Balik eskwela.
Kasalukuyan kaming naglalakad habang kumakain nang ice cream na sorbetes.
Sabado ngayon at tapos na lahat ng trabaho namin maski part time job ay tapos na rin. Kaya ako at si kuya Ethan ay nagpapahinga muna.
At dahil tinanggap ko si Ethan bilang mas nakakatandang kapatid, para na rin akong nakahanap ng bagong pamilya, kahit na wala pa si Papa at Davina.
May parte sa akin na naalala at nasasabik ako sa kanila pero kailangan ko pa ring magpatuloy sa buhay. Malaki-laki rin ang utang ni papa at hindi ko pwede balewalain ang lahat ng iyon.
Sa buong linggo, halos sa trabaho lang umiikot ang aking mundo. Ni wala nga ako
GABI NA, ngunit 'di pa rin ako dinadalaw ng antok. Maski sa trabaho kanina, sa Club house, hindi ako masyado nakapag-pukos. Kaunti lamang ang nabenta kong sigarilyo, kaya napagalitan ako ni Ate V dahil do'n.Hindi ako mapakali sa aking higaan para akong uod na binudburan ng asin. Halos na gusot na yung sapin ng kama sa sobrang kulit ko mahiga.Bakit ko nga ba kasi iniisip yung babaeng 'yon?! Ano ba pakialam ko kung may kasama siyang magandang babae—teka bakit ko nga ba kinakausap ang sarili ko?"Ughhhh!" Impit na ungol ko at pinatong ang isang unan sa aking mukha.Buwisit! Makatulog na nga lang.Umayos na ako nang pagkaka
KINABUKASAN, alas dose na ng tanghali, tapos na rin ang aking trabaho sa Construction Site. Naghanda na ako para makipagkita kay Ogie Ventura, kolektor ng pera sa marketplace, maliit lang ang negosyo nila pero marami siyang koneksyon na malalaking tao na PNP. Para siyang bumbay naniningil ng mga utang na pinautang galing sa amo niya.Hindi na ako nagpalit ng damit, at kahit mukha akong gusgusing bata sa mga rumi at alikabok sa katawan ko ay 'di ko na lang inintindi pa ito. Pagkakuha ng pera kay Ogie, didiretsyo ako sa Diablo Hotel at babalik ulit ako rito sa construction site dahil hindi pa tapos ang trabaho ko. Overtime ako ngayon kahit linggo. Kaya wala na akong oras para ayusin pa ang aking katawan.SA ISANG KARINDERYA sa taguig kami ay nagkita, aaminin ko may iba akong lugar na kabisado dahil sa trabaho ko dati.
PINARADA niya sa garage ang kanyang sasakyan at dahil pwede namang ipasok ang sasakyan kung saan mismo nakahanda ang kwarto para sa pagsisiping. Bagay ito sa mga kabit at nagtatago para 'di makita ang sasakyan nito sa labas. Pumasok na kami sa loob at bumungad ang malinis na silid na pang honeymoon pero hindi rito ang tungo namin. May kung ano ginalaw siya sa may dulo ng kama para gumalaw at tumagilid ang higaan. Kaya ang dating, na iba ang pwesto ng kama at napalitan ito ng secret hideout patungong underground. "After you," pauna niya kaya 'di na ako nagreklamo at bumaba na. "Ilang taon na nga ba ang nakalipas ng huling tumapak ka rito?" tanong niya habang naglalakad kami pababa ng h
Tumikhim ako at nagpaalam na. Dahil habang tumatagal ako ditong kasama siya at sa mga titig niya natutunaw ako at hindi mapigilan hindi mabighani sa angking kagwapuhan nito. Mabuti at masama ugali niya dahil kung hindi bibigay talaga ako nang tuluyan sa kanya.Palabas na sana ako ng kwarto nang banggitin niya ang tungkol kay papa."Your dad left me a letter," he said, a hint of boredom present in his tone.Mabilis akong humarap sa kanya at para akong nabuhayan ng loob sa sinabi niya. "Talaga? Ano ang sabi nito? Susunduin na ba niya ako? May pera na ba siyang pangbayad sa 'yo?" sunod-sunod kong tanong pabalik malapit sa lamesa niya. 'Di ko maiwasan maging masaya dahil tama ako, hindi ako pababayaan ni papa. "Sabi ko na nga ba, hindi ka tinakbuhan talag
Third Person PoV'Pagkaalis at pagkaalis ni Anna agad inutusan ni Kaito si Kenzo. "Burn all of these money," taim bagang nito nang ibato niya ang brown envelope kay Kenzo."Huh?" 'Di makapaniwala niyang tanong nang masalo nito ang brown envelope.He deadly glared at him. "Don't make me repeat myself before I burn you as well, together with that dirty money.” His lips curved and tilted his head.Walang nagawa si Kenzo kung 'di sumunod sa gusto ng amo niya.Binalita kasi ng isa sa mga nagmamatyag kay Anna na nakipagkita ito sa lalaking nakausap niya noong isang gabi sa Club House at dinala si Anna sa Motel saka binigyan ito ng pera. Ma
First Day of School.Abala ako sa pagngatngat ng buto nang manok na ulam namin ngayong gabi. Dinala ko rito ang pagkain ko kaysa kumain sa canteen, dahil mas tahimik at mas malaya akong nakakapag-isip. Nang may umistorbo sa payapa kong pagkain.Natigil ako sa pagkagat ng buto at nilagay ito sa pagkainan ko at nagtungo sa pinto para pagbuksan ang taong marahas na kumakatok pinto.Walang buhay kong sinalubong ang taong kumakatok sa pinto. Iniluwal no'n si Kulugo kasama ang tatlong bantay na laging kasama niya sa lahat ng lakad nito. May hawak-hawak siyang damit na sa tingin ko ay uniporme iyon para sa school."Your uniform
Malakas na tunog ng aking alarm clock ang nagpagising sa akin. Napaupo ako sa aking pagkakahiga at kahit inaantok pa ang aking mga mata'y sinubukan ko pa ring gumising.Hinablot ang cellphone sa ilalim ng unan na kanina pang maingay. Antok na antok pa ang aking mga mata nang tingnan ko ang cellphone para rin sana ihinto ang tunog.Ngunit halos saniban ako ng demonyo nang mapatitig ako sa oras. Ang kaninang inaantok na diwa, ay bigla na lang nagising, tila ba tinamaan ako ng kidlat sa kalangitan sa paglaki ng aking mga mata at napabitaw sa cellphone at dali-daling tumayo sa higaan.Mabilis pa kay flash ang pagkuha ng aking tuwalya at lalagyan ng shampoo, sabon, at aligagang tumakbo patungong bangyo para makaligo.
TUMAGAL ANG ILANG MINUTO bago huminto ang sasakyan. Narinig ko ang paghinto rin ng dalawang sasakyan na magkasunod at sa pagbaba ni Tanda at Kulugo, rinig ko ang boses ng mga ito. Ngunit mas umibabaw ang tili ng mga estudyante, siguro dahil sa presensya ni Tanda o pareho silang dalawa. Hinintay kong pagbuksan ako rito sa likod ngunit halos maubusan na ako nang hininga ay walang nag-abala na maalala ako. Padabog kong kinalampag ang pinto sa harap ko't sumigaw. "May tao pa rito! Hoy!! Buksan niyo ang pinto!" Bumukas nga ang pinto, kaya mabilis akong napaupo at doon lamang ako nakahinga ng maluwag at makalanghap ng sariwang hangin sa tanang buhay ko. "Gusto niyo pala akong patayin,
P R E S E N T T I M E. "That’s how my life became. It’s because of me. That’s why I don’t blame Dad and Davina for leaving me behind. And I won’t blame you either if you use me against them." I spoke with warmth when I recalled the past while staring at the blue ocean. The place is already quiet since our yacht is turned off, the waves have calmed, and the air is so refreshing. I could stay here all day admiring the scenery. "How did you overcome all that kind of suffering? It must be hard for you to endure all of that. I don't understand why the child always pays for the parent's wrongdoings. I thought I was the only one who was having a hard time growing up, but no. It was actually okay since I'm a man, but you... do you want to live with me instead?" Mabilis akong napatingin sa kanya ng biglang niyang itanong yun sa akin. Ito lang napakahabang sinabi at sa tuwing magsasalita ito ay lagi akong iniiwanan ng surpresa sa mga binibitawan niyang mga salita. "Hindi ba nakatira na ako
THE BEGINNING OF ROMANCE: Be My Real Wife. Tahimik kong pinagmamasdan ang karagatan at maya-maya lang ay doon na nagsimulang lumabas ang mga dolphin at parang isdang tumatalon sa tubig. Hindi ko na malayan na tinabihan pala ako ni Kaito dahil masyadong lang ako nakatutok sa panonood ng mga dolphin. Nandito kami sa labas ng yate nakaupo sa lapag sa pinakadulo ng nguso ng yate. A glass of orange juice was offered while a glass of wine was held in his hand. I was about to reach for the wine glass when he stretched his hand away from me. “Be good. Drink this now, and later you'll take vitamins after we eat." On rare occasions, his voice is as tranquil as the ocean. Wala na akong nagawa kung ‘di tanggapin na lang ito at binalik ang atensyon sa dagat. Wala nang mga dolphin ang tumatalon at tahimik na ang karagatan wala rin gaanong alon kaya payapa, nakapatay din ang makina ng yateng sinasakyan namin at sa ‘di kalayuan mga speedboat ng taohan niya ang nakabantay sa amin sa malayo. Nasa gi
VACATION. Naalingpungatan ako ng gising at marahan kong binuksan ang aking mga mata at bumungad sa akin ang puting kesame. Napahawak ako sa aking ulo ng maramdam kong kumirot ito pero sumalubong ang aking kilay nang may makitang dextrose na nakakabit sa likod ng aking kanang palad. “You’re awake now?” malamig ang boses nito habang nakadekwatrong nakaupo sa may biranda na humihigop ng kape. Nakasuot pa rin ito ng kanyang karaniwang sinusuot sa trabaho ang tinanggal niya lang ay ang blazer at kurbata. Seryoso ang mukha niyang humihigop ng kape na nakatingin sa akin samantala ako ay tinitigan ko lamang siya babalik. Iniisip kung paano ko nga ba ipapaliwanag sa kanya ang lahat? At kung paano ako makakatakas sa kanya? "Did you plan to shoot yourself just for the sake of the deal?" "Yes," I answered directly. There’s no use lying to him. In the end, the truth will reveal itself, and knowing him, he has many ways to find the truth, whether I’m telling the truth or not. I know I have a lo
I’m done dressing up. My belongings are also present, as is my makeup kit, which contains everything I require. It seems like the old man planned it beforehand after I looked around where we were staying. I also put on light makeup to make me appear normal because I look like a corpse with my pale face since I got shot. Kaya habang hinihintay si Tanda na dumating ay nagpasya muna ako na lumabas ng kwartong tinutuluyan namin at halos magulat ako na private villa pala ang lugar na ito. May mga trabahente akong nadaanan at lahat sila'y pare-pareho ang tawag sa akin ay Mrs. Tsukasa. Nang magtanong ako sa isang lalaking nagbabawas sa may garden kanina kung saan lugar ito sabi Boracay daw. Napangiwi ako. Ano kaya ang binabalak ng matandang ‘yon? Bigla akong napatakip sa bibig at nanlaki ang mga mata nang maalala ang sinabi niga. “Huwag mong sabihin na totohanin niya ang sinabi niya?!” kausap ko sarili ko. “Hindi naman sana! Ang pangit mag-aral na malaki ang tiyan!” napatampal ako sa noo
MABIBIGAT ANG TALUKAP NG MATA KO, subalit nagawa ko pa ring magising sa kabila ng tama ng bala sa aking tiyan. Ramdam ko ang bilis ng patakbo ng ambulansyang sinasakyan namin. “Stay with us, Anna,” I heard Lazaro calmed me while holding where I got shot. Nanghihina na ang pandinig ko, maski buong sistema ko ay malapit nang sumuko na kapag bumigay ako ay baka hindi na ako magising pa. Halos wala na akong maintindihan sa nangyayari pero rinig ko pa rin ang mga kapulisan, marahil pinalilibutan ang buong Cebu ng mga pulis para lang mahuli kami. Akala ko no'ng tumigil ang sasakyan ay nakarating na kami sa destinasyon namin ngunit mali ako dahil pinara kami para sa inspeksyon at maski ambulansya ay ‘di nila pinalampas. “Anong mero'n, boss? May malubha kaming pasyente na kailangan ng agarang operasyon,” paliwanag ng drayber ng ambulansya. “Inspeksyon lang sir, pakibuksan lang ang pinto sa likod. Makipag-cooperate muna tayo, sir,” tugon ng pulis. Marahan akong tinapik ni Lazaro kaya tin
MAKALIPAS NG MGA ILANG MINUTO ay nakarating na rin kami sa wakas sa kaya naman nagsihandaan na ang mga tao para sa pagbaba at pagkuha ng kanilang mga kagamitan, at dahil ang bagahe naman ay nasa baba ng barko ay halos bag lang namin ang dala-dala naming tatlo. [ Anna, the white van is already there to pick you up. They are one of my men so you don’t have to worry—] Hindi niya naituloy ang sasabihin nito nang magulantang ang lahat ng nandirito sa barkong sinasakyan namin nang marinig ang lakas ng ingay ng serena na ang ibig sabihin lang no’n ay maraming pulis ang nandito na nagroronda.[ Kasu! I knew it. This is going to happen but why in Hades they knew about this transaction?! Rodriguez! Immediately investigate this matter, faster!] I heard Kaito cursed. “Shit! What will we do?” I heard Mickey uttered nervously. “Putangina! Mukhang natunugan tayo, kapatid,” bulong din ni Ethan. Halos hindi lang sila ang kinakabahan sa mga kapulisan na pumapaligid ng buong lugar. “Check niyo lahat
PINAGMAMASDAN ko ang malawak na karagatan dito sa barkong aming sinasakyan, malakas ang hampas ng hangin sa akin kaya naman nililipad ang buhok ko maski ang suot kong paldang uniporme habang sa pangtaas naman ay pinatungan ko rin ng itim na jacket upang maibsan ang lamig. Nang biglang may kamay ang lumapat sa balikat ko. “The information you gave me, was it true?” mababa ang tono ng boses nito kumpara sa sigla niya tuwing kausap ako. Tumango lang ako sa kaniya nang ‘di inaalis ang paningin sa magandang tanawin dito sa barko kung saan papuntang Cebu. Narinig ko ang malalim nitong hininga at tinanggal ang kamay sa balikat ko saka sinandal din nito ang mga siko sa rehas ng barko na nagsisilbing panangga upang hindi kami mahulog. “You really are something, Anna. From the day you save me on that night and up to now, for knowing my real father. It never came across my mind that I would know my father someday since my mom told me that I never had a father. The only thing she told me is th
Cebu. NAKAUPO akong nakatingin kay Gutierrez at masinsinan niya akong tinitingnan habang salubong ang mga kilay nito. Nandito kami sa isang pribadong kwarto at malaya mong makikita ang kaganapan sa okasyon kung saan naghihintay si Kaito kasama ang buong pamilya niya sa mangyayari sa pag-uusapan namin, kung mapapayag ko ba siya o hindi. Komportable itong nakaupo sa katad na sopa habang nakedekwatrong upo, nakapatong ang isang kamay sa mahabang mesa na pumapagitan sa amin habang ang isa naman niyang kamay ay may hawak na alak. “If you are here to make a deal with me to be your husband's business partner, my answer will never change. And ask your husband, where did he get the thickness of his face after threatening my wife to kill me?” he snorted. My forehead knitted. “Kaito threatened your wife just only to kill?” I asked back as I laughed at him. “Of what grounds? Business? Don’t make me laugh. Kaito never threatened anyone, it was a lame tactic. Do you think Kaito will be the CEO
Nakita ni Anna na kompleto rin ang pamilya ni Kaito subalit ni minsan ay hindi siya tinuunan ng atensyon ng mga ito. Wala rin itong narinig sa kanila nang maging matagumpay ang kaniyang nakaraang transaksyon. Sa pag-uugali pa lang, mukhang hindi masiyadong magkalapit ang loob ni Kaito sa pamilya niya. Kaya naisip ni Anna na hindi na nakakapagtaka kung bakit napakasungit at seryoso nito lalo na sa negosyo. Nakikita rin ni Anna kung gaano rin siya kalamig dati, kung hindi niya lang nakilala itong si Kaito ay malamang hanggang ngayon ay walang magbabago sa ugali niya. Napasinghap si Anna nang maramdaman niyang pinalupot ng kaniyang asa-asawahan ang kamay nito sa kaniyang bisig kaya muntik pa itong mabikaukan dahil nagkataon pang umiinom ito ng tubig sa isang glass wine, habang siya'y alak ang tinitira. Nagpaalam din kasi ito kanina na pupuntahan niya ang ama nito para makisosyo sa mga nandito kaya halos hindi inaasahan ni Anna ang paglagay ng kamay niya sa bewang nito.“He’s here, let’