Inaantok akong naglalakad sa pasilyo rito papuntang safe house ni tanda kasama pa rin ang tatlong bantay at si kulugo na nasa unahan ko at may kausap sa telepono na walang pagbabago.
I yawned, which made my eyes teary. I just really wanna lay in bed and sleep. I think I drained all my energy today thinking how can I save tanda for this event. I haven’t done this kind of job for years. Perhaps it’s the reason why I’m so exhausted.
Hindi ko na namalayan nasa loob na pala ako ng safe house ni tanda, kung ‘di pa ako siniko nitong kulugo siguro lumilipad pa rin ang inaantok kong sistema. Naimulat ko nang maigi ang mata ko at tiningnan sa may sala kung saan nakaupo si tanda.
Subalit halos sumalubong ang kilay ko nang makita ang
The Deal.“Wear this." Inabot sa akin ni Tanda ang isang earpiece para ilagay sa kanang tainga ko, nakahanda na kami matapos mapag-usapan ang proposal na ipapakita ko sa kanila at ang ipapaliwanag ukol sa makukuha nilang benepisyo.“Don’t forget what I’ve told you. Don’t be scared, just do well and if there’s any unexpected event occurs, just remember that the deal is more important than anything else. Our lives are on your hands now, Anna," seryoso niyang bilin habang nakatingin sa labas ng bintana. Nakasakay kami ngayon sa isang itim na limousine van. May mga kasama rin na mga IT hacker na magaling sa teknolohiya na nagmomonitor ng pribadong silid kung saan magaganap ang deal. Sa isang Japanese restaurant ang napili nilang lokasyon.
After two hours of discussing and talking about our proposal just how Kaito and Rodriguez wanted me to do. I made a little speech before starting to proceed with the plan of their cooperation and the benefits they can get after signing the contract. The proposal is a good deal. It’s a win-win situation and as a negotiator, I had to pour all the efforts and intelligence I had to deal with them just to make them all agree, to make the deal successful. Finally, the time has come. Everyone agreed, even the Minister of South America invested more than the amount that he wanted to invest before, and the other VIP guests were… happy. They should be. I risked my life for them just to not fail. “I’m excited doing business with you. I’m expecting much in the fu
“Where are you going?” Hawak ni Tanda ang likod ng damit ko sa batok nang makabalik kami sa hotel. Tatakbuhan ko sana siya dahil kinakabahan ako buong byahe, ang tahimik niya at para siyang papatay.Dahan-dahan kong ginalaw ang ulo ko para tingnan siya na nakatagilid. “Hehehe, maaga naman natapos ‘yong transakyon, balak ko sana pumasok sa school,” kinakabahan kong saad.He pursed his lips before glancing at his men. “Cesar, prepare the car. Me and my wife will be having a lunch date,” he uttered, which made me dropped my jaw.“Nako! ‘Wag na! Alas dose na ng hapon, tapos na ang tanghalian! Nag-abala ka pa hehe saka busog din ako kanina, hilaw pa ang isda at pusit na kinain namin kanina. Iba rin trip ng mg
J A P A N E S E R E S T A U R A N T2 H O U R S A G O.Naglalakad kami sa pasilyo patungo sa silid kung saan gaganapin ang deal. May nakita akong babaeng nakasuot ng tradisyonal na karaniwang ginagamit ng hapon. “Kon’nichiwa yōkoso. (Hello, welcome.)” bati niya sa amin at bahagyang yumuko habang nasa tapat ng tiyan nito ang dalawang kamay niya.Tumango lang kaming dalawa at sinadya kong banggain siya para magkaroon ng rason matanggal ang earpiece na nakalagay sa tainga ko na pinasadya kong hindi luwagan. Kaya sinalo ako ni Joseph at doon siya bumulong dahil sinenyasan ko siya na may nakadikit na earpiece sa aking tainga at may kamerang nakamonitor sa akin at para iwasan ay kailangan ko munang tanggalin ito, maski i-off man ito ay hindi ko pw
Bakit ba hindi ko na lang sinabi sa kanya?Malalaman niyang may koneksyon at kilala ako ni Joseph. Hangga’t maaari ay gusto ko na lang ibaon ang nakaraan ko at mamuhay ng normal. Gusto ko nang kalimutan ang nakaraan at magsimula ulit ng bagong buhay pero sadyang mapaglaro ang tadhana. Pinagkrus niya ang landas naming dalawa kung saan babalikan ko ang aking nakaraan.“I won’t make things hard for all of you. I will ask all of you again. Are sure you won’t sign the contract with us?” tanong ko na may halong pagpipigil na pagbabanta.“No matter what you do, the answer is still the same.” The minister of South America stated that made me gnash my teeth. I deadly looked at the other investors and their decision is
Betrayed.Tatlong araw na ang nakakalipas matapos ang pirmahan ng kontrata at tatlong araw na rin akong nakakatanggap na pambabatikos saan man ako magpunta lalo na sa university. Sinasabihan pa nila akong plastic at homewrecker tungkol sa dating asawa ni Tanda na matagal naman nang hiwalay. Kaya halos ako ang laman ng newspaper at balita sa telebisyon. Wala rin namang ginagawang aksyon si Tanda ayon sa mukha kong kumakalat sa internet at social media at ang malala niyan ay wala talaga siyang balak na solusyonan ito. Mukha rin kasing may plano ito at kung ano man ito ay ayoko nang makisawsaw pa roon. Hangga’t maaari ay ayoko nang masangkot pa tungkol sa negosyo at hinihiling ko na iyon na ang huli kong gagawin para sa kanya.Tatapusin ko lang din ang pinag-usapan namin ni Ogie at pagkatapos no’n ay babali
Halos naubos ko ang laman ng bote ng tubig at naghahabol ng hininga. “Kailan mo balak tanggalin ang kamay mo sa balikat ko?” malamig na tanong ko rito na naghahabol pa rin ng hininga na ikinatawa niya, kaya humiwalay na siya sa akin at nakataas pa ang mga kamay na waring sumusuko na. “Alright. I’m sorry. I’m just happy we won.” He can’t stop smiling, while his eyeball can’t be seen anymore for smiling happily and there he goes again, his killer charm. I shook my head. If only I could be born again, I would choose to fall in love with him. “Mickey, the coach is already calling us. It’s time for us to compete.” Yu said who just came in running just to inform him. “Alright. I got it. You guys go ahead, I follow,” he told his friends and they all just nod
“Ah, ah, ah, take it easy, buddy!” “Mas lalo ko lang didiinan kung ‘di mo ako tatantanan kakatawag sa akin ng buddy!” Kaya mas lalo ko pang diniinan hilutin ang paa niya. Nandito kaming dalawa sa clinic at ang loko, hindi naman pala ganoon kalala ang pilay niya, nagpabuhat pa talaga sa stretcher ang abnoy. Bumalik na rin ang mga kaibigan niya at ‘yong coach pati si Liza at ang squad niya dahil bawal ang marami rito sa clinic at ako ang pinili niya para bantayan ang gago. “What do you want me to call you, then? Baby?” Buong puwersa kong diniinan ang napilay sa kanya kaya naglikha ito ng tunog na ikinasigaw niya sa sakit. “The fuck, Anna! Are you trying to kill me?!”