Nakatira lang na walang something.
Bagsak ang katawan ko nang makauwi ako sa tinitirahan sa aking kama. Sobrang nakakapagod ngayong araw at halos wala akong ginawa kung ‘di samahan ang mga VIP guests na mag-golf at magsaya. Nilibot ko rin sila sa magagandang lugar dito sa Manila.
Bukas pa magpipirmahan ng kontrata. ‘Yong nakilala kong Espanyol sa Barcelona katulad ng inaasahan ko, siya ang kumausap sa mga investor para pumayag na makipag-ugnayan at pumirma ng kontrata sa Tsukasa Corp. Hindi rin naging madali ang pagpapabago ng isip nila ayon kay Joseph, sa katunayan niyan dalawang beses nagkros ang landas namin ng 'di niya alam dahil hindi naman ako nagpakita at katulad nang makita niya ako sa Barcelona ay nakasuot ako ng pagbabalat kayo upang hindi ako makilala.
Inaantok akong naglalakad sa pasilyo rito papuntang safe house ni tanda kasama pa rin ang tatlong bantay at si kulugo na nasa unahan ko at may kausap sa telepono na walang pagbabago.I yawned, which made my eyes teary. I just really wanna lay in bed and sleep. I think I drained all my energy today thinking how can I save tanda for this event. I haven’t done this kind of job for years. Perhaps it’s the reason why I’m so exhausted.Hindi ko na namalayan nasa loob na pala ako ng safe house ni tanda, kung ‘di pa ako siniko nitong kulugo siguro lumilipad pa rin ang inaantok kong sistema. Naimulat ko nang maigi ang mata ko at tiningnan sa may sala kung saan nakaupo si tanda.Subalit halos sumalubong ang kilay ko nang makita ang
The Deal.“Wear this." Inabot sa akin ni Tanda ang isang earpiece para ilagay sa kanang tainga ko, nakahanda na kami matapos mapag-usapan ang proposal na ipapakita ko sa kanila at ang ipapaliwanag ukol sa makukuha nilang benepisyo.“Don’t forget what I’ve told you. Don’t be scared, just do well and if there’s any unexpected event occurs, just remember that the deal is more important than anything else. Our lives are on your hands now, Anna," seryoso niyang bilin habang nakatingin sa labas ng bintana. Nakasakay kami ngayon sa isang itim na limousine van. May mga kasama rin na mga IT hacker na magaling sa teknolohiya na nagmomonitor ng pribadong silid kung saan magaganap ang deal. Sa isang Japanese restaurant ang napili nilang lokasyon.
After two hours of discussing and talking about our proposal just how Kaito and Rodriguez wanted me to do. I made a little speech before starting to proceed with the plan of their cooperation and the benefits they can get after signing the contract. The proposal is a good deal. It’s a win-win situation and as a negotiator, I had to pour all the efforts and intelligence I had to deal with them just to make them all agree, to make the deal successful. Finally, the time has come. Everyone agreed, even the Minister of South America invested more than the amount that he wanted to invest before, and the other VIP guests were… happy. They should be. I risked my life for them just to not fail. “I’m excited doing business with you. I’m expecting much in the fu
“Where are you going?” Hawak ni Tanda ang likod ng damit ko sa batok nang makabalik kami sa hotel. Tatakbuhan ko sana siya dahil kinakabahan ako buong byahe, ang tahimik niya at para siyang papatay.Dahan-dahan kong ginalaw ang ulo ko para tingnan siya na nakatagilid. “Hehehe, maaga naman natapos ‘yong transakyon, balak ko sana pumasok sa school,” kinakabahan kong saad.He pursed his lips before glancing at his men. “Cesar, prepare the car. Me and my wife will be having a lunch date,” he uttered, which made me dropped my jaw.“Nako! ‘Wag na! Alas dose na ng hapon, tapos na ang tanghalian! Nag-abala ka pa hehe saka busog din ako kanina, hilaw pa ang isda at pusit na kinain namin kanina. Iba rin trip ng mg
J A P A N E S E R E S T A U R A N T2 H O U R S A G O.Naglalakad kami sa pasilyo patungo sa silid kung saan gaganapin ang deal. May nakita akong babaeng nakasuot ng tradisyonal na karaniwang ginagamit ng hapon. “Kon’nichiwa yōkoso. (Hello, welcome.)” bati niya sa amin at bahagyang yumuko habang nasa tapat ng tiyan nito ang dalawang kamay niya.Tumango lang kaming dalawa at sinadya kong banggain siya para magkaroon ng rason matanggal ang earpiece na nakalagay sa tainga ko na pinasadya kong hindi luwagan. Kaya sinalo ako ni Joseph at doon siya bumulong dahil sinenyasan ko siya na may nakadikit na earpiece sa aking tainga at may kamerang nakamonitor sa akin at para iwasan ay kailangan ko munang tanggalin ito, maski i-off man ito ay hindi ko pw
Bakit ba hindi ko na lang sinabi sa kanya?Malalaman niyang may koneksyon at kilala ako ni Joseph. Hangga’t maaari ay gusto ko na lang ibaon ang nakaraan ko at mamuhay ng normal. Gusto ko nang kalimutan ang nakaraan at magsimula ulit ng bagong buhay pero sadyang mapaglaro ang tadhana. Pinagkrus niya ang landas naming dalawa kung saan babalikan ko ang aking nakaraan.“I won’t make things hard for all of you. I will ask all of you again. Are sure you won’t sign the contract with us?” tanong ko na may halong pagpipigil na pagbabanta.“No matter what you do, the answer is still the same.” The minister of South America stated that made me gnash my teeth. I deadly looked at the other investors and their decision is
Betrayed.Tatlong araw na ang nakakalipas matapos ang pirmahan ng kontrata at tatlong araw na rin akong nakakatanggap na pambabatikos saan man ako magpunta lalo na sa university. Sinasabihan pa nila akong plastic at homewrecker tungkol sa dating asawa ni Tanda na matagal naman nang hiwalay. Kaya halos ako ang laman ng newspaper at balita sa telebisyon. Wala rin namang ginagawang aksyon si Tanda ayon sa mukha kong kumakalat sa internet at social media at ang malala niyan ay wala talaga siyang balak na solusyonan ito. Mukha rin kasing may plano ito at kung ano man ito ay ayoko nang makisawsaw pa roon. Hangga’t maaari ay ayoko nang masangkot pa tungkol sa negosyo at hinihiling ko na iyon na ang huli kong gagawin para sa kanya.Tatapusin ko lang din ang pinag-usapan namin ni Ogie at pagkatapos no’n ay babali
Halos naubos ko ang laman ng bote ng tubig at naghahabol ng hininga. “Kailan mo balak tanggalin ang kamay mo sa balikat ko?” malamig na tanong ko rito na naghahabol pa rin ng hininga na ikinatawa niya, kaya humiwalay na siya sa akin at nakataas pa ang mga kamay na waring sumusuko na. “Alright. I’m sorry. I’m just happy we won.” He can’t stop smiling, while his eyeball can’t be seen anymore for smiling happily and there he goes again, his killer charm. I shook my head. If only I could be born again, I would choose to fall in love with him. “Mickey, the coach is already calling us. It’s time for us to compete.” Yu said who just came in running just to inform him. “Alright. I got it. You guys go ahead, I follow,” he told his friends and they all just nod
P R E S E N T T I M E. "That’s how my life became. It’s because of me. That’s why I don’t blame Dad and Davina for leaving me behind. And I won’t blame you either if you use me against them." I spoke with warmth when I recalled the past while staring at the blue ocean. The place is already quiet since our yacht is turned off, the waves have calmed, and the air is so refreshing. I could stay here all day admiring the scenery. "How did you overcome all that kind of suffering? It must be hard for you to endure all of that. I don't understand why the child always pays for the parent's wrongdoings. I thought I was the only one who was having a hard time growing up, but no. It was actually okay since I'm a man, but you... do you want to live with me instead?" Mabilis akong napatingin sa kanya ng biglang niyang itanong yun sa akin. Ito lang napakahabang sinabi at sa tuwing magsasalita ito ay lagi akong iniiwanan ng surpresa sa mga binibitawan niyang mga salita. "Hindi ba nakatira na ako
THE BEGINNING OF ROMANCE: Be My Real Wife. Tahimik kong pinagmamasdan ang karagatan at maya-maya lang ay doon na nagsimulang lumabas ang mga dolphin at parang isdang tumatalon sa tubig. Hindi ko na malayan na tinabihan pala ako ni Kaito dahil masyadong lang ako nakatutok sa panonood ng mga dolphin. Nandito kami sa labas ng yate nakaupo sa lapag sa pinakadulo ng nguso ng yate. A glass of orange juice was offered while a glass of wine was held in his hand. I was about to reach for the wine glass when he stretched his hand away from me. “Be good. Drink this now, and later you'll take vitamins after we eat." On rare occasions, his voice is as tranquil as the ocean. Wala na akong nagawa kung ‘di tanggapin na lang ito at binalik ang atensyon sa dagat. Wala nang mga dolphin ang tumatalon at tahimik na ang karagatan wala rin gaanong alon kaya payapa, nakapatay din ang makina ng yateng sinasakyan namin at sa ‘di kalayuan mga speedboat ng taohan niya ang nakabantay sa amin sa malayo. Nasa gi
VACATION. Naalingpungatan ako ng gising at marahan kong binuksan ang aking mga mata at bumungad sa akin ang puting kesame. Napahawak ako sa aking ulo ng maramdam kong kumirot ito pero sumalubong ang aking kilay nang may makitang dextrose na nakakabit sa likod ng aking kanang palad. “You’re awake now?” malamig ang boses nito habang nakadekwatrong nakaupo sa may biranda na humihigop ng kape. Nakasuot pa rin ito ng kanyang karaniwang sinusuot sa trabaho ang tinanggal niya lang ay ang blazer at kurbata. Seryoso ang mukha niyang humihigop ng kape na nakatingin sa akin samantala ako ay tinitigan ko lamang siya babalik. Iniisip kung paano ko nga ba ipapaliwanag sa kanya ang lahat? At kung paano ako makakatakas sa kanya? "Did you plan to shoot yourself just for the sake of the deal?" "Yes," I answered directly. There’s no use lying to him. In the end, the truth will reveal itself, and knowing him, he has many ways to find the truth, whether I’m telling the truth or not. I know I have a lo
I’m done dressing up. My belongings are also present, as is my makeup kit, which contains everything I require. It seems like the old man planned it beforehand after I looked around where we were staying. I also put on light makeup to make me appear normal because I look like a corpse with my pale face since I got shot. Kaya habang hinihintay si Tanda na dumating ay nagpasya muna ako na lumabas ng kwartong tinutuluyan namin at halos magulat ako na private villa pala ang lugar na ito. May mga trabahente akong nadaanan at lahat sila'y pare-pareho ang tawag sa akin ay Mrs. Tsukasa. Nang magtanong ako sa isang lalaking nagbabawas sa may garden kanina kung saan lugar ito sabi Boracay daw. Napangiwi ako. Ano kaya ang binabalak ng matandang ‘yon? Bigla akong napatakip sa bibig at nanlaki ang mga mata nang maalala ang sinabi niga. “Huwag mong sabihin na totohanin niya ang sinabi niya?!” kausap ko sarili ko. “Hindi naman sana! Ang pangit mag-aral na malaki ang tiyan!” napatampal ako sa noo
MABIBIGAT ANG TALUKAP NG MATA KO, subalit nagawa ko pa ring magising sa kabila ng tama ng bala sa aking tiyan. Ramdam ko ang bilis ng patakbo ng ambulansyang sinasakyan namin. “Stay with us, Anna,” I heard Lazaro calmed me while holding where I got shot. Nanghihina na ang pandinig ko, maski buong sistema ko ay malapit nang sumuko na kapag bumigay ako ay baka hindi na ako magising pa. Halos wala na akong maintindihan sa nangyayari pero rinig ko pa rin ang mga kapulisan, marahil pinalilibutan ang buong Cebu ng mga pulis para lang mahuli kami. Akala ko no'ng tumigil ang sasakyan ay nakarating na kami sa destinasyon namin ngunit mali ako dahil pinara kami para sa inspeksyon at maski ambulansya ay ‘di nila pinalampas. “Anong mero'n, boss? May malubha kaming pasyente na kailangan ng agarang operasyon,” paliwanag ng drayber ng ambulansya. “Inspeksyon lang sir, pakibuksan lang ang pinto sa likod. Makipag-cooperate muna tayo, sir,” tugon ng pulis. Marahan akong tinapik ni Lazaro kaya tin
MAKALIPAS NG MGA ILANG MINUTO ay nakarating na rin kami sa wakas sa kaya naman nagsihandaan na ang mga tao para sa pagbaba at pagkuha ng kanilang mga kagamitan, at dahil ang bagahe naman ay nasa baba ng barko ay halos bag lang namin ang dala-dala naming tatlo. [ Anna, the white van is already there to pick you up. They are one of my men so you don’t have to worry—] Hindi niya naituloy ang sasabihin nito nang magulantang ang lahat ng nandirito sa barkong sinasakyan namin nang marinig ang lakas ng ingay ng serena na ang ibig sabihin lang no’n ay maraming pulis ang nandito na nagroronda.[ Kasu! I knew it. This is going to happen but why in Hades they knew about this transaction?! Rodriguez! Immediately investigate this matter, faster!] I heard Kaito cursed. “Shit! What will we do?” I heard Mickey uttered nervously. “Putangina! Mukhang natunugan tayo, kapatid,” bulong din ni Ethan. Halos hindi lang sila ang kinakabahan sa mga kapulisan na pumapaligid ng buong lugar. “Check niyo lahat
PINAGMAMASDAN ko ang malawak na karagatan dito sa barkong aming sinasakyan, malakas ang hampas ng hangin sa akin kaya naman nililipad ang buhok ko maski ang suot kong paldang uniporme habang sa pangtaas naman ay pinatungan ko rin ng itim na jacket upang maibsan ang lamig. Nang biglang may kamay ang lumapat sa balikat ko. “The information you gave me, was it true?” mababa ang tono ng boses nito kumpara sa sigla niya tuwing kausap ako. Tumango lang ako sa kaniya nang ‘di inaalis ang paningin sa magandang tanawin dito sa barko kung saan papuntang Cebu. Narinig ko ang malalim nitong hininga at tinanggal ang kamay sa balikat ko saka sinandal din nito ang mga siko sa rehas ng barko na nagsisilbing panangga upang hindi kami mahulog. “You really are something, Anna. From the day you save me on that night and up to now, for knowing my real father. It never came across my mind that I would know my father someday since my mom told me that I never had a father. The only thing she told me is th
Cebu. NAKAUPO akong nakatingin kay Gutierrez at masinsinan niya akong tinitingnan habang salubong ang mga kilay nito. Nandito kami sa isang pribadong kwarto at malaya mong makikita ang kaganapan sa okasyon kung saan naghihintay si Kaito kasama ang buong pamilya niya sa mangyayari sa pag-uusapan namin, kung mapapayag ko ba siya o hindi. Komportable itong nakaupo sa katad na sopa habang nakedekwatrong upo, nakapatong ang isang kamay sa mahabang mesa na pumapagitan sa amin habang ang isa naman niyang kamay ay may hawak na alak. “If you are here to make a deal with me to be your husband's business partner, my answer will never change. And ask your husband, where did he get the thickness of his face after threatening my wife to kill me?” he snorted. My forehead knitted. “Kaito threatened your wife just only to kill?” I asked back as I laughed at him. “Of what grounds? Business? Don’t make me laugh. Kaito never threatened anyone, it was a lame tactic. Do you think Kaito will be the CEO
Nakita ni Anna na kompleto rin ang pamilya ni Kaito subalit ni minsan ay hindi siya tinuunan ng atensyon ng mga ito. Wala rin itong narinig sa kanila nang maging matagumpay ang kaniyang nakaraang transaksyon. Sa pag-uugali pa lang, mukhang hindi masiyadong magkalapit ang loob ni Kaito sa pamilya niya. Kaya naisip ni Anna na hindi na nakakapagtaka kung bakit napakasungit at seryoso nito lalo na sa negosyo. Nakikita rin ni Anna kung gaano rin siya kalamig dati, kung hindi niya lang nakilala itong si Kaito ay malamang hanggang ngayon ay walang magbabago sa ugali niya. Napasinghap si Anna nang maramdaman niyang pinalupot ng kaniyang asa-asawahan ang kamay nito sa kaniyang bisig kaya muntik pa itong mabikaukan dahil nagkataon pang umiinom ito ng tubig sa isang glass wine, habang siya'y alak ang tinitira. Nagpaalam din kasi ito kanina na pupuntahan niya ang ama nito para makisosyo sa mga nandito kaya halos hindi inaasahan ni Anna ang paglagay ng kamay niya sa bewang nito.“He’s here, let’