Share
Kabanata 67 - “SPG”
MaligayaHello, Ma'amsh Hershey Pacis! Enjoy reading LMag po! 🥰 Ayan na umamin na si Yevhen. Grabe. Hindi na raw aalis pwera na lang kung si Masien ang magsasabi. Hahaha.
Kaugnay na kabanata
Love Magnet Kabanata 68
“LOVE, nasabi ko na ba sa'yo na mahal kita?” pangungulit niya sa akin habang magkahawak-kamay kaming nakaupo sa sofa at nanonood ng TV.Hindi ko mapigilan na mapangiti nang ipinatong niya ang kaniyang ulo sa aking balikat at nang hindi siya nakuntento ay inilingkis niya pa ang kaniyang mga braso sa aking baywang.“I love you,” pag-amin niyang muli na agad na nagpatibok nang mabilis sa aking puso. Nagkunwari naman akong nagkukumuwala sa kaniyang pagkakayakap habang patago akong pinamulahan ng magkabilang-pisngi.“Isang linggo ka na pong paulit-ulit,” nagpipigil ng ngiti kong pahayag bago ko siya muling itinulak papalayo sa akin.Tang ina.Tuluyan na naman akong tinakasan ng angas. Nagboboses babae na naman ako kagaya noong naging kami dati.“How about you? Mahal mo rin ba ako?” sunod-sunod niyang tanong matapos niya akong yakapin. Sinalubong niya rin ako ng tingin kaya umirap na lamang ako at umiling.Alam niya na naman ang sagot.Mahal ko rin siya! N-nasabi ko na rin sa kaniya noong
Love Magnet Kabanata 69
PINAYAGAN ko siyang bumalik sa Liazarde kahit na maraming nakakatakot na bagay ang pumapasok sa aking isip. Paano kung hindi niya na ako balikan? Paano kung iwan niya na naman ulit akong luhaan? Pero kasi. . . Tang ina. Wala naman akong magagawa. Asawa ko ang CEO ng MARIA Corporation. Hindi ko siya pwedeng itali sa baywang ko habambuhay. Bumuntonghininga na lamang ako at saka ko kinalma ang aking sarili. Kapapasok ko lamang sa loob ng bahay galing sa pagbabantay kay Ama sa hospital. Nakauwi lang din ako ngayon dahil pinalitan ako ni Devin at ni Levi, pero mamayang gabi ay naroon na naman ulit ako. “Masien, kumusta na si Ama?” salubong na tanong sa akin ni Klein kaya napatigil ako sa paglalakad at napalingon ako sa kaniyang direksiyon. Nakaupo siya sa couch pero nang magtama ang aming mga paningin ay agad siyang tumayo at naglakad papalapit sa akin. Ramdam kong punong-puno siya ng pagsisisi. Malungkot ang kaniyang awra, gulo-gulo ang kaniyang buhok, at mapula ang kaniyang mga
Love Magnet Kabanata 70
PAREHO kaming naging abala ni Yevhen nang mga sumunod na araw. Ni hindi na nga namin namalayan na lumipas na naman pala ang isang linggo matapos niyang umuwi rito sa bahay. “Love, I’m really sorry. I will make it up to you when I come home, promise,” panunuyo niya habang magkausap kami sa video call. Napangiti naman ako at napakagat-labi. Tang ina. Para kaming hindi LDR dahil hindi naman siya nagkukulang, tulad ngayon. Busog na busog ako sa mga lambing niya. “Okay lang. Basta alagaan mo 'yong sarili mo diyan. Huwag kang magpapagutom. Pilitin mong makauwi nang maaga tapos palagi kang mag-iingat sa pag-da-drive, ha,” pilit na nagmamaangas kong paalala kaya siya naman ang napangiti at hindi mapakali. “Yes, Ma'am. I love you.” Namura ko ang aking sarili sa kumiliting kilig sa aking puso. Mahal na mahal ko na talaga 'tong lalaki na 'to. Nakakainis! “Kumusta pala si Ama?” He asked before he lay on his bed. Naka-long sleeve polo pa siya, ngunit wala nang necktie. Nakabukas
Love Magnet Kabanata 71
TINAWAGAN ko na si Yevhen upang pababain at sunduin ako nang umabot na ako ng tatlong minuto sa kapapaliwanag sa dalawang babaeng staff sa lobby. Napahiya tuloy sila nang mabilis na dumating ang boss nila na sinalubong pa ako ng halik at yakap. Pero naiirita pa rin ako! Ang lambing-lambing pa rin kasi ng putragis. Parang wala siyang lihim na itinatago. “Are you tired? Hungry? Ano'ng gusto mo?” sunod-sunod niyang tanong matapos naming makapasok sa loob ng kaniyang opisina. Hindi ko naman siya pinansin, sa halip ay naglibot na lang ako ng tingin at naglakad-lakad sa kabuuan ng opisina. Parang walang nag-iba. Kung paano ang ayos noong umalis ako noon ay ganoon pa rin ngayon. “Why didn't you call me, love? Sana nasundo kita sa inyo,” komento niya bago niya ibinaba ang aking maleta sa tabi ng couch. Nang hindi pa rin ako sumagot ay nilapitan niya na ako at saka niya ako niyakap nang patalikod. Nakagat ko tuloy ang aking pang-ibabang labi nang wala sa oras. “Ang bango
Love Magnet Kabanata 72 - “Mild SPG”
HANGGANG sa makauwi kami ni Yevhen sa bahay ay takang-taka pa rin ako sa naging bagong pakikitungo sa akin ni Chairman. Tang ina. Hindi ko maintindihan. Posible kayang magbago ang isang tao? “Love, what’s bothering you?” biglang tanong ni Yevhen na kagagaling lang sa banyo. Hindi ko napansin na nakatulala na pala ako sa kawalan habang nakaupo ako sa ibabaw ng aming kama. Pero kasi naman! Paano’ng hindi ko iisipin ang nangyari kanina? E, parang tuwang-tuwa sa akin si Chairman pati na 'yong ibang board members na kamag-anak din nila! T-tanggap na nga kaya ako sa pamilya? “Maria, are we okay? May kasalanan na naman ba ako na hindi ko alam?” sunod-sunod niya muling pag-uusisa bago siya lumapit at tumabi sa akin sa kama. Umayos tuloy ako ng upo bago ko siya hinarap. “Nakasalubong ko si Chairman kanina noong lumabas ako ng opisina mo,” pagsasabi ko ng totoo, dahilan upang matigilan siya at sandaling mapipilan. “D-did he try to tell you something?” He looked so nervous as he reached
Love Magnet Kabanata 73
SI Sir Xavier ang dumating. At mukhang seryoso ang kanilang pinag-usapan kaya naman ang gabing akala ko’y gagawa kami ng maliliit na Yevhen at Masien ay hindi nangyari. Simula rin ng makausap niya ang kaniyang pinsan ay naging abala na siya sa opisina. Tang ina. Nilalambing niya naman ako, pero hindi sapat iyon. Siguro kung isa, dalawa, o tatlong beses niya akong bitinin ay okay lang, pero. . . pero isang linggo niya na akong natitiis! “Maria, I’m really sorry. I was drowning in paper works. Hindi ko alam na ala-una na pala ng madaling araw,” kaagad niyang paumanhin nang makauwi siya sa bahay. Kaninang-kanina ko pa siya hinihintay sa salas. Ilang beses na nga yata akong naka-idlip at nagising ngunit ngayong madaling araw lang siya nakauwi. Matipid ko na lang siyang nginitian kahit tang ina, nakakatampo na. Hindi naman kasi ganito ang ine-expect kong mangyayari. Akala ko ay kapag nagsama na kami sa iisang bubong na kaming dalawa lamang ay magagawa na namin ang lahat, pero hind
Love Magnet Kabanata 74
“HINDI ko iiwan si Yevhen.” Umiling-iling ako at paulit-ulit kong ipinangako ang mga katagang iyon habang papalabas ako ng MARIA Corporation. Iyon nga lang ay bago pa man ako tuluyang makaalis ay nanghina na ang aking mga tuhod at nanikip na ang aking dibdib. Hindi ko talaga alam ang gagawin. Naiipit si Yevhen nang dahil sa akin. Tang ina. “Are you okay, Masien?” Awtomatiko bumilis ang tibok ng aking puso at mabilis din na napaayos ako ng tindig nang marinig ko ang boses na iyon. “C-Chairman,” bati ko nang makita kong naglalakad sila ng kaniyang secretary patungo sa aking pwesto. Kapapasok lang nila sa building at nagkasalubong na naman kaming dalawa. Lihim tuloy na nangangatal ang aking mga daliri habang pinipilit kong ngumiti at magbigay-galang. “Let’s go to my office. Nakikita kang umiiyak ng mga empleyado,” pahayag ng matanda nang makalapit sila sa akin. Wala sa sarili naman na napahawak ako sa aking mga pisngi. Napamura ako sa aking isip. Tumutulo na pala ang aking mga lu
Love Magnet Kabanata 75
LITONG-LITO akong lumabas ng aming kwarto habang hawak-hawak ko nang mahigpit ang kaniyang cellphone. Wala na ako sa katinuan. Mabibigat ang aking mga hakbang habang hinahanap ko ang aking asawa. Kumikirot nang matindi ang aking dibdib. Naiinis ako. Bakit wala akong magawa? Tang ina. “Love, I am here!” nakangiting tawag ni Yevhen sa akin na may kasama pang pagkaway, sa labas ng restaurant. Pinilit ko tuloy na ngumiti at lihim ko ring inayos ang aking sarili bago ako nagdesisyon na lumapit sa kaniya at magkunwaring masigla. “You look—D-did you cry?” Matiim niya akong tinitigan at sinuribpagkatapos ay marahan niyang sinapo ang aking mukha. Ngunit, umiwas lang ako ng tingin at saka ako lumayo sa kaniya nang kaunti. “N-nag-text si Sir Darryl.” Nangangatal ang aking mga kamay nang ibinigay ko sa kaniya ang cellphone. Tila may idea na naman siya sa laman niyon kung kaya’t napuno ng pag-aalala ang kaniyang itsura. “M-Maria, h-have you . . . have you read it?” nahihirapan niyang
Pinakabagong kabanata
