo ng mag-asawa.Ni hindi man lamang siya nagawang batiin ng dalawa. Nakatungo si Aya samantalang nakatingin sa madilim na paligid sa labas ng bintana si Erick.Isa siya sa personal na nag-aasikaso kay Carl, ang kanyang panganay na apo. Nang mismong araw na tumawag si Erick sa kanya at nagpasundo sa Beijing gamit ang private plane nila at sinabi nitong kritikal ang sitwasyon ni Carl halos madurog ang puso niya.Mahal nilang lahat si Carl dahil sa taglay nitong kabaitan. Masunurin din ito kaya’t ng hilingin niya sa apo na mag doctor sumunod naman
NAGING manhid na rin marahil ang puso ni Erick dahil sa mga nangyari kaya’t ayaw niyang tanggapin ang paliwanag ng ama niya ngunit mas pinili muna niyang magpakahinahon ng mga sandaling ito.Muling tinapik ni Albert ang balita niya, “Kumain muna tayo, alam mo nagugutom na talaga ako. Ang haba ng meeting kanina at ni hindi ako nakapag lunch,”Tumango lamang siya at sumunod na rito. Isa-isa silang inabutan ni Aya ng kubyertos. Tahimik na dumaan ang isang oras na walang imikan silang tatlo habang kumakain. Ilang saglit lang nagpahinga muna silang mag-ama sa mismong pribadong silid ni Carl.Kumpleto sa kagamitan ang silid na ito at naroon din ang malaking kama at banyo na ginagamit nilang mag-asawa habang nagbabantay kay Carl.Ilang
A loud knock outside Brielle’s door wakes him up. He’s trying to sober up and jump out of bed. Walked lazily towards the door. Tila naiwan pa sa higaan ang kaluluwa niya ng mga sandaling ito at panay ang hiling niya sa isip na sana kung sinuman ang gumising sa kanya ng ganito kaaga ng weekend ay magandang balita ang sasabihin nito.Hubad-baro pa siya ng binuksan niya ang pinto at sumalubong sa kanya ang maputlang mukha ng daddy niya. Halos malaglag pa sa sahig si Brent at parang walang lakas ang mga binti nito na pinilit lamang umakyat hanggang dito sa kwarto niya. Mabuti na lamang at maagap ang kamay ni Brielle at nagawa niyang hawakan ang mga braso nito upang huwag itong tuluyang bumagsak.“Brielle-- Brielle-- Brielle! He uttered his son’s name in a trembling voice.Inakay
Six months later… Santillian’s Villa - BeijingPalakad-lakad sa labas ng kwarto ni Denise si Brent, halatang balisa ito at hindi mapakali. Ngayon ang araw na naka-schedule si Denise ng cesarean section dahil kabuwanan na nito. Tila isang himala at nabuhay sa loob ng sinapupunan niya ang sanggol kahit pa hindi pa rin nagising ang dalaga.Dala na rin sa maayos na pag-aasikaso ng doctor at ob-gyne nito naitawid ni Denise hanggang siyam na buwan ang sanggol. Si Shantal lamang ang pinapayagan sa loob ng kwarto upang saksihan ang pagluwal ng anak nila sa sanggol nito.Sa loob ng ilang buwan hindi na rin dumalaw si Brielle sa mansyon at subsob ito sa trabaho na tila ba doon na lamang nito ibinuhos ang lahat ng oras. Hindi rin nito sinundo ang pamilya sa London. Simula ng malaman nito ang pagkamatay
HE wanted to curse, yell and throw all the things around him to appease his anger. How could his parents easily let go of the painful and tragic event that happened to his sister? Naroon pa rin ito at wala pang malay hanggang sa mga sandaling ito.Ayaw niyang magtanim ng galit habambuhay ngunit paano nga ba niya mapapatawad ang taong gumawa ng pang-iinsulto sa pamilya niya at lumapastangan sa kaisa-isa niyang kapatid? Ang masaklap pa kahit nawala ito nag-iwan pa ito ng isang alaala na hindi niya kayang tanggapin. Marahil nga naging masama na siya sa paningin ng ama ngunit hanggat sariwa sa utak niya ang ginawang kalapastanganan ni Reymond Yun na naging sanhi sa pagkamatay ng matalik niyang kaibigan walang puwang sa puso niya ang salitang - KAPATAWARAN.He is still in a painful agony up to this moment when he remember his best friend. Carl is a good
Umangat ang munting kamay nito at hinawakan ang kamay ng Ivana. Tumingala ito sa kanya at tiningnan siya nito sa mga mata. Tila napapaso si Ivana sa paraan ng tingin ni Kyree at parang nanuot sa kaiburan niya ang titig nito.She squatted down and gently pinched Kyree’s face. “I’m sorry if I wake you up, darling!”“I heard you scream,” Kyree touched Ivana’s hand.Hindi niya alam kung paano ipaliwanag sa anak ang inasal niya ngunit kailangan niyang sagutin ang tanong nito dahil titig na titig ito sa kanya.“Hahaha! May naalala lang akong movie at nadala ako sa eksena,” pagsisinungaling niya.Halatang di ito naniniwala sa paliwanag niya, bagamat
HALOS magkapanabay na umupo silang dalawa ni Samantha. Naglagay na rin siya ng pagkain habang may isang kasambahay na lumapit sa kanya at nagtanong.“Sir, ano pong gusto ninyong inumin? Juice or Coffee?”He raised his head, “I want a black coffee with creamer and half-teaspoon of sugar,”“Noted, sir!”Tumalikod na ito at gumawa ng kape para sa kanya. Nag-umpisa na rin siyang kumain. Maya-maya pa bumalik na ito sa tabi niya at inilapag ang umusok na kape na hiningi niya rito.“Kape niyo po,” anang katulong habang nakayukod ito.Naiilang siya sa pakikitungo ng mga ito dahil sanay siyang laging solo lang sa
NAPAPANGITI siya sa pagiging kwela ng pamangkin at pansamantalang gumaan ang pakiramdam niya habang narito ito sa tabi niya.“It’s a gesture of pampering, didn’t you like it?” He smiled at Nate.Nate pursed his tiny lips, “I don’t like it because it seems to pet me like a tiny poppy,”Hindi na niya mapigilan ang sarili, natawa siya ng tuluyan. At tiningnan naman siya nito na tila nabubugnot ng mga sandaling ito dahil sa malakas niyang tawa.“Ayaw mo ba noon? Ibig sabihin natutuwa kami sa’yo,” kapagkuwan tugon niya. Ibinaba na rin niya ang kamay at inangat ito sabay kandong.Tumingala si Nate sa kanya, “Uncle, bakit ka po malungkot?