Share
Kabanata 11.2
Kaugnay na kabanata
Love Of Tomorrow Kabanata 11.3
Maxine's POV Agad ko itong itinulak papalayo at agad na dumampi ang aking palad sa makinis nitong pisngi. "Walang hiya ka!" Sigaw ko rito at ngumisi lamang ito. Agad akong naglakad papalayo at ramdam ko ang bugso nang aking dibdib! Bago pa man ako makapasok sa mansyon ay agad akong napalingon sa aking likuran at agad kong nakita si Joy na nakayuko at halos hindi makatingin sa akin. Napansin ko pa ang hawak nitong selpon na ngayon ko lamang nakita. "J-Joy?" Tawag ko pa rito ngunit hindi man lang ito huminto hanggang sa malagpasan na ako nito. Napapitlag naman ako nang may humawak pa sa aking likuran at laking gulat ko nang makitang si Andrei pala ito kaya bahagya ko pa itong naitulak ngunit agad din ako nitong hinawakan sa aking palapulsuhan. "Ano ba! Bitawan mo nga ako!" Pagmumumiglas kong sabi ngunit agad nitong tinakpan ang aking bibig. "Maxine?" Napahinto kami nang makita si Lawrence sa aming harapan. Nakakunot ang makapal nitong kilay habang nakatingin sa direksyon namin
Love Of Tomorrow Kabanata 12.1
Maxine's POV"Magandang gabi ho, donya Sylvia. Kami po ang hahawak sa kaso ni Don Ramon Francisco. Upang mas mapabilis itong kaso, nais lang namin kayong hingian ng testimonya para sa ikakausad nang kaso." Saad ni Officer Niccolo. Isa s'yang tanyag na pulis rito sa El Fuentes. Marami na itong naresolbang mga krimen at wala ata ni isang hindi nakakakilala sa nasabing pulis. Nakaupo kami ngayon sa isang sofa, kasama sina Joy at manang Jocelyn. Maging si Andrei ay bumalik rin para sa interogasyon na putok ang labi at may iilang galos sa mukha. "Ang sabi ninyo ay may tumawag sa inyo na doktor at sinabing patay na ang asawa mong si Ramon Francisco. Maaari bang malaman kung nagkaroon kayo ng pagtatalo nitong mga nagdaang araw?" Seryoso ang boses nito at kahit hindi ikaw ang salarin ay talagang makakaramdam ka nang kaba sa iyong dibdib. Matalas ang mga mata nito na para bang sinusuri na ang buong pagkatao mo. Nakita kong napaayos ng upo si donya Sylvia. Mugto pa ang mga mata nito sa kaka
Love Of Tomorrow Kabanata 12.2
Maxine's POVAraw ngayon ng lamay at napakaraming pumunta. Halos hindi na magkandaugaga sina manang Jocelyn at Joy sa kakaasikaso kaya naman maging ang ilan nilang katiwala ay pinapunta sa mansyon. Ilang araw na rin akong walang maaayos na tulog dahil hindi ako kumportable sa ganitong sitwasyon. Halos wala atang araw na hindi ko nakikita o naririnig na umiiyak si donya Sylvia. Habang si Lawrence naman ang humaharap sa ilang mga bisita at aakyat lamang ito sa kuwarto upang magpalit ng damit pagkatapos ay bababa rin agad. Napahikab ako nang mabasa ang reply ni mama na baka hindi sila makapunta sa lamay ni Don Ramon. Ang dahilan nito ay masama raw ang kanyang pakiramdam kaya naman gusto ko itong puntahan. Napapitlag ako nang makita si Lawrence na nagmamadaling pumasok sa aming kuwarto. Mukha pa itong nagulat nang makita akong nandito ngunit kumalma rin naman at tinungo ang drawer kung nasaan nandoon ang mga gamot na iniinom n'ya. "Lawrence, ayos lang bang dalawin ko si mama ngayon?
Love Of Tomorrow Kabanata 12.3
Maxine's POV "Ganito ba kaseryoso ang pag-uusapan natin at kailangang dumistansya tayo kay mama at papa?" Nagtataka kong tanong dahil nandito kami sa likod ng bahay. Wala man lang nagbago sa ekspresyon ng mukha nito at seryoso lamang na nakatingin sa akin. "Mas mabuti pang sumama ka na sa amin sa Maynila, ate." Deretsyahan nitong saad kaya bahagyang napaawang ang aking labi. "S-Sana noon pa man, hindi ko hinayaang makasal ka kay Lawrence." Nakakuyom ang kamao nito na ikinagulat ko. A-Anong.."Ano bang pinagsasasabi mo?" Pinilit kong tumawa ngunit hindi nakatulong iyon upang mabawasan ang tensyon sa pagitan naming dalawa. Bahagya pa akong napalunok dahil napakaseryoso nito. "S-Si.. si L-Lawrence-"Nawala ang atensyon ko kay Lutcho nang marinig na tumunog ang selpon na hawak ko. Si Irene ang tumatawag kaya sumenyas muna ako kay Lutcho na sasagutin ko muna ang tawag. Nakita ko pang may pag-aalangan sa mga mata nito ngunit wala na itong nagawa nang makausap ko si Irene. "Hel-""M-
Love Of Tomorrow Kabanata 13.1
Maxine's POV Dahil madalas silang abala at ayaw naman ni Lawrence na tumulong pa ako sa ginagawa nila sa lamay ay nanatili lamang ako sa kuwarto. Ang totoo n'yan ay nababagot na ako at parang gusto kong dalawin sina mama at papa. Pero, lagi namang may inuutos si Donya Sylvia kay Tino kaya wala akong makakasama sa pag labas. Hindi rin ako pinapayagan ni Lawrence dahil nag aalala ito sa akin lalo na't hanggang ngayon ay wala pa rin silang matibay na ebidensya. Napahinto ako nang may kumatok sa labas ng pinto kaya marahan akong tumayo at agad na binuksan ito. "Manang Jocelyn?" Untag ko pa ng makita ito sa aking harapan. "Naku, ma'am? Naistorbo ba kita? Magpapaalam sana ako sayo.." nahihiya nitong saad kaya napabitaw ako sa pinto ay humakbang papalapit sa kanya na naguguluhan. "M-Magpapaalam? T-Teka,.. b-bakit?" Naguguluhan kong tanong at ngumiti lamang ito. "Kasi ma'am.. uuwi muna ako sa probinsya. Tatlong taon ko na kasing hindi nakakasama ang pamilya ko kaya naisip kong.. b-bak
Love Of Tomorrow Kabanata 13.2
Maxine's POV Lumipas pa ang mga araw at pakiramdam ko ay mas lalong gumugulo ang mga bagay na sana ay hindi ko na lang nalaman. Halos hindi ako makatulog sa gabi sa dami nang pumapasok sa aking isipan. Kahit gaano kalaki itong mansyon, pakiramdam ko ay paliit ito nang paliit. Napahinto ako sa pag-iisip nang makarinig ako ng mahinang kaluskos sa labas. Napatingin ako sa orasan at pasado alas-dos pa lamang ng madaling araw. Mag isa lamang ako rito dahil maraming inaasikaso si Lawrence matapos mailibing si Don Ramon. Napalunok ako nang marinig ko ang iilang yabag kaya dali-dali akong napabalik sa kama at agad na ipinikit ang aking mga mata. Ramdam ko ang kabog ng aking dibdib at para bang ito ang nagsilbing musika sa buo kong paligid. Narinig ko ang marahang pag bukas ng pinto kaya naman hindi ako gumalaw. Pinakiramdaman ko ang aking paligid at muli ko na namang marinig ang mahinang yabag na para bang papalapit sa akin. Huminto ito at narinig ko ang pagkalansingan ng mga susi at m
Love Of Tomorrow Kabanata 14.1
Maxine's POV Ilang oras pa ang hinintay ko upang makalabas ngunit hanggang ngayon ay wala pa rin sina Donya Sylvia. "Maxine, ang mabuti pa.. magpahinga ka muna sa kuwarto n'yo. Ilang beses ko na ring tinawagan sina Tita Sylvia pero hindi nila sinasagot ang tawag." Untag ni Irene at napalunok na lamang ako. "Gusto kong puntahan ang pamilya ko.." bulong kong saad at napabuntong hininga naman ito. "Alam ko, pero wala tayong ibang puwedeng daanan kung hindi diyan lamang sa main gate na may mga nagbabantay. Mga armado sila Maxine. Baka mapahamak pa tayo.," Aniya at napilitan na lamang akong tumayo nang hawakan nito ang aking kamay. Hindi pa rin ako mapakali. Hindi ko rin mahagilap rito si Joy. Halos wala ngang tao rito kung hindi kami lang ni Irene. Nang makarating kami sa kuwarto ay agad nitong binuksan ang bentilador at naupo sa kama habang ako naman ay nasa sofa. "Bakit hindi na lang natin tawagan si Officer Niccolo?" Suhestiyon ko pa rito at bahagyang napaanga
Love Of Tomorrow Kabanata 14.2
Maxine's POV NAPAAWANG ang aking mga labi habang nanlalaki ang aking mga mata nang makita ang pulang likido sa aking hita! Natataranta akong hinimas ang aking tiyan at kasabay no'n ay ang paglandas ng aking mga luha! "D-Donya.. Donya Sylvia, t-tulungan mo 'ko? D-Dalhin n'yo 'ko sa ospital!" Pagsusumamo ko rito ngunit parang niyanig ang buong pagkatao ko nang ihampas nito sa akin ang hawak nitong mahabang payong! Tuluyan na akong napasigaw sa sakit na aking naramdaman. Narinig ko pa ang tawanan nila at hindi pa nakontento ang mga ito, dahil muli na naman nila akong hinampas! Ngunit, sa pagkakataong ito ay sa tiyan ko na ito tumama! Mas tumindi ang pagdaloy ng dugo sa aking hita kaya pinilit kong gumapang ngunit agad na hinablot ni Liezel ang aking buhok kaya napangiwi na naman ko sa sakit. "Ano, Maxine? Nasaan ang tapang mo ha?" Nakangisi nitong tanong at muli na naman itong humalakhak! Inalis ko ang pagkakahawak nito sa akin at pinilit na tumayo! Ngunit, muli na naman ako nitong
Pinakabagong kabanata
