Kabanata 12.2

Maxine's POV

Araw ngayon ng lamay at napakaraming pumunta. Halos hindi na magkandaugaga sina manang Jocelyn at Joy sa kakaasikaso kaya naman maging ang ilan nilang katiwala ay pinapunta sa mansyon.

Ilang araw na rin akong walang maaayos na tulog dahil hindi ako kumportable sa ganitong sitwasyon. Halos wala atang araw na hindi ko nakikita o naririnig na umiiyak si donya Sylvia.

Habang si Lawrence naman ang humaharap sa ilang mga bisita at aakyat lamang ito sa kuwarto upang magpalit ng damit pagkatapos ay bababa rin agad.

Napahikab ako nang mabasa ang reply ni mama na baka hindi sila makapunta sa lamay ni Don Ramon. Ang dahilan nito ay masama raw ang kanyang pakiramdam kaya naman gusto ko itong puntahan.

Napapitlag ako nang makita si Lawrence na nagmamadaling pumasok sa aming kuwarto. Mukha pa itong nagulat nang makita akong nandito ngunit kumalma rin naman at tinungo ang drawer kung nasaan nandoon ang mga gamot na iniinom n'ya.

"Lawrence, ayos lang bang dalawin ko si mama ngayon?