IMPIT na napaiyak si Samantha, nanginginig ang labi niya. Ilang minuto ang dumaan na di sumagot si Reymond. Nang mga sandaling ito, nasa loob siya ng pribadong walk-in closet na pinagtaguan niya ng cellphone niya. Sa ibang lagusan siya dumaan sa halip na sa sariling kwarto dahil naroon si Denise.
Hindi naging maayos ang buong maghapon nila ng dalaga, kaya’t umiiwas na rin siya rito. Ayaw niyang dagdagan ang galit nito sa kanya ngunit biglang bumigat ang loob niya habang nag-uusap sila ni Samantha.
Reymond clenched his fists. He was bothered with those messages Samantha sent him. He appeared selfish from Samantha’s perspective.
Yeah, I’m selfish because I chose to love her than to take my revenge. He repeatedly uttered these words thr
TININGNAN siya nito ng seryoso, bakas sa mukha ang pagtataka. Bahagya itong ngumiti sa kanya bago nagsalita.“Ivana, you should support your husband. Brielle has been dealing with a tough problem right now. I don’t have the right to tell you what to do, but as close to your late father, I would dare to suggest to you that Brielle should have your most support on his weakest moment,”Bumuntong huminga ito ng malalim, muling tumingin sa kanyang mga mata ng diretso, “Naiintindihan ko ang malasakit mo sa pinsan mong si Samantha pero sana timbangin mo rin ang lahat bago ka kumampi sa kanya. Marahil nga hindi ko lubos maintindihan kung bakit ganyan ang reaksyon mo, pero nasabi ko na kay Brielle ang lokasyon ni Samantha,”“If your cousin wasn’t guilty, then why did she
ILANG distansya lamang ang pinagtataguan nilang mag-ina mula sa garden area. Sapat para marinig niya ang boses ni Brielle. Umangat bigla ang kamay ni Kyree at pinisil ang mukha ng Mommy niya.“Mommy, it’s bad!”“Hush! Silent little prince, Mommy needs to hear your dad’s conversation,” She covered Kyree’s mouth and murmured.Kyree’s eyes flew to Brielle’s back and then returned to his mother. Bahagya nitong kinagat ang kamay ng ina na nakatakip sa bibig niya. Napaigtad si Ivana ng maramdaman ang bahagyang pagbaon ng ngipin nito sa palad niya.“Aray! Pilyo ka talaga, ‘wag kang maingay mahuhuli tayo ng daddy mo,” muling bulong niya rito.
IVANA take back her hands, couldn’t bear to look at him. Brent walked to them while carrying Kyree that was still sobbing. Nakaluhod pa rin si Brielle sa harapan ni Ivana habang ito naman ay lalong isiniksik ang sarili kay Shantal.Umupo katabi nina Shantal si Brent, tiningnan ang anak, “Ano bang pinag-aawayan ninyong dalawa? Ginaya niyo na rin ang kambal na di nagkakasundo. Hindi na kayo naawa kay Kyree,”Nag-angat ng mukha si Brielle, malungkot ang anyo. Hindi niya pwedeng sabihin sa magulang kung saan galing ang galit niya. Ayaw niyang pagalitan o kamumuhian ng mga ito asawa niya.“Kasalanan ko dad, nadala ako sa tindi ng pressure. Baby please, I’m sorry!” sinubukan niya ulit na hawakan ang kamay nito ngunit tinabig ni Ivana ang kamay niya. Tanda ng labis nito
KAPWA natameme silang mag-asawa, maging ang magulang ni Brielle ay di rin nagawang magsalita. Napapikit ng mariin si Brielle, ramdam ang mabigat na tensyon sa loob ng dining room.He made another mistake again, making his children hate him. Brent couldn’t find the right words to say, seeing his grandchildren ignited anger, he only wished peace could restore back in his family.“I don’t know what to say, but it’s better that you both reconcile soon. Maawa naman kayo sa mga bata, hindi kayo dapat nagkakaganito,” pumailanlang ang boses ni Shantal. Kapwa binigyan ng malungkot na tingin ang mag-asawa.“Halika na Brent, nawalan na ako ng ganang kumain,” tumayo ito, tumalikod at di na lumingon.Bago sumunod si Br
NARARAMDAMAN ni Brielle na nag-vibrate ang cellphone niya. Dinukot ito mula sa bulsa, nakitang si Ivana ang tumawag, hindi niya sinagot ang tawag nito. Ayaw muna niyang makausap si Ivana dahil di ito ang tamang oras. Saka na lamang sila mag-usap kapag nabawi na niya ang kapatid, ito ang pinakamahalaga sa kanya ngayon.He switched off his phone and slipped it back to his pocket. Manaka-nakang nililingon siya ni Harold na ngayon ay tahimik na nagmamaneho. Wala silang imikan dalawa mula pa kaninang pinick-up niya si Brielle.Natatakot din siyang magbukas ng usapan dahil madilim ang anyo nito nang lumulan ito sa loob ng kotse niya. Katunayan nga, malakas na isinara nito ang pinto ng kotse kanina at agad niyang nahulaan na hindi maganda ang umaga nito.Nakatingin sa labas ng bintana si Brielle at blangk
SAGLIT na tumahimik sa kabilang linya. Panay ang dasal niya na sana mapapayag niya si Adela at magbigay ito ng impormasyon.“Adela nandyan ka pa ba?” untag niya rito. Malalim na buntong hininga ang kasunod niyang narinig bago ito muling nagsalita.“Magagalit po sa atin pareho si sir Brielle. Parang mas nakaka--”“Adela, listen, I’m running out of time, please don’t be like this,” She cut her words.“Ano po eh….ah, katunayan po niyan wala namang sinabi sa akin na mahalagang impormasyon si Miss Samantha. Tatlong araw na po mahigit na di siya pumapasok, di rin siya nagsabi sa HR Department. Hinala ko po umiwas muna siya dahil nga doon sa ginawa ni Sir Brielle,” anito, bakas sa boses ang pan
WALANG nagsalita sa mga kaharap niyang gwardya. Nagtinginan pa ang mga ito at tila nagtutulakan kung sino ang makikipag-usap sa kanya. Brielle fights the urge to shout at them.Hangga’t maaari gusto niyang makapasok muna sila para mahanap si Reymond at Samantha. Malakas ang kutob niya na nasa loob lamang ang mga ito maging ang kapatid niya na tinangay ni Reymond.The tension was getting strong, and Harold wanted to follow Brielle, but he just waited for his instruction.“Sir, wala pong ibinilin sa amin si Mr. Wang na may inaasahan siyang bisita ngayong araw,” tugon ng isang gwardiya.“Pwede niyo naman sigurong banggitin sa kanya na narito ako,” balik-tugon niya sa kausap dahil ayaw niyang masayang ang lakad nilang ito
Ilang ulit pang tumawag si Carl ngunit di pa rin niya ito sinagot. Hinayaan na lamang niyang kusa itong huminto.Paakyat na ng elevator si Harold ng marinig niyang tinawag siya ng receptionist nila. Tangan ang pagkain na inorder mula sa kalapit na restaurant huminto siya ng paghakbang at pumuhit paharap sa direksyon ng main lobby.“Yes? Is there something urgent you wanna tell me?” He said while standing next to her.“Sir, pasensya sa abala pero kaninang umaga dumaan po rito si Ma’am Ivana, hinanap kayo ni Sir Brielle. Nagmamadali nga po siya kaya sinabi ko na hindi po kayo dumaan dito at may mahalaga kayong lakad,” alanganin nitong tugon, at bakas sa mukha nito ang takot.“Ganon ba? Anong oras siya nagpunta rit
HER hands shivered while tightly gripping the whip and the high-power laser. Her jaw locked and she greeted her teeth. Naglaho lahat ng paghanga niya sa pekeng Drake Yin. Napalitan ng galit ang pagmamahal na sana unti-unti na niyang naramdaman dito.Marahang umangat ang duguang kamay ni Reymond para sana punasan ang mga luha ni Denise ngunit mabilis niya itong tinabig.Mahinang yugyog ng balikat sanhi ng marahang tawa ang naging tugon ni Reymond. Alam niyang ito na ang huling mga sandali niya at gagamitin niya na lang ito para humingi ng kapatawaran dito.“Bakit? Bakit mo nagawa sa akin ito? Anong kasalanan ko sa’yo?” malakas na sigaw ni Denise kay Reymond.Marahang nag-angat ng mukha si Reymond. Puno ng pasa at sugat ang katawan
IN a quick reflexes Reymond tried to escape from their grasp but he was too tired to make it. Pumihit paharap sa kanya si Brent at unti-unting naglakad palapit sa kanya.“Sir, ano po ang ibig sabihin nito?” kalmadong tanong ni Reymond kahit may nakaambang panganib ayon na rin sa hinala niya.Hindi sumagot si Brent at nang huminto ito sa harapan niya bigla itong nagtanong, “Nakalimutan mo na ba na ako si Brent Santillian? At malinaw kong sinabi sa’yo noon na aalagaan mo ang anak ko kapag ipagkakatiwala ko siya sa’yo? Ha ha ha! Ang laki kong hangal dahil naniwala ako sa panlilinlang mo!”Bago pa man nakasagot si Reymond malakas na hinila ni Brent ang suot niya maskara. Sinundan agad nito ng malakas na suntok sa sikmura niya.
NAMULA lalo ang mga mata ni Reymond. Ang salitang binitawan ng anak niya ang tanging natitirang pag-asa niya para maitama lahat ng kasalanan niya pagkatapos niyang isagawa ang heart surgery nito.Marahan siyang tumango, “Oo naman. Hindi ako aalis hanggang sa gumaling ka ng tuluyan.”Nag-angat ng mukha si Andrei at pinahid ang mga luha ni Reymond, “Bakit ka umiiyak?”“Nalungkot lang ako dahil tayo lang dalawa ang narito eh. Wala ang Mommy mo na sana inasahan kong dadatnan siya rito. Marahil nga masaya na siya na bumalik si Carl,” madamdaming tugon niya.Umiling si Andrei, “Tulog pa si Mommy nang umalis kami. Late na rin kasi siyang umuwi kagabi, pero tiyak ako kapag nagising na iyon mamaya susunod siya rito
NAPANSIN ni Brent na tulala ang manugang niya at saglit itong namutla. He snapped his finger in front of Ivana.“Penny, on your thoughts, Ivana?” Brent gazed at her daughter-in-law with a bit of doubt.“Ah-- I was just shocked with the news, dad. Who is the good doctor that will perform the surgery?” She queried calmly, avoiding Brent’s eyes.Brent smiled lightly, “It’s Drake Yin!”Lihim na naikuyom ni Ivana ng mariin ang kamay dahil tulad ng inasahan niya si Reymond nga ang tinutukoy ni Brent. Gustong magalit ni Ivana kay Reymond ng mga sandaling ito dahil pinapairal nito ang katigasan ng ulo.“Wow, I can’t believe Drake will do that!”
SAGLIT na natigilan si Brielle. Hindi niya inasahan ang ganitong sitwasyon na kinalalagyan ng matalik niyang kaibigan. Ngunit hindi niya rin masisisi ito na tumakas sa poder ng magulang dahil niloko rin ito ng sariling ama.Bahagya siyang nakadama ng awa para rito at tulad ng pinangako niya noon kay Carl, mananatili siyang magtuturingang magkapatid.“Don’t worry, I will be at your back. Just make sure to win back my sister’s trust. Lately, I could sense her anxious thoughts about you.” Brielle said, trying to console his best friend.“Yeah. Actually, a minute ago, we had a bit of a hateful confrontation, no… it’s an argument. I think she was typing a message for Reymond, so I came to her angrily, telling her that she was cheating on me.” Carl let out
MAHIGIT dalawang araw na ang nakalipas ngunit hindi na muling nagpakita si Reymond kay Denise. Hindi rin nag-abalang mag-message ang dalaga sa kanya kaya’t nagmumukmok lamang siya loob ng kanyang kwarto.He tried to comfort himself and preparing for Andrei’s surgery but deep inside his heart there was an emptiness he could barely bear. Halos hindi siya makatulog sa loob ng dalawang araw at iba’t-ibang imahe nina Denise at Carl na masayang magkasama ang paulit-ulit na naglalaro sa utak niya.Ilang beses na rin nagdala ng pagkain si Manang Carol sa silid niya ngunit ni hindi niya ito halos galawin. Nawalan siya ng ganang kumain at lalo itong ikinabahala ng mga kasambahay niya.He jolted when his phone suddenly rang.“Reymond,
SA bawat salitang naririnig niya mula sa anak ibayong tuwa ang hatid nito. Mabilis na gumaan ang pakiramdam niya at nanumbalik ang determinasyon niya sa sarili.“Anak, salamat sa mga sinabi mo. Kung alam mo lang gaano mo pinawi ang hinanakit ko.”“It’s okay, dad. Take care of yourself, okay?”“I will. I love you. Bye for now!”He ended the call. Saka lamang niya napansin na madilim na ang paligid. Tinawagan na rin niya ang restaurant kung saan nag-book sana siya ng dinner date nila ni Denise. Bayad na niya ito at hindi rin napakinabangan ngunit nagpasya na lamang siyang palipasin ang nangyari. Bumalik na siya sa sariling bahay at natulog na lamang.Samantala, k
MABILIS na lumuwag ang kamay ni Reymond na nakahawak sa kamay ni Denise bago pa man makapag-react ang dalaga. Binitawan na rin ni Reymond ang bouquet ng bulaklak at nalaglag ito sa harapan nilang magnobyo.Mabibilis na hakbang ang ginawa ni Reymond at agad na pumasok sa loob ng kotse nito. His car galloped away from the parking area, leaving heavy pain in Denise's heart. Gusto niyang magpaliwanag dito ngunit tila nawalan siya ng lakas ng loob na magsalita kanina dala ng matinding pagkabigla.Akma na siyang dudukwang para damputin ang bulaklak mula sa lupa ngunit pinigilan siya ni Carl.“Bakit mo pa dadamputin iyan? Pwede naman kitang bilhan ng mas maganda dyan mamaya kapag may nadaanan tayong flower shop sa highway,” sita ni Carl.Gigi
SHE gently pulled herself away from him. Carl could sense Denise’s bothered reaction but he tried to understand her. Nasabi na ni Brielle sa kanya na madalas nitong kasama si Reymond na akala nito ay ibang tao ngunit sa pagkakataong ito hindi na rin siya makakapayag na aagawin pa ni Reymond ang nobya niya at sisirain ang buhay nilang dalawa.“Kailan ka pa dumating?” seryosong tanong ni Denise kay Carl, matapos nitong bitawan siya.Hinawakan nito ang braso niya at inakay siya patungo sa tabi ni Brielle. Tahimik naman siyang nagpahila rito.“Kaninang madaling araw lang. Umalis ako sa bahay namin kagabi. Marami pa akong sasabihin sa’yo pero sa ngayon hindi na muna natin pag-uusapan dahil ang mahalaga nagkabalikan na tayo ulit at buhay pareho,” nakangiting tugon ni C