HINDI NA namin pinag-usapan ni Uno ang namagitan sa amin na dalawa. Hinayaan ko na lang din. Wala akong lakas ng loob para ako ang magsimula ng topic na iyon pero hindi na ulit nangyari iyon. Naisip ko na baka dahil lasing siya at nakainom ako kaya nangyari iyon. Wala namang nagbago sa pakikitungo niya sa'kin. Mas naging sweet pa nga siya at mas naging maaalaga sa akin.Habang gumagawa ako ng report ko ay tumabi sa desk ko ang katrabaho ko at kaibigan na rin na si Veron. Mugto ang mata nito at halatang galing sa pag-iyak."Ano'ng nangyari sa iyo? Umiyak ka ba?" tanong ko sa kaniya. Late rin ito pumasok ngayon. Halos kakarating lang niya."Si Steve kasi..." panimula niya at tila naiiyak na naman siya. Mabuti na lang at may meeting mga head namin kaya hindi kami makikitang nagkukuwentuhan lang ngayon. Tuloy pa rin naman ako sa ginagawa kong report habang nakikinig sa kaniya."Ano'ng nangyari sa inyo ni Steve?" "Ang hirap nang ganito, Ellie. Iyong hindi ko alam kung ano ang papel ko sa
SINAMA ako ni Uno sa Tagaytay dahil magkakaroon siya roon ng bagong bubuksan na branch ng restaurant nila. May bahay naman siya sa Tagaytay at doon kami titira. Pinagleave niya ako sa trabaho ng isang linggo dahil madami siyang aasikasuhin doon. Hindi niya raw ako masusundo at maihahatid dahil kailangan niyang magstay dito sa Tagaytay."Saan ang room ko?" tanong ko sa kaniya pagkaakyat namin sa second floor ng bahay niya. Malaki ang bahay niya. "You stay in my room," saad niya habang may katext sa telepono. Bitbit niya ang duffel bag namin. Ang isang maleta ko ay inakyat na ng kasambahay niya.Pagpasok sa master's bedroom ay namangha ako sa view. Kitang-kita ang Taal. "Magkasama tayo rito sa iisang kuwarto?" tanong ko sa kaniya. "Yes. Bakit, ayaw mo ba akong makasama rito?" Hinagis niya ang hawak niyang cellphone sa kama at lumapit sa akin. Hinapit niya ako sa baywang. Naghuhurumintado na naman ang puso ko sa pagkakadikit ng katawan namin. Namimiss ko na si Uno. Syempre gusto ko s
3RD POV"ELLIE?" Uno called Ellie. Hindi siya natulog sa silid nila ni Uno kagabi. Naiinis pa rin siya sa ginawa nito kay Judah. He didn't even say sorry kaya mas lalo siyang nainis.Dahil may susi si Uno ng silid ni Ellie, ginamit niya iyon para makapasok sa loob. When he entered the room, Ellie rolled onto the other side of the bed. She wrapped her body in the comforter. It's her way of telling Uno that she doesn't like to talk to him."Ellie, alam ko na gising ka. Please talk to me." Nilapat ni Uno ang kaniyang mukha sa bandang leeg ni Ellie na natatakpan pa rin ng comforter. "Tulog ako."Imbes na mainis si Uno ay tumawa ito nang malakas. Bakit naman kasi nasabi iyon ni Ellie?Inis na tinanggal ni Ellie ang comforter sa katawan at sinimangutan si Uno na nakatawa pa rin. Bumangon siya at padabog na tumayo. Hinila siya ni Uno kaya napaupo siya sa kandunga nito. Niyakap siya nito. Nilagay ni Uno ang baba niya sa balikat ni Ellie. "Bati na tayo, please?"She heaved a sigh. Magagawa b
MALAPIT nang bumalik sa Maynila sina Uno at Ellie pero naging abala na si Uno sa restaurant. Hindi na nito natupad ang pangako kay Ellie na mamamasyal sila sa Tagaytay at pupunta ng Batangas para magswimming bago sana sila umuwi ng Maynila.Naiintindihan naman ni Ellie. Sa loob ng bahay lamang siya dahil hindi naman niya kabisado ang Tagaytay. Isa pa, si Uno ang gusto niyang makasama sa pamamasyal.Habang si Uno naman ay naging abala sa restaurant lalo na at pinuntahan pa siya ni Sandra sa Tagaytay. Talagang sinabay pa ni Sandra ang mga kailangan din sa branch na bubuksan nila sa Baguio kaya mas lalo siyang nawalan ng oras kay Ellie."Sandra, hindi ba puwedeng next week na lang ito? Busy pa ako dito sa Tagaytay. I'm sure this can wait. May lakad kami ni Ellie bukas bago kami babalik ng Maynila. My manager can assist you regarding this," ani Uno kay Sandra na pinapakita ang plano niya sa restaurant.Biglang nag-iba ang timpla ng mood ni Sandra. Kung kanina ay mahinahon ito, ngayon ay
A WIDE smile emerged from Ellie's lips as she was still thinking that she and Uno would get married.They are headed back to Manila. Hindi na sila natuloy sa Batangas dahil kailangan nilang ayusin ang kanilang kasal. Iyon ay request ni Uno na madaliin nila ang pag-aasikaso at walang makakaalam muna. Nagtataka man ay hindi na siya nag-usisa pa."Kanina ka pa nakangiti." Puna ni Uno kay Ellie na malapad pa rin ang pagkakangiti ng dalaga."Masaya lang ako Uno. Hindi mo lang alam kung gaano mo ako napasaya."Tinigil ni Uno ang kotse. Sapo niya ang pisngi ni Ellie at banayad niya iyon hinaplos. "I love you, my Ellie. You had no idea how much you made me happy every day, either. I can't wait to start a new life with you." Hinalikan niya sa labi si Ellie, punong-puno ng pagmamahal. Lahat ay gagawin niya para sa dalaga."Mas mahal kita, Uno. Akala ko hindi na magkakalabel ang relasyon natin."Bahagyang natawa si Uno sa sinabi ni Ellie. He caressed her face gently. He traced her nose and lips
"WHERE ARE YOU?" tanong ni Sandra kay Uno sa kabilang linya. Sinulyapan muna niya si Ellie na mahimbing pang natutulog saka naglakad papuntang terrace para kausapin si Sandra."What do you need?!" iritado ang boses niyang tanong at hindi sinagot ang tanong ni Sandra sa kaniya. Narinig niya ang pagpapakawala nito ng isang mahabang buntong hininga."Uno, malapit na natin simulan ang construction ng restaurant natin sa Baguio. Ayaw ko nang palpak. Be serious about this matters. I need your full cooperation.""Are you telling me that I am not doing my job?""I'm just reminding you. Kahit kailan ay hindi ka naman nagseseryoso, lalo na no'ng dumating si Ellie. Kaya puwede ba, Uno? Kilalang-kilala na kita.""I am serious with our business, at labas na si Ellie tungkol dito.""Hindi ka na nakakapagfocus dahil sa kaniya. Imbes na ang focus mo ay ang i-oopen natin na branch, mas inuuna mo pa si Ellie.""What?! What is wrong with you, Sandra to think of me that way. I am serious with my business
"ANO ANG pumasok diyan sa kokote mo, Uno at hinayaan mong magkaroon kayo ng relasyon ni Ellie?!" galit na galit na tanong kay Uno ng kaniyang ama.Binalita ni Sandra na official na sina Uno at Ellie. Kaya naman inis na inis si Uno kay Sandra dahil pinangunahan na siya nito. "Noong una, sinabi niyong magkaibigan lang kayo. Ilang beses kitang pinaalalahanan sa bagay na iyan. You are bound to marry Sandra. Kilala mo si Dad. Kapag sinabi niya, wala nang makakapagpigil sa bagay na iyon. Pauwi na sina Dad at Mommy next month. Ayusin mo 'to!" dagdag na saad ng daddy ni Uno sa kaniya.Napapikit siya nang mariin sa narinig mula sa ama. Talagang pinahirapan siya ngayon ni Sandra. Maayos naman noong una ang usapan nila ni Sandra, pero ngayon siya pa mismo ang nagpapagulo sa sitwasyon nila."Hayaan mo na kasi ang anak natin kung sino ang pipiliin niya, Lorenzo. Hindi basta-basta ang pagpapakasal. Mas gusto ko si Ellie para kay Uno. Our son loves her," ani Criselda, ang ina ni Uno.Tumayo ito sa
MAYROONG coffee shop sa lower ground ng gusali at doon naisipan nina Reese at Ellie na magpunta na lang at hindi na sa madalas nilang pinupuntahan na coffee shop, ang Book Cafe. Pinili nila ang may kalayuan sa ibang mga customers para makapagkuwentuhan sila sandali. Hindi naman sila nagtagal pa dahil saglit lang naman ang break nila. May kailangan pa rin tapusin si Reese sa kaniyang trabaho. Pero napag-usapan nila na sabay sila mamayang gabi magdinner. Pumayag naman siya dahil nasa Baguio na si Uno. Kakaalis lang kaninang umaga.Wala sa mood kanina si Uno na umalis at talagang wala siyang balak na umalis dahil sa ginawa ni Sandra sa kaniya. Ngunit kailangan niyang kaibiganin muna si Sandra para hindi ito magiging dagdag problema niya habang inaayos nila ni Ellie ang kanilang kasal. Inaayos niya rin ang bahay na bibilhin niya para sa kanilang dalawa ni Ellie kapag naikasal na sila. Siguradong wala nang magagawa ang Lolo ni Uno at pamilya ni Sandra kapag nalaman nilang kasal na sila ni
HABANG nakakatitig si Ellie sa natutulog na asawa ay hindi niya maipaliwanag ang labis na kasiyahan na nararamdaman. She's beyond grateful for everything that God has given to her. Ang makasama si Uno habang buhay at mabiyayaan ng mga anak ang kaniyang labis na pinagpapasalamat. Nabuo ang pinapangarap niyang masayang pamilya na hindi niya naranasan noon. Marahan niyang hinaplos ang buhok ni Uno habang nakatitig siya rito. Ang ngiti niya sa labi ay hindi maalis-alis. Sa tuwing naaalala niya ang pinagdaanan nilang dalawa noon ay hindi niya akalain na si Uno pa rin ang makakasama niya habang buhay. Madaming masasakit na alaala pero higit na madami ang masasaya. Bahagyang gumalaw si Uno at niyakap siya nito kaya napangiti siya lalo. Si Uno ang higit na maalaga sa kanila. Lahat ay binibigay nito at sinisiguro na maayos ang lahat para sa kanila. Hindi rin ito nagkulang na iparamdam sa kaniya ang pagmamahal nito. Palagi pa rin silang nagdedate na dalawa at palagi pa rin siyang sinusurpres
"REYNE, dito ka. Huwag mong harangan ang panunuod ng kapatid mo," saad ni Ellie sa pangalawang anak. Nasa home theater silang lima habang hinihintay ang pagdating ni Uno. Apat na taon na si Reyne, ang sumunod ay si Ysabel na tatlong taong gulang at ang bunso ay si Jacob na isang taong gulang.Nakatayo kasi si Reyne sa gitna at ginagaya ang pinapanuod sa movie. Si Ysabel at Mikhay ay hindi na nakakapanuod nang maayos dahil sa kaniya."I want to sing and dance, mommy." Protesta ni Reyne sa sinabi ni Ellie. Kahit ilang beses na nga ba nilang pinanuod ang paborito nitong movie ay hindi pa rin nagsasawa si Reyne."Your siblings are watching, too.""They've watched it already." Hindi pa rin talaga ito natinag at doon pa rin pumuwesto sa gitna si Reyne. "And you've watched it several times already." Nakangusong sagot ni Mikhay. "Ikaw na lang lagi ang nasusunod sa pinapanuod na movie.""Because I love this movie." Tumigil sa paggaya ng sayaw si Reyne at nilingon ang kaniyang ate. "Girls, s
NAGISING AKO na may luha sa mata at sa boses ng anak ko. Inikot ko ang paningin sa kabuuan ng silid. Puting silid. May dextrose ang isang kamay ko. Nanghihina ang pakiramdam ko at nanunuyo ang lalamunan ko.Nasaan ako?"Mommy?" Nasa gilid siya ng higaan ko at katabi si Reese."Mark, tumawag ka ng Doctor," utos ni Reese sa asawa niya at sinunod naman agad ni Mark. "Kumusta ang pakiramdam mo, Ellie?" Pinilit kong bumangon pero pinigilan ako ni Reese. "Huwag ka munang bumangon. Magpahinga ka muna. Hintayin lang natin ang Doctor."Masakit ang ulo ko. Pinilit ko pa rin talagang bumangon at inabot si Mikhay. "H-i, baby." Pilit na ngumiti ako kay Mikhay."Mommy, okay na po kayo?" I nodded with my daughter's question.Bigla kong naalala si Uno at Judah. "Sina Uno? Kumusta na sila?" Kinakabahan kong tanong dahil ang huling tanda ko sa sinabi ng Doctor ay hindi maganda.Hindi na ako nasagot ni Reese dahil pumasok ang Nurse at Doctor. Chineck agad nila ako. May mga ilan na binilin sila sa akin p
"ELLIE..." Tawag sa akin ni Lolo Ronaldo. Nakaupo ako sa bench habang hinihintay ang paglabas ng Doctor at sabihin ang magandang balita na ligtas na sina Uno at Judah.Parehas na nasa loob ng operating room ang dalawa at parehas na nag-aagaw buhay.I loathed Judah, but I never wished for him to die. Hindi ko rin pala kaya na makita siya na walang ng buhay. Naging parte ng siya ng buhay ko, sa masaya at kasama ko noong mga panahon na akala ko ay tuluyan na akong iniwan ni Uno. Kanina ko pa nararamdaman na gusto akong kausapin ni Lolo Ronalo ngunit tingin ko ay humahanap lang ng tiyempo. Si Logan ay kausap ng mga pulis sa labas. Si Mikhay ay nakaconfine at natutulog na ngayon. Nilagnat si Mikhay dahil naulanan din kami. Dumating sina Logan kasama si Ronaldo para tulungan kami. Mabuti na lang at nakasunod agad sila kaya naitakbo agad ang dalawa sa hospital. Sina Tita Criselda at Tito Lorenzo ay papunta na. Naospital pala si Tita Criselda nang nabalitaan mula kay Sandra na nakasunod di
HUMINA NA ANG ulan habang binabaybay namin ang kagubatan. Nanginginig na ang katawan ko sa lamig. Hawak-hawak ako ni Uno sa isang kamay habang karga niya si Mikhay. Pagod na pagod na rin ang pakiramdam ko sa paglalakad. Lakad-takbo para makalayo nang tuluyan lugar na ito."Uno, tigil muna tayo sandali," hingal na hingal kong pakiusap sa kaniya. Para na akong babagsak. Para nang babagsak ang dalawa kong tuhod sa pagod. Kinakapos na rin ako ng hininga."Babe —"We heard gunshots. Umaalingawngaw ang putok ng baril. Napahinto kami at pinakiramdaman ang paligid. Malapit lang sa kinaroroonan namin. Niyakap agad ako ni Uno. Mukhang nasundan kami kung saan kami tutungo. Nakarinig na kami ng mga boses ng mga tao at mukhang marami sila. Hindi iyon mga tauhan ni Logan.Dinala niya kami sa malaking batuhan na natatakpan ng mga puno. "Daddy..." Yumakap nang mahigpit lalo si Mikhay kay Uno nang makarinig ulit kami ng putok ng baril. Sinasadya yata talaga nilang magpaputok para matakot kami. "I'm s
PINAGLUTO ko si Uno ng paborito niyang pagkain. Gusto kong bumawi sa kaniya. Kahit naging biktima rin ako ng kasamaan nina Judah ay gusto ko pa rin bumawi kay Uno. Nasaktan ako noon pero mabigat ang pinagdaanan ni Uno noon.Gusto ko rin siyang ipakilala nang pormal kay Mikhay. Ilang araw pa lang kami nandito at hindi pa rin sila talaga nagbobonding na mag-ama. Palagi kasing naririnig ni Uno na hinahanap ni Mikhay si Judah bilang daddy niya. She's too young to be involved with our issues with Judah. At natutuwa ako kay Uno dahil hindi niya binigla si Mikhay na kilalanin siya bilang daddy nito. "Magaling pala kayong magluto, Ma'am Ellie. Siguradong madaming makakain si sir Uno. Favorite niya itong lahat na pinaghanda niyo," puring-puri ni Aling Sonya sa mga niluto ko. Sila na ang naghanda pagkatapos kong magluto.I smiled. "Salamat. Siguradong namiss kasi iyan ni Uno kaya pinagluto ko siya." Tinulungan ko na rin sila maghanda. Aakyatin ko rin ang mag-ama ko pagkatapos ng ginagawa ko ri
LUMAPIT AGAD ako sa paghihintuan ng sasakyan ni Sandra pagkakita ko ng sasakyan niya. Inabangan ko na siya para makausap bago niya puntahan si Uno. Hindi ko kasi alam kung tinutulungan ba niya si Uno o gusto niya lang kunin ang loob."Sandra, puwede ba tayong mag-usap?" tanong ko agad pagkababa niya ng sasakyan. Halos mag-init na naman ang ulo ko sa suot ni Sandra. Hapit na hapit na naman ang suot nitong pulang dress sa kaniyang katawan. Para siyang modelo sa kaniyang ayos. Nag-alinlangan siyang tumango at tipid na ngumiti sa tanong ko."Sure..." Halata ang pagkalito sa kaniyang mga mata pero nagawa pa rin niyang ngumiti kahit papaano.Niyaya ko siya sa lanai. Nagdadalawang isip na sumunod naman siya sa akin. "Bakit nakulong si Uno noon?" agad kong tanong. Ayaw ko na magpaligoy-ligoy pa dahil ayaw ko siyang makausap nang matagal. I just want to know the truth.Nag-iwas agad siya ng tingin sa akin dahil hindi niya inaaasahan na itatanong ko iyon sa kaniya. Alam ko kasing iniiwasan niy
"BABE?" Nasa terrace kami kasalukuyan ni Uno habang si Mikhay ay pinapanuod namin mula sa puwesto na masayang naglalaro sa garden kasama ang isang kasambahay. Nakatayo ako at nakahawak sa railings ng terrace at nakatuon ang tingin sa baba. May malaking puno ng mangga na nagtatakip kaya hindi kami gaanong kita mula sa labas at sa gate pero nakikita namin si Mikhay sa baba at alam niya rin kung nasaan kami ni Uno."You've been quiet since this morning. Is there something wrong?" Niyakap niya ako mula sa likuran ko at sumiksik sa leeg ko. "You can tell me." He planted small kisses on my shoulders and neck.Kahapon ko pa iniisip ang mga napag-usapan namin nina Celestine at Sandra. I'm scared. I am scared of what will happen next. But I trust Uno. Logan is also helping us. Pinilig ko ang ulo ko para kalimutan ang mga nalaman. Ngayon na magkasama na kami ni Uno, wala nang makakapaghiwalay sa amin. Even death can't separate us.I smiled.Naalala ko si Celestine at ang mga sinabi nito na inuu
NIYAKAP AKO ni Uno mula sa likuran. Simula kaninang umaga ay hindi ako bumaba para kumain. Nagdahilan akong masama ang pakiramdam ko. Pinakiusapan ko lang si Aling Sonya na siya muna ang bahala kay Mikhay. Hindi naman nagpumilit si Uno at siya ang nag-alaga kay Mikhay. Naiinis ako dahil nandito palagi si Sandra kahit na sinabi ni Uno sa akin na magkaibigan na lang silang dalawa ni Sandra. Gusto raw bumawi ni Sandra kay Uno kaya tinutulungan siya nito ngayon.Hinalik-halikan niya ang balikat kong lantad dahil sa suot kong sleeveless na dress na hindi aabot sa tuhod. Agad akong pumiksi sa ginawa niya at naglakad papunta sa couch na naroon sa loob ng silid namin at doon umupo. Sumunod siya sa akin at lumuhod sa harap ko, sa pagitan ng hita ko. "Ano ba?!" Nag-iinit pa rin ang ulo ko sa kaniya. Tinabig ko ang kamay niyang nagsimulang humahaplos sa binti ko. "Lumabas ka na nga. Baka hinahap ka na ni Sandra." Hindi ko napigilan ang sarili na sabihin. Iniwas ko ang tingin nang marealize ang