Brielle hated Samantha’s existence as when he saw her, she resembled Ivana after she had undergone plastic surgery to faked her identity before to grabbed Ivana’s company.
Itinulak niya ang pinto at pumasok siya ng tuluyan. Sumalubong sa kanya ang halos wala ng laman na opisina. Lumapit siya sa working table at isa-isang binuksan ang drawer nito. Tanging mga report lamang ng marketing department ang naroon, kaya’t nahulaan na niyang bago pa man tumakas si Samantha ay planado na nito ang lahat.
Kahit ni isang bagay or larawan man lang ng pamilya nito ay walang naiwan. Nang mga sandaling ito, nasa hallway na rin si Adela. Papunta siya ng HR Department sa dulong bahagi ng fifteen floor ng mapansin niyang nakabukas ang pinto ng opisina si Samantha.
She peeked in and was shocked to see
He stood and walked to the window. He took out his cigarette and lighter from his pocket and lit it. Nakailang buga na siya ng usok ngunit hindi pa rin mawala sa isipan niya ang pwedeng mangyari sa dinner meeting nila mamaya ni Brent.“Shit, I shouldn’t be like this, I’m not the one who made his daughter suffer,”Ipinilig ni Aris ang ulo niya ng ilang ulit habang bumubuga ng makapal na usok mula sa yosi niya. Kung tatanggihan naman niya ang paanyaya nito, tiyak niyang lalong maghinala si Brent sa kanya at hindi ito titigil para paimbestigahan siya ng tuluyan.He never made any illegal activities though, even those times Simon and him were often talk. Ilang beses man siyang niyaya nito, tinanggihan niya ito ng maayos dahil ayaw niyang mabahiran ng masamang impormasyo
BRENT looked away and said, “How can a father stop worrying about his children, Brielle?”.Ang tanong na ito ng ama ay tila libong kutsilyo na unti-unting bumabaon sa puso ni Brielle. Tama ang sinabi ng daddy niya, walang matinong ama na hindi nag-aalala sa mga anak niya tuwing may pinagdadaanan ang mga ito.“Did you stop worrying about my grandchildren?” Brent suddenly asked him while still looking outside the window.“No, dad! Every single day that I wake up, I miss my children and wish that I could have enough courage to fetch them,” Brielle can’t hide the sadness in his voice. “Madalas tinatanong ko ang sarili ko, kung naging mabuting ama nga ba ako kagaya mo? I provided material things to my children, however, I forgot to spend time with them. I
IT seems a strong force dragging him towards the vortex. He could clearly hear a sob, and it turned to a cry.“Uncle, gumising kana, ihatid mo na ako sa Beijing!” Ang mahinang hikbi ni Nate kanina ay unti-unting naging malakas na iyak. Ilang beses din niyang pinipisil ang kamay nito.Sa pagdilat ng mga mata ni Reymond ang malabong aninag ng mukha ng isang bata ang nasilayan niya. Ang hikbi nito na naging panaghoy sa pandinig niya ay ang malakas na daluyong ng tila agos ng tubig na humihila sa kamalayan niya pabalik sa kasalukuyan.He moved his hands, trying to grasp Nate’s tiny hands that gently pinched his right hand.“Nate!” tanging ang pangalan lamang ng pamangkin ang naibigkas niya sa mahina at paos na boses. 
NAKAALIS ang mga doctor niya at tinanggal na rin ang mga aparatong nakakabit kay Reymond. Mabigat pa rin ang pakiramdam niya at hindi pa gaanong makagalaw. Lumapit si Catherine sa kama niya at inayos nito ang pagkakahiga niya.“Narinig mo naman lahat ng sinabi ng doctor mo kanina, kailangan mo ng maayos na pahinga at pagkain sa mga susunod na araw,”“Ate, gusto ko lang marinig ang buong pangyayari matapos ang aksidenteng iyon. Paano ninyo ako nadala rito sa Singapore?” Tinitigan niya ng seryoso si Catherine.“Bukas na tayo mag-usap. Magpahinga ka muna, kagigising mo lang, pwede ba iyon? Makinig ka muna sa akin, kahit ngayon lang Reymond,” pakiusap naman ni Catherine sa kanya.Wala na rin siyang nagawa kundi ang
ANG sinabi ni Brent sa kanya ay parang bombang sumabog sa harapan niya mismo. Ayaw mag-sink in sa utak niya ang sinabi ng ama o mas tamang sabihin na hindi niya matanggap na ang panaginip niya ilang araw lang ang nakalipas ay nagkatotoo.He was lost for words in a few minutes, clenching his fists tightly while his gaze flew towards his sister’s bed. Naroon pa rin ito nakahiga at tila walang buhay. Saka lamang napansin ni Brielle ang biglaang unting pag-usbong ng tiyan nito.He slowly walked to the bed, and his parents were so silent that nobody would even dare to speak a single word. He felt pity for Denise as he stared at her.Umangat ang kamay niya at hinaplos ang pisngi nito. Gusto niyang magalit sa sarili dahil hindi niya nagawang iligtas ito sa kapahamakan. Tuluyang nasira ang buha
ILANG saglit na hindi ito nagsalita at tinitigan ng masama si Brielle. He knew that he was so pissed off with his rude attitude. A traffic violation is not a crime, but a strict penalty will be imposed on anyone who commits it.Mautak lamang siya dahil kahit hinahabol ng mga ito ang sasakyan niya at inuutusan siyang itabi ang sasakyan hindi niya ito sinunod sa halip eksaktong sa harapan ng bahay niya siya huminto. If the officer refuses his offer, he will definitely tell that they extorted money from him using the CCTV video as evidence.“Ano, tatagal pa ba tayo rito? Masyadong mahaba na ang ilang minuto na nagdaan at nasasayang ang oras ko. Marami akong gagawin ngayong araw na ito at pera ang katumbas noon?” muling paalala niya sa mga ito.“Fuck you! You knew what you have done,”
NAKAPASOK na siya ng tuluyan ngunit hindi pa rin ito lumingon o bumangon man lang. Marahan siyang naglakad palapit sa kama nito. Umupo siya sa gilid ng kama. Nang mga sandaling ito, ramdam ni Brianna ang presensya ng ina ngunit nagpatuloy lamang siyang nakasubsob sa kama at umiiyak.Ivana raised her hand to touch her daughter, but she halted for a while, hesitating. Hindi niya alam kung ano ang sasabihin sa anak dahil alam niyang masama ang loob nito sa kanya.Tumikhim muna siya upang kunin ang atensyon nito, “Ahem….B- Brianna, anak, pwede ba tayong mag-usap?” bakas sa boses niya ang panginginig.Walang sagot mula rito ngunit bigla itong huminto sa pag-iyak at nakasubsob lamang ang mukha sa unan.“Alam kong masama ang loob
BIGLANG nagbago ang ugali nito matapos magising. Naging mainitin din ang ulo at ilang beses na nitong pinipilit na makausap silang dalawa ni Catherine.Buhat ng nagkamalay na ito, umiiwas muna sina Catherine at Samantha sa kanya dahil kapwa sila nag-aalangan na sabihin dito ang kasinungalingang pinag-usapan na nilang isasalaysay sa kanya.Hindi pinansin ni Samantha ang inasal niya sa halip tinulungan pa rin siya nitong makaupo ng maayos sa ibabaw ng kama niya. Madilim ang anyo ni Reymond at bigla niyang tinabig si Samantha matapos niyang makaupo sa kama.Naging mabilis naman ang galaw ni Samantha at nakabawi siya agad bago pa siya tuluyang bumagsak sa sahig. Kitang-kita nina Elton at Catherine ang ginawa ni Reymond, na nakatayo mula sa di kalayuan ng kama niya.
HER hands shivered while tightly gripping the whip and the high-power laser. Her jaw locked and she greeted her teeth. Naglaho lahat ng paghanga niya sa pekeng Drake Yin. Napalitan ng galit ang pagmamahal na sana unti-unti na niyang naramdaman dito.Marahang umangat ang duguang kamay ni Reymond para sana punasan ang mga luha ni Denise ngunit mabilis niya itong tinabig.Mahinang yugyog ng balikat sanhi ng marahang tawa ang naging tugon ni Reymond. Alam niyang ito na ang huling mga sandali niya at gagamitin niya na lang ito para humingi ng kapatawaran dito.“Bakit? Bakit mo nagawa sa akin ito? Anong kasalanan ko sa’yo?” malakas na sigaw ni Denise kay Reymond.Marahang nag-angat ng mukha si Reymond. Puno ng pasa at sugat ang katawan
IN a quick reflexes Reymond tried to escape from their grasp but he was too tired to make it. Pumihit paharap sa kanya si Brent at unti-unting naglakad palapit sa kanya.“Sir, ano po ang ibig sabihin nito?” kalmadong tanong ni Reymond kahit may nakaambang panganib ayon na rin sa hinala niya.Hindi sumagot si Brent at nang huminto ito sa harapan niya bigla itong nagtanong, “Nakalimutan mo na ba na ako si Brent Santillian? At malinaw kong sinabi sa’yo noon na aalagaan mo ang anak ko kapag ipagkakatiwala ko siya sa’yo? Ha ha ha! Ang laki kong hangal dahil naniwala ako sa panlilinlang mo!”Bago pa man nakasagot si Reymond malakas na hinila ni Brent ang suot niya maskara. Sinundan agad nito ng malakas na suntok sa sikmura niya.
NAMULA lalo ang mga mata ni Reymond. Ang salitang binitawan ng anak niya ang tanging natitirang pag-asa niya para maitama lahat ng kasalanan niya pagkatapos niyang isagawa ang heart surgery nito.Marahan siyang tumango, “Oo naman. Hindi ako aalis hanggang sa gumaling ka ng tuluyan.”Nag-angat ng mukha si Andrei at pinahid ang mga luha ni Reymond, “Bakit ka umiiyak?”“Nalungkot lang ako dahil tayo lang dalawa ang narito eh. Wala ang Mommy mo na sana inasahan kong dadatnan siya rito. Marahil nga masaya na siya na bumalik si Carl,” madamdaming tugon niya.Umiling si Andrei, “Tulog pa si Mommy nang umalis kami. Late na rin kasi siyang umuwi kagabi, pero tiyak ako kapag nagising na iyon mamaya susunod siya rito
NAPANSIN ni Brent na tulala ang manugang niya at saglit itong namutla. He snapped his finger in front of Ivana.“Penny, on your thoughts, Ivana?” Brent gazed at her daughter-in-law with a bit of doubt.“Ah-- I was just shocked with the news, dad. Who is the good doctor that will perform the surgery?” She queried calmly, avoiding Brent’s eyes.Brent smiled lightly, “It’s Drake Yin!”Lihim na naikuyom ni Ivana ng mariin ang kamay dahil tulad ng inasahan niya si Reymond nga ang tinutukoy ni Brent. Gustong magalit ni Ivana kay Reymond ng mga sandaling ito dahil pinapairal nito ang katigasan ng ulo.“Wow, I can’t believe Drake will do that!”
SAGLIT na natigilan si Brielle. Hindi niya inasahan ang ganitong sitwasyon na kinalalagyan ng matalik niyang kaibigan. Ngunit hindi niya rin masisisi ito na tumakas sa poder ng magulang dahil niloko rin ito ng sariling ama.Bahagya siyang nakadama ng awa para rito at tulad ng pinangako niya noon kay Carl, mananatili siyang magtuturingang magkapatid.“Don’t worry, I will be at your back. Just make sure to win back my sister’s trust. Lately, I could sense her anxious thoughts about you.” Brielle said, trying to console his best friend.“Yeah. Actually, a minute ago, we had a bit of a hateful confrontation, no… it’s an argument. I think she was typing a message for Reymond, so I came to her angrily, telling her that she was cheating on me.” Carl let out
MAHIGIT dalawang araw na ang nakalipas ngunit hindi na muling nagpakita si Reymond kay Denise. Hindi rin nag-abalang mag-message ang dalaga sa kanya kaya’t nagmumukmok lamang siya loob ng kanyang kwarto.He tried to comfort himself and preparing for Andrei’s surgery but deep inside his heart there was an emptiness he could barely bear. Halos hindi siya makatulog sa loob ng dalawang araw at iba’t-ibang imahe nina Denise at Carl na masayang magkasama ang paulit-ulit na naglalaro sa utak niya.Ilang beses na rin nagdala ng pagkain si Manang Carol sa silid niya ngunit ni hindi niya ito halos galawin. Nawalan siya ng ganang kumain at lalo itong ikinabahala ng mga kasambahay niya.He jolted when his phone suddenly rang.“Reymond,
SA bawat salitang naririnig niya mula sa anak ibayong tuwa ang hatid nito. Mabilis na gumaan ang pakiramdam niya at nanumbalik ang determinasyon niya sa sarili.“Anak, salamat sa mga sinabi mo. Kung alam mo lang gaano mo pinawi ang hinanakit ko.”“It’s okay, dad. Take care of yourself, okay?”“I will. I love you. Bye for now!”He ended the call. Saka lamang niya napansin na madilim na ang paligid. Tinawagan na rin niya ang restaurant kung saan nag-book sana siya ng dinner date nila ni Denise. Bayad na niya ito at hindi rin napakinabangan ngunit nagpasya na lamang siyang palipasin ang nangyari. Bumalik na siya sa sariling bahay at natulog na lamang.Samantala, k
MABILIS na lumuwag ang kamay ni Reymond na nakahawak sa kamay ni Denise bago pa man makapag-react ang dalaga. Binitawan na rin ni Reymond ang bouquet ng bulaklak at nalaglag ito sa harapan nilang magnobyo.Mabibilis na hakbang ang ginawa ni Reymond at agad na pumasok sa loob ng kotse nito. His car galloped away from the parking area, leaving heavy pain in Denise's heart. Gusto niyang magpaliwanag dito ngunit tila nawalan siya ng lakas ng loob na magsalita kanina dala ng matinding pagkabigla.Akma na siyang dudukwang para damputin ang bulaklak mula sa lupa ngunit pinigilan siya ni Carl.“Bakit mo pa dadamputin iyan? Pwede naman kitang bilhan ng mas maganda dyan mamaya kapag may nadaanan tayong flower shop sa highway,” sita ni Carl.Gigi
SHE gently pulled herself away from him. Carl could sense Denise’s bothered reaction but he tried to understand her. Nasabi na ni Brielle sa kanya na madalas nitong kasama si Reymond na akala nito ay ibang tao ngunit sa pagkakataong ito hindi na rin siya makakapayag na aagawin pa ni Reymond ang nobya niya at sisirain ang buhay nilang dalawa.“Kailan ka pa dumating?” seryosong tanong ni Denise kay Carl, matapos nitong bitawan siya.Hinawakan nito ang braso niya at inakay siya patungo sa tabi ni Brielle. Tahimik naman siyang nagpahila rito.“Kaninang madaling araw lang. Umalis ako sa bahay namin kagabi. Marami pa akong sasabihin sa’yo pero sa ngayon hindi na muna natin pag-uusapan dahil ang mahalaga nagkabalikan na tayo ulit at buhay pareho,” nakangiting tugon ni C